Ο Αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου ε.τ. Ιωάννης Παπανικολάου γράφει για την "Υπονομευμένη Δικαιοσύνη"!

Για την δραματική κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί η χώρα, δεν ευθύνονται μόνο η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία, αλλά και η δικαστική, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες, έχει σταδιακά εξελιχθεί σε μηχανισμό συναυτουργίας και συγκάλυψης εγκλημάτων. 

Την ζοφερή κατάσταση που επικρατεί στον τρίτο πυλώνα της δημοκρατίας, έχει περιγράψει, εκ των έσω, σε εκτεταμένη συνέντευξή του στην εφημερίδα Κόσμος του Επενδυτή, τον Ιούνιο 2010, ο εν ενεργεία ακόμη τότε Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, Ιωάννης Παπανικολάου. Ο επί τιμή σήμερα, Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, δεν έχει σταματήσει να ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της δικαιοσύνης και τον αντίκτυπό τους στην κοινωνία. Στα πλαίσια του ενδιαφέροντός του αυτού σχολιάζει πρόσφατα γεγονότα στο χώρο της δικαιοσύνης με το παρακάτω κείμενό του.
Δημοσιεύθηκε η από 16.2.2012 επιστολή των δικαστικών ενώσεων προς τον πρωθυπουργό, με την οποία ζητούν την προνομιακή εξαίρεση των δικαστικών λειτουργών από τον κανόνα της εισοδηματικής  λιτότητας. Μάλιστα εξαγγέλθηκε και ο τρόπος εξαναγκασμού της κυβέρνησης: Κήρυξη αντισυνταγματικής απεργίας σε βάρος της κοινωνίας των πολιτών με τη μορφή της τήρησης του ωραρίου (λευκή απεργία), της αποχής από την άσκηση των καθηκόντων τους κ.λ.π.
Επομένως ο δικαστικός συνδικαλισμός, που τόσα δεινά επισώρευσε στη Δικαιοσύνη μας, εμφανίζει τώρα δικαστικούς λειτουργούς να αρνούνται να προσαρμοστούν στη σκληρή πραγματικότητα (για την οποία ευθύνονται αρκετοί από αυτούς με τα δικά τους λάθη, τις παραλείψεις και τις ανεπάρκειές τους) και να θέλουν να κάνουν ακόμη βραδύτερη την απονομή της δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα να απομακρύνεται έτι περαιτέρω η οικονομική ανάκαμψη.
Η τρόικα ευλόγως επισημαίνει στην έκθεσή της για τη χώρα μας, ότι η αδυναμία στοιχειωδώς ταχείας απόδοσης δικαιοσύνης, ιδίως σε ζητήματα οικονομικού και φορολογικού ενδιαφέροντος, είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που συνετέλεσαν στην παρούσα οικονομική δυσπραγία της Ελλάδος, και τώρα εμποδίζουν την αξιοποίηση του οικονομικού μας και την έξοδο από την κρίση.
Πρόσφατα, μάλιστα, ήλθε στο φως της δημοσιότητας το από 18.2.2012 πρωτοφανές κείμενο, ελαχίστων, ευτυχώς, κατώτερων δικαστικών λειτουργών, υπό τη μορφή του πολιτικού μανιφέστου, αναγγέλλον τη συγκρότηση νέας δικαστικής συνδικαλιστικής κίνησης, με στόχο τη συντεχνιακή ομαδοποίηση δικαστών για « ένα παράθυρο στη κοινωνία» και για «πάλη» με την εκτελεστική εξουσία.
Τον απαράδεκτο και ελεγκτέο, ποινικά και πειθαρχικά, συνδικαλιστικό ακτιβισμό δικαστικών λειτουργών συμπληρώνουν οι συντεχνιακής λογικής μεγάλης διάρκειας απεργιακές κινητοποιήσεις των  δικηγόρων, με αποτέλεσμα να χαθεί σχεδόν και το τρέχον δικαστικό έτος.
Σαφώς, λοιπόν, υπονομεύεται η Δικαιοσύνη εκ των έσω. Οι συνέπειες της υπονόμευσης αυτής, στις κρισιμότατες τούτες ώρες για τον ελληνικό λαό, διαφαίνονται σοβαρές και ανήκεστες.

Ιωάννης Παπανικολάου
Αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου ε.τ.