Μια πόρτα του Υπουργείου Εργασίας λειτούργησε ως θεία δίκη!
Αυτό που έπρεπε να κάνει ο Ελληνικός λαός συνέβη από μόνο του.
Εργατικό ατύχημα υπέστη στέλεχος της τρόικας μέσα στο υπουργείο Εργασίας. Η ιστορίας έχει ως εξής: οι υπάλληλοι της τρόικας και του υπουργείου Εργασίας έχουν πετύχει υψηλά επίπεδα εξοικείωσης λόγω των καθημερινών επαφών τους. Η εξοικείωση είναι τόση ώστε οι υπάλληλοι παραμένουν στη θέση τους όταν περνούν από μπροστά τους οι ξένοι και, το κυριότερο, τους επιτρέπουν να ανοίγουν τις πόρτες μόνοι τους και να μπαινοβγαίνουν στα γραφεία τους χωρίς να τους δίνουν σημασία και χωρίς να σταματούν τις πασιέντζες που παίζουν στους υπολογιστές τους.
Πήγαν το περασμένο Σάββατο λοιπόν να ανοίξουν τη μεγάλη συρόμενη πόρτα του γραφείου της κυρίας Αθηνάς Δρέττα και έγινε το θαύμα. Η πόρτα... ξεκόλλησε, ο τροικανός επέμεινε να κρατά το χερούλι, φώναξε «help» («βοήθεια!»), ξαναφώναξε πιο έντονα «anybody help me, please» («κάποιος να με βοηθήσει, παρακαλώ»), αλλά ουδείς έδειξε να προθυμοποιείται.
Η πόρτα έφυγε από τη θέση της και προσγειώθηκε μεγαλοπρεπώς στο κεφάλι του τροικανού, ο οποίος τρόμαξε αλλά ευτυχώς δεν χτύπησε. Μπήκε στο γραφείο κρατώντας το κεφάλι του, και χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, επέστρεψε στο καθήκον του ζητώντας πληροφορίες για τις ασφαλιστικές εισφορές.
ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑτοδότης
Αυτό που έπρεπε να κάνει ο Ελληνικός λαός συνέβη από μόνο του.
Εργατικό ατύχημα υπέστη στέλεχος της τρόικας μέσα στο υπουργείο Εργασίας. Η ιστορίας έχει ως εξής: οι υπάλληλοι της τρόικας και του υπουργείου Εργασίας έχουν πετύχει υψηλά επίπεδα εξοικείωσης λόγω των καθημερινών επαφών τους. Η εξοικείωση είναι τόση ώστε οι υπάλληλοι παραμένουν στη θέση τους όταν περνούν από μπροστά τους οι ξένοι και, το κυριότερο, τους επιτρέπουν να ανοίγουν τις πόρτες μόνοι τους και να μπαινοβγαίνουν στα γραφεία τους χωρίς να τους δίνουν σημασία και χωρίς να σταματούν τις πασιέντζες που παίζουν στους υπολογιστές τους.
Πήγαν το περασμένο Σάββατο λοιπόν να ανοίξουν τη μεγάλη συρόμενη πόρτα του γραφείου της κυρίας Αθηνάς Δρέττα και έγινε το θαύμα. Η πόρτα... ξεκόλλησε, ο τροικανός επέμεινε να κρατά το χερούλι, φώναξε «help» («βοήθεια!»), ξαναφώναξε πιο έντονα «anybody help me, please» («κάποιος να με βοηθήσει, παρακαλώ»), αλλά ουδείς έδειξε να προθυμοποιείται.
Η πόρτα έφυγε από τη θέση της και προσγειώθηκε μεγαλοπρεπώς στο κεφάλι του τροικανού, ο οποίος τρόμαξε αλλά ευτυχώς δεν χτύπησε. Μπήκε στο γραφείο κρατώντας το κεφάλι του, και χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, επέστρεψε στο καθήκον του ζητώντας πληροφορίες για τις ασφαλιστικές εισφορές.
ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑτοδότης
1 σχόλιο:
χαχαχαααααααααααα
Δημοσίευση σχολίου