Το 1992, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Κάθε χρόνο η μέρα αυτή δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία να εστιάσει την προσοχή της στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία ανέρχεται σε 37 εκατομμύρια άτομα, αριθμός που αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού.
Στην Ελλάδα, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία, υπολογίζεται γύρω στο 1 εκατομμύριο. Τα στοιχεία προέρχονται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και τους επίσημους φορείς του κράτους.
Τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινή ζωή, εφόσον η κοινωνία πολλές φορές δε λαμβάνει υπόψην τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας πληθυσμού, τις δυνατότητες και τις ειδικές τους ανάγκες. Αναπηρία, πλέον θεωρείται το αποτέλεσμα της σχέσης των ικανοτήτων ενός ατόμου και των απαιτήσεων του περιβάλλοντος.
Τα άτομα αυτά βιώνουν συχνά το φαινόμενο του "Κοινωνικού Αποκλεισμού". Αισθάνονται την περιθωριοποίηση και στέρηση της συμμετοχής στα κοινωνικά, δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους.
Τα άτομα με αναπηρία δεν ζητάνε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει η ζωή τους ΙΣΗ με τη δική μας. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας.
Με αφορμή την σημερινή ημέρα η πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου και τρεις Παραολυμπιονίκες στέλνουν τα δικά τους μηνύματα.
Λαμπρινή Κολοβού, πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου Η 3 Δεκέμβρη, δεν είναι «γιορτή». Δεν είναι μια Ημέρα Μνήμης. Οι ανάπηροι του κόσμου, την έχουν κάνει Ημέρα αγώνα, διεκδίκησης και κοινωνικής διαμαρτυρίας. Κι όταν νικήσουν, τότε θα γίνει «Ημέρα Γιορτής και Μνήμης».
Λαμπρινή Κολοβού, πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου Η 3 Δεκέμβρη, δεν είναι «γιορτή». Δεν είναι μια Ημέρα Μνήμης. Οι ανάπηροι του κόσμου, την έχουν κάνει Ημέρα αγώνα, διεκδίκησης και κοινωνικής διαμαρτυρίας. Κι όταν νικήσουν, τότε θα γίνει «Ημέρα Γιορτής και Μνήμης».
Τότε η αναπηρία θα έχει γίνει κατανοητή ως αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης φύσης και κοινωνίας, θεσμοθετημένη και αποδεκτή πραγματικότητα ως πτυχή της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. Γιατί οι ανάπηροι θα έχουν γίνει ισότιμοι πολίτες, υποκείμενα δικαιωμάτων και όχι αντικείμενα οίκτου.
Τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, πάνω από το 10% του πληθυσμού της χώρας, και οι γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, βιώνουν τη διάκριση σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Μεσούσης της τρομερής οικονομικής κρίσης και της πανδημίας, ζουν ακόμη σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού.
Ήρθε η ώρα της μετάβασης στο αύριο, για να γίνει η Ελλάδα μια χώρα της ισότητας για όλους, να σέβεται τους πολίτες της και να τους εξασφαλίζει τη δυνατότητα να ασκήσουν ανεμπόδιστα τα δικαιώματά τους.
Η φετινή 3η Δεκέμβρη, ας γίνει η αφορμή για την αρχή ενός πανελλαδικού πανανθρώπινου αγώνα για την προστασία της κοινωνικής αξιοπρέπειας όλων των ΑμεΑ.
Η Χρυσή Μόρφη είναι Παραολυμπιονίκης του Ρίο 2016. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό παράλληλα με τις σπουδές της. Υπήρξε πρωταθλήτρια κολύμβησης στην κατηγορία S3 και μέλος της Εθνικής Ομάδας Κολύμβησης ΑμεΑ. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με το άθλημα του Μπότσια.
Ο Παναγιώτης Σουλάνης Παραολυμπινίκης επίσης.Γεννήθηκε στις 9/4 του 1991, στην Αθήνα και ζει στη Νίκαια. Ανήκει στο ΑΣΑΧ Άγιος Χριστόφορος.
Η Αναστασία Πυργιώτη,κλινική ψυχολόγος και χάλκινη Παραολυμπιονίκης στο άθλημα του bocchia στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου