Η εβδομάδα που ξεκίνησε από το βράδυ της Κυριακής των Βαϊων ονομάζεται Μεγάλη εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών.
Ολοι εμείς οι Χριστιανοi, άλλος πολύ κι άλλος λιγότερο,παρακολουθούμε
στις εκκλησίες, στα μοναστήρια ή κι από τηλεοράσεως, τα Θεία Πάθη μέσα σε θρησκευτική κατάνυξη συνεπαρμένοι από το Θείο δράμα.
Μια ιεροτελεστία που την παρακολουθούμε δυο χιλιάδες χρόνια τώρα κι όμως τους περισσότερους φαίνεται να μας αγγίζει ελάχιστα έως καθόλου!Πολλοί εξ ημών αντιλαμβάνονται το Πάσχα ως μια ευκαιρία για εκδρομή στο χωριό και όλα όσα γίνονται την Κυριακή του Πάσχα ανάλογα με τα κατά τόπους έθιμα.
Αν όμως στεκόμασταν για λίγο σε όσα διαδραματίζονται τη Μεγάλη Πέμπτη, που είναι η τελευταία μέρα στη ζωή του Ιησού, ίσως ο κόσμος μας να 'ταν διαφορετικός.
Τα γεγονότα της Μ. Πέμπτης είναι τα εξής τέσσερα:
Ο Ιερός Νιπτήρας, ο Μυστικός Δείπνος, η Προσευχή στο όρος των Ελαιών και τέλος η Προδοσία (με συνέπεια τη σύλληψη και τη σταύρωση).
Στον Ιερό Νιπτήρα πλένοντας ο Χριστός τα πόδια των μαθητών του θέλει να δώσει μια άλλη διάσταση στο τι σημαίνει να είναι κανείς ηγέτης.Μας λέει ξεκάθαρα ότι ο πρώτος τη τάξει διακονεί (υπηρετεί) τους άλλους με αγάπη και ταπεινότητα.
Σε μια κοινωνία σαν τη δική μας,όπου ο καθένας προσπαθεί να αναρριχηθεί σε βάρος των υπολοίπων,για φανταστείτε να λειτουργούσαμε όλοι και ειδικά οι κατέχοντες ηγετικές θέσεις με γνώμονα την αγάπη και την ταπεινότητα!Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει τώρα που όλοι σχεδόν συμπεριφέρονται σαν ηγεμόνες.
Κατόπιν μεσολαβεί ο Μυστικός Δείπνος, όπου κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων,προσφέροντας στους μαθητές ο Κύριος το σώμα Του και το αίμα Του (άρτον και κρασί) λέγοντάς τους:"τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν".Την αιώνια ανάμνηση του ερχομού Του,της διδασκαλίας Του,των Παθών Του και της Ανάστασής Του!Με τη Θεία Κοινωνία συμμετέχουμε και μεις σήμερα στο κοινό σώμα της εκκλησίας.
Εν συνεχεία φτάνουμε στο όρος των Ελαιών,όπου ο Ιησούς Προσεύχεται και παρακαλεί τον Πατέρα Του να μη δοκιμάσει το πικρό ποτήριο συμπληρώνοντας:"άλλ' ου τι θέλω εγώ, αλλά τι συ"!
Ολες οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί της ζωής ξεπερνιούνται με τη δύναμη της προσευχής.
Και φτάνουμε στην μεγάλη στιγμή της Προδοσίας.
Μια προδοσία που έγινε από τον Ιούδα για το ευτελές ποσόν των τριάκοντα αργυρίων.Βέβαια σημασία δεν έχει το ποσόν αλλά το μέγεθος της υποκρισίας και του ξεπεσμού των ανθρώπων οι οποίοι κυριευμένοι από τα πάθη τους, εν προκειμένω της φιλαργυρίας,μπορούν να ξεπουλήσουν τα πάντα.
Πόσο επίκαιρο και συνάμα διαχρονικό είναι το γεγονός της προδοσίας!Πόσοι συνάνθρωποί μας άγονται και φέρονται από τα πάθη τους.Ξεπουλάνε πατρίδα,θρησκεία κι οικογένεια μόνο και μόνο γιατί γίνονται έρμαια των παθών τους. Ο φιλοχρήματος, ο μέθυσος, ο χαρτοπαίκτης, ο πόρνος κλπ, κυκλοφορούν ανάμεσά μας δηλώνοντας αδυναμία στο να ελέγξουν τ' αρρωστημένα πάθη τους.
Είθε τα γεγονότα της Μ.Πέμπτης να μας αγγίξουν φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά.Ας προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε τους άλλους με αληθινή αγάπη και ταπεινότητα!Θέλει προσπάθεια, θέλει κόπο, θέλει εγκράτεια, θέλει δύναμη, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο.
ΑΣ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΑΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΗΜΩΝ!
Στον Ιερό Νιπτήρα πλένοντας ο Χριστός τα πόδια των μαθητών του θέλει να δώσει μια άλλη διάσταση στο τι σημαίνει να είναι κανείς ηγέτης.Μας λέει ξεκάθαρα ότι ο πρώτος τη τάξει διακονεί (υπηρετεί) τους άλλους με αγάπη και ταπεινότητα.
Σε μια κοινωνία σαν τη δική μας,όπου ο καθένας προσπαθεί να αναρριχηθεί σε βάρος των υπολοίπων,για φανταστείτε να λειτουργούσαμε όλοι και ειδικά οι κατέχοντες ηγετικές θέσεις με γνώμονα την αγάπη και την ταπεινότητα!Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει τώρα που όλοι σχεδόν συμπεριφέρονται σαν ηγεμόνες.
Κατόπιν μεσολαβεί ο Μυστικός Δείπνος, όπου κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων,προσφέροντας στους μαθητές ο Κύριος το σώμα Του και το αίμα Του (άρτον και κρασί) λέγοντάς τους:"τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν".Την αιώνια ανάμνηση του ερχομού Του,της διδασκαλίας Του,των Παθών Του και της Ανάστασής Του!Με τη Θεία Κοινωνία συμμετέχουμε και μεις σήμερα στο κοινό σώμα της εκκλησίας.
Εν συνεχεία φτάνουμε στο όρος των Ελαιών,όπου ο Ιησούς Προσεύχεται και παρακαλεί τον Πατέρα Του να μη δοκιμάσει το πικρό ποτήριο συμπληρώνοντας:"άλλ' ου τι θέλω εγώ, αλλά τι συ"!
Ολες οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί της ζωής ξεπερνιούνται με τη δύναμη της προσευχής.
Και φτάνουμε στην μεγάλη στιγμή της Προδοσίας.
Μια προδοσία που έγινε από τον Ιούδα για το ευτελές ποσόν των τριάκοντα αργυρίων.Βέβαια σημασία δεν έχει το ποσόν αλλά το μέγεθος της υποκρισίας και του ξεπεσμού των ανθρώπων οι οποίοι κυριευμένοι από τα πάθη τους, εν προκειμένω της φιλαργυρίας,μπορούν να ξεπουλήσουν τα πάντα.
Πόσο επίκαιρο και συνάμα διαχρονικό είναι το γεγονός της προδοσίας!Πόσοι συνάνθρωποί μας άγονται και φέρονται από τα πάθη τους.Ξεπουλάνε πατρίδα,θρησκεία κι οικογένεια μόνο και μόνο γιατί γίνονται έρμαια των παθών τους. Ο φιλοχρήματος, ο μέθυσος, ο χαρτοπαίκτης, ο πόρνος κλπ, κυκλοφορούν ανάμεσά μας δηλώνοντας αδυναμία στο να ελέγξουν τ' αρρωστημένα πάθη τους.
Είθε τα γεγονότα της Μ.Πέμπτης να μας αγγίξουν φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά.Ας προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε τους άλλους με αληθινή αγάπη και ταπεινότητα!Θέλει προσπάθεια, θέλει κόπο, θέλει εγκράτεια, θέλει δύναμη, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο.
ΑΣ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΑΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΗΜΩΝ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου