Παίζουν χωρίς αντίπαλο

Τα δύο πόδια της ελληνικής κυβέρνησης σ' ένα παπούτσι βάζει η τρόικα. Και διά στόματος του προέδρου της Κομισιόν, Ζ. Μπαρόζο, διαμηνύει πως δεν προτίθεται να συναινέσει στο τάνγκο, όπως ζήτησε πρόσφατα ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, προκειμένου να ξεκινήσει πολιτική διαπραγμάτευση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. 

Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι σαφείς. Μπορεί να μη μας αρέσουν όσα λένε, αλλά συνήθως δεν μασάνε τα λόγια τους. Είπαν στην κυβέρνηση ότι δεν «τσιμπάνε.
Οτι δεν τους απασχολεί το ενδεχόμενο αλλαγής στην Ελλάδα, με πτώση της κυβέρνησης, προκήρυξη νέων εκλογών και πιθανή επικράτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επιμένουν στο θεσμικό ρόλο των κοινοτικών οργάνων και δηλώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρει με ποια ελληνική κυβέρνηση θα συνομιλούν.

Επίσης, ο κ. Μπαρόζο ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να ανοίξει καμία ουσιαστική συζήτηση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους πριν από τις ευρωεκλογές, καθώς και ότι η τρόικα δεν θα ανοίξει δημοσίως θέμα πολιτικής διαπραγμάτευσης με την ελληνική κυβέρνηση.

Τρία στα τρία «όχι» εισέπραξε, με ένα στόμα, η ελληνική δικομματική κυβέρνηση, που εδώ και λίγο καιρό έχει αναγάγει σε μείζον ζήτημα πολιτικής επιβίωσης, της ίδιας κυρίως και όχι του ελληνικού λαού, την ανάγκη να μη ληφθούν νέα δημοσιονομικά μέτρα.

Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, με πρώτο τον πρωθυπουργό και από κοντά τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ευ. Βενιζέλο, λένε όπου σταθούν κι όπου βρεθούν ότι η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλα οριζόντια δημοσιονομικά μέτρα. Επιχειρούν έτσι να βάλουν φρένο στις άγριες διαθέσεις της τρόικας, που στην τελευταία της επίσκεψη «είδε δημοσιονομικό κενό 2 δισ. για το 2014».

Αλλά δύσκολα η αγωνία της γίνεται πιστευτή. Γιατί την ίδια στιγμή που τα λέει αυτά, η ίδια προωθεί νέα βάναυσα μέτρα! Ο Ενιαίος Φόρος Ακινήτων που γενικεύει και μονιμοποιεί το χαράτσι, οι διαρροές για ασφαλιστική λαίλαπα κατά των πρόωρων συντάξεων, προκειμένου να μην καταρρεύσει το ασφαλιστικό σύστημα, και οι ρυθμίσεις για περαιτέρω άνοιγμα του καθεστώτος των ομαδικών απολύσεων εργαζομένων που σπεύδει να υλοποιήσει, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση, ό,τι και αν λέει, παραμένει εν τέλει δέσμια των μνημονιακών υποχρεώσεών της.

Αυτά βλέπουν οι δανειστές-δυνάστες και δεν λαμβάνουν σοβαρά υπ' όψιν τους τούς λεονταρισμούς της. Δεν θα συνέβαινε το ίδιο εάν υπήρχε έτοιμο εναλλακτικό σχέδιο για τη χώρα. Δεν υπάρχει, γιατί δεν υπάρχει σοβαρότητα.

  

Από enet, μοντάζ Γρέκι