Που είναι το φιλότιμό μας για το κρασί αδέρφια; Για το κρασάκι μας, που μας ζαλίζει το κεφάλι, που ευφραίνει την καρδιά μας και τη γαληνεύει, που μας θολώνει την αλήθεια, για το "παρήγορο ποτό", για "το μακάριο λίκνισμα της ψυχής";
Αυτό το από καρδιάς γραφτό, του φίλτατου του Θύμιου του Πριόβολου, και η αγανάκτηση για όλους αυτούς τους άσχετους που απρόσκλητα ήρθαν να μπούνε και να αλώσουν τη ζωή μας, έγινε η αφορμή και για το παρακάτω ποίημα.
ΤΟ ΓΙΟΜΑΤΑΡΙ
Αδέρφια μου βοηθάτε με να μην παραφρονήσω
την προσοχή σας δώστε μου να σας διευκρινίσω.
Βάλανε φόρο στο κρασί στο Ιντερνέτ το είδα
θα το διαβάστε σύντομα και στην εφημερίδα.
Με άλλη μία έκτακτη σκληρή φορολογία,
να μας στερήσουν θέλουνε του οίνου τη μαγεία.
Με εξισώσεις ψάχνοντας, νέα τιμή να βρώ
βλέπω να φτάνει το κιλό τα δέκα τα ευρώ.
Παρακαλώ συμπότες μου σκεφτείτετο λιγάκι
δέκα ολόκληρα ευρώ για ένα κιλό κρασάκι.
Θα θες ένα οικόπεδο να βγάλεις τη βδομάδα
ποιος κερατάς το σκέφτηκε σε μέρα αποφράδα.
Αυτές τις σκέψεις έκανα κι απέστειλα συνάμα
στο Τσίπρα τον πρωθυπουργό το παρακάτω γράμμα.
«Αγαπητέ μου, απάντησε η Αριστερά το αντέχει
το λαϊκό το αγίασμα, τόσο ακριβά να έχει.»
Βρές άλλα ισοδύναμα να ‘ρθώ να τα πληρώσω
κι άσε μου το κρασάκι μου να το καταναλώσω.
Δεν ξέρω που εσπούδασες, πάρτο όμως χαμπάρι
θα σε γκρεμίσει πάραυτα το γνήσιο «γιοματάρι».
Κώστας Καστρινός
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου