Κίνηση απόδρασης η αποχώρηση Διαμαντοπούλου

• Καμιά πίστωση χρόνου στο νέο υπουργό

 Η αποχώρηση της Διαμαντοπούλου από το υπουργείο Παιδείας με την ευκαιρία των ανακατατάξεων στην κυβέρνηση δεν είναι παρά μια κίνηση απόδρασης από μια υπουργό που χρεώνεται την πιο καταστροφική θητεία μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με σημαία το αντιδραστικό Μνημόνιο έκλεισε σχολεία, κατάργησε κάθε υποστηρικτική δομή, στέρησε από τα παιδιά τα βιβλία.

Ξεκίνησε την πλήρη μετατροπή του σχολείου σε ένα εξεταστικό κάτεργο που καλλιεργεί την παπαγαλία, αποθέωσε την αντικατάσταση της γνώσης από σκόρπιες πληροφορίες και δεξιότητες. Αντιδρώντας στις κινητοποιήσεις των μαθητών καταξίωσε την τιμωρία και την εκδικητικότητα σαν παιδαγωγικές μεθόδους. Για τα πετύχει αυτά επιτέθηκε στον κλάδο των εκπαιδευτικών, τον συκοφάντησε και διαμόρφωσε ένα ασφυκτικό πλαίσιο ανελευθερίας, δυσμενών εργασιακών συνθηκών με αποκορύφωμα τις μεθοδευόμενες μαζικές απολύσεις μέσω της αξιολόγησης.

Σε αυτές τις συνθήκες ήρθε και η λεηλασία του εισοδήματος και των δικαιωμάτων σε κοινωνική ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στα πλαίσια των πολιτικών κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που η πρώην υπουργός Παιδείας στήριξε με φανατισμό.

Το ολέθριο πέρασμα της Διαμαντοπούλου σημαδεύτηκε από το νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που προβλέπει την παράδοσή της στις επιχειρηματικές ανάγκες και επιβάλλει καθεστώς ανελευθερίας, με αποκορύφωμα την κατάργηση του ασύλου. Δεν μπαίνουν απλά στο στόχαστρο τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα των φοιτητών και της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και η παραγωγή γνώσης και έρευνας ως κοινωνικά αγαθά.

Η καταστροφική πολιτική, ο αυταρχισμός, καθώς και η διαχειριστική αποτυχία σαν αποτέλεσμα της αδιαφορίας για τις συνέπειες των επιλογών της σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, δεν έμειναν χωρίς απάντηση. Οι εκπαιδευτικοί αντιστάθηκαν σε μικρές και μεγάλες μάχες, πάλεψαν με μαθητές, γονείς, αλλά και τους φοιτητές, την πανεπιστημιακή κοινότητα, ενάντια στην πολιτική Διαμαντοπούλου-κυβέρνησης. Υπερασπίστηκαν το δικαίωμα σε μια δημόσια και δωρεάν παιδεία, προσανατολισμένη στις κοινωνικές ανάγκες. Γι’ αυτό και συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις της κοινωνικής αντίστασης που απονομιμοποίησαν την πολιτική των Μνημονίων των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήμου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Από αυτή την απονομιμοποίηση προσπαθεί να απαλλαγεί η Διαμαντοπούλου αλλάζοντας υπουργείο. Μάταια όμως γιατί η κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ είναι συνολικά χρεοκοπημένη στα μάτια των εκπαιδευτικών και όλων των εργαζόμενων. Γι’ αυτό και δεν θα υπάρξει καμιά ανακωχή με το νέο υπουργό, στενό συνεργάτη έτσι κι αλλιώς της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας μέχρι σήμερα.

• Ο αγώνας συνεχίζεται σε παιδεία και κοινωνία για να ανατραπεί η πολιτική των μνημονίων και οι κυβερνήσεις που την εφαρμόζουν.

• Όχι στο σχολείο της αγοράς, της αμάθειας, των απολύσεων και της ανεργίας.

Αθήνα, 8.3.2012

http://paremvaseisde.gr/