Γράφει ο
Κώστας Κορδάτος *
Η συμμορία, που αποκαλείται κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, βγήκε πάλι στο μεϊντάνι, μέρα μεσημέρι, κλέβοντας και λεηλατώντας ό,τι απόμεινε στον ελληνικό λαό! Έναν λαό «δειλό, μοιραίο και άβουλο αντάμα», που βλέπει να κουρελιάζεται, μπροστά στα μάτια του, κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης, λαϊκής κυριαρχίας, εθνικής ανεξαρτησίας από μια κυβέρνηση που άλλα του υποσχέθηκε κι άλλα, τα εντελώς αντίθετα κάνει. Και τα κάνει προκλητικά και ξετσίπωτα.
Σε στενή συνεργασία με τα Μεγάλα Αφεντικά, έχοντας την αβάντα του ΣΕΒ και μιας πληθώρας λακέδων της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας, ο αδίστακτος Παπανδρέου και η χούφτα των υπουργών του, ξεπουλούν τα πάντα, σε τιμή ευκαιρίας, στα ντόπια και ξένα αρπακτικά: Κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις (ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, Τ.Τ. ΟΤΕ, κ.τ.λ.), λιμάνια, νερά, ακτές, ορυκτά κοιτάσματα, δρόμους, ποτάμια, αεροδρόμια, δημόσιες εκτάσεις, κτίρια ό,τι έχει, ακόμα, αυτός ο τόπος. Ξεπουλούν, ανερυθρίαστα, το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, του τόπου, της κοινωνίας!
Ταυτόχρονα βάζουν, εν ψυχρώ, το αμαρτωλό τους χέρι στις τσέπες του εργαζόμενου λαού και αφαιρούν, κλέβουν, έμμεσα και άμεσα, απ’ τον καθημερινό του μόχθο όσα τον συντηρούν ακόμα στο επίπεδο της ανέχειας σπρώχνοντάς τον έτσι στη φτώχεια και την κακομοιριά. Είναι σαν αγέλη λύκων που «πέφτουν» στο κοπάδι και «κόβουν», όσα περισσότερα μπορούν, πρόβατα κι αρνιά, όχι για να χορτάσουν μόνο την πείνα τους, αλλά να ικανοποιήσουν το φονικό τους ένστικτο. Έχουν αναλάβει πρόθυμα την αποστολή να τσακίσουν κάθε κοινωνικό και εργατικό δικαίωμα, κάθε λαϊκή κατάκτηση, κάθε ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης, πρώτοι αυτοί σ’ όλη την Ευρώπη, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στο Κεφάλαιο να κινεζοποιήσει την αγορά εργασίας, αδιαφορώντας αν μετατρέπουν τη χώρα σε νεοαποικία γερμανικών, αμερικανικών, γαλλικών κ.τ.λ. τραπεζών.
Και η Βουλή, που συνεδριάζει ακόμα για τις μεσοπρόθεσμες συναινέσεις, κι οι βουλευτές-εθνοπατέρες τι κάνουν; Πειθήνια όργανα των ίδιων αφεντικών με τον αρχηγό και τους υπουργούς τους, «άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό, άλλοι μπερδεύονται μες στ’ αγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν». Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού όσοι όσοι τόλμησαν να φύγουν από το «μαντρί», όσοι τόλμησαν να πουν το μεγάλο ΟΧΙ, κρατώντας την προσωπική, αστική τους αξιοπρέπεια. Ματαιοδοξούν και αυταπατώνται όσοι ίσως περιμένουν από ένα τέτοιο «σώμα» κι ένα τέτοιο «χώρο» να υπάρξει κάποια αξιόλογη αντίδραση. Οι «κύριοι» αυτοί είναι δεμένοι με χίλιες δυο μικρές και μεγάλες εξαρτήσεις, με άλλες τόσες προσδοκίες και σχέδια πολιτικής ανέλιξης, ου μην αλλά και με ελπίδες, να πάρουν αποφάγια απ’ τη λεία των Μεγάλων Αρπακτικών.
Η ανατροπή της κατάστασης αυτής είναι υπόθεση ενός παλλαϊκού ξεσηκωμού του ελληνικού λαού. Αυτός όμως, ο ελληνικός λαός, μένει ακόμα απογοητευτικά αδρανής. Αποσβολωμένος μπροστά στη σφοδρότητα και αγριότητα της επίθεσης που δέχεται, φοβισμένος απ’ το «αναπάντεχο, μεγάλο κακό» που έρχεται και, σε μια μεγάλη μερίδα του, ένοχος για τις επιλογές του όλα αυτά τα χρόνια, περιμένει με την ελπίδα πως «μπόρα είναι θα περάσει!». Εκπαιδευμένος, εδώ και κάποιες δεκαετίες, στην αρχή του «μικρότερου κακού» υπομένει το μαρτύριο της καθημερινής εξαθλίωσης, προκειμένου να αποφύγει, τάχα μου, τα βασανιστήρια της κόλασης, με την οποία τον έχουν φοβίσει ο Παπανδρέου και η συμμορία του. Δεν θέλει(;) ή δεν βλέπει πως οι λεγάμενοι έχουν στήσει ήδη τα καζάνια κι έχουν ανάψει και τις φωτιές!
Όμως αυτή η αδράνεια θα σπάσει κάποια στιγμή. Όχι μόνο γιατί αυτό λέει η νομοτέλεια, αλλά γιατί, κυρίως, θά ’ρθει σύντομα η στιγμή να μην έχει να χάσει τίποτα «εκτός απ’ τις αλυσίδες» του. Και τότε η οργή θά ’ναι μεγάλη και, μπορεί, ανεξέλεγκτη μαζί και ελπιδοφόρα. Στην Ισπανία ήδη ξεκίνησαν… Στη Στην Ελλάδα σήμερα ξεκινάμε….
*
Ο Κώστας Κορδάτος είναι εκπαιδευτικός και μέλος της ΡΑΣ εκπαιδευτικών.
newspressagrinio
.jpg)
