του ΜΙΧAΛΗ ΧΑΡΙAΤΗ
Σύγκρουση Τσίπρα - Μητσοτάκη στη Βουλή για τον προϋπολογισμό. Όταν συζητείται στη βουλή ένας προϋπολογισμός που προβλέπει αύξηση φορολογικών εσόδων για το 2018 η
οποία σχεδόν αγγίζει το ένα δισ. (951 εκατομμύρια), θα ήταν μάλλον παράδοξο το να διαπληκτίζονται τα πολιτικά κόμματα για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα εκτός από τη φορολογία.
Το αυτονόητο λοιπόν ακολουθείται και στη φετινή συζήτηση, με τους εισηγητές της αντιπολίτευσης να παραθέτουν νούμερα φορολόγησης ανά κατηγορία κλάδων και εισοδημάτων και να έχουν σχετικά εύκολο έργο, αφού παντού παρατηρούνται αυξήσεις. Μάλιστα δεν λείπουν και οι... μουρμούρες
- ιδίως στο στρατόπεδο της Ν.Δ.
- σύμφωνα με τις οποίες το θέμα της υπερφορολόγησης δεν έχει αναδειχθεί όσο απαιτούν οι περιστάσεις, με το θέμα της σύμβασης πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία να αποτελεί την αιχμή του «γαλάζιου» πολιτικού λόγου.
Τόσο η Ν.Δ. όσο και η ενιαία κοινοβουλευτική παρουσία της κεντροαριστεράς αναδεικνύουν το θέμα της φορολογίας σε δύο επίπεδα:
♦ Αφενός ως σχεδιασμένη δολοφονία της μεσαίας τάξης (λόγω αυξήσεων στους φόρους περιουσίας) και υποβάθμιση των χαμηλότερα αμειβόμενων στρωμάτων (λόγων αύξησης εμμέσων φόρων κατά 473 εκατομμύρια).
♦ Αφετέρου ως ανταγωνιστικό μειονέκτημα της χώρας ακόμη και σε κλάδους που έχει τον πρώτο λόγο, όπως ο τουρισμός.
Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του αρμόδιου τομεάρχη της Ν.δ. Μάνου Κόνσολα, σύμφωνα με την οποία «στις γείτονες χώρες, σε σχέση με τον ΦΠΑ στη διαμονή, από το 13% που έχουμε εδώ, η Πορτογαλία έχει 6%. Στην εστίαση εμείς έχουμε 24%, η κύπρος έχει 9%. Στις μεταφορές ο ΦΠΑ στην Ελλάδα είναι 24% και στην Πορτογαλία 8%».
Χωρίς απαντήσεις
Το πρόβλημα ωστόσο για τα αντιπολιτευόμενα αυτά κόμματα είναι πώς δεν αμφισβητούν τον στόχο την ύπαρξης δημοσιονομικών πλεονασμάτων, που προβλέπεται αυξημένος στον προϋπολογισμό του 2018. Έτσι, αφού δέχονται ότι πρέπει να περισσέψουν χρήματα, εύλογα έρχεται το κυβερνητικό επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο πρέπει να υπάρξουν άλλες πηγές, δηλαδή η περιστολή δαπανών.
Επομένως το ερώτημα που διατύπωσε, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή πριν από λίγες ημέρες, και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος... πλανάται. Ποιες περικοπές προτείνουν και από πού τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; κάπου εδώ κολλάει και το άλλο επιχείρημα της κυβέρνησης περί κρυφής ατζέντας της Ν.Δ.
Το ερώτημα, επί της ουσίας, επαναδιατύπωσε ο γενικός εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Βέττας στην τοποθέτησή του στην ολομέλεια, ο οποίος τόνισε ότι «είναι ένας προϋπολογισμός αρκετά δύσκολος, αλλά ταυτόχρονα αισιόδοξος, με την έννοια ότι το 2018 είναι η τελευταία χρονιά δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας. Νέα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής μέσα στο 2018 δεν θα νομοθετηθούν».
Ο «γαλάζιος» εισηγητής του προϋπολογισμού Νίκος Δένδιας ανέφερε στην κεντρική του ομιλία τους δημόσιους οργανισμούς που πρέπει να καταργηθούν. Χωρίς, ωστόσο, να διευκρινίσει αν μιλούσε για συγχωνεύσεις ή για απολύσεις.
Σύγκρουση με ορίζοντα τις κάλπες
Για την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα αυτός ο προϋπολογισμός θα είναι ο τελευταίος που θα ψηφιστεί υπό την ασφυκτική πίεση των μνημονίων. Από την επόμενη χρονιά θα δοθεί η δυνατότητα για παρεμβάσεις στη φορολογία που θα ελαφρύνουν τα βάρη της πολύπαθης μεσαίας τάξης.
Προς αυτή την κατεύθυνση μόνο τυχαία δεν ήταν η αναφορά του Τσίπρα από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου για την έξοδο από την κρίση που «θα επιτρέψει και πάλι τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης.
Αυτό προβλέπεται ήδη από όσα έχουμε συμφωνήσει και ψηφίσει στη βουλή, όπως το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, να συμβεί σύντομα, άμεσα. Από το 2019 θα αρχίσουμε να βλέπουμε τον δημοσιονομικό χώρο που δημιουργείται και, βεβαίως, αυτό θα στηριχθεί πρωτίστως στην επιτυχία της οικονομίας και στη δυνατότητα να έχει διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης».
Τα παραπάνω αναμένεται να αποτελέσουν τη βάση του οικονομικού επιχειρήματος του πρωθυπουργού κατά την τοποθέτησή του το βράδυ της ερχόμενης Τρίτης, όταν θα πέσει η αυλαία της συζήτησης του προϋπολογισμού. Πάντως ο Τσίπρας είναι βέβαιο ότι θα κινηθεί επιθετικά σε ζητήματα ηθικής τάξης έναντι της Ν.Δ., με προσωπικές αναφορές στο περιβάλλον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τις «φορολογικές εκκρεμότητες» της συζύγου του στο πόθεν έσχες του 2015.
Στον αντίποδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας νωπή την κομματική στήριξη από το συνέδριο της Ν.Δ., θα επιχειρήσει να αναλύσει το πρόγραμμα της παράταξης για την «επόμενη ημέρα». ο «γαλάζιος» αρχηγός επιθυμεί να δώσει το στίγμα του για το κυβερνητικό του πρόγραμμα εστιάζοντας στη μείωση της φορολογίας και των δαπανών του δημοσίου.
Από την τοποθέτησή του είναι δύσκολο να εκλείψουν οι αναφορές στον συγκυβερνήτη Πάνο Καμμένο για τους χειρισμούς του στην υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας, ζήτημα το οποίο η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί να κρατήσει ψηλά στην πολιτική ατζέντα.
Κάπως έτσι καθίσταται σαφές πως, από την αρχή κιόλας της νέας χρονιάς, η αντιπαράθεση μεταξύ ΣυριΖΑ και Ν.δ. θα μετατραπεί σε ένα... μπρα - ντε - φερ μεταξύ των δύο για το ποιος μπορεί να εγγυηθεί - ή τουλάχιστον να πείσει - πως θα ελαφρύνει δραστικά τους πολίτες από τα τεράστια φορολογικά βάρη της τελευταίας οκταετίας. Μια μάχη που θα δοθεί με προοπτική την τελική αναμέτρηση στις κάλπες...
http://www.topontiki.gr/
Σύγκρουση Τσίπρα - Μητσοτάκη στη Βουλή για τον προϋπολογισμό. Όταν συζητείται στη βουλή ένας προϋπολογισμός που προβλέπει αύξηση φορολογικών εσόδων για το 2018 η
οποία σχεδόν αγγίζει το ένα δισ. (951 εκατομμύρια), θα ήταν μάλλον παράδοξο το να διαπληκτίζονται τα πολιτικά κόμματα για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα εκτός από τη φορολογία.
Το αυτονόητο λοιπόν ακολουθείται και στη φετινή συζήτηση, με τους εισηγητές της αντιπολίτευσης να παραθέτουν νούμερα φορολόγησης ανά κατηγορία κλάδων και εισοδημάτων και να έχουν σχετικά εύκολο έργο, αφού παντού παρατηρούνται αυξήσεις. Μάλιστα δεν λείπουν και οι... μουρμούρες
- ιδίως στο στρατόπεδο της Ν.Δ.
- σύμφωνα με τις οποίες το θέμα της υπερφορολόγησης δεν έχει αναδειχθεί όσο απαιτούν οι περιστάσεις, με το θέμα της σύμβασης πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία να αποτελεί την αιχμή του «γαλάζιου» πολιτικού λόγου.
Τόσο η Ν.Δ. όσο και η ενιαία κοινοβουλευτική παρουσία της κεντροαριστεράς αναδεικνύουν το θέμα της φορολογίας σε δύο επίπεδα:
♦ Αφενός ως σχεδιασμένη δολοφονία της μεσαίας τάξης (λόγω αυξήσεων στους φόρους περιουσίας) και υποβάθμιση των χαμηλότερα αμειβόμενων στρωμάτων (λόγων αύξησης εμμέσων φόρων κατά 473 εκατομμύρια).
♦ Αφετέρου ως ανταγωνιστικό μειονέκτημα της χώρας ακόμη και σε κλάδους που έχει τον πρώτο λόγο, όπως ο τουρισμός.
Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του αρμόδιου τομεάρχη της Ν.δ. Μάνου Κόνσολα, σύμφωνα με την οποία «στις γείτονες χώρες, σε σχέση με τον ΦΠΑ στη διαμονή, από το 13% που έχουμε εδώ, η Πορτογαλία έχει 6%. Στην εστίαση εμείς έχουμε 24%, η κύπρος έχει 9%. Στις μεταφορές ο ΦΠΑ στην Ελλάδα είναι 24% και στην Πορτογαλία 8%».
Χωρίς απαντήσεις
Το πρόβλημα ωστόσο για τα αντιπολιτευόμενα αυτά κόμματα είναι πώς δεν αμφισβητούν τον στόχο την ύπαρξης δημοσιονομικών πλεονασμάτων, που προβλέπεται αυξημένος στον προϋπολογισμό του 2018. Έτσι, αφού δέχονται ότι πρέπει να περισσέψουν χρήματα, εύλογα έρχεται το κυβερνητικό επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο πρέπει να υπάρξουν άλλες πηγές, δηλαδή η περιστολή δαπανών.
Επομένως το ερώτημα που διατύπωσε, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή πριν από λίγες ημέρες, και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος... πλανάται. Ποιες περικοπές προτείνουν και από πού τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; κάπου εδώ κολλάει και το άλλο επιχείρημα της κυβέρνησης περί κρυφής ατζέντας της Ν.Δ.
Το ερώτημα, επί της ουσίας, επαναδιατύπωσε ο γενικός εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Βέττας στην τοποθέτησή του στην ολομέλεια, ο οποίος τόνισε ότι «είναι ένας προϋπολογισμός αρκετά δύσκολος, αλλά ταυτόχρονα αισιόδοξος, με την έννοια ότι το 2018 είναι η τελευταία χρονιά δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας. Νέα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής μέσα στο 2018 δεν θα νομοθετηθούν».
Ο «γαλάζιος» εισηγητής του προϋπολογισμού Νίκος Δένδιας ανέφερε στην κεντρική του ομιλία τους δημόσιους οργανισμούς που πρέπει να καταργηθούν. Χωρίς, ωστόσο, να διευκρινίσει αν μιλούσε για συγχωνεύσεις ή για απολύσεις.
Σύγκρουση με ορίζοντα τις κάλπες
Για την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα αυτός ο προϋπολογισμός θα είναι ο τελευταίος που θα ψηφιστεί υπό την ασφυκτική πίεση των μνημονίων. Από την επόμενη χρονιά θα δοθεί η δυνατότητα για παρεμβάσεις στη φορολογία που θα ελαφρύνουν τα βάρη της πολύπαθης μεσαίας τάξης.
Προς αυτή την κατεύθυνση μόνο τυχαία δεν ήταν η αναφορά του Τσίπρα από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου για την έξοδο από την κρίση που «θα επιτρέψει και πάλι τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης.
Αυτό προβλέπεται ήδη από όσα έχουμε συμφωνήσει και ψηφίσει στη βουλή, όπως το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, να συμβεί σύντομα, άμεσα. Από το 2019 θα αρχίσουμε να βλέπουμε τον δημοσιονομικό χώρο που δημιουργείται και, βεβαίως, αυτό θα στηριχθεί πρωτίστως στην επιτυχία της οικονομίας και στη δυνατότητα να έχει διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης».
Τα παραπάνω αναμένεται να αποτελέσουν τη βάση του οικονομικού επιχειρήματος του πρωθυπουργού κατά την τοποθέτησή του το βράδυ της ερχόμενης Τρίτης, όταν θα πέσει η αυλαία της συζήτησης του προϋπολογισμού. Πάντως ο Τσίπρας είναι βέβαιο ότι θα κινηθεί επιθετικά σε ζητήματα ηθικής τάξης έναντι της Ν.Δ., με προσωπικές αναφορές στο περιβάλλον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τις «φορολογικές εκκρεμότητες» της συζύγου του στο πόθεν έσχες του 2015.
Στον αντίποδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας νωπή την κομματική στήριξη από το συνέδριο της Ν.Δ., θα επιχειρήσει να αναλύσει το πρόγραμμα της παράταξης για την «επόμενη ημέρα». ο «γαλάζιος» αρχηγός επιθυμεί να δώσει το στίγμα του για το κυβερνητικό του πρόγραμμα εστιάζοντας στη μείωση της φορολογίας και των δαπανών του δημοσίου.
Από την τοποθέτησή του είναι δύσκολο να εκλείψουν οι αναφορές στον συγκυβερνήτη Πάνο Καμμένο για τους χειρισμούς του στην υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας, ζήτημα το οποίο η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί να κρατήσει ψηλά στην πολιτική ατζέντα.
Κάπως έτσι καθίσταται σαφές πως, από την αρχή κιόλας της νέας χρονιάς, η αντιπαράθεση μεταξύ ΣυριΖΑ και Ν.δ. θα μετατραπεί σε ένα... μπρα - ντε - φερ μεταξύ των δύο για το ποιος μπορεί να εγγυηθεί - ή τουλάχιστον να πείσει - πως θα ελαφρύνει δραστικά τους πολίτες από τα τεράστια φορολογικά βάρη της τελευταίας οκταετίας. Μια μάχη που θα δοθεί με προοπτική την τελική αναμέτρηση στις κάλπες...
http://www.topontiki.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου