Eπιτροπή… σαβουάρ βιβρ, κι' ας ακρωτηριάζεται η πατρίδα

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη


Πόσες Επιτροπές μπορούμε να αντέξουμε ακόμη; Προφανώς καμία – αν και χθες, στο υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την δημιουργία άλλης μιας, που φιλοδοξεί να είναι διακομματική και που θα ασχοληθεί με την λειτουργία των θεσμών, την… οργάνωση των συναθροίσεων και γενικά θα σκεφθεί τρόπους για να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα της βίας και των προπηλακισμών κατά πολιτικών.

Κατ’ αρχήν, ας μην ανησυχούν όσοι σκοπεύουν να συνεχίσουν τα γιουχαρίσματα. Δεν πρόκειται να συμβεί τίποτε. Ως γνωστόν η καμήλα είναι άλογο που προέκυψε από συνεδρίαση Επιτροπής.
  

Προξενεί, όμως, εντύπωση το γεγονός ότι, την ημέρα ακριβώς που βούιζε όλη η Ευρώπη πως δεν βρίσκουν άκρη με το ελληνικό πρόβλημα, το ελληνικό πολιτικό σύστημα, προεξάρχοντος του πρωθυπουργού, συνέχιζε να ασχολείται με τους λεγόμενους προπηλακισμούς.

Προξενεί φρίκη το γεγονός ότι την ημέρα που έφθανε η πληροφορία πως ένας Τούρκος επιχειρηματίας ετοιμάζεται να αγοράσει ελληνικά νησιά, η ελληνική πολιτική τάξη που μας έφερε σ' αυτό το σημείο, επιμένει να ασχολείται με κάτι το οποίο - μετά την συγκεκριμένη είδηση - μοιάζει εντελώς δικαιολογημένο.

Και καλά, ο πρωθυπουργός έχει μανία με τις επιτροπές. Όλοι οι υπόλοιποι πώς κάθονταν και τον άκουγαν στο υπουργικό συμβούλιο να μιλά για ακρωτηριασμό της Δημοκρατίας, την ώρα που ο μόνος πραγματικός ακρωτηριασμός μοιάζει να είναι ο ακρωτηριασμός της πατρίδας;

Προερχόμενος, λοιπόν, από την απόφαση του προηγουμένου Σαββάτου, όπου στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, με δική του πρόταση δημιουργήθηκε μια Επιτροπή – Ομάδα Εργασίας για την μεταρρύθμιση, αναμόρφωση, επανίδρυση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο κ. Παπανδρέου προσέφυγε στην προσφιλή του μέθοδο και όσον αφορά στο θέμα των προπηλακισμών. 

Εντελώς νεφελώδες το τι ακριβώς θα κάνει αυτή η επιτροπή – δεδομένου ότι θα έχει διακομματικό (λέμε τώρα) χαρακτήρα και σ’ αυτό θα μετέχουν και «κοινωνικοί φορείς». 

Και κυρίως, δεδομένου ότι το θέμα των συναθροίσεων είναι λυμένο από το Σύνταγμα, τι ακριβώς έχει στο νου του ο πρωθυπουργός προκειμένου να μην θυμηθούμε εμείς τις εποχές που με την ομιλία του εξόρκισε - όταν απαγορεύονταν οι συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων;

Διότι, αν δεν έχει αυτό στο νου του, τότε τι καλείται να πράξει μια επιτροπή - την οποία την άλλη εβδομάδα θα έχουμε ξεχάσει και κακώς που ασχολούμεθα; 

Θα ετοιμάσει ένα… σαβουάρ βιβρ εκδηλώσεων; 

Γιατί όλα τα έχουμε δει και ακούσει από πλευράς επιτροπών, αλλά… βαρόνη Σταφ σε επιτροπή πρώτη φορά ακούμε.

Θα πρόκειται για την επιτομή της γνωστής οργανολαγνείας, με την οποία ο κ. Παπανδρέου προσπαθεί να μας εξοικειώσει από το 2004, οπότε και εξελέγη Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Στο διάστημα που είναι πρωθυπουργός έχει δημιουργήσει σειρά οργάνων – σκιώδες υπουργικό συμβούλιο στην… ίδια του την κυβέρνηση τον Δεκέμβριο του 2009, ένα περίεργο όργανο που το ονόμασε… διαθεσμικό και με αποστολή να διασυνδέει την κυβέρνηση με την κοινοβουλευτική ομάδα.

Όταν, τον Οκτώβριο του 2010 κατατέθηκε το νομοσχέδιο για τα fast tracks – πάνε κι’ αυτά, θα τα αναλάβουν οι project managers – η αρμοδιότητα ανατέθηκε σε αυτό που ονομάστηκε Διϋπουργική Επιτροπή Μεγάλων Έργων και Υποδομών.

Και επειδή ούτε αυτή ήταν αρκετή, δημιουργήθηκε και άλλη (τριμελής) Διϋπουργική Επιτροπή, με μέλη τον (τότε) υπουργό Επικρατείας (με την ιδιότητα του Προέδρου) και τους (τότε) υπουργούς Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, καθώς και Υποδομών.

Τον περασμένο Ιανουάριο το υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε την σύσταση Επιστημονικής Επιτροπής με σκοπό την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος και την καταπολέμηση του μαύρου πολιτικού χρήματος! Άλλη επιτροπή αναμόρφωσης αυτή!

Τον ίδιο μήνα αποκτήσαμε και διυπουργική επιτροπή για το ιστορικό και εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Συνεδρίασε μια φορά και εκλήθη επειγόντως να ξανασυνεδριάσει μετά τρεις μήνες, όταν προκλήθηκε αποτροπιασμός από μια στυγνή δολοφονία στο κέντρο.

Αποφάσισε να δημιουργηθούν… ποδηλατόδρομοι και σχόλασε. Ειδικά μετά τα τελευταία επεισόδια, εντελώς! Στο μεσοδιάστημα απλώς είχε αλλάξει Πρόεδρο, περνώντας από τα χέρια του κ. Ραγκούση στα (στιβαρότερα) του κ. Πάγκαλου. 

Είχε προηγηθεί, τον Δεκέμβριο του 2010, η δημιουργία άλλης επιτροπής, υπό την πρόεδρο της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής, Βάσω Παπανδρέου, που ΘΑ μάζευε (ανά την Ευρώπη) ένα εκατομμύριο υπογραφές, προκειμένου να τεθεί στις Βρυξέλλες το θέμα της έκδοσης ευρωομόλογου.

Ουδέποτε μάθαμε αν συγκεντρώθηκαν έστω και πέντε υπογραφές, εντός ή εκτός Ελλάδος, και τώρα που (δήθεν) ασχολείται με το ζήτημα ο Όλι Ρεν, δεν ακούμε καμιά αντίδραση, βοήθεια, επίνευση εκ μέρους της περίφημης, πολυδιαφημισμένης επί μήνες και παρ’ όλα αυτά σε πλήρη αδράνεια επιτροπής. 

Τον Δεκέμβριο του 2010 επίσης, μάθαμε  πως οι ξένοι σοφοί που συνεδρίαζαν μανιωδώς τους προηγούμενους δέκα μήνες, κατέληξαν στη δημιουργία μιας άλλης επιτροπής, που την ονόμασαν… task force, με επτά νέες διευθύνσεις – «μονάδες» για να λειτουργήσει καλύτερα το Μέγαρο Μαξίμου!

Χρειάζεται να πούμε κάτι και για την τριμερή επιτροπή που είχε υποσχεθεί να φτιάξει ο κ. Παπανδρέου τον προηγούμενο Νοέμβριο, δηλώνοντας από το βήμα του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, πως σ’ αυτή θα μετείχαν στελέχη της κυβέρνησης, της κοινοβουλευτικής ομάδας και του κόμματος, που θα ετοίμαζαν, λέει, τα νομοσχέδια;

Λειτούργησε; Έλαβαν ποτέ μέρος οι κομματικοί στην κατάρτιση κάποιου νομοσχεδίου; Ήταν δυνατόν, όταν δεν επρόκειτο να νομοθετούν ούτε οι βουλευτές; Υπήρχε τέτοια περίπτωση, όταν στη χώρα νομοθετεί η τρόικα;

Μα μήπως βγήκε κανένα συμπέρασμα από την (κρατήστε την ανάσα σας) Διυπουργική Γνωμοδοτική Επιτροπή για τη σύσταση, κατάργηση, αναδιάρθρωση και μετατροπή Υπηρεσιών, Συμβουλίων, Επιτροπών και Φορέων του Δημόσιου Τομέα, υπό τον κ. Πάγκαλο; 

Από τον Νοέμβριο του 2010 έχει πιάσει δουλειά και τώρα τρέχουν με την ψυχή στο στόμα για ΝΑ κάνουν κάτι το φθινόπωρο.

Ναι, αλλά τότε είχε ονομαστεί… ομάδα δράσης για τον «Καλλικράτη του Κράτους»!

Επίσης, από τον Αύγουστο του 2010 έχει συσταθεί ειδική γνωμοδοτική επιτροπή, η οποία ανέλαβε τον συντονισμό των δράσεων, που θα περιελάμβανε και το σχέδιο ανάπτυξης του συνεδριακού τουρισμού.

Δεν ξέρουμε τι απέγινε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι τα τελευταία επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας έστειλαν στα θυμαράκια τον συνεδριακό τουρισμό – φαντάζομαι και την αρμόδια επιτροπή. 

Και, συγγνώμη, θα ήταν αδιακρισία να πληροφορηθούμε με τι καταγίνεται η επιτροπή, τη συγκρότηση της οποίας είχε ανακοινώσει ο κ. Δ. Δρούτσας όταν, μετά τον μεταμεσονύκτιο ανασχηματισμό του Σεπτεμβρίου 2010, μας πληροφόρησε ότι θα επεξεργαζόταν το νέο δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής; 

Τι έγινε; Το επεξεργάστηκε, το επεξεργάστηκε; Θα μας κάνει ανακοινώσεις ο διάδοχός του; Και κυρίως, συστάθηκε ποτέ αυτή η επιτροπή, να μάθουμε κι’ εμείς τι να λέμε στον Νταβούτογλου;

Υπενθυμίζω ότι τον καιρό που ο κ. Παπανδρέου ήταν στην αντιπολίτευση είχαμε άλλα. 

(Ξανα)θυμίζω ότι τον Ιούλιο του 2004 έφτιαξε οκτώ όργανα, ορισμένα από τα οποία συντόνιζαν... άλλα όργανα. 

Το Νοέμβριο του 2004 έφτιαξε νέα επικοινωνιακή ομάδα. Τον Μάρτιο του 2005 μετά το Συνέδριο, την εκλογή νέου γραμματέα, την εκλογή Εθνικού Συμβουλίου, τον ορισμό Πολιτικού Συμβουλίου, η Κ.Ο. απέκτησε 12 συντονιστές και 20 υπεύθυνους επιμέρους τομέων. 

Ανετράπησαν όλα αυτά τον Δεκέμβριο του 2006, με την αλλαγή φρουράς στο αξίωμα του γραμματέα, οπότε είχαμε νέο Πολιτικό Συμβούλιο και γεννήθηκε νέος θεσμός, το κοινοβουλευτικό συμβούλιο, όπως ονομάστηκε – και έκτοτε αγνοείται και αυτού η τύχη. 

Τον Δεκέμβριο του 2004 είχε προτείνει την δημιουργία εθνικής επιτροπής διαφάνειας υπό τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, που ατύχησε εν τη γενέσει της. 

Τότε ήταν που εξετάστηκε και το ενδεχόμενο δημιουργίας «Σώματος Ελεγκτών», ενός «ανεξάρτητου σώματος πολιτών» που θα επιλεγόταν μέσω κλήρωσης και το οποίο θα παρακολουθούσε και θα αξιολογούσε τις δραστηριότητες του Πασόκ και των στελεχών του!

Επομένως, προτείνω να μην ανησυχούμε. Μια μέρα ήταν και πέρασε η χθεσινή. Ξαναθυμηθήκαμε και τα live υπουργικά συμβούλια.

Άλλωστε, το μόνο βέβαιο είναι πως από την στιγμή που αναλαμβάνει μια επιτροπή, ξεχνιέται ακόμη και το αντικείμενο για το οποίο συστάθηκε!

Και κυρίως, να μην παραμελούμε και τις ανάγκες ομαδικής ψυχοθεραπείας. Δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνη της η τρόικα!