Με «πυξίδα» τα «ραβασάκια» και τις αξιώσεις του ΣΕΒ και των άλλων ενώσεων της μεγαλοεργοδοσίας, η κυβέρνηση ετοιμάζει τη νομοθέτηση νέων βάρβαρων αντεργατικών ανατροπών, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκονται το παραπέρα χτύπημα στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας και η ψήφιση νέου συνδικαλιστικού νόμου, που θα συνιστά ουσιαστικά νόμο δίωξης της συνδικαλιστικής δράσης.
Μέσα στη νέα οικονομική κρίση, η κυβέρνηση «τρέχει» πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου, επιδιώκει να μετατρέψει όλη τη χώρα σε μια... «ειδική οικονομική ζώνη», με παραπέρα κατακρεούργηση των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ανεξάρτητα από το χρόνο και τον τρόπο - σε ξεχωριστά νομοσχέδια ή όλα μαζί - που θα μεθοδεύσει τελικά η κυβέρνηση για την ψήφιση των παραπάνω χτυπημάτων, το βέβαιο είναι ότι η νέα αντεργατική επίθεση πρέπει να βρει τα συνδικάτα και όλους τους εργαζόμενους «επί ποδός πολέμου», σε πλήρη αγωνιστική ετοιμότητα, για να δοθεί ισχυρή απάντηση.
Μετά και τη συνάντηση του υπουργού Εργασίας με τον ΣΕΒ - για την οποία μάλιστα δεν υπήρξε η παραμικρή επίσημη ενημέρωση - η κυβέρνηση βάζει μπροστά την προετοιμασία εδάφους με στοχευμένες «διαρροές» σε ΜΜΕ.
Σε ό,τι αφορά τη λειτουργία και τη δράση των συνδικάτων, σύμφωνα με τις διαρροές αυτές, γίνεται φανερό ότι στο επίκεντρο της επίθεσης μπαίνει ξανά το δικαίωμα στην απεργία.
Μετά την απεργοκτόνα διάταξη Αχτσιόγλου, που νομοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υπερδιπλασιάζοντας τον αριθμό των εργαζομένων που συγκροτούν απαρτία για την ψήφιση απεργίας, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει νέα ολομέτωπη επίθεση στο απεργιακό δικαίωμα.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι το υπουργείο Εργασίας ετοιμάζει διατάξεις που θα προβλέπουν:
-- Γενίκευση της πρόβλεψης για «προσωπικό ασφαλείας». Συγκεκριμένα, σε όλο τον ιδιωτικό τομέα (και όχι μόνο στο Δημόσιο και σε επιχειρήσεις «κοινής ωφέλειας», όπως ισχύει τώρα) θα απαιτείται από τα συνδικάτα να καθορίζουν και να γνωστοποιούν έγκαιρα στην εργοδοσία συγκεκριμένο αριθμό εργαζομένων, που θα απασχολούνται ως «προσωπικό ασφαλείας» κατά τη διάρκεια απεργιών. Με τον τρόπο αυτό, στην πραγματικότητα θα διασφαλίζεται συνέχεια στην παραγωγική διαδικασία και τη λειτουργία των επιχειρήσεων, θα περιορίζεται ο αντίκτυπος της απεργίας στην εργοδοσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόβλεψη για γενίκευση του «προσωπικού ασφαλείας» παρουσιάζεται στις εν λόγω «διαρροές» ως εναλλακτική στην επίταξη απεργών...
-- Ποινές στα σωματεία και αποζημίωση εργοδοσίας για «παράνομες» και «καταχρηστικές» απεργίες: Θα παρέχεται η δυνατότητα στον εργοδότη να διεκδικήσει αποζημίωση από τους απεργούς και τα συνδικάτα σε περίπτωση που μια κινητοποίηση κριθεί παράνομη, καταχρηστική ή και τα δύο. Με δεδομένο ότι ήδη 9 στις 10 απεργίες κρίνονται παράνομες ή/και καταχρηστικές από τα δικαστήρια, η πρόβλεψη αυτή σημαίνει οικονομική εξόντωση των συνδικάτων και μια «δαμόκλειο σπάθη» που θα επικρέμαται μόνιμα πάνω από τα κεφάλια των απεργών.
-- Πρόσθετα εμπόδια στη λήψη απόφασης για απεργία και νέο χτύπημα στη ζωντανή δράση των συνδικάτων: Η νέα διάταξη για εφαρμογή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την πραγματοποίηση απεργίας θα συνδυάζεται με τη διάταξη για υποχρεωτική συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση που αποφασίζει απεργία τουλάχιστον του 50% των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου.
Παράλληλα, σε απηνή διωγμό τίθεται συνολικότερα η συνδικαλιστική δράση. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές «διαρροές», στο νέο νόμο θα περιλαμβάνονται:
-- Ο περιορισμός της νομικής προστασίας των συνδικαλιστών από απόλυση. Ενώ ακόμα και με το ισχύον καθεστώς οι εργοδότες απολύουν συνεχώς συνδικαλιστές, πλέον μειώνεται ο αριθμός των μελών της διοίκησης μίας συνδικαλιστικής οργάνωσης που θα έχουν τη σημερινή τυπική νομική προστασία, ενώ θα μειωθεί και το χρονικό διάστημα μετά τη λήξη της συνδικαλιστικής θητείας που ο συνδικαλιστής έχει προστασία. Στους όρους απόλυσης συνδικαλιστή, μάλιστα, θα προστεθεί η υποβολή μήνυσης σε βάρος του, αλλά και η «παρεμπόδιση» άλλων εργαζομένων να κάνουν απεργοσπασία κατά τη διάρκεια απεργιών. Θα αρκεί δηλαδή ένας εργοδότης να ασκεί κακόβουλα μήνυση σε συνδικαλιστή, όπως και να καταγγέλλει τις απεργιακές φρουρές των εργαζομένων, και χωρίς καταδίκη να καταδικάζεται εκ των προτέρων με απόλυση.
-- Εξοβελισμός συνδικαλιστών από τους εργασιακούς χώρους: Στα παραπάνω προστίθεται και η προωθούμενη μείωση των συνδικαλιστικών αδειών, ως ένα ακόμα μέσο για τη μετατροπή των χώρων δουλειάς σε «γκέτο», χωρίς να υπάρχει πρακτικά η δυνατότητα παρέμβασης από αγωνιστές συνδικαλιστές, παρά μόνο από ανθρώπους της εργοδοσίας.
Παράλληλα, η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο χτύπημα του 8ωρου, προωθώντας την ουσιαστική «απελευθέρωση» των υπερωριών και το πλήρες ξεχείλωμα του ωραρίου εργασίας, χωρίς καμία επιβάρυνση για την εργοδοσία.
Με αντίστοιχες δημόσιες τοποθετήσεις και «διαρροές» σε διάφορα ΜΜΕ, τα κυβερνητικά στελέχη προετοιμάζουν το έδαφος, προβάλλοντας μάλιστα προκλητικούς ισχυρισμούς, ότι οι ανατροπές στα ωράρια εργασίας θα έχουν δήθεν «εθελοντικό» χαρακτήρα και ότι τάχα «δεν θίγεται το 8ωρο»!
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τις κυβερνητικές «διαρροές», σχεδιάζεται ο διπλασιασμός του ανώτατου ορίου υπερωριών στη βιομηχανία σε 6μηνιαία βάση, φτάνοντας τις 100 ή ακόμα και τις 120 ώρες. Ταυτόχρονα, θα δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις, στο πλαίσιο της «διευθέτησης», αυτές οι υπερωρίες να μην πληρώνονται με πρόσθετη αμοιβή στον εργαζόμενο, αλλά να «ισοφαρίζονται» με άδεια ή ρεπό σε άλλες περιόδους. Επιπλέον, η εργοδοσία θα μπορεί να μετακινεί κατά το δοκούν το 8ωρο του εργαζόμενου μέσα στη μέρα, ανάλογα με τις ανάγκες της και σε βάρος της ζωής των εργαζομένων.
Οι εν λόγω αντεργατικοί σχεδιασμοί αποτυπώθηκαν εξάλλου στις πρόσφατες εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και στη γνωστή έκθεση της «Επιτροπής Πισσαρίδη». Αποτελούν ένα ακόμα βήμα στη συνεχή την τελευταία 20ετία υπονόμευση του 8ωρου και γενικότερα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, καθώς και στην παραπέρα μείωση της αμοιβής των εργαζομένων που εργάζονται υπερωριακά.
Η εν λόγω «διευθέτηση» των ωραρίων, σε συνδυασμό με άλλα «εργαλεία», όπως η γενίκευση και παγίωση της τηλεργασίας, η οποία σβήνει τα όρια ανάμεσα στον εργάσιμο και τον μη εργάσιμο χρόνο, χτυπά την καρδιά των εργατικών δικαιωμάτων.
Το 8ωρο, από σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, θα γίνεται στην «καλύτερη» περίπτωση ένας... μέσος όρος σε βάθος 6μήνου ή έτους (ακόμα δηλαδή και αν η μεγαλοεργοδοσία «ισοφαρίζει» δίνοντας ρεπό, άδειες κ.τ.λ., και δεν τα «τρώει» όπως γίνεται στην πράξη), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων.
Εκτός από τις αντιδραστικές ρυθμίσεις για τα Εργασιακά και τον συνδικαλιστικό νόμο, η κυβέρνηση ετοιμάζεται το επόμενο διάστημα να φέρει και μια σειρά άλλα νομοσχέδια με τα οποία στηρίζει πολύμορφα την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Θυμίζουμε ότι ο νέος πτωχευτικός κώδικας (βλέπε και σελίδα 6) συζητιέται ήδη στη Βουλή και αναμένεται να ψηφιστεί την ερχόμενη Πέμπτη. Από τα δύο νομοσχέδια του υπουργείου Εργασίας που θα ακολουθήσουν, το ένα αφορά τον εργάσιμο χρόνο και τη «διευθέτησή» του, ενώ το άλλο, που αναμένεται να κατατεθεί την επόμενη βδομάδα και είναι ήδη αναρτημένο στη «Διαύγεια», έχει τίτλο «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, ασφαλιστικές ρυθμίσεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων». Ανάμεσα σε άλλα προβλέπει την παραπέρα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών κατά τρεις ακόμα ποσοστιαίες μονάδες.
Στην τελική ευθεία είναι και το αντιδραστικό νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για το «Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Διά Βίου Μάθησης», με το οποίο συνεχίζονται οι βάρβαρες αναδιαρθρώσεις σε βάρος της Εκπαίδευσης και η παραπέρα υποβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.
Μια σειρά ακόμα νομοσχέδια έχουν στόχο να διευρύνουν τα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου και να ανοίξουν νέα πεδία δραστηριότητας για τα κέρδη τους. Τέτοιο είναι για παράδειγμα το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «για τη λήψη συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/1150 για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες υπηρεσιών επιγραμμικών (online) υπηρεσιών διαμεσολάβησης».
Τέλος, η κυβέρνηση προετοιμάζει νέο χωροταξικό και πολεοδομικό νομοσχέδιο, για το οποίο ήδη έχουν αρχίσει να εκφράζουν διαμαρτυρίες φορείς (π.χ. το ΤΕΕ).
Ανοιχτή εκδήλωση ενημέρωσης στις 29 Οκτώβρη για τον προετοιμαζόμενο νόμο δίωξης της συνδικαλιστικής δράσης
Κάλεσμα ετοιμότητας στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, απέναντι στο νέο νόμο δίωξης της συνδικαλιστικής δράσης και την κατακρεούργηση των εργασιακών δικαιωμάτων που ετοιμάζουν κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία, απευθύνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.
Στο πλαίσιο αυτό, αναλαμβάνει πρωτοβουλία οργανώνοντας σχετική ανοιχτή εκδήλωση ενημέρωσης την Πέμπτη 29/10, στις 6 μ.μ., στην πλατεία Μητροπόλεως στην Αθήνα.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:
«Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει διαψεύσει έως τώρα την καταγγελία του ΠΑΜΕ πως ο ΣΕΒ στις 7 Οκτώβρη παρέδωσε στο υπουργείο Εργασίας τις απαιτήσεις του, με προμετωπίδα την ψήφιση νέου συνδικαλιστικού νόμου, δηλαδή τον περιορισμό της λειτουργίας των συνδικάτων και την κατακρεούργηση των εργασιακών δικαιωμάτων.
Την ίδια στιγμή που μέσω διαρροών σε ΜΜΕ παρουσιάζονται αντιδραστικές πλευρές του νέου συνδικαλιστικού νόμου, οι οποίες συνιστούν ένα νέο ιδιώνυμο δίωξης της συνδικαλιστικής δράσης, η κυβέρνηση κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό το περιεχόμενό του.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση αναζητά την κατάλληλη χρονική στιγμή ώστε να αιφνιδιάσει τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να είναι σε ετοιμότητα, ώστε ο αιφνιδιασμός κυβέρνησης - μεγαλοεργοδοσίας να πέσει στο κενό. Με μαζικό, ενωτικό, ταξικό αγώνα να αχρηστεύσουμε τα σχέδιά τους.
Το ΠΑΜΕ την Πέμπτη 29 Οκτώβρη, στις 6 μ.μ., προχωρά σε ανοιχτή εκδήλωση ενημέρωσης στην πλατεία Μητροπόλεως, με θέμα την προσπάθεια δίωξης της συνδικαλιστικής δράσης με νέο νόμο, ο οποίος αν έχουν βάση τα δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού Τύπου, θα κάνει τον νόμο Λάσκαρη να ωχριά».
Η κυβέρνηση διαφημίζει τα προγράμματα «Ενεργητικών Πολιτικών Απασχόλησης» ως κάτι το δήθεν «καινοτόμο», ως «ανάχωμα» που υψώνει στην επέλαση της ανεργίας, με «επιδότηση της εργασίας αντί για επιδότηση της ανεργίας». Στην πραγματικότητα, βέβαια, τα προγράμματα αυτά μόνο καινούργια και «καινοτόμα» δεν είναι: Αποτελούν ένα δοκιμασμένο πολυεργαλείο για το κεφάλαιο, με ιδιαίτερη μάλιστα ένταση κατά την προηγούμενη οικονομική κρίση, το οποίο του προσφέρει πάμφθηνο - ακόμα και εντελώς δωρεάν - εργατικό δυναμικό, για θέσεις εργασίας που έχουν ημερομηνία λήξης, ενώ παράλληλα αξιοποιείται για την παραπέρα γενίκευση της «ευελιξίας» και το συνολικότερο χτύπημα μισθών και δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων.
Στο φόντο της εκτίναξης της ανεργίας αλλά και της ανασφάλειας όσων εξακολουθούν να έχουν σήμερα μια θέση εργασίας, οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης και της διοίκησης του Οργανισμού για την «απορροφητικότητα» των εν λόγω προγραμμάτων, τον «αριθμό - ρεκόρ» των προσλήψεων και τις «ευκαιρίες» για ένταξη των ανέργων στην αγορά εργασίας γίνονται ακόμα πιο προκλητικοί. Παράλληλα, επιβεβαιώνουν την κατεύθυνση στην οποία κινούνται οι κυβερνητικοί στόχοι για «αναβάθμιση» και «αναδιοργάνωση» του ΟΑΕΔ. Η «μετατόπιση του βάρους από τις παθητικές στις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», τα «προγράμματα κατάρτισης και επανεκπαίδευσης», η «εξωστρέφεια», η «συνεργασία» και οι «συμπράξεις» με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς έχουν βρεθεί εξαρχής στην ατζέντα της σημερινής Διοίκησης του Οργανισμού, που συνεχίζει το έργο των προκατόχων της.
Η «αναδιάρθρωση» του ΟΑΕΔ και η πιο αποφασιστική «στροφή» του στις «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης» βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης και των μέτρων «αναπτυξιακής πολιτικής» που έχει προτείνει η λεγόμενη «Επιτροπή Πισσαρίδη». «Με ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης δίνουμε πραγματικές ευκαιρίες στους νέους για ένταξη στην αγορά εργασίας», δήλωνε τον περασμένο Ιούλη ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, διαφημίζοντας τα «αναμορφωμένα» προγράμματα.
Και ενώ ο προϋπολογισμός που κατευθύνεται στη δέσμη αυτών των προγραμμάτων αυξάνεται, ένα μικρό μόνο μέρος του διογκωμένου αριθμού των ανέργων λαμβάνουν ακόμα και αυτό το πετσοκομμένο επίδομα ανεργίας. Ενδεικτικά, τον περασμένο Αύγουστο, το μηνιαίο επίδομα των 400 ευρώ έλαβε μόλις το 13,1% των ανέργων.
Το... ταμείο που κάνουν κυβέρνηση και ΟΑΕΔ καταγράφει τη δημιουργία περίπου 8.200 θέσεων εργασίας μέσω των προγραμμάτων που «τρέχουν» το γ' τρίμηνο του έτους. Ο αριθμός αυτός είναι αυξημένος κατά 142% συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2019, ενώ οι 4.700 προσλήψεις που ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβρη χαρακτηρίζονται «αριθμός - ρεκόρ» σε μηνιαία βάση.
Παρά τα μεγάλα λόγια και τους πανηγυρικούς τόνους, βέβαια, τα παραπάνω νούμερα δεν επιφέρουν καμία ιδιαίτερη αλλαγή στον αριθμό των ανέργων.
Οι μερικές χιλιάδες επιδοτούμενες προσλήψεις γίνονται από τη δεξαμενή των εγγεγραμμένων στον ΟΑΕΔ ανέργων, η οποία τον Αύγουστο αριθμούσε 1.090.133 άτομα. Επιπλέον, οι προσλήψεις μέσω προγραμμάτων τον Σεπτέμβρη αντιστοιχούν σε έναν υποπολλαπλάσιο των 220.892 απολύσεων που έγιναν τον ίδιο μήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη».
Κι ενώ ένας περιορισμένος αριθμός ανέργων είναι πιθανό να δουλέψουν για λίγους μήνες μέσα από τα προγράμματα, πριν επιστρέψουν στην ανεργία, οι επιχειρήσεις τρίβουν τα χέρια τους για τη δεξαμενή που τους εξασφαλίζει επιδοτούμενο προσωπικό. «Παρά τις ιδιαίτερα δύσκολες οικονομικές συνθήκες εξαιτίας των επιπτώσεων της πανδημίας, η απορροφητικότητα των προγραμμάτων επιδότησης της εργασίας του ΟΑΕΔ ξεπέρασε κάθε προηγούμενο», σημειώνει ο ΟΑΕΔ και προσθέτει πως η ...ζήτηση από τη μεριά των επιχειρήσεων «αυξάνεται με αμείωτους ρυθμούς, καθώς οι συνολικές αιτήσεις έχουν ξεπεράσει τις 32.000»...
Στις αρχές του μήνα, στη διάθεση των εργοδοτών βρίσκονταν πέντε προγράμματα με 27.100 θέσεις εργασίας συνολικά και «ποσοστά επιχορήγησης από το 60% έως το 90% του μισθού και των ασφαλιστικών εισφορών». Επίσης, στα υλοποιούμενα προγράμματα έχουν «απλουστευτεί» οι προϋποθέσεις συμμετοχής, έχουν «επιταχυνθεί» οι διαδικασίες ένταξης, πρόσληψης και πληρωμής, και κυρίως «δεν υπάρχουν δεσμεύσεις» μετά το τέλος της επιχορήγησης για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. Δηλαδή, οι εργοδότες έχουν το ελεύθερο να επωφελούνται από το επιδοτούμενο εργατικό δυναμικό και μετά το πέρας της επιδότησης να δείχνουν στους εργαζόμενους απευθείας την πόρτα της εξόδου.
Πρώτο και καλύτερο ανάμεσα στα «ανοιχτά» προγράμματα φιγουράρει, με 9.200 θέσεις, το πρόγραμμα «μετατροπής της επιδότησης ανεργίας σε επιχορήγηση εργασίας μέσω της επιταγής επανένταξης στην αγορά εργασίας».
Οπως δηλώνεται στον τίτλο του, οι άνεργοι που θα ενταχθούν σε αυτό θα χρηματοδοτήσουν με το επίδομά τους την επιχείρηση που θα τους προσλάβει. Την παραπάνω... πατέντα δεν την πιστώνεται η σημερινή κυβέρνηση, καθώς το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει το 2017 επί ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση της ΝΔ και τα στελέχη της με λύπη τους διαπίστωσαν πως η καλή ιδέα κινδύνευε να πάει χαμένη, καθώς από τις 10.000 θέσεις που προβλέπονταν, είχαν καλυφθεί μόνο οι 800. Ετσι, αποφάσισαν όχι μόνο να «ξεθάψουν» το πρόγραμμα από τα αζήτητα, αλλά και να «τρέξουν» την εφαρμογή του πιο αποφασιστικά. Στην κατεύθυνση αυτή, η επιδότηση των επιχειρήσεων αυξήθηκε στο 80% του μισθολογικού και μη μισθολογικού «κόστους», ώστε η ένταξη στο πρόγραμμα να γίνει πιο επωφελής για την εργοδοσία, ενώ οι μεικτές μηνιαίες απολαβές των ανέργων ορίστηκαν στα 830 ευρώ, προκειμένου στη φάκα που στήνουν για το επίδομα να υπάρχει και ένα ...τυράκι για τους ανέργους.
Μετά τις σχετικές εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και τις διατάξεις που ψήφισε η κυβέρνηση, στο ψηφιδωτό των «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης» προστέθηκε από τις αρχές Οκτώβρη και το πρόγραμμα επιδότησης του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών για 100.000 θέσεις εργασίας εξάμηνης διάρκειας, στο όνομα της παροχής «κινήτρων» στις επιχειρήσεις για την πραγματοποίηση προσλήψεων. Εκτός από την επιδότηση του «μη μισθολογικού κόστους», το πρόγραμμα περιλαμβάνει διατάξεις που δίνουν τη δυνατότητα πρόσληψης μακροχρόνια ανέργων με έναν «υποκατώτατο» μισθό μόλις 200 ευρώ, για τον οποίο η εργοδοσία δεν θα βάζει ούτε 1 ευρώ!
Συγκεκριμένα, στην περίπτωση εργοδοτών που θα προσλάβουν μακροχρόνια ανέργους, δηλαδή ανέργους εγγεγραμμένους στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δώδεκα μηνών, κάθε νέα πρόσληψη επιδοτείται επιπλέον με 200 ευρώ επί του καθαρού μηνιαίου μισθού. Με δεδομένο ότι στο πρόγραμμα μπορούν να ενταχθούν εργαζόμενοι που θα προσληφθούν είτε με πλήρη είτε με μερική απασχόληση, οι επιχειρήσεις έχουν το «πράσινο φως» να προσλάβουν προσωπικό με μειωμένο ωράριο και να το πληρώνουν με το μισθό πείνας των 200 ευρώ, χωρίς να βάλουν καν το χέρι στην τσέπη. «Σε κάθε περίπτωση, ο καθαρός μηνιαίος μισθός, προ φόρου και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, του νεοπροσληφθέντα μακροχρόνια ανέργου δεν μπορεί να υπολείπεται του ποσού των διακοσίων (200) ευρώ», διευκρινίζει χαρακτηριστικά η ΚΥΑ των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών (άρθρο 2)...
Τα επόμενα βήματα της επίθεσης στα δικαιώματα και την προστασία των ανέργων σκιαγραφούνται μέσα από την έκθεση της «Επιτροπής Πισσαρίδη».
«Σε γενικές γραμμές, ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) θα πρέπει για έξι μήνες να βοηθά ενεργά τους ανέργους στην αναζήτηση εργασίας. Τα άτομα που δεν έχουν βρει δουλειά μετά από 6 μήνες θα πρέπει να καλούνται να συμμετέχουν σε κατάλληλα στοχευμένα προγράμματα κατάρτισης», αποφαίνεται η Επιτροπή, θέτοντας στο στόχαστρο ακόμα και την υποτυπώδη και λειψή προστασία των ανέργων, ως «μη ενεργητική πολιτική» που αποτελεί «αντικίνητρο» για την επιστροφή στην αγορά εργασίας.
Ο «αναβαθμισμένος ρόλος» του ΟΑΕΔ, ως «διαμεσολαβητή» μεταξύ ανέργων και εργοδοτών, συνίσταται στη λειτουργία του ως μηχανισμού εφοδιασμού των επιχειρήσεων με επιδοτούμενο εργατικό δυναμικό από τη δεξαμενή των ανέργων, που θα κάνει «πρακτική άσκηση» μετά από εξάμηνη θεωρητική εκπαίδευση στα θρανία ιδιωτικών κέντρων κατάρτισης. Κι ενώ οι προτάσεις της Επιτροπής φέρνουν κέρδη με ουρά στα ιδιωτικά κέντρα και τζάμπα εργαζόμενους στις επιχειρήσεις, για τους ανέργους προβλέπουν τη χορήγηση ενός ποσού «που καλύπτει τα βασικά έξοδα διαβίωσης» κατά τη διάρκεια της θεωρητικής κατάρτισης και αμοιβή με τον κατώτατο μισθό από το κράτος για το διάστημα της πρακτικής άσκησης.
από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 17-18/10/20
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου