Χθες από το γραφείο τύπου του δήμου Ναυπακτίας, κυκλοφόρησε η είδηση για το γκρέμισμα μιας αυθαίρετης κατασκευής! Όπως όμως μεταδίδει ο Χρήστος Παγανιάς από το galatas.gr, η κατασκευή αυτή ήταν μνημείο με ιστορία 130 χρόνων! Πρόκειται για απίστευτη γκάφα του δήμου Ναυπακτίας, με θλιβερό αποτέλεσμα για την ιστορία του τόπου! Αντί να περισωθεί και να διατηρηθεί, γκρεμίστηκε σε μια νύχτα! Δείτε τι έγραψε ο Χρήστος Παγανιάς: Πάτρα - Κρυονέρι - Αγρίνιο Οι περισσότεροι δεν το ξέρουν, αλλά πριν μερικές δεκαετίες, η σύνδεση της Πελοποννήσου με την Αιτωλοακαρνανία γινόταν με τρένο που διέσχιζε τον Πατραϊκό κόλπο από την Πάτρα ως απέναντι στο λιμάνι του Κρυονερίου με πλοίο.
Οι περισσότεροι δεν το ξέρουν, όμως, αυτό το προνόμιο το είχαν αρκετοί ταξιδιώτες από το 1887 ως το 1970 περίπου, που πήγαιναν με τρένο από την Αιτωλοακαρνανία στην Πάτρα, με τρένο το οποίο επιβιβάζονταν μέσα σε πλοίο με μερικά βαγόνια του συρμού.
Τότε δεν υπήρχε βέβαια το Ρίο Αντίρριο.
Έτσι, όχι μόνο ταξιδιώτες, αλλά και έμποροι της εποχής, διακινούσαν τα εμπορεύματα τους, ρύζι, όσπρια, κ.λ.π από την περιοχή κυρίως του Νεοχωρίου και της Κατοχής, αλάτι από τις αλυκές, αλλά και καπνά από την περιοχή του Αγρινίου…
Η μεταφορά απέναντι γινόταν αρχικά με το ατμόπλοιο Καλυδώνα και αργότερα με αποβατικά πλοία που είχαν δωρηθεί από το Ναυτικό στο ΣΒΔΕ, το οποίο είχε τοποθετήσει μέσα σε αυτά σιδηροτροχιές για να μπορεί να μεταφέρει την ατμομηχανή και βαγόνια απέναντι, περίπου στα δέκα συνολικά…
Το μόνο εμπόδιο στην όλη αυτή κατάσταση, ήταν οι δυνατοί άνεμοι που επικρατούν στην περιοχή και που αρκετές φορές αυτό ήταν αδύνατο μέσω του λιμανιού του Κρυονερίου.
Όλο αυτό το εγχείρημα ξεκίνησε με ιδέα του ίδιου του πρωθυπουργού Χ. Τρικούπη, ο οποίος αποφάσισε να εντάξει στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας και τη γενέτειρά του το Μεσολόγγι, για επιβατικούς αλλά και εμπορικούς σκοπούς.
Η δημοτική αρχή Ναυπακτίας και παράγοντες αυτής, προέβησαν σήμερα 27 Δεκεμβρίου Σωτηρίου έτους 2021 στην κατεδάφιση μέρους της προβλήτας του Κρυονερίου.
Ενός μέρους που αποτελούσε τα θεμέλια πάνω στα οποία στεγαζόταν το ιστορικό κτίριο που εξυπηρετούσε την γραμμή. Μέσα σε αυτό, στεγαζόταν ο σταθμός, ο σταθμάρχης, η γεννήτρια που άναβαν τα φώτα κατά την άφιξη του τρένου στο λιμάνι προκειμένου οι επιβάτες να βλέπουν για την επιβίβαση και αποβίβαση, αλλά και ως αναψυκτήριο για τους επιβάτες το δούλεψε - λειτούργησε και ο πατέρας μου. Πόσοι και πόσοι σήμερα στρατιώτες της εποχής αλλά και φοιτητές μου εξιστορούν την καλοσύνη του πατέρα μου που αρκετούς λόγω ανέχειας τους τα κερνούσε…
Χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν από εκεί την εποχή εκείνη, για διάφορους λόγους ο καθένας, συνδεδεμένοι με χαρές και λύπες, στρατιώτες της εποχής του πολέμου, και άλλοι πολλοί….
Δυστυχώς για το δήμο Ναυπακτίας η σημερινή πράξη, μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα, να γκρεμίσει και να ξεριζώσει την ιστορία αυτού του τόπου δείχνει πέρα από ασέβεια προς την ιστορία και τον πολιτισμό, ανικανότητα προκειμένου να συνεργαστεί με άλλες υπηρεσίες προκειμένου να βρει τρόπο αξιοποίησης του συγκεκριμένου τμήματος και όχι να το κατεδαφίσει…..
Προσωπικά επειδή εκεί μικρός έχω εικόνες από την εποχή, αφού όπως σας είπα αρκετό διάστημα διατηρούσε και εκμεταλλευόταν το χώρο ο πατέρας μου, ήταν το χειρότερο χριστουγεννιάτικο δώρο που θα μπορούσε να μου κάνει ο Δήμος Ναυπακτίας και οι συνεργάτες του….
Έχω εικόνες της εποχής που σήμερα κάποιοι τις έσβησαν…, και μαζί με εμένα και αρκετοί άλλοι που είναι λάτρεις της περιοχής, χρόνια τώρα, ακόμη από την δεκαετία του 80, η βάση αυτού του κτιρίου αποτελούσε εξέδρα για λουόμενους ντόπιους αλλά και πολλούς τουρίστες, κυρίως Ιταλοί από την Σικελία που επισκέπτονται το Κρυονέρι από παιδιά, μεγάλοι σήμερα με οικογένειες, εξακολουθούν να έρχονται στον τόπο μας …. Αν δουν ότι λείπει, θα τους λείψουν οι αναμνήσεις….
Pino, Tannino, Ouberto, Anna, Danila, Dimitri, Danielo, Luciana, Mufi, Andrea, Franco….Kryoneri da oggi è più povero
Το Κρυονέρι από σήμερα είναι φτωχότερο…
Και είναι πιο φτωχό διότι η σημερινή πράξη ήταν η πιο εύκολη.
Θα μπορούσε να παραμείνει η βάση του κτιρίου η οποία μέσα στο νερό ήταν άθικτη, να γκρεμιστεί το δάπεδο με σφυρί ή να κοπεί με αδιάρρηκτη κοπή και πάνω εκεί να τοποθετηθεί μία πιο ελαφριά κατασκευή, καθώς και μία μακέτα του κτιρίου με την όλη ιστορία, προκειμένου οι σημερινοί επισκέπτες να έχουν γνώση της ιστορίας του τόπου μας.
Αντί αυτού, σήμερα ο δήμαρχος προέβη σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου υπερηφανευόταν για τη δράση τους στο να απομακρύνουν από εκεί το συγκεκριμένο τμήμα, χαρακτηρίζοντας το ως αυθαίρετο, μια κατασκευή του 18ου αιώνα, καθώς λέγοντας ψευδώς ότι αποτελούσε και πάγιο αίτημα η συνολική απομάκρυνση, χωρίς να σκεφτούν εναλλακτικές λύσεις αξιοποίησης.
Επίσης με στεναχωρεί ιδιαίτερα που η τοπική αρχή στάθηκε θεατής αυτού του εγκλήματος καθώς παρακολουθούσε την κατεδάφιση από διπλανό κατάστημα ….
Στις φωτό παρακάτω φαίνονται οι τουρίστες πάνω στο δάπεδο του κτιρίου, κ στις παλιότερες το ιστορικό κτίριο όπου μπροστά έχει σταθμεύσει το τρένο παλιά αλλά κ πιο σύγχρονα με το οτομοτρίς. Στις φωτό διακρίνονται και άνθρωποι που δούλευαν ως λιμενεργάτες , όπως ο μπάρμπα Λεωνίδας ο Φαμπρίτσης εμπρός από το οτομοτρίς με την τραγιάσκα του… αλλά και το τοπίο της εποχής πίσω από το τρένο καθώς και επιβάτες της εποχής που ποστάρουν εν μέσω του πατραϊκού με φόντο την Βαράσοβα…Αυτά δεν σβήνονται…
Στόχος ήταν η μεταφορά προϊόντων της εποχής από το Αγρίνιο σε άλλες χώρες, μέσω του λιμανιού της Πάτρας.
Η σύμβαση για την κατασκευή του σιδηροδρόμου, υπογράφηκε το 1887 μεταξύ του Χ. Τρικούπη και του προξένου του Βελγίου Λ. Ροσέλ, προέβλεπε την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Μεσολογγίου – Αγρινίου, και μάλιστα εντός δύο ετών. Πράγμα που τηρήθηκε και ολοκληρώθηκε, γεννόντας ταυτόχρονα την ιδέα στον εμπνευστή Χ. Τρικούπη να επεκτείνει το δίκτυο ως το λιμένα του Κρυονερίου.
Με τον τρόπο αυτό γινόταν πράξη η σύνδεση της Αιτωλοακαρνανίας με την Αχαΐα και από εκεί με το σιδηροδρομικό δίκτυο της υπόλοιπης Ελλάδας.
Πράγματι, το 1891λειτούργησε η σιδηροδρομική γραμμή Κρυονερίου - Αγρινίου με ατμοκίνητο τρένο, όπως γινόταν και σε όλο τον κόσμο, με σταθμούς ως εξής: λιμάνι Κρυονερίου, Γαλατάς, Ευηνοχώρι, Μεσολόγγι, Αλυκές, Αιτωλικό, Σταμνά, Αγγελόκαστρο, Δοκίμι, Αγρίνιο.Η διαδρομή διαρκούσε 2 ώρες και 35 λεπτά, με μέση ταχύτητα τα 24 χλμ/ώρα, ενώ παράλληλα κατασκευάσθηκε και η αποβάθρα στο Κρυονέρι…
Την δεκαετία του 1950 οι ατμομηχανές αντικαταστάθηκαν με πετρελαιοκίνητες, τα ονομαζόμενα Οτομοτρίς, και τα οποία δόθηκαν ως πολεμική αποζημίωση στη χώρα μας από την Ιταλία…
Όλο αυτό το φανταστικό ταξίδι σταμάτησε το Φεβρουάριο του 1970 όπου η γραμμή αυτή διεκόπη…
Από τότε έως σήμερα οι εγκαταστάσεις στη γραμμή αυτή αφέθηκαν στο έλεος, μεταξύ αυτών και ο λιμένας του Κρυονερίου όπου σήμερα δόθηκε η Πράξη τέλους αυτής της ιστορίας….
https://www.npress.gr/ & http://galatas.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου