Αυτές τις μέρες γράφω και σβήνω, διαβάζω ιστορίες συγκινητικές πίσω από τα παγωμένα πίξελς του υπολογιστή, για παιδικές μνήμες γεμάτες Λιλιπούπολη και Φρουτοπία, για τις περιπέτειες του Νηλς Χόλγκερσον και το Τρίτο Πρόγραμμα του Χατζιδάκι, τον πολιτισμό της ΕΡΤ, μετά ξαναγράφω και ξανασβήνω, προσπαθώ να αφεθώ στο ποτάμι των συναισθημάτων που φαίνεται ότι έχει πλημμυρίσει τα πάντα γύρω μου, όμως είμαι κουρασμένος, οι φίλοι μου με παίρνουν τηλέφωνο από το ραδιομέγαρο δακρυσμένοι, θα ήθελες πολύ να ήσουν εδώ, εγώ προσπαθώ να μοιραστώ τον ενθουσιασμό τους και τους λέω ότι ζηλεύω, όμως είμαι σαστισμένος.
Να το πω εξαρχής: και μόνο που εξαφανίστηκε από το ίντερνετ το
ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ με τις εκπομπές του Χρόνη Μίσσιου για τα δικαιώματα των ζώων είναι λόγος για να πέσει αυτή η κυβέρνηση με πάταγο και να ξεκουμπιστεί οριστικά. Υπάρχουν και χίλιοι δυο άλλοι λόγοι, η απόλυτη καταστροφή της παιδείας, της υγείας, της εργασίας, των φυσικών πόρων, η διαφθορά, η αστυνομοκρατία, ο φασισμός της τρικομματικής κυβέρνησης, η αγαστή συμπόρευση της με τους ναζήδες μαχαιροβγάλτες.
Το κλείσιμο της ΕΡΤ και ο τρόπος με τον οποίο έγινε φωνάζουν από μακριά χούντα, όμως δεν ήταν το πρώτο δείγμα αυτής της κυβέρνησης. Θα μπορούσε ίσως να είναι το τελευταίο, αν το αντιμετωπίσουμε όχι σαν επιτάφιο αλλά σαν πεδίο διεκδίκησης των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων που μας στέρησαν τα τελευταία χρόνια.
Να το πω εξαρχής: και μόνο που εξαφανίστηκε από το ίντερνετ το
ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ με τις εκπομπές του Χρόνη Μίσσιου για τα δικαιώματα των ζώων είναι λόγος για να πέσει αυτή η κυβέρνηση με πάταγο και να ξεκουμπιστεί οριστικά. Υπάρχουν και χίλιοι δυο άλλοι λόγοι, η απόλυτη καταστροφή της παιδείας, της υγείας, της εργασίας, των φυσικών πόρων, η διαφθορά, η αστυνομοκρατία, ο φασισμός της τρικομματικής κυβέρνησης, η αγαστή συμπόρευση της με τους ναζήδες μαχαιροβγάλτες.
Το κλείσιμο της ΕΡΤ και ο τρόπος με τον οποίο έγινε φωνάζουν από μακριά χούντα, όμως δεν ήταν το πρώτο δείγμα αυτής της κυβέρνησης. Θα μπορούσε ίσως να είναι το τελευταίο, αν το αντιμετωπίσουμε όχι σαν επιτάφιο αλλά σαν πεδίο διεκδίκησης των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων που μας στέρησαν τα τελευταία χρόνια.
Οι απολυμένοι της ΕΡΤ άργησαν λίγο αλλά δεν πειράζει. Ξαφνικά μιλούν τη γλώσσα τη δική μας, φωνάζουν τα δικά μας συνθήματα, αφισοκολλούν τις δικές μας αφίσες, λένε ότι νιώθουν ταπεινωμένοι, μιλούν για εργασιακά δικαιώματα, για καταστολή, για χούντα, μιλούν για ΥΕΝΕΔ και το ξέρουν καλά ότι είναι ευνοημένοι, όχι βέβαια γιατί είναι οι βολεμένοι χαραμοφάηδες που εξακολουθούν να παπαγαλίζουν οι ανόητοι, αλλά γιατί έχουν στα χέρια τους την τηλεόραση που όλοι ξέρουμε ότι είναι το μεγαλύτερο όπλο σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Θα το χρησιμοποιήσουν όπως πρέπει; Περιμένουμε όλοι με υπομονή, δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς, απέναντι στο χουντογλέντι του Σαμαρά το μόνο που έχουμε είναι η αλληλεγγύη.
Ας μην ξεχνάνε όμως ότι η κυβέρνηση που έχουν τώρα απέναντι τους δεν κατάργησε μόνο την ΕΡΤ αλλά και κάθε εργασιακό και δημοκρατικό δικαίωμα των τελευταίων δύο αιώνων. Και ότι όση ωμή βία ήταν η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το κλείσιμο της ΕΡΤ, άλλη τόση ήταν και οι προηγούμενες είκοσι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που προηγήθηκαν, άλλο τόσο και οι επιστρατεύσεις των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στο μετρό που συνεχίζονται ακόμα μετά από τόσους μήνες, βίαιες ήταν και οι διαπομπεύσεις των οροθετικών γυναικών, τα βασανιστήρια των αντιφρονούντων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών, των τοξικοεξαρτημένων, των αστέγων, το κολαστήριο της Δραπετσώνας, η λεηλασία στις Σκουριές, η ολική καταστροφή του περιβάλλοντος, οι χιλιάδες αυτοκτονίες και τα ανθρώπινα ερείπια που άφησαν πίσω τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, για να αναφέρω λίγα μόνο από τα κατορθώματα της μαφίας που μας κυβερνά. Για όλα αυτά οι απολυμένοι της ΕΡΤ πρέπει να μιλήσουν, έχουν την υποχρέωση να μιλήσουν.
Ας μην ξεχνάνε όμως ότι η κυβέρνηση που έχουν τώρα απέναντι τους δεν κατάργησε μόνο την ΕΡΤ αλλά και κάθε εργασιακό και δημοκρατικό δικαίωμα των τελευταίων δύο αιώνων. Και ότι όση ωμή βία ήταν η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το κλείσιμο της ΕΡΤ, άλλη τόση ήταν και οι προηγούμενες είκοσι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που προηγήθηκαν, άλλο τόσο και οι επιστρατεύσεις των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στο μετρό που συνεχίζονται ακόμα μετά από τόσους μήνες, βίαιες ήταν και οι διαπομπεύσεις των οροθετικών γυναικών, τα βασανιστήρια των αντιφρονούντων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών, των τοξικοεξαρτημένων, των αστέγων, το κολαστήριο της Δραπετσώνας, η λεηλασία στις Σκουριές, η ολική καταστροφή του περιβάλλοντος, οι χιλιάδες αυτοκτονίες και τα ανθρώπινα ερείπια που άφησαν πίσω τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, για να αναφέρω λίγα μόνο από τα κατορθώματα της μαφίας που μας κυβερνά. Για όλα αυτά οι απολυμένοι της ΕΡΤ πρέπει να μιλήσουν, έχουν την υποχρέωση να μιλήσουν.
Η υπερβολική αυτοαναφορικότητα λοιπόν με ενοχλεί, το ίδιο και η επαναλαμβανόμενη ρητορική περί εθνικών συμβόλων από μέχρι πρόσφατα άφαντους παρουσιαστές, ηθοποιούς, μουσικούς, ακόμα και πολιτικούς που ψήφισαν αδιαμαρτύρητα όλα τα μνημόνια και τώρα πουλάνε τσάμπα επαναστατικότητα από τις κατειλημμένης οθόνες εθνικής εμβέλειας. Θα είμαι όμως με τους απολυμένους μέχρι το τέλος γιατί η νίκη τους είναι μονόδρομος για όλους μας. Όμως το άνοιγμα της ΕΡΤ δεν μπορεί να είναι το μοναδικό τρόπαιο αυτής της νίκης και οι απολυμένοι σύντομα θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν να κινούνται με γνώμονα την εθνική συγκίνηση ή την κοινωνική συστράτευση: ή θα νικήσουμε όλοι μαζί ή θα πάμε οριστικά στο διάολο όλοι μαζί∙ ή θα πεθάνει τώρα ο φασισμός ή ραντεβού στη Μακρόνησο. Παρακολουθώ τα γεγονότα οριακά ψύχραιμος από την πλατεία της μικρής μου επαρχίας που μαζεύτηκε πάλι πολύς κόσμος μετά από καιρό. Αυτός ο αγώνας ίσως είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Ας τους τελειώσουμε τώρα!
http://silentcrossing.wordpress.com/
το είδαμε στον αναρχογατούλη
οι εικόνες είναι δημιουργίες του Γρέκι
1 σχόλιο:
Η "επιθεώρηση" τελικά είναι μεγάλη καιροσκόπος . Περίμενε την κρίση για να αναβιώσει στην Ελληνική σκηνή δριμύτερη,,,
Δημοσίευση σχολίου