Έχει την χαρά της ζωής και της πολιτικής ο άνθρωπος... - Περί Νίκου Αναστασιάδη ο λόγος

Ποιος μπορεί να κοιτάξει τις φωτογραφίες αυτές και να αποκαλέσει την Τουρκία κατακτητή;

Γράφει ο Όμηρος Αλεξάνδρου

Δείτε τις πιο κάτω φωτογραφίες του Προέδρου από το πρόσφατο Γιούρογρουπ και τα σχόλια μου τα οποία ακολουθούν:

Ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης και ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου είναι αγκαλιασμένοι σαν δύο πολύ καλοί φίλοι, και μες τη φιλική κουβέντα αστειεύονται και χαριεντίζονται. 

Ποιος μπορεί να κοιτάξει τις φωτογραφίες αυτές και να αποκαλέσει την Τουρκία κατακτητή;

Πάρτε τις και δείξτε τις σε κάποιο παγκόσμιο πολίτη που αγνοεί τι έχει γίνει στην Κύπρο πριν από 41 χρόνια, και πείτε του: ‘’Αυτός είναι κατακτητής και ο άλλος είναι ο αιχμάλωτος του για 41 χρόνια’’. Ξέρετε τι θα σας πει; «Μήπως με δουλεύεις άνθρωπε μου; Πώς γίνεται να είναι τόσο εγκάρδιοι φίλοι ο κατακτητής με τον αιχμάλωτο του;». 

Αλλά εξηγήστε του εσείς να μάθει, αν δεν το ξέρει, ‘’από τα μεγάλα μίση γεννιούνται οι μεγάλες αγάπες’’. Υπάρχουν και οι φιλόσοφοι του βιασμού, οι οποίοι λένε: «Αν δεν μπορείς να τον αποφύγεις, κοίτα να τον απολαύσεις!». Μήπως γι’ αυτή την εικόνα πρόκειται; Καμία σχέση. Είναι η εικόνα του πετεινού και της κότας, η του λύκου με το αρνάκι.

Βάζω στοίχημα ότι σε εκείνη την αίθουσα των μισοσκότεινων Βρυξελλών ο Νίκος Αναστασιάδης δεν αποκάλεσε ποτέ τον κύριο Αχμέτ Ταβούτογλου «κατακτητή». Είναι φανερό ότι συγκινήθηκε πολύ από αυτή την αβρότητα του Νίκαρου ο κύριος Αχμέτ. Μέχρι που ξέχασε την πρόσφατη κόντρα του με τους Ρώσους και στην παρουσία του Ζαν Κλόντ Γιούνκερ και μες την τρελή χαρά του δικού μας, ο Αχμέτ είπε το αμίμητο: «Η Ευρώπη είναι το σπίτι όλων μας!».

Αλλά τίποτα ο δικός μας τίποτα...συνέχισε να χασκογελάει. Δεν μπόρεσε να ανοίξει το στόμα του και να του πει: «Ρε Αχμέτ, τι λες; Γίνεται να είναι σπίτι όλων μας η Ευρώπη;». Το δικό μας σπίτι είναι στην Αμμόχωστο, στην Καρπασία, στη Μόρφου, στην Κερύνεια, το σπίτι μας είναι στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορούμε καν να πάμε. Τι είδους σπίτι είναι αυτό που μέσα κάθονται άλλοι;

Ο δικός μας θα μπορούσε να τα έλεγε αυτά στον Αχμέτ, αλλά δεν τα είπε, συνέχισε όπως δείχνουν οι πιο πάνω φωτογραφίες να είναι ευγενικός και εύθυμος. Άμα τραβήξει κατά Βρυξέλλες μεριά και πιει και τα ουισκάκια του υπό μορφή ice tea μέσα στο φλυντζάνι γίνεται ο πιο ευγενικός, βολικός και εύθυμος ηγέτης της ΕΕ, γίνεται και κόλακας! Όλοι βρήκαν έναν ασφαλή δρόμο για τον εαυτό τους σε αυτόν τον κόσμοόπως και ο δικός μας. Πέρασαν οι εποχές του ΟΧΙ, ο Νίκαρος διάλεξε έναν ασφαλή δρόμο, χάραξε τον δικό του οδικό χάρτη. Θα αγαπά δηλαδή και θα σέβεται τον κατακτητή του (Σφάξε με αγά μου να αγιάσω) και θα υπηρετεί τους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους που μας τον επέβαλαν.

Μετά τα πιο πάνω καρατζιοζιλλίκια του Αναστασιάδη και των υπόλοιπων ευρωπαίων ηγετών, ο Αχμέτ δήλωσε τρισευτυχισμένος που έδωσαν όλοι μαζί και ο δικός μας την συγκατάθεση τους για το άνοιγμα κεφαλαίων για ένταξη της Τουρκίας των τζιχαντιστών στην Ευρώπη χωρίς να κάνει την παραμικρή παραχώρηση στο Κυπριακό. Ε άσσιχτίρ κυπραίοι για τον Πρόεδρο σας και Ευρωπαίοι για τις ‘’Αρχές’’ και τις Αξίες’’ σας.

Μακάρι η ευθυμία που μονίμως απεικονίζεται στο πρόσωπο του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη να είναι αποτέλεσμα προσωπικής και οικογενειακής ευτυχίας. Πιστέψετε με, παρά την έντονη κριτική που ασκώ στον Πρόεδρο, όπως πιστεύω και κάθε υγιώς σκεφτόμενος άνθρωπος, επιθυμώ ειλικρινά να είναι υγιής, ευτυχισμένος και δυνατός για να έχει τις αντοχές να παλέψει για το καλώς νοούμενο συμφέρον του τόπου όπως το αντιλαμβάνεται και εννοεί ο μέσος πολίτης που αγαπά πραγματικά τον τόπου του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Δυστυχώς όχι.

Ο Αναστασιάδης δεν δούλεψε ποτέ του για να βιώσει τις δυσκολίες της ζωής, να αντιληφθεί τον πόνο και την δυστυχία που βιώνει σήμερα ο κάθε κύπριος πολίτης. Στις σπουδές του στην Αθήνα πήρε ένα πτυχίο Νομικής με χίλια ζόρια γιατί ασχολείτο πιο πολύ με τις κομματικές οργανώσεις. 

Στην Κύπρο όταν επέστρεψε άνοιξε το δικό του δικηγορικό γραφείο χωρίς ποτέ να παρουσιαστεί στο Δικαστήριο και να υπηρετήσει την δικηγορία. Παρά ταύτα οι πολιτικές του διασυνδέσεις και επιρροές έκαναν το γραφείο του από τα πιο πλούσια λόγω της συμμετοχής του στην απάτη του Χρηματιστηρίου, των Ρώσικων κεφαλαίων και άλλων αδιαφανών δραστηριοτήτων. 

Όπως έχει γραφτεί στο τύπο, Ρώσικα και άλλα ξένα κεφάλαια, που ήταν η αιτία της κατάρρευσης των τραπεζών και της οικονομίας, που εισέρευσαν και ξεπλύθηκαν στην Κύπρο μέχρι το 2010 ξεπέρασαν τα 50 δις. Για το ξέπλυμα αυτών των κεφαλαίων μεγάλα δικηγορικά και ελεγκτικά γραφεία χρέωναν μίζα 20% με 25%. 

Στη Κύπρο ο Αναστασιάδης δηλώνει...’’φτωχός’’, στη Λίστα Λαγκάρτ δεν εμφανίζεται, η δεν άφησαν να εμφανίζεται. Στις Σεϋχέλλες, έναν από τους μεγαλύτερους φορολογικούς παράδεισους  της υφηλίου, που επισκέφτηκε μυστικά τον περασμένο Αύγουστο μήπως.....;

Ο Αναστασιάδης και οι όμοιοι του έχουν βγάλει χρήματα ‘’με σκληρή δουλειά’’ που αρκούν να ζήσουν 3 γενιές χωρίς να δουλέψουν, είναι να μην έχουν την χαρά της ζωής; 

Απόκτησε αμύθητο χρήμα, πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο να γίνει Πρόεδρος και απολαμβάνει καθημερινά την ζωή του, τα ταξίδια του και τα ουισκάκια του που του προκαλούν υποθέτω όλη αυτή την ευθυμία. 

Από την άλλη εμείς οι ηλίθιοι αν και ξεμέθυστοι, αναμένουμε ακόμα από χρήσιμους ηλίθιους να επανεκκινήσουν την οικονομία και να φέρουν δίκαιη λύση του Κυπριακού.... ο θεός να μας ρεγουλάρει.