Τη μέρα αυτή έγινε στο Αγρίνιο η κορυφαία αντικατοχική εκδήλωση, που δεν γνωρίζουμε να είχε γίνει παρόμοια αλλού, με τόση περιφρόνηση του κατακτητή.
Η Επιτροπή Πόλης του ΕΑΜ είχε αποφασίσει να γιορτασθεί η επέτειος της Εθνικής Ανεξαρτησίας με παλλαϊκή εκδήλωση στην Ιταλοκρατούμενη πόλη του Αγρινίου.
Το πρόγραμμα προέβλεπε το κλείσιμο των καταστημάτων, την αποχή όλων από κάθε εργασία και την συγκέντρωση της νεολαίας και του Αγρινιώτικου λαού στην πλατεία Στράτου. Από ‘κει, όλοι μαζί θα πορεύονταν προς το πάρκο, για να στεφανωθεί η στήλη των πεσόντων, η οποία ήταν στημένη εκεί, στην είσοδό του.
Ήταν μία παράτολμη απόφαση. Η Ιταλική Διοίκηση που είχε πληροφορηθεί τις προθέσεις και τα σχέδια της οργάνωσης. Με διαταγή της η οποία τοιχοκολλήθηκε, απειλούσε ότι θα χρησιμοποιήσει τα όπλα προς αντιμετώπιση κάθε «αναρχικής», όπως την χαρακτήριζε, εκδήλωσης. Πύκνωσε λοιπόν τις περιπόλους στην πόλη.
Για τους Ιταλούς, βέβαια, η 25η Μαρτίου ήταν μία συνηθισμένη μέρα, σαν όλες τις άλλες.Όμως ο ανυπότακτος λαός του Αγρινίου δεν πτοήθηκε.
Το πρωί της 25ης, οι καταστηματάρχες της πόλης κατέβασαν τα ρολά των καταστημάτων τους και κατευθύνθηκαν στην πλατεία Στράτου, η οποία ήταν γεμάτη ασφυκτικά από κόσμο. Και ακολούθησε η πιο συγκλονιστική αντιστασιακή εκδήλωση μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Ιταλών.
Άρχισαν να ανεβαίνουν την οδό Παπαστράτου προς το πάρκο και όταν έφτασαν μπροστά στην στήλη των πεσόντων, ένας εργάτης, ο Τάσος Πετρίδης, σε μία σύντομη ομιλία αναφέρθηκε στο νόημα της ημέρας και στη συνέχεια στεφάνωσε την στήλη.
Και οι Ιταλοί;
Βλέποντας την αποφασιστικότητα των Αγρινιωτών, παραμέριζαν, έπιαναν τα πεζοδρόμια και άφηναν χώρο να περάσει η πορεία.
Στο Μεσολόγγι, την παραμονή της 25ης Μαρτίου του 1943, νέοι και νέες της πόλης έγραψαν συνθήματα στους τοίχους κατά των κατακτητών και ανήμερα της 25ης Μαρτίου, κατά την ώρα της θείας λειτουργίας στον μητροπολιτικό ναό του Μεσολογγίου, κοπέλες της ΕΠΟΝ ανέβηκαν στον γυναικωνίτη και μόλις οι ιερείς είπαν τις τελευταίες λέξεις, πέταξαν στο εκκλησίασμα μικρά χαρτάκια με απελευθερωτικά μηνύματα. Μέσα στην σύγχυση που δημιουργήθηκε, έφυγαν και καμμία δεν συνελήφθη.
από ΑΓΡΙΝΙΟ.....ΓΛΥΚΙΕΣ ΜΝΗΜΕΣ
Η Επιτροπή Πόλης του ΕΑΜ είχε αποφασίσει να γιορτασθεί η επέτειος της Εθνικής Ανεξαρτησίας με παλλαϊκή εκδήλωση στην Ιταλοκρατούμενη πόλη του Αγρινίου.
Το πρόγραμμα προέβλεπε το κλείσιμο των καταστημάτων, την αποχή όλων από κάθε εργασία και την συγκέντρωση της νεολαίας και του Αγρινιώτικου λαού στην πλατεία Στράτου. Από ‘κει, όλοι μαζί θα πορεύονταν προς το πάρκο, για να στεφανωθεί η στήλη των πεσόντων, η οποία ήταν στημένη εκεί, στην είσοδό του.
Ήταν μία παράτολμη απόφαση. Η Ιταλική Διοίκηση που είχε πληροφορηθεί τις προθέσεις και τα σχέδια της οργάνωσης. Με διαταγή της η οποία τοιχοκολλήθηκε, απειλούσε ότι θα χρησιμοποιήσει τα όπλα προς αντιμετώπιση κάθε «αναρχικής», όπως την χαρακτήριζε, εκδήλωσης. Πύκνωσε λοιπόν τις περιπόλους στην πόλη.
Για τους Ιταλούς, βέβαια, η 25η Μαρτίου ήταν μία συνηθισμένη μέρα, σαν όλες τις άλλες.Όμως ο ανυπότακτος λαός του Αγρινίου δεν πτοήθηκε.
Το πρωί της 25ης, οι καταστηματάρχες της πόλης κατέβασαν τα ρολά των καταστημάτων τους και κατευθύνθηκαν στην πλατεία Στράτου, η οποία ήταν γεμάτη ασφυκτικά από κόσμο. Και ακολούθησε η πιο συγκλονιστική αντιστασιακή εκδήλωση μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Ιταλών.
Άρχισαν να ανεβαίνουν την οδό Παπαστράτου προς το πάρκο και όταν έφτασαν μπροστά στην στήλη των πεσόντων, ένας εργάτης, ο Τάσος Πετρίδης, σε μία σύντομη ομιλία αναφέρθηκε στο νόημα της ημέρας και στη συνέχεια στεφάνωσε την στήλη.
Και οι Ιταλοί;
Βλέποντας την αποφασιστικότητα των Αγρινιωτών, παραμέριζαν, έπιαναν τα πεζοδρόμια και άφηναν χώρο να περάσει η πορεία.
Παράνομο φύλλο εφημερίδας "Φλόγα"
Ημερομηνία έκδοσης 25 Μαρτίου 1944
Εκδιδόταν στο Μεσολόγγι
ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μνήμες και Σελίδες της Εθνικής Αντίστασης
του Θανάση Κακογιάννη.
Στο Μεσολόγγι, την παραμονή της 25ης Μαρτίου του 1943, νέοι και νέες της πόλης έγραψαν συνθήματα στους τοίχους κατά των κατακτητών και ανήμερα της 25ης Μαρτίου, κατά την ώρα της θείας λειτουργίας στον μητροπολιτικό ναό του Μεσολογγίου, κοπέλες της ΕΠΟΝ ανέβηκαν στον γυναικωνίτη και μόλις οι ιερείς είπαν τις τελευταίες λέξεις, πέταξαν στο εκκλησίασμα μικρά χαρτάκια με απελευθερωτικά μηνύματα. Μέσα στην σύγχυση που δημιουργήθηκε, έφυγαν και καμμία δεν συνελήφθη.
από ΑΓΡΙΝΙΟ.....ΓΛΥΚΙΕΣ ΜΝΗΜΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου