Δύσκολα εκείνα τα παλιότερα τα χρόνια κάτω στο χωριό. Έπρεπε να δουλεύεις μέρα νύχτα για το ψωμί της φαμελιάς. Και οι αγροτικές ασχολίες ήταν μαρτύριο. Μόνο το Χειμώνα υπήρχε κάποια χαλάρωση για αυτό κι οι περισσότερες γιορτές πέφτουν κάπου εκεί.
Σαν έμπαινε η Άνοιξη άρχιζε ο «πόλεμος». Χρειαζόταν μεγάλες αντοχές ν’ ανταπεξέρθεις, γι αυτό και τότε οι άντρες ήταν άντρες κι όχι λελέδες κολλημένοι στα φουστάνια της γυναίκας. Ο άντρας έπρεπε να οργώσει να «σβαρνίσει» να φυτέψει, να μαζέψει να σπείρει ν’ αλωνίσει. Ίδρωνε λοιπόν ολημερίς ο άντρας και γυρνούσε ψόφιος από την κούραση στο σπίτι. Και έπρεπε να τα βρει όλα σε τάξη.
Έτσι λέγαν τότε τον νοικοκύρη. Κι όσο ο αφέντης έτρωγε γινόταν άκρα του τάφου σιωπή. Τσιμουδιά όλοι. Η μουρμούρα απαγορευόταν διά ροπάλου. Κι όσο πιο προκομμένος o νοικοκύρης τόσο καλύτερο και το φαγητό.
Σήμερα όμως πάνε όλα ετούτα εδώ. Έχουνε προ πολλού καταργηθεί. Ήρθαν τα μνημόνια και τα ισοπέδωσαν όλα.Πριν προλάβεις να κατεβάσεις την πρώτη μπουκιά έρχεται η προειδοποιητική βολή.
- Εεεεε ήρθε η Δ.Ε.Η.
- Ασε ρε γυναίκα να βάλω μια μπουκιά στο στόμα.
- Εσένα στο φαί το μυαλό σου. Όλα επάνω σ’ έμενα τα ’ριξες.
- Άσε σε παρακαλώ δεν έχω όρεξη για τίποτα πια.
- Ε τότε τι μου στρογγυλοκάθισες ;
- Δεν έχω όρεξη για καυγά εννοώ.
- Το κύριο τον εκνευρίζουμε. Καμία ευθύνη για τίποτα. Σαν πριγκίπισσες όλες, κι εγώ να κάνω τον χαμάλη.
- Λες γι αυτά τα νούμερα στον τρίτο;
- Eσύ έτσι λες όλους τους νοικοκυραίους.
- Θα μ αφήσεις μεσημεριάτικα .
- Όχι θα κάτσεις και θα τα ακούσεις !
- Ε τότε «ο λόγος σου με χόρτασε και το φαί σου φάτο». Φεύγω πάω για ύπνο και μην έλθεις κι από κει να με συγχύσεις κι άλλο.
Έλα όμως που η φυγή προ της βίας δεν είναι λύση όταν ο αντίπαλος διαθέτει υπεροπλία. Σε λίγο καταφτάνει στο δωμάτιο όλο νεύρα.
-Έλα να φας μην τα πετάξω στα σκουπίδια !
- Σε παρακαλώ μη με διαολοκουνάς άλλο .
-Ίδιος η μάννα σου είσαι.
-Άσε τη μάνα μου ήσυχη να μην πιάσω εγώ την δική σου τη Χρυσαυγήτισσα.
-Αν θέλεις να μην μείνει λαμπόγυαλο …
Για να μην αποθαρρύνω άλλο όμως το"μικρό", το συνάδερφο τον Άλκη που το πήρε απόφαση - ως ισάξιος ήρωας των ηρώων της παλιγγενεσίας του Έθνους - να παντρευτεί εν μέσω κρίσεως μεθαύριο 13-3-13, έτσι για να γκαντεμιάσει λέει τη γκαντεμιά, το κόβω. Θα σταματήσω εδώ και θα του ευχηθώ καλορίζικα με δυό Αγγελοκαστρίτικες παροιμίες.
«Αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα» και η άλλη «και παντρεμένος γάιδαρος κι ελεύθερος γομάρι »!
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου