Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, κάποιοι αλήτες κουκουλοφόροι πέταξαν μολότοφ, έκαψαν την Marfin στην οδό Σταδίου και
τέσσερις άνθρωποι (
Οι νεκροί της Marfin είναι ΤΕΣΣΕΡΙΣ και όχι τρεις...), οι τρεις υπάλληλοι της τράπεζας πνίγηκαν από τους καπνούς και πέθαναν μαζί με ένα αγέννητο μωρό που είχε στα σπλάχνα της η άτυχη
Αγγελική Παπαθανασοπούλου.
Είναι γνωστή σε όλους η ιστορία, συγκλόνισε το Πανελλήνιο, προκάλεσε την οργή κατά των κουκουλοφόρων, ταυτόχρονα όμως προκάλεσε και το φόβο του κόσμου που ενώ θέλει να διαδηλώσει, φοβάται μην έχει την ίδια τύχη.
Εκείνη η πορεία που κατέληξε στο θάνατο των τριών νέων και ενός εμβρύου, ήταν η πρώτη αυθόρμητη και...
ακηδεμόνευτη διαμαρτυρία κατά του Μνημονίου, που λίγες ημέρες πριν είχε ανακοινωθεί από τον κ. Παπανδρέου.
Αν θυμηθείτε καλά, από τότε οι πορείες που έγιναν ήταν μετρημένες στα δάχτυλα, ειδικά σε μια χρονική περίοδο όπου ο κόσμος βιώνει τις τραγικές συνέπειες της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Όλες οι πορείες έχουν σημαδευτεί από εκείνη του περασμένου Μαΐου με τους
τρεις τέσσερις νεκρούς. Διότι ο κόσμος φοβάται ότι κάθε φορά που θα κατέβει στους δρόμους, κάποιοι αλήτες προβοκάτορες θα κάνουν την Αθήνα… Μιζράτα. Ήδη μέσα στο φθινόπωρο στο κέντρο της πρωτεύουσας άναψαν αρκετές φωτιές, κάποιοι ξαναπροσπάθησαν να μπουν στη Βουλή, ξαναέγιναν επεισόδια. Το αποτέλεσμα ήταν όλο και λιγότεροι να κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις να διαμαρτυρηθούν για τον αβίωτο βίο τους. Φτάσαμε στο σημείο να πηγαίνουν 50.000 άνθρωποι στις πορείες και να το θεωρούμε επιτυχία την εποχή του Μνημονίου.
Και ξαφνικά, ένα χρόνο μετά όπου είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε ένα ακόμη μνημόνιο, όπου τη Δευτέρα η κυβέρνηση θα ανακοινώσει τα μέτρα για τη φοροδιαφυγή και σε λίγες ημέρες η τρόικα θα έρθει να μας βάλει χέρι,
κάποιοι ξαναθυμούνται τη Marfin. Όχι ότι πρέπει να ξεχνάμε τους
τρεις τέσσερις νεκρούς που κάποιοι δολοφόνοι τους έκαψαν. Αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχάσουμε.
Όμως,
πολύ παράξενο μου φαίνεται ότι ξαφνικά μια εκπομπή όπως οι “Πρωταγωνιστές” του Στ. Θεοδωράκη θα ξαναθυμίσουν στον κόσμο τα δραματικά εκείνα γεγονότα.
Ή μήπως δεν είναι παράξενο που η Αστυνομία ξύπνησε ξαφνικά και έκανε τέσσερις προσαγωγές υπόπτων για τις μολότοφ που έπεσαν στην τράπεζα πριν από ένα χρόνο;
Το έργο,
το δραματικό αυτό έργο, θα έρθει ξανά στη μνήμη μας, όχι για την τραγικότητα που έχει η δολοφονία τριών ανθρώπων αλλά για να μας θυμίσει πόσο
«επικίνδυνες» είναι οι διαδηλώσεις.
Μην πάτε, μπορεί να πάθετε τα ίδια, είναι το συμπέρασμα και μάλιστα ενώ αύριο, ημέρα του εορτασμού της Πρωτομαγιάς, οργανώνονται πορείες. Αλλά και για τις συγκεντρώσεις που έρχονται στο μέλλον, όπως η πανελλαδική απεργία της 11ης Μαΐου.
Ο φόβος είναι ο καλύτερος σύμμαχος κάθε κυβέρνησης που παίρνει αντιλαϊκά μέτρα. Ο φοβισμένος κόσμος, δεν κατεβαίνει στους δρόμους, οπότε και η κυβέρνηση έχει το κεφάλι της ήσυχο.
Διότι από τον… καναπέ επανάσταση δε γίνεται.
Γι’ αυτό η υπενθύμιση με κάθε τρόπο της τραγωδίας δε γίνεται για εκπαιδευτικούς λόγους. Γίνεται για να κοπούν τα πόδια του λαού, να παραλύσει από το φόβο του, να μην πάει στην πορεία, να μην αφήσει τα παιδιά του να διαμαρτυρηθούν για το ζοφερό μέλλον τους. Να μην κατέβουν οι άνεργοι να ζητήσουν δουλειά, διότι καλύτερα… ζωντανός και χωρίς δουλειά παρά νεκρός και άνεργος.
Ο φόβος παραλύει τα πάντα και η υπενθύμιση της υπόθεσης της Marfin έχει αυτό ακριβώς τον σκοπό. Η απάντηση του κόσμου είναι η μαζική διαμαρτυρία, η απομόνωση των μπαχαλάκηδων προβοκατόρων, η πίεση στην κυβέρνηση ή να αλλάξει ή να βουλιάξει.
Το χρωστάμε όλοι στη μνήμη των τεσσάρων νεκρών της τράπεζας.
.jpg)