Τότε που τη λαγάνα τη λέγαμε φλαούνα!

Μνήμες, νοσταλγίες, αποκριάτικα έθιμα... Καινουργιώτικα!

Τράβα μου ’λεγαν οι μεγάλοι, ανήμερα της Καθαρής Δευτέρας, απ’ το μαγαζί του πατέρα μου, στο φούρνο και πάρε δυο-τρεις …Φλαούνες (λαγάνες) και που είσαι, πάρε να …και μου έδιναν και κάτι παραπάνω να
ψωνίσεις γυρίζοντας τουρσί, ταραμά και χαλβά απ’ το μπακάλικο. Σφαίρα εγώ έφτανα στο φούρνο έπαιρνα τις λαγάνες στη λαδόκολλα … έκαιγαν και τις έκανα ν’ αναπηδούν στα χέρια μου!

                                                      Παρασκευή ζύμης για τη λαγάνα

Την «λαγάνα» Εμείς εδώ στο Καινούργιο Τριχωνίδας παλιά … την λέγαμε και «φλαούνα»!

Τρέχοντας γραμμή για το μπακάλικο…στο να χέρι τις λαγάνες στ’ άλλο τη χαρτοσακούλα με τα νηστίσιμα! Τις απίθωνα πάνω σ’ ένα τραπέζι. Με το χέρι κόβανε τις λαγάνες γίνονταν η μοιραή το (μοίρασμα).

                                                      Το κόψιμο της ζύμης..

Έπαιρνε η μάνα μου τον ταραμά, πως το κατάφερνε τόσο γρήγορα ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω, έτοιμη η ταραμοσαλάτα και λίγο αργότερα να κι οι ταραμοκεφτέδες. Άπλωναν τα νηστερά (νηστίσιμα) στο τραπέζι έρχονταν και το Μακρυνιώτικο κρασί με τα κιλά και τα μισόκιλα! Όποιος αργοπορημένος έφτανε, έκοβε λαγάνα, έπαιρνε νηστίσιμα …έρχονταν και το κρασοπότηρο!

                                                 Η διαμόρφωση της λαγάνας

 Λίγα κρεμυδόφυλλα και μαρούλια απ’ τον κήπο, χοντροελιές απ’ τον τάλαρο κι έτοιμο το σαρακοστιανό τραπέζι!  Έτσι απλά, όμορφα, αγνά και λαϊκά σαν τις ανεπιτήδευτες Λαϊκές Καρδιές!!

                                              Φούρνισμα… και ξεφούρνισμα
Σήμερα στο Καινούργιο Τριχωνίδας, την παραδοσιακή παρασκευή λαγάνας, την συναντά κανείς στον φούρνο των αδερφών Ζαρκάδα. Έθιμο εδώ και χρόνια του συγκεκριμένου αρτοποιείου και η δημιουργία της …μεγάλης λαγάνας!  

                                                       Η …μεγάλη λαγάνα έτοιμη!
Πήγαιναν τα κιλά και τα μισόκιλα κρασί γεμάτα και γύρναγαν άδεια, έτρεχα κι εγώ μια στα ξυλοβάρελα μια στα τραπέζια και κοντοστεκόμουν ν’ ακούσω ευτράπελα, αποκριάτικα ρητά, παραδοσιακές αφηγήσεις, καλόβουλα σκωπτικά πειράγματα και σατιρικά δίστιχα …που γίνονταν τραγούδια!!!

Μετά μ’ ότι μεταφορικό μέσον εύρισκε ο καθένας, παρέες – παρέες άλλοι τράβαγαν, για να χαλάσουν τα κούλουμα, κατά το Βλοχό κι άλλοι πιάνανε την ακρολιμνιά, την όμορφη Τριχωνίδα…  πέρα  μέχρι τον Αϊ-Λιά στη Γουρίτσα!  

Τότε που ήταν ο κόσμος… δροσερός!!! 

Τα έθιμα κρατήστε… βαριά και συναισθηματική παραδοσιακή κληρονομιά!

Το ’χουμε όλοι μας ανάγκη και σε τούτους τους βάρβαρους καιρούς ..πιότερο η νια γενιά!!

Καλή σαρακοστή Συμπατριώτες!!!

Δημήτρης Ντόκας

http://www.prototypia.gr/