Μα ακόμα και να συμφωνούσαν Ελλάδα και Τουρκία στην αναθεώρηση, θα ήταν δύσκολο
πρακτικά να πραγματοποιηθεί και θα χρειαζόταν πολύς χρόνος...
Γράφει ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (πρέσβης ε.τ και μέλος της προσωρινής Π.Γ του Μετώπου για μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ)
Η Συνθήκη αποτελείται από την κυρίως Συνθήκη Ειρήνης με τις συνημμένες δηλώσεις της, την Σύμβαση για το καθεστώς των Στενών, την Σύμβαση αναφορικά με τα σύνορα της Θράκης, την Σύμβαση αναφορικά με το καθεστώς των αλλοδαπών στην Τουρκία και την Δήλωση αναφορικά με την διαχείριση της Δικαιοσύνης στην Τουρκία, Δήλωση αναφορικά με την συμμετοχή της Αλβανίας στην πληρωμή του Οθωμανικού Δημοσίου Χρέους, Σύμβαση αναφορικά με το καθεστώς εμπορίου με την Τουρκία, Δήλωση αναφορικά με την αμνηστία, Σύμβαση αναφορικά με την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλήνων και Τούρκων με τα συνημμένα Πρωτόκολλα και Ελληνο-Τουρκική Συμφωνία αναφορικά με την ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου και αμάχων κρατουμένων.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν την Συνθήκη της Λωζάνης, το κείμενο της οποίας κατατέθηκε στα αρχεία της Γαλλικής Κυβέρνησης. Συμβαλλόμενα μέρη είναι, από την μια πλευρά, η Βρεταννία, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ελλάδα, Ρουμανία, το Σερβικό-Κροατικό-Σλοβενικό Κράτος και από την άλλη η Τουρκία.
Η Συνθήκη Ειρήνης αποτελείται από 156 άρθρα.Το άρθρο 13 προβλέπει την αποστρατικοποίηση της Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας. Το σημείο 2 του εν λόγω άρθρου απαγορεύει στην Ελληνική αεροπορία να υπερίπταται των ακτών της Μικράς Ασίας, και στην Τουρκική αεροπορία να υπερίπταται των εν λόγω νήσων.
Το αρθρο 14 αναφέρεται στο ειδικό διοικητικό καθεστώς της Ιμβρου και Τενέδου που προέβλεπε και αστυνομία αποτελουμένη απο τον εντόπιο πληθυσμό, το άρθρο 15 αναφέρει ονομαστικά και με χάρτη τα νησιά που παραχωρεί η Τουρκία στην Ιταλία, τα άρθρα 36-44 αναφέρονται στην προστασία των μειονοτήτων. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο 111 που απαγορεύει στην Τουρκία να συνάψει συμφωνία με οποιαδήποτε Δύναμη, το περιεχόμενο της οποίας, να αντίκειται με την παρούσα Συνθήκη.
Βέβαια πολλά απο τα προαναφερθέντα κείμενα έχουν καταστεί ανενεργά λόγω αλλαγής των αντικειμενικών συνθηκών π.χ. Το καθεστώς εμπορίου με την Τουρκία κλπ.
Για να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε αναθεώρηση της Λωζάνης, θα πρέπει να συμφωνήσουν τα συμβαλλόμενα κράτη και αποφασίσουν εάν θα προστεθούν η Σερβία, Κροατία και Σλοβενία στα Συμβαλλόμενα Μέρη σαν διάδοχα Κράτη του Σερβο-Κροατο-Σλοβένικου Κράτους. Και αφού πραγματοποιηθεί αυτό συγκαλείται διεθνής διάσκεψη με την συμμετοχή των συμβαλλομένων για την αναθεώρηση η επικαιροποίηση των διατάξεων της.
Και εδώ θα αρχίσουν διάφορες πιέσεις για την συμμετοχή των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, της ΕΕ κλπ ώστε η αναθεώρηση να γίνει πιο περίπλοκη. Αφού κλείσει και αυτό το θέμα, μπορεί να αρχίσουν οι συζητήσεις που θα έχουν σαν στόχο την διαγραφή των κειμένων εκείνων που είναι παρωχημένα λόγω αλλαγής των αντικειμενικών συνθηκών. Και εκεί θα πρέπει να κλείσουν οι συζητήσεις μια που το κείμενο της Λωζάνης θα είναι πλέον επικαιροποιημένο.
Αλλά βεβαίως ξέρουμε τι ακριβώς θέλει η Τουρκική πλευρά. Θέλει να θέσει το καθεστώς των νήσων, των συνόρων της Θράκης, της προστασίας των μειονοτήτων και με τον τρόπο αυτό να πετύχουν επέκταση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων εις βάρος των Ελληνικών. Γι’αυτό πολύ σωστά η Ελληνική πλευρά απέρριψε κάθε συζήτηση για αναθεώρηση της Λωζάνης.
Οι σχετικές παρεμβάσεις του Τούρκου Προέδρου, όχι μόνο δεν ήσαν αρμόζουσες για επίσημη επίσκεψη αρχηγού Κράτους,αλλά επί πλέον ήσαν και παραπλανητικές.Το να ζητείται από την Ελλάδα να εκλέγονται οι μουφτήδες την στιγμή που στην Τουρκία διορίζονται, δεν έχει νόημα. Η το γνωστό ψεύδος ότι έφυγαν οι Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη για να ζήσουν καλύτερη ζωή στις ΗΠΑ και αλλού, κρύπτοντας έτσι τα γεγονότα του 1955 και τις απελάσεις του 1964.
Τέλος, θα πρέπει η όποια Ελληνική κυβέρνηση να ειναι πιό προσεκτική στο μέλλον και να αποφεύγει προσκλήσεις που πραγματοποιούνται σε ακατάλληλες χρονικές συγκυρίες και να το εχει αυτό υπόψη για την συνάντηση των Ελλήνων και Τούρκων Υπουργών που προγραμματίζεται για τον Φεβρουάριο 2018.Η διεκδίκηση καταλλήλως από πλευράς μας της Ίμβρου και Τενέδου επειδή δεν εφαρμόσθηκε ποτέ το άρθρο 14 της Λωζάνης, μπορεί να δώσει ένα μήνυμα στην Άγκυρα οτι η αναθεώρηση δεν είναι μονόδρομος αλλά ενέχει κινδύνους και γι’αυτήν.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου