ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ…

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης

Καθώς η δόλια πατρίδα  διψάει και σήμερα για αντιστασιακούς αγωνιστές κατά της ξένης μκατοχής  θα θυμίσω και θα υμνήσω εκείνο τον νεαρό ήρωα της Κυπριακής αντίστασης, τον  Ευαγόρα Παλλικαρίδη που απαγχονίστηκε από τους Αγγλους κατακτητές στη Λευκωσία, σαν σήμερα στις 14  Μαρτίου του 1967. Και που ήταν ο τελευταίος μάρτυρας επί αγγλικής κατοχής.

Ο Ευαγόρας υπήρξε αριστούχος μαθητής ,με ποιητική φλέβα, πολύ αγαπητός σε όλους.
Πρωτοστάτησε στα εφηβικά του χρόνια σε όλους  τους ριψοκίνδυνους αγώνες εναντίον της αγγλικής κατοχής. Κατά τη στέψη της Ελισάβετ στις 2 Ιουνίου του 1953 πρώτος σκαρφάλωσε στον ιστό με την αγγλική σημαία και την κατέβασε. Πέρασε στο αντάρτικο της ΕΟΚΑ και στις 18 Δεκεμβρίου του 1956 συνελήφθη από αγγλική περίπολο ενώ μετέφερε όπλα και τρόφιμα στους συντρόφους του..

Στη δίκη του, στις 25 Φεβρουαρίου του 1956, παραδέχθηκε την ενοχή του και είπε στον πρόεδρο: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε . Εκανα το καθήκον μου σαν Ελληνας που μάχεται για την ελευθερία του, τίποτε άλλο». Τον καταδίκασαν σε απαγχονισμό. Ελλάδα, Κύπρος,  Ευρώπη, ξεσηκώθηκαν να τον σώσουν. Ανένδοτος ο Αγγλος κυβερνήτης Χάρτινγκ προχώρησε  στην εκτέλεση….

Στο τελευταίο γράμμα προς τους δικούς του, λίγο πριν τον κρεμάσουν, ο αγωνιστής Ευαγόρας έγραψε ετούτα τα λόγια: «Θα ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Δεν λυπάμαι για τίποτε. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος. Τι σήμερα, τι αύριο… Τι καλύτερο να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα!  Ωρα 7.30: Το πιο όμορφο πρωϊνό, η πιο όμορφη μέρα της ζωής  μου!…»

Λόγια αφυπνιστικά για εκείνους τους νέους και τις νέες που ναρκώνονται χαζεύοντας τον Σουλεϊμάν τον κατακτητή ή  πηθικίζουν ομαδικώς απολαμβάνοντας το ξενόφερτο «Χάρλεμ σέϊκ»!...Λόγια παραινετικά για εκείνους τους νέους τα βάζουν με την ξένη κατοχή!

Διαβάστε για τη ζωή και το θάνατο του Ευαγόρα Παλληκαρίδη 
Τ' ανδρειωμένου ο θάνατος θάνατος δεν λογιέται