Αυτή η ιστορία ξεκίνησε κάπως έτσι:
Συνεχίστηκε έτσι:
Αυτάέλεγε ο κ.Τσίπας μετά τις εκλογές του 2012. Ότι θα καταργούσε - σε ένα νόμο και με ένα άρθρο - τα Μνημόνια.
Ότι θα επανέφερε - σε ένα άρθρο και με ένα νόμο - τους μισθούς και τις συντάξεις.
Και προσοχή: Αυτό που έλεγε ο κ.Τσίπρας ήταν ότι πρώτα θα καταργούσε τα Μνημόνια και ότι αφού θα τα καταργούσε, τότε και μόνο τότε – με καταργημένα τα Μνημόνια – θα άρχιζε τις διαπραγματεύσεις του με τους «εταίρους» του…
Αυτή η ιστορία προχώρησε έτσι:
Αυτά έλεγε ο κ.Τσίπρας, αυτά έλεγαν οι προεκλογικές ρητορείες, τα σποτάκια και οι αφίσες του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015.
Και μετά από όλα αυτά, η ιστορία κατέληξε κάπως έτσι:
Και σίγουρα κατάληξε και έληξε έτσι:
Πριν από περίπου δυο δεκαετίες ο μεγαλομεγιστάνας Ανιέλι, σχολιάζοντας τα πολιτικά πράγματα της χώρας του, της Ιταλίας, είχε πει:
«Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς που είναι πιο χρήσιμη από την Δεξιά. Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε να κάνει η Δεξιά».
Αυτά που έλεγε ο Ανιέλι για την δήθεν «Αριστερά», όποιος νομίζει ότι ισχύουν μόνο για την Ιταλία, πλανάται. Οικτρά.
Δεν περιγράφω άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου