Με το αριστερό μπήκε η νέα χρονιά για την κυβερνητική συμμαχία. Ο πανικός, τόσο στο επιτελείο των ΑΝ.ΕΛ. όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πλέον εμφανής και οι σπασμωδικές κινήσεις των στελεχών τους επιταχύνουν ραγδαία τις εξελίξεις.
Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Μετά τις τελευταίες μεταμεσονύχτιες βολές του Πάνου Καμμένου και τις έμμεσες απαντήσεις από το κυβερνητικό στρατόπεδο, το ερώτημα δεν είναι αν η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία, αλλά αν θα καταφέρει να επιβιώσει το πρώτο τρίμηνο.
Σε κάθε περίπτωση, αν ο Μάρτιος δεν είναι το «τέλος», ο Μάιος θα είναι εκ των πραγμάτων η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης να κηρύξει εθνικές εκλογές με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Διότι η ήττα είναι σίγουρη, το μέγεθός της όμως είναι κάτι που εκτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να παλέψει.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πάνος Καμμένος εκτοξεύει απειλές, τις οποίες μετά παίρνει πίσω. Ομως πολλές φορές πάει η στάμνα στη βρύση για νερό και μία φορά σπάει. Κάποια στιγμή λοιπόν ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., μπροστά στον εκλογικό αφανισμό του, θα τραβήξει το χαλί από τον μέχρι πρότινος «καλύτερο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης».
Βέβαια θα βρεθούν κάποιοι από το στρατόπεδο των ΑΝ.ΕΛ. που θα στηρίξουν τον Αλέξη Τσίπρα, τους οποίους φωτογραφίζει ήδη ως αποστάτες ο Π. Καμένος. Ομως θα είναι αρκετοί για να κρατήσουν στη ζωή μια κυβέρνηση που ποντάρει στην ψήφο ανοχής και θα είναι στην ουσία κυβέρνηση μειοψηφίας;
Αν η οικονομία ήταν σταθερή, ναι. Υπό τις συνθήκες όμως που ζουν και δοκιμάζονται τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, η δοκιμασία της συμφωνίας των Πρεσπών θα αποδειχθεί θρυαλλίδα εξελίξεων, συνεπικουρούμενη από την πραγματικότητα που θα αρχίσει να σκάει στα χέρια της κυβέρνησης.
Εχουμε και λέμε: Τέλος Φεβρουαρίου σταματά η παράταση της ισχύος του ν. Κατσέλη, δηλαδή η προστασία της α’ κατοικίας όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα. Το επόμενο νομοθετικό πλαίσιο θα είναι σαφώς πιο αυστηρό, αφήνοντας εκτεθειμένους χιλιάδες δανειολήπτες. Παράλληλα, θα τρέχουν με αυξανόμενο ρυθμό οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις (έχουν υπολογιστεί περίπου 30.000 πλειστηριασμοί για το 2019).
Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε τους νέους συνταξιούχους, οι οποίοι βγαίνουν με κουτσουρεμένες συντάξεις, το ΕΚΑΣ που από φέτος είναι 12 ευρώ και του χρόνου μηδενίζεται, το μπαράζ των δικαστικών προσφυγών για αναδρομικά και τις αντίστοιχες αποφάσεις, την εκδίκαση της συνταγματικότητας ή μη του νόμου Κατρούγκαλου κ.ά. Σε όλα αυτά προσθέστε το «χαμηλό βαρομετρικό» που δημιουργεί η Συνταγματική Αναθεώρηση και το πολιτικό φιάσκο στην υπόθεση Novartis.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 6/1/19
Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Μετά τις τελευταίες μεταμεσονύχτιες βολές του Πάνου Καμμένου και τις έμμεσες απαντήσεις από το κυβερνητικό στρατόπεδο, το ερώτημα δεν είναι αν η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία, αλλά αν θα καταφέρει να επιβιώσει το πρώτο τρίμηνο.
Σε κάθε περίπτωση, αν ο Μάρτιος δεν είναι το «τέλος», ο Μάιος θα είναι εκ των πραγμάτων η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης να κηρύξει εθνικές εκλογές με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Διότι η ήττα είναι σίγουρη, το μέγεθός της όμως είναι κάτι που εκτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να παλέψει.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πάνος Καμμένος εκτοξεύει απειλές, τις οποίες μετά παίρνει πίσω. Ομως πολλές φορές πάει η στάμνα στη βρύση για νερό και μία φορά σπάει. Κάποια στιγμή λοιπόν ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., μπροστά στον εκλογικό αφανισμό του, θα τραβήξει το χαλί από τον μέχρι πρότινος «καλύτερο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης».
Βέβαια θα βρεθούν κάποιοι από το στρατόπεδο των ΑΝ.ΕΛ. που θα στηρίξουν τον Αλέξη Τσίπρα, τους οποίους φωτογραφίζει ήδη ως αποστάτες ο Π. Καμένος. Ομως θα είναι αρκετοί για να κρατήσουν στη ζωή μια κυβέρνηση που ποντάρει στην ψήφο ανοχής και θα είναι στην ουσία κυβέρνηση μειοψηφίας;
Αν η οικονομία ήταν σταθερή, ναι. Υπό τις συνθήκες όμως που ζουν και δοκιμάζονται τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, η δοκιμασία της συμφωνίας των Πρεσπών θα αποδειχθεί θρυαλλίδα εξελίξεων, συνεπικουρούμενη από την πραγματικότητα που θα αρχίσει να σκάει στα χέρια της κυβέρνησης.
Εχουμε και λέμε: Τέλος Φεβρουαρίου σταματά η παράταση της ισχύος του ν. Κατσέλη, δηλαδή η προστασία της α’ κατοικίας όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα. Το επόμενο νομοθετικό πλαίσιο θα είναι σαφώς πιο αυστηρό, αφήνοντας εκτεθειμένους χιλιάδες δανειολήπτες. Παράλληλα, θα τρέχουν με αυξανόμενο ρυθμό οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις (έχουν υπολογιστεί περίπου 30.000 πλειστηριασμοί για το 2019).
Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε τους νέους συνταξιούχους, οι οποίοι βγαίνουν με κουτσουρεμένες συντάξεις, το ΕΚΑΣ που από φέτος είναι 12 ευρώ και του χρόνου μηδενίζεται, το μπαράζ των δικαστικών προσφυγών για αναδρομικά και τις αντίστοιχες αποφάσεις, την εκδίκαση της συνταγματικότητας ή μη του νόμου Κατρούγκαλου κ.ά. Σε όλα αυτά προσθέστε το «χαμηλό βαρομετρικό» που δημιουργεί η Συνταγματική Αναθεώρηση και το πολιτικό φιάσκο στην υπόθεση Novartis.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 6/1/19
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου