Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

150 χρόνια σοκολάτα Υγείας Παυλίδη

Τα 150 χρόνια της γιορτάζει φέτος η σοκολάτα Υγείας Παυλίδη, η παλαιότερη ελληνική σοκολάτα που έχει αγαπηθεί από πλήθος γενεών και έχει συνδεθεί με τις πιο ζεστές μας αναμνήσεις. Η γνωστή σοκολατοποιία δίνει τη δυνατότητα σε μικρούς και μεγάλους φίλους της να ζήσουν από κοντά μία μοναδική, «σοκολατένια» εμπειρία, σε ένα Μουσείο διαφορετικό από όλα τα άλλα - στο Μουσείο Σοκολάτας Υγείας Παυλίδη - υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων.

Μέσα στο Μουσείο, οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν την ιστορία της διάσημης Σοκολάτας από το 1861 μέχρι σήμερα, να αποκτήσουν μία πρώτη ιδέα για το πώς λειτουργεί η γραμμή παραγωγής στο Εργοστάσιο Παυλίδη, να δουν την έκθεση συσκευασιών Υγείας Παυλίδη που φοιτητές του Κολλεγίου Βακαλό Art&Design δημιούργησαν αποκλειστικά για την επέτειο των 150 χρόνων και να απολαύσουν σοκολατένιες λιχουδιές.

 Επιπλέον, οι μικροί επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να παίξουν και να απασχοληθούν δημιουργικά σε δραστηριότητες ειδικά σχεδιασμένες από το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο.

Με την αφορμή της επετείου, η Υγείας Παυλίδη συνεργάζεται με την Μ.Κ.Ο. «Ανοιχτή Αγκαλιά», για να προσφέρει την υποστήριξή της σε παιδιά που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις και νοσηλεύονται σε νοσοκομεία. Στην κατεύθυνση αυτή, δημιουργήθηκε ειδική επετειακή συσκευασία, που περιέχει 3 σοκολάτες Υγείας Παυλίδη των 100γρ., το 10% των εσόδων της οποίας θα προσφερθεί στην «Ανοιχτή Αγκαλιά». Επίσης, στο χώρο του Μουσείου θα λειτουργεί κατάστημα αναμνηστικών δώρων υπέρ των σκοπών της «Ανοιχτής Αγκαλιάς».

Το πρωτότυπο αυτό Μουσείο θα λειτουργήσει στις 29 & 30 Ιανουαρίου ακριβώς πίσω από το Εργοστάσιο Παυλίδη, Πειραιώς 135, Αθήνα, με ώρες λειτουργίας 10:00 έως 20:00.

    ΓΛΥΚΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
      1841: δημιουργείται το «Γλυκισματοποιείον»
Το 1841, όταν τα σύνορα της Ελλάδας έφταναν μέχρι την Άρτα και το Βόλο, γεννήθηκε στην καρδιά της «νεαρής» ακόμα πρωτεύουσας Αθήνας των μερικών δεκάδων χιλιάδων κατοίκων, ένα κατάστημα που θα άλλαζε τις συνήθειες όλων. Όσο η υψηλή κοινωνία της πόλης αναζητούσε την ευρωπαϊκή αστικοποίησή της, η οικογένεια Παυλίδη με το «Γλυκισματοποιείον» κατόρθωσε μέσα σε λίγες δεκαετίες να γίνει σημείο αναφοράς ακόμη και των ξένων εκλεκτών προσκεκλημένων της χώρας. Το «Γλυκισματοποιείον» του Σπυρίδωνα Παυλίδη, στη γωνία Αιόλου και Βύσσης, ανοίγει τις πόρτες του και προσφέρει την απόλαυση των γλυκών της εποχής (μπακλαβά, λουκούμια, κουφέτα). Εκεί θα γεννηθεί δέκα περίπου χρόνια μετά η πιο αγαπημένη απόλαυση όλων μας, η σοκολάτα.

      1842 - 1852: Το Ταξίδι στη Σοκολάτα 

Τη δεκαετία που θα μεσολαβήσει από το άνοιγμα του Γλυκισματοποιείου μέχρι και τη γένεση της πρώτης ελληνικής Σοκολάτας γεννιούνται διάφορα ερωτήματα για το πως ένα απλός τυπογράφος μετονομάζεται στον πρώτο Έλληνα σοκολατοποιό.

Ο Σπυρίδων Παυλίδης ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα με πάθος για καινοτομίες και για νέες ιδέες. 'Ετσι, όχι και τόσο πρόθυμος να εξαντλήσει τη ζωή του μεταξύ μελάνης και λουκουμιών, στα 25 του χρόνια αποφασίζει να φύγει για την Ευρώπη, πιστεύοντας πως τα ταξίδια σε γεμίζουν εμπειρίες και γνώση. Σε ένα ταξίδι που θα κρατήσει 10 ολόκληρα χρόνια, θα επισκεφθεί το Παρίσι, τη Βιέννη, το Λονδίνο και τη Νάπολη, ανάμεσα σε πολλές ακόμα πόλεις της γηραιάς Ηπείρου, θα γνωρίσει από κοντά την τέχνη της "Σοκολάτας" και θα γυρίσει πίσω με εμπειρίες και έμπνευση για να προσφέρει στην Αθηναϊκή κοινωνία και, βέβαια, στην ιστορία της χώρας το πιο λαχταριστό γλύκισμα. Στον Σπυρίδωνα Παυλίδη, στο ταξίδι του στη Νεάπολη της Ιταλίας και σε ένα μύλο καφέ χρωστάμε, σήμερα, την πιο αγαπημένη μας σοκολάτα που μας δένει με την Ιστορία της Ελλάδας.

    1852 - 1863 δημιουργείται η Πρώτη Σοκολάτα στην Ελλάδα
Η πρώτη ελληνική σοκολάτα παρασκευάζεται στο εργαστήριο του "Γλυκισματοποιείου" ως ρόφημα. Κάνει εντύπωση το πώς κατάφερε ένας πρώην τυπογράφος και μετέπειτα πατέρας της ελληνικής σοκολάτας να βρει και να εισάγει κακάο σε μια εποχή που η Ελλάδα αγνοούσε πλήρως τη συγκεκριμένη πρώτη ύλη. Μέσα στα επόμενα χρόνια ο δημιουργός της Σπυρίδων Παυλίδης εισάγει στην Ελλάδα από το Παρίσι το πρώτο χειροκίνητο μηχάνημα για την παρασκευή σοκολάτας και το 1861, για πρώτη φορά, η ιστορική και αγαπημένη μέχρι σήμερα σοκολάτα "Υγείας" διατίθεται από το κατάστημα. Μάλιστα κερδίζει αμέσως και το χάλκινο βραβείο στην Πανελλήνια Έκθεση Γεωργικών και Βιομηχανικών Προϊόντων, που θεσμοθέτησε τότε ο Ε. Ζάππας.

    1865: Χρυσές διακρίσεις
Ο δρόμος των διακρίσεων έχει ανοίξει. Η Σοκολάτα Υγείας κερδίζει το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην πρώτη παγκόσμια έκθεση σοκολάτας στο Παρίσι. Τη διεθνή αυτή επιβράβευση θα ακολουθήσουν ακόμα 18. Τη συσκευασία, τελικά, ντύνουν και γεμίζουν 19 μετάλλια που λαμβάνει η σοκολάτα από τους μεγαλύτερους διαγωνισμούς της εποχής στις σημαντικότερες πόλεις της Ευρώπης.

    1871 - 1876: Η γραμμή παραγωγής ξεκινά στο εργοστάσιο
Το 1871 ανανεώνεται το Γλυκισματοποιείο και εισάγεται στην Ελλάδα από τον Σπυρίδωνα Παυλίδη το πρώτο ατμοκίνητο μηχάνημα παρασκευής σοκολάτας. Ένα τεχνολογικό θαύμα της εποχής, το οποίο θα αλλάξει όλη τη λογική της παρασκευής της Υγείας και θα καθορίσει μια νέα εποχή στη βιομηχανία της χώρας.

Ο απόγονος του Σπυρίδωνα ΠαυλίδηΔημήτρης Παυλίδης, περιγράφει: «Το γεγονός εθεωρήθη ως μέγα και ο αθηναϊκός λαός συνωστιζόταν σε ατέλειωτες ουρές μπροστά στο εργαστήριο για να θαυμάσει ή να... τρομάξει με την ατμομηχανή».
Το 1876 είναι χρονιά-σταθμός. Η σοκαλατοποιία Παυλίδη στεγάζεται και ξεκινάει τη λειτουργία της στο εργοστάσιο της οδού Πειραιώς, στο οποίο βρίσκεται μέχρι και σήμερα.

    Το Γενεαλογικό Δέντρο στον 19ο αιώνα 
    Η ιστορία της οικογένειας Παυλίδη ξεκινάει με τον Αλέξη Παυλή, που πήρε το προσωνύμιο "Μπαρουξής", επειδή την ημέρα ασχολιόταν με τα πολεμοφόδια των Τούρκων και κατά τη διάρκεια της νύχτας προετοίμαζε, με θαυμαστή επιδεξιότητα, τα πυρομαχικά που θα χρησιμοποιούσαν οι Αθηναίοι λίγο αργότερα για την Ελληνική Επανάσταση.

    1852: Ο Σπυρίδωνας Παυλίδης είναι ο "εφευρέτης" της πιο Ιστορικής Σοκολάτας και ο Ιδρυτής της πρώτης Σοκολατοβιομηχανίας στην Ελλάδα
    1878: Ο Δημήτριος Παυλίδης διαδέχεται τον Σπυρίδωνα
    1895: Ο Αλέξανδρος Παυλίδης διαδέχεται τον Δημήτριο
    1920-1924: H εταιρεία και το εργοστάσιο μεγαλώνουν
Ο Δημήτριος Παυλίδης ανακαινίζει και εκσυγχρονίζει τη σοκολατοβιομηχανία Παυλίδη, της οδού Πειραιώς, αναδεικνύοντας το εργοστάσιο σε πρότυπη βιομηχανική μονάδα της εποχής. Ο πρόωρος θάνατος του Αλ. Παυλίδη σε ηλικία 54 ετών, ο οποίος υπήρξε σημαντική φυσιογνωμία του επιχειρηματικού κόσμου της εποχής, θεωρήθηκε σοβαρή απώλεια για την επιχείρηση.

Τη διοίκηση της επιχείρησης αναλαμβάνει η σύζυγός του, Ελένη Παυλίδη μια δυναμική γυναίκα που θα φέρει ένα νέο αέρα στη βιομηχανία και θα μετασχηματίσει την επιχείρηση σε ανώνυμη εταιρεία.

    Την Ελένη θα διαδεχθεί ο γιος της Δημήτριος, ο οποίος πεθαίνει το 1986.

    1941-1944 Η εποχή του Πολέμου
Στη διάρκεια της κατοχής το εργοστάσιο επιτάσσεται από το γερμανικό στρατό κατοχής, για λογαριασμό του οποίου παράγει μαρμελάδες και φαρμακευτικά είδη.

    Μετά την Κατοχή 1950 - 1974
Το τελευταίο μέλος της οικογένειας που ανέλαβε τη διοίκηση της επιχείρησης ήταν ο Δημήτριος Α. Παυλίδης, στο ενεργητικό του οποίου ανήκει η ανέγερση του κτιρίου της οδού Αιόλου αμέσως μετά την κατοχή, όταν για ένα διάστημα το εργοστάσιο παρέμεινε κλειστό λόγω έλλειψης πρώτων υλών. Ο ίδιος προχώρησε στην επέκταση του χώρου του εργοστασίου της οδού Πειραιώς και στη δημιουργία της μονάδας στα Οινόφυτα της Βοιωτίας. Βεβαίως, ανανέωσε το μηχανολογικό εξοπλισμό και ανέπτυξε τις πωλήσεις της εταιρείας, προχωρώντας σε εξαγωγές και στην παραγωγή νέων προϊόντων.

    1987 - 1988
Ο Δημήτρης Παυλίδης πέθανε το 1986 και ως το 1988, που η ιστορικότερη ελληνική "γλυκιά" βιομηχανία πέρασε στον ελβετικό όμιλο Jacobs Suchard, έναν από τους μεγαλύτερους πολυεθνικούς ομίλους ζαχαρωδών, σοκολάτας και καφέ στην παγκόσμια αγορά, την προεδρία της επιχείρησης κατείχαν διαδοχικά η Ασπασία Α. Παυλίδη και ο Γεώργιος Ξ. Παυλίδης.

    1991 - 1998
Η Παυλίδης εξαγοράζεται από την Kraft το 1991. Το 1998, αρχίζει η ανακαίνιση του εργοστασίου της οδού Πειραιώς, η οποία και ολοκληρώνεται το 2000. Το εργοστάσιο είναι πλέον στην μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα. 
 http://www.tovima.gr/

10 σχόλια:

ANNA FLO είπε...

Γλυκιά καλημέρα μας είπες σήμερα!!
Και η σοκολάτα γενικώς, είναι η αγαπημένη μου!!!
Καλή και γλυκιά καλημέρα και σε σένα!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Πράγματι γλυκιά η σημερινή σου ανάρτηση. Συνεπάγεται όμως ένα πικρό παράπονο.
" Γιατί να μην έχουμε στο ενεργητικό μας σαν πολιτεία να αναφερθούμε σε πολλές περισσότερες ιστορικές Ελληνικές βιώσιμες βιομηχανίες ή και βιοτεχνίες που
ν’ απασχολούν Ελληνικά χέρια και να στηρίζουν την Ελληνική παραγωγικότητα ;
Ποια η ιδιοκτησιακή μορφή έχει σήμερα ; Είναι κρίμα τέτοιες παραδοσιακές Ελληνικές επιχειρήσεις να περνούν τελικά σε ξένα χέρια …
Καλό Σαββατοκύριακο Δημήτρη μου.

logia είπε...

αχ τι γλυκειά καλημέρα ειναι αυτή
και τι μνήμες
και ιστορία

καλημέρα σου και πάλι

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Μετά σε μένα λες οτι "θα μας μαζεύουνε"! ΧΑΧΑΧΑ!

Ναι μεν καλή είναι η ιστορική αναδρομή στον "ΠΑΥΛΙΔΗ", αλλά πριν την δαβάσω, πήγα στο τέλος, για να δω την αλήθεια!
Και την είδα!
Ξένων συμφερόντων, λέει!
Και η δική μου γενιά μεγάλωσε με τον Παυλίδη (εμείς εδώ στην Θεσσαλονίκη και με τον Φλόκα) και εξακολουθώ να χρησιμοποιώ την κουβερτούρα στα γλυκά μου, αλλά μόνο γιατί στο Σ/Μ δεν μπορώ να βρω την, ακόμα Ελληνική, ΙΟΝ.

Είναι κρίμα τέτοιες Οικογενειακές επιχειρήσεις να πεθαίνουν με τον θάνατο του τελεταίου!

Μια σοκολατένια Καλημέρα!

zeidoron dtsoukas είπε...

Αγαπητή Αννα και 'γω τρελαίνομαι για λιχουδιές και η σοκολάτα υγείας Παυλίδης ήταν η αγαπημένη μέχρι που ανακάλυψα το ζάχαρο κι έτσι περιόρισα αρκετά πράγματα από τη διατροφή μου.
Να είσαι καλά,επίσης μια πολύ γλυκιά και ζεστή καλημέρα γιατί λυσσομανάει έξω!

zeidoron dtsoukas είπε...

Λυγερή μου μ' αρέσει που και συ κι ο φίλος Σταύρος από Θεσ/κη εντοπίσατε αμέσως την ιδιοκτησιακή μορφή που έχει σήμερα μια από τις μεγαλύτερες και αρχαιότερες βιομηχανίες της χώρας.Δυστυχώς και σε λίγα χρόνια φοβάμαι πως θα μετράμε στα δάχτυλα τις βιομηχανίες Ελληνικών συμφερόντων.
Να είσαι καλά,καλό Σαββατοκύριακο επίσης!

zeidoron dtsoukas είπε...

Να είσαι καλά αγαπητή Νέλλυ!
Εμείς κάτι Ελληνικό θα 'χουμε να θυμόμαστε,ίσως και κάτι τα παιδιά μας.Τα εγγόνια μας όμως;
Καλημέρα,καλό Σαββατοκύριακο!

zeidoron dtsoukas είπε...

Φίλε Σταύρο αν δεν πήγαινες κατ' ευθείαν στο ψητό τι Δύσπιστος θα ήσουν;Εχεις απόλυτο δίκιο,είναι από χρόνια σε ξένα χέρια δυστυχώς!
Πράγματι η ΙΟΝ παραμένει Ελληνική και πρόσφατα,όλως τυχαίως,άκουσα πάρα πολύ καλά λόγια για τη συμπεριφορά του ιδιοκτήτη της στο προσωπικό!
Και κάτι ακόμα για την ΙΟΝ:για πάρα πολλά χρόνια κάθε πρωί πήγαινα στον Πειραιά με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και μόλις πέρναγε από το Νέο Φάληρο που είναι το εργοστάσιο μια γλυκιά ευωδία πλημμύριζε τα βαγόνια!
Καλημέρα,καλό Σαββατοκύριακο!

Υ.Γ.:Τρελαίνομαι για λιχουδιές αλλά... το ελέγχω!!!

Maria K είπε...

ξεκινησα να παω με την καλυτερη διαθεση και βρεθηκα μπροστα σε μια απιστευτη ταλαιπωρια οχι μονο δικη μου αλλα και ολων των παιδιων που πηγαν να επισκεφτουν το μουσειο σοκολατας ...μικρος χωρος για να μπορεσει να ανταπεξελθει στην μεγαλη προσευλεση κοσμου....2.15 ωρες ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΡΥΟ για να μπουμε μεσα ....δεν ξερω ανα πραγματικα αξιζε!!!

zeidoron dtsoukas είπε...

Αγαπητή κυρία Μαρία Κ δικαιολογημένη η αγανάκτησή σας!Πιστεύω πως οι δυο ημέρες που θα λειτουργήσει το πρωτότυπο μουσείο είναι πολύ λίγος χρόνος κι εκεί οφείλεται η ταλαιπωρεία σας.Προφανώς δεν υπολόγισαν ότι θα είχε τόση ανταπόκριση από τον κόσμο.Ελπίζω να αποζημιωθήκατε πάντως απ' όσα είδατε και μάθατε.
Να είστε καλά,καλημέρα!

Read more: Go to TOP and Bottom