25 Δεκέμβρη του '44: Ο Τσώρτσιλ στην Αθήνα

Μεγάλες απώλειες του ΕΛΑΣ που απαντά στις επιθέσεις των βρετανών και των κυβερνητικών με νυκτερινές αντεπιθέσεις

του Γιώργου Καραγιάννη
Δευτέρα 25 Δεκέμβρη 1944:Σε όλα τα σημεία της Αθήνας και του Πειραιά οι Εγγλέζοι και οι κυβερνητικές δυνάμεις εξακολουθούν να πιέζουν τα τμήματα του ΕΛΑΣ.

Οι ελασίτες απαντούν με οργανωμένες αντεπιθέσεις, νυκτερινές διεισδύσεις και ανατινάξεις κτιρίων στο εσωτερικό των συνοικιών που ελέγχουν οι Εγγλέζοι και οι κυβερνητικοί. 

Πριν από το ξημέρωμα τα τμήματα του ΕΛΑΣ επιστρέφουν στις βάσεις εξορμήσεώς τους, γιατί, όπως σημειώνει ο Σπύρος Κωτσάκης καπετάνιος του Α΄ Σώματος Στρατού, «δεν έχουν δυνάμεις για ευρύτερους αντιπερισπασμούς».

«Ο ελληνικός λαός σας εύχεται καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος» γράφει η κάρτα του ΕΑΜ προς τους Βρετανούς στρατιώτες, τα Χριστούγεννα του 1944, με το χριστουγεννιάτικο δέντρο περιστοιχισμένο από την φλεγόμενη Αθήνα και τα νεκρά κορμιά από τους βρετανικούς βομβαρδισμούς.

Η επιχείρηση για την ανατίναξη της Μεγάλης Βρετανίας ματαιώνεται την τελευταία στιγμή μετά την γνωστοποίηση της άφιξης του Τσώρτσιλ στην Αθήνα (αναλυτική περιγραφή της επιχείρησης από την έναρξή της στην αναφορά του «Ημεροδρόμου» για την Παρασκευή 22.12.1944, εδώ).

Στον Πειραιά οι Εγγλέζοι κατέλαβαν τον Ηλεκτρικό Σταθμό και προχώρησαν προς Μοσχάτο- Ρέντη. Στις μάχες της Δραπετσώνας το τάγμα του ΕΛΑΣ υφίσταται μεγάλες απώλειες. Ογδόντα ελασίτες τέθηκαν εκτός μάχης.

O Τσώρτσιλ στην Αθήνα

Το μεσημέρι στις 25 του Δεκέμβρη, το αεροσκάφος Skymaster που μεταφέρει τον Τσώρτσιλ από τη Νεάπολη στην Αθήνα, προσγειώνεται στο Καλαμάκι.

«Έπνεε δυνατός άνεμος και το κρύο ήταν βαρύ, γράφει ο Σπύρος Μαρκεζίνης («Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975) τ. Β΄ 1944-1951, σ. 53, 54,Πάπυρος, Αθήνα 1994). Τον ανέμεναν ο Αλεξάντερ, ο Μακμίλλαν, ο Σκόμπι   και ο Λήπερ. Ο πρώτος θα αναλύσει την κατάσταση και θα συμπεράνει ότι πίσω από τις στρατιωτικές μονάδες του ΕΛΑΣ δρούσε ένας σκληρός και ισχυρός πυρήνας κομμουνιστικός, η εξουδετέρωση του οποίου εκρίνετο αρκετά δύσκολη. Και εάν ακόμη επετυγχάνετο η απώθηση του ΕΛΑΣ εκτός της πόλεως των Αθηνών, θα υπελείπετο ακόμη δύσκολο έργο για την οριστική του εξουδετέρωση. Ο Τσώρτσιλ παρετήρησε ότι οι Βρεταννοί δεν μπορούσαν μεν να εμπλακούν επ’ αόριστον σε μία ελληνική εμφύλια σύρραξη, αλλά δεν επρόκειτο να αποχωρήσουν εγκαταλείποντες φίλους δυσκόλων ημερών. Απεφασίσθη η πραγματοποίηση συσκέψεως με την συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών.

Στις 4 το απόγευμα ο Τσώρτσιλ εγκατέλειψε το «Skymaster» για να μεταβεί με θωρακισμένο αυτοκίνητο στον Όρμο του Φαλήρου, όπου επεβιβάσθη στο πολεμικό « Ajax». Λίγο αργότερα έφθασαν ο Μακμίλλαν , ο Λήπερ και ο Σκόμπι με τον Γ. Παπανδρέου και τον Δαμασκηνό.

Ο Τσώρτσιλ στο βρετανικό πολεμικό πλοίο  «Αjax» (Imperial War Museum).

Προηγήθη συνομιλία του Τσώρτσιλ με τον Παπανδρέου, ο οποίος συμφώνησε για τη σύγκληση διασκέψεως την επομένη. Στη συνέχεια, ο Τζον Κόλβιλ συνόδευσε τον Δαμασκηνό στην καμπίνα του Ναυάρχου όπου ανέμενε ο Τσώρτσιλ (…).

Η συνομιλία θα πείσει τον Τσώρτσιλ ότι ο Δαμασκηνός ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος (σ.σ.: Για να διοριστεί αντιβασιλιάς).

« Ο αρχιεπίσκοπος έκανε μεγάλη εντύπωση στον Πρωθυπουργό, όπως εξάλλου είχε εντυπωσιάσει και εμάς τους άλλους. Ευρισκόμεθα τώρα στην περίεργη αντίστροφη θέση, ο μεν Πρωθυπουργός να τάσσεται σθεναρά υπέρ του Δαμασκηνού, για τον οποίο επίστευε πλέον ότι θα εγίνετο καλός Αντιβασιλεύς, ο δε Ήντεν να υποστηρίζει το αντίθετο», θα αφηγηθεί ο Τζον Κόλβιλ ( σ.σ.: Γραμματέας του βρετανού πρωθυπουργού) στον βιογράφο του Τσώρτσιλ (…).

O Τσώρτσιλ με το Δαμασκηνό.

Ο Τσώρτσιλ θα ενημερώσει μετά τη συνάντηση τον Κλέμεντ Άττλι (σ.σ.: Ηγέτης του Εργατικού Κόμματος), στον οποίο εδήλωσε ότι εάν οι εκπρόσωποι του ΕΛΑΣ δεν προσήρχοντο στη Διάσκεψη, θα κατηγγέλοντο ότι ένα μόνο τους ενδιέφερε: η εξουσία προκειμένου να υλοποιήσουν το πρόγραμμά τους…».

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

Πέρασαν για μασκαρά το Δαμασκηνό

Όταν ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός ανέβηκε στο «Ajax», τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Γράφει γι’ αυτήν ο Φοίβος Γρηγοριάδης στην «Ιστορία του Εμφυλίου Πολέμου 1945-49» ( σ. 260. εκδόσεις Καμ. Καμαρινόπουλος):

«Κατά την επίσκεψή του στο βρεταννικό πολεμικό, ο Δαμασκηνός υπέστη αρκετή γελοιοποίηση, κατά παρεξήγησι. Με έθιμο του αγγλικού ναυτικού, την παραμονή των Χριστουγέννων μασκαρεύονται μερικοί άνδρες του πληρώματος. Είχε λοιπόν σχηματισθή μια μασκαράτα Κινέζων και Αραπάδων όταν έφθασε. Αυτοί τον πέρασαν για όμοιό τους όπως τον είδαν πανύψηλο με τα παράξενα για τους Άγγλους ράσα και γενειοφόρο. Ο «κύλινδρος» ( σ.σ.: το καλυμαύκι) στο κεφάλι του τον έδειχνε ακόμη πιο ψηλό και νόμισαν πως πατούσε σε ξυλοπόδαρα. Τον περικύκλωσαν Αραπάδες και Κινέζοι χορεύοντας καννιβαλικά γύρω του και έτοιμοι να τον αρχίσουν στις φάπες, σαν τον καλύτερο μασκαρά της βραδυάς. Τον διέσωσε όμως ο κυβερνήτης του σκάφους, πέφτοντας ανάμεσα στους ναύτες του για να τον γλυτώση από την παρεξήγησι. Ο Τσώρτσιλ εν τω μεταξύ, δεν μπορούσε να καταλάβη τι συνέβαινε με την αργοπορία του “Υψηλού του ξένου”».

Το επεισόδιο με τους ναύτες επιβεβαιώνει και ο Σπύρος Μαρκεζίνης, με πιο κομψό βεβαίως τρόπο, όπως αρμόζει σε ένα βασιλικό άνδρα («Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975) οπ.π.  σ. 53, 54):

«Η ατμόσφαιρα επί του πλοίου ήταν, λόγω των Χριστουγέννων, εορταστική. Μεταμφιεσμένοι ναύτες διεσταυρώθησαν με τον Δαμασκηνό καθώς αυτός μετέβαινε προς συνάντηση του Τσώρτσιλ. Με την ιερατική εμφάνισή του και το επανωκαλύμαυχο, εξελήφθη από τους ναύτες ως μεταμφιεσμένο μέλος του πληρώματος. Την παρεξήγηση απεσόβησε η παρέμβαση του Βρεττανού Ναυάρχου».

Η αυτοκρατορία «βάζει εμπρός το σώμα του πρωθυπουργού της»

Απόσπασμα από την καταγραφή του Γιώργου Σεφέρη στις 25 του Δεκέμβρη στις «Μέρες Δ΄ 1 Γενάρη 1941-31 Δεκέμβρη 1944», σ.380,381, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 1986:

Η «Ελευθερία» ( 26.12.1944) αναγγέλλει την άφιξη του Τσώρτσιλ στην Αθήνα.

« … The wrong thing είναι σίγουρο, ό,τι και να διαλέξεις σήμερα.

Μετά το βραδυνό φαγητό μαθαίνω για το τηλεφώνημα περί Churchill στον «Ajax» το πολεμικό. Η αυτοκρατορία μοιάζει να συγκινείται σοβαρά από τα ελληνικά πράγματα. Πρώτη φορά στην ιστορία μας τόσο σοβαρό δείγμα: Βάζει εμπρός το σώμα του πρωθυπουργού της».

Οι νυχτερινές αντεπιθέσεις του ΕΛΑΣ

O  Oρέστης Μακρής καπετάνιος του Β΄ Συγκροτήματος του ΕΛΑΣ Αθήνας συνεχίζει την αφήγησή του για τις επιθέσεις των Εγγλέζων και τις νυχτερινές επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ στο Α΄ Νεκροταφείο, τη λεωφόρο Βουλιαγμένης και τη Νέα Σμύρνη στις  25.12.44 ( από το βιβλίο του « Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας – Άνεμος λευτεριάς στις Ανατολικές και Νότιες συνοικίες 1941-1945:Χρονικό» , σ. 129, 130, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1985):

     «Μετά από σχετική διαταγή της I ταξιαρχίας οργανώνουμε την τελευταία γραμμή άμυνας του συγκροτήματος μας. Στα δεξιά το Ιο τάγμα 2ου συντάγματος (Γιώργης Ζαφειρόπουλος), θα κρατήσει το τόξο απ’ το Α΄ νεκροταφείο– λόφο Φυλακών Βουλιαγμένης –λόφο του Αη Γιάννη στο Κατσιπόδι και ανατολικό Δουργούτι.

Στο κέντρο το Ιο τάγμα του 1ου  συντάγματος (Γιάννης Κυριακίδης) θα κρατήσει το τόξο απ’ τα Σουλιώτικα Ταμπούρια (πίσω απ’ τον Άγιο Σώστη), στην οδό Τραπεζούντας στη Βόρεια Νέα Σμύρνη ως τη ρεματιά.

Στα αριστερά ο ενισχυμένος λόχος (του Κρόνου) θα κρατήσει τις οχυρές θέσεις του στον Άγιο Δημήτρη και την Ηλιούπολη ως τις υπώρειες του Υμηττού.

Χαρακτικό της εποχής των Δεκεμβριανών.

Η διαταγή είναι κοφτή. Απαγορεύεται κάθε υποχώρηση από τα οχυρά μας. Θα μείνουμε εκεί και θα πέσουμε ως τον τελευταίο.

Σύγχρονα κινητοποιήθηκε η κομματική οργάνωση των Ανατολικών συνοικιών, σε μια έσχατη προσπάθεια πολύμορφης βοήθειας του ΕΛΑΣ  απ’ τον οργανωμένο λαό των συνοικιών μας, που ξεπερνάει τους 100.000 κατοίκους.

Οι λαϊκές επιτροπές με υπεράνθρωπες προσπάθειες λύνουν το πρόβλημα της τροφοδοσίας λαού και στρατού. Οι υγειονομικοί καλύπτουν όλες τις ανάγκες των τραυματιών (μαχητών και αμάχων). Χιλιάδες πεινασμένου λαού σε μεγάλες ομάδες των 200 ατόμων η καθεμιά δουλεύουν νύχτα μέρα στην κατασκευή οδοφραγμάτων. Οι καλλιτέχνες ψυχαγωγούν μαχητές και τραυματίες. Τα χωνιά δουλεύουν νύχτα μέρα και πληροφορούν το λαό μας για τις νίκες μας, για την πορεία των πολιτικών εξελίξεων, για τις νίκες του Κόκκινου Στρατού, που χτυπά το θεριό του χιτλερισμού στην καρδιά του. Ακόμη έχουν καλύψει με το παραπάνω όλες τις βοηθητικές υπηρεσίες του ΕΛΑΣ, έτσι που εμείς να ασχολούμαστε μόνο με τον πόλεμο.

Η πιο πάνω διαταγή περιείχε κι ένα μήνυμα αισιοδοξίας, ότι, παρά τις προσωρινές δυσχέρειες, η κατάσταση θα ανατραπεί σε βάρος του εχθρού στο άμεσο μέλλον και ότι η νίκη των όπλων μας πλησιάζει. Και μας καλούσε να οργανώσουμε νυχτερινές επιθέσεις σε σχήμα σφήνας ενάντια στην καρδιά των εχθρικών δυνάμεων, με κύρια προσπάθεια προς την πλατεία Σκατζουράκη στη Νέα Σμύρνη.

Φυσικά ήταν διατυπωμένη με υπερβολική αισιοδοξία, σε σχέση με τις δυνάμεις που διαθέταμε. Φαίνεται όμως πως ήταν απόρροια ή της επικείμενης ανατίναξης του στρατηγείου του Σκόμπυ στο Σύνταγμα, που τελικά δεν έγινε ή της πληροφορίας για την επικείμενη άφιξη του Τσώρτσιλ στην Αθήνα.

Η πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Λαική Φωνή» της Θεσσαλονίκης (όργανο του Γραφείου της Οργάνωσης περιοχής Μακεδονίας του ΚΚΕ) στις 25.12.1944.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν είχε καμιά σχέση με άφιξη ισχυρών ανταρτικών δυνάμεων από το βουνό για ενίσχυσή μας.

Εμείς από τη θέση που βρισκόμαστε, χωρίς γενικότερη πληροφόρηση, δε βλέπαμε φως.

Όσο περνούσαν οι ώρες, διαπιστώναμε ότι δε θα μπορούσαμε για πολύ χρόνο ακόμη να κρατήσουμε την πλημμυρίδα των εχθρικών δυνάμεων, έστω κι αν θυσιαζόμασταν όλοι.

Παρ’ όλα αυτά εκτελέσαμε τη διαταγή, όσο πιο τέλεια μπορούσαμε, προσφέροντας και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών μας.

Αφού παλέψαμε απεγνωσμένα ολόκληρη την ημέρα και κόβαμε τα κεφάλια της «λερναίας Ύδρας », της τρομερής πολεμικής  μηχανής του στρατάρχη Αλεξάντερ, όταν ήρθε το βράδυ, αντί να ξεκουραστούμε απ’ τον ολοήμερο αγώνα, όπως έκαναν οι αντίπαλοί μας, οργανώσαμε νυχτερινή έφοδο με μια διλοχία της Νέας Σμύρνης, έχοντας το μυδράλιο τρία οπλοπολυβόλα  και τον όλμο του Ν. Οικονομίδη (Ορφέα).

Τα τμήματά μας έφτασαν 50 μέτρα από την πλατεία Σκατζουράκη κι ο Οικονομίδης έριξε περίπου 15 βλήματα στην πλατεία,όπου ήταν συγκεντρωμένα τα τανκς του εχθρού και ο ΣΔ των αγγλικών δυνάμεων όλης της περιοχής.

Τα ξημερώματα υποχρεώθηκε η διλοχία μας να επιστρέψει στην κύρια γραμμή άμυνας, γιατί είχε εισχωρήσει βαθιά στο εχθρικό μέτωπο και κινδύνευε να κυκλωθεί και να εξοντωθεί από τα τανκς του εχθρού την ημέρα.

Στο δεξιό μας το τάγμα του Ζαφειρόπουλου, αφού απέκρουσε όλη την ημέρα όλες τις προσπάθειες των άγγλων να καταλάβουν το Α’ νεκροταφείο και το λόφο των φυλακών στη Λεύκα, τη νύχτα ανακατέλαβε με έφοδο τις χαμένες θέσεις μας. Έτσι όλες οι προσπάθειες του εχθρού να διασπάσει το συμπαγές μέτωπο της I  ταξιαρχίας μας σ’ ολόκληρη την περίμετρο απέτυχαν».

«…άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι θάφτηκαν κι άλλοι αιχμαλωτίστηκαν»

Ο Γιώργος Χουλιάρας ( Περικλής), από τους πρώτους αντάρτες του Άρη Βελουχιώτη, που πολέμησε το Δεκέμβρη του ’44 με τις στερεοελλαδίτικες μονάδες του ΕΛΑΣ (XIII Μεραρχία) γράφει για τις μάχες στην περιοχή των Αμπελοκήπων   («Ο δρόμος είναι άσωτος…»: ΕΛΑΣ-ΔΣΕ-Πολωνία, 1941-1958», σ.378, Ιωάννινα 2005):

Η εφημερίδα «Λαοκρατία» ( 25.12.1944)

«Αυτές τις μέρες, ένα βράδυ πηγαίνοντας πάλι για τους Αμπελόκηπους, μακριά από πάνω φεγγοβολάει ο ουρανός απ’ τις φωτοβολίδες, ενώ τα πυρά έχουν κοπάσει. Φτάνοντας στο Γαλάτσι, όπου εκεί έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται οι αντάρτες που συμπτύσσονται απ’ τους Αμπελόκηπους, βρήκα τον διοικητή του τάγματος, και απ’ τον διοικητή του, τον Ν. Γραβάνη, μόνιμο αξιωματικό, έμαθα πως το τάγμα απ’ την παρατακτή του δύναμη των 380 αντρών έμεινε μόνο το ¼ περίπου, οι υπόλοιποι, άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι θάφτηκαν κάτω απ’ τα ερείπια κι άλλοι αιχμαλωτίστηκαν. Και μεταξύ των  άλλων μου ανέφερε και δύο πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα ηρωισμού και αυτοθυσίας, του αξιωματικού του ΕΛΑΣ Λεμονή, που για να μην πιαστεί αιχμάλωτος άδειασε πρώτα το πιστόλι του ενάντια στους Άγγλους κι αυτοκτόνησε, και του καπετάνιου Ν. Ζωγραφόπουλου (Ιωσήφ), απ’ τους πρώτους αντάρτες του ΕΛΑΣ, που μαζί με το τμήμα του έκανε ηρωική έξοδο ανάμεσα στα τανκς και θυσιάστηκε…».

«Συνεχίζεται αμυντική οργάνωσις των θέσεών μας»

Αναφορά του Α΄ Σώματος Στρατού στην Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ:

«Πρώτη Ταξιαρχία ΣΤΟΠ. Εχθρός εξηκολούθησε επιτίθεται Νέαν Σμύρνην και Μπραχάμι ΣΤΟΠ. Νύκτα απεσύρθη και προωθήθησαν περίπολοί μας Νέαν Σμύρνην ΣΤΟΠ. Αρδηττόν, Καισαριανήν, διαρκή πυρά ΣΤΟΠ. Συνεχίζεται αμυντική οργάνωσις θέσεών μας ΣΤΟΠ. Δευτέρα Ταξιαρχία ΣΤΟΠ. Αμετάβλητος, προωθήσαμεν περιπόλους λατομεία Λυκαβηττού ΣΤΟΠ. Ογδόη ΣΤΟΠ. Εχθρός συνεχίζει προσπάθειάν του εκτοπίσεως δυνάμεώς μας και οργανώσεως φωλεών αντιστάσεως τετράγωνον Θερμοπυλών- Κωνσταντινουπόλεως-Αεριόφωτος Πειραιώς ΣΤΟΠ. Ηθικόν έκτου Κορίνθου επιδεινούται λόγω  κυρίως αδυναμίας προσαρμογής αγώνα πόλεως ΣΤΟΠ. Γενικώς ΣΤΟΠ. Εχθρός εξακολούθησεν αεροπορικάς και δια τανκς επιδρομάς εις διάφορα σημεία δυτικού πλευρού μας ΣΤΟΠ.

ΣΔ 25-12-44 ώρα 18η

ΠΥΡΙΟΧΟΣ-ΝΕΣΤΟΡΑΣ».

«…τα αεροπλάνα των εγγλέζων πολυβολούσαν πολύ άνετα, αφού δεν υπήρχε κίνδυνος να ανταποδοθούν τα πυρά»

Από την έναρξη  των Δεκεμβριανών ο Κώστας Καραγιώργης,  παρέμενε στην Αθήνα ως διευθυντής του «Ριζοσπάστη» που κυκλοφορούσε  κανονικά στις περιοχές που ελέγχονταν από τον ΕΛΑΣ. Στα τέλη του μήνα πήρε εντολή να βγει από την Αθήνα για τη Θεσσαλία για να εξασφαλίσει την αποστολή πολεμοφοδίων και τροφίμων στην πρωτεύουσα (σ.σ.: Στην κατοχή ήταν κομματικός υπεύθυνος για τη Θεσσαλία και ήξερε καλά την περιοχή). Αυτό το δύσκολο ταξίδι περιγράφει η γυναίκα του Μαρία Καραγιώργη (σ.σ.: Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο εκλέχτηκε βουλευτής της ΕΔΑ):

« Πραγματικά ξεκινήσαμε νύχτα της 24ης Δεκεμβρίου 1944. Βγαίνουμε έξω από την Ελευσίνα όπου μας περίμενε ένα μικρό αυτοκίνητο. Εκεί παίρνουμε μαζί μας και τη μητέρα του Ζαχαριάδη, την κυρία Ερατώ που την είχαν μεταφέρει εκεί πιο μπροστά με άλλο τρόπο. Ξημερωθήκαμε στη Θήβα, όπου και κάναμε τον πρώτο σταθμό. Ώσπου να βρεθεί άλλο μέσο για να φύγουμε από τη Θήβα, το σπίτι που πήγαμε μας έκανε και το χριστουγεννιάτικο τραπέζι με γαλοπούλα.

Ο Κώστας Καραγιώργης.

Εκεί αφήσαμε την κυρία Ερατώ και ξεκινήσαμε  για το Βόλο από τον κάτω δρόμο της Στυλίδας. Αυτό που είναι σήμερα η Εθνική οδός, τότε ήταν ένας χωραφόδρομος. Επειδή οι δρόμοι του Μπράλου, που ήταν η κύρια αρτηρία, βομβαρδίζονταν, χτυπιόνταν από τα αεροπλάνα και πολυβολούνταν, πήγαμε από τον κάτω δρόμο, το χωραφόδρομο της Στυλίδας. Βέβαια, όταν ακούγαμε αεροπλάνο, ο σοφέρ έφευγε και κρυβόταν κάτω από ένα δέντρο, γιατί τα αεροπλάνα των εγγλέζων πολυβολούσαν πολύ άνετα, αφού δεν υπήρχε κίνδυνος να ανταποδοθούν τα πυρά. Με κάποιο έστω και δύσκολο τρόπο, κάποτε φτάσαμε στο Βόλο. 

Εκεί με άφησαν με το παιδί και ο Καραγιώργης έφυγε αμέσως για τη Λάρισα, όπου με πάρα πολύ μεγάλη ταχύτητα κατάφερε να φορτώσει κάμποσα φορτηγά αυτοκίνητα με πλήρη εφοδιασμό και ό,τι οπλισμό μπορούσε να μαζέψει και τα έστειλε στην Αθήνα. Για να γίνουν όλα αυτά, χρειάστηκαν μερικές μέρες, αλλά έγιναν τάχιστα. 

Το κακό είναι, ότι όταν αυτή η αποστολή ήταν στο δρόμο, υπογράφηκε η ανακωχή στις 3 του Γενάρη (σ.σ.: Εδώ η Καραγιώργη φαίνεται ότι μπερδεύει τις ημερομηνίες, γιατί η συμφωνία ανακωχής υπογράφτηκε στις 11.1. 1945). Οι εγγλέζοι είχαν πιάσει τα πόστα που δικαιούνταν από την ανακωχή και πήραν όλη αυτή την αποστολή. Αργότερα οι δικοί μας είπαν στον Καραγιώργη «μακάρι να μην ήσουν τόσο γρήγορος και τόσο αποτελεσματικός όσο ήσουν τούτη τη φορά!».

( «Από Μια Σπίθα Ξεκίνησε», σ.283,284, εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα 2001).

Διαβάστε στο επόμενο: Σύσκεψη παρουσία του Τσώρτσιλ- Δαμασκηνός: Να παραδώσετε τα όπλα!- Σιάντος: Ελάτε να τα πάρετε! 

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ «ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΄44» Εδώ

https://www.imerodromos.gr/