Γερνάμε, πεθαίνουμε, λιγοστεύουμε…

Συγκλονιστικά στοιχεία για τις γεννήσεις και τους θανάτους στους καιρούς των μνημονίων

Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΤΗΣ

Λίαν προσφάτως γίναμε μάρτυρες της ‘’ιερής οργής’’ των ‘’άγιων πατέρων’’ κατά της απόπειρας του υπουργείου Παιδείας να κάνει αλλαγές στο μάθημα των θρησκευτικών. 

Το ιερατείο στην επίθεσή του αυτή επιστράτευσε όλα τα ‘’βαρέα όπλα’’ που κατά καιρούς χρησιμοποίησαν οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις της χώρας όχι μόνο για να διατηρηθεί η καταθλιπτική κηδεμονία της Εκκλησίας επί της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και για δικαιολογηθούν συνταγματικές εκτροπές, διώξεις αντιφρονούντων και ακραία φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού.

Λίγες μόλις ημέρες αργότερα η Ελληνική Στατιστική Αρχή δημοσιοποίησε τα δημογραφικά στοιχεία του 2015. Ουδεμία έκπληξη. Ακόμη λιγότερες γεννήσεις, ακόμη περισσότεροι θάνατοι σε σχέση με το 2014. Ουδείς όμως ‘’άγιος πατήρ’’ δεν εξανέστη για την επιτάχυνση της γήρανσης του ελληνικού πληθυσμού, για την ερημοποίηση κυριολεκτικά της ελληνικής υπαίθρου από νέους ανθρώπους και παιδιά. Η βόμβα του δημογραφικού δεν ανησυχεί την ελληνική Εκκλησία. Ανησυχεί όμως σφόδρα για την τύχη του μαθήματος των θρησκευτικών, χωρίς να παίρνει υπόψη την πιθανότητα σε λίγες δεκαετίες να μην υπάρχουν Ελληνόπουλα για να διδαχθούν τα θρησκευτικά!

Το 1931 στην φτωχή Ελλάδα του Μεσοπολέμου γεννήθηκαν 199.243 βρέφη, ενώ ‘’μετοίκησαν εις Κύριον’’ 114.369 άτομα. Το ισοζύγιο ήταν θετικό, καθώς προστέθηκαν στον πληθυσμό της χώρας 84.874 άτομα. Το 2015, δηλαδή μετά 84 έτη, οι γεννήσεις μόλις ξεπέρασαν τις 90.000, ενώ πέθαναν περισσότεροι συμπατριώτες μας από το 1931!Πέρσι ο πληθυσμός της χώρας μας, μόνο με βάση το ισοζύγιο γεννήσεων- θανάτων, μειώθηκε κατά 29.365 άτομα.

Σωρευτικά από την έναρξη της μνημονιακής εποχής, το 2011, πέθαναν στη χώρα μας 89.604 άτομα περισσότερα από αυτά που γεννήθηκαν. Δηλαδή, είναι σαν να σβήστηκε από το χάρτη μια πόλη μεγαλύτερη από το Βόλο, του μεγέθους της Καλαμαριάς ή της Νίκαιας.

Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τη ‘’δημογραφική βόμβα’’ που μας σερβίρισε η ΕΛΣΤΑΤ, χωρίς όμως να ταράξει τον ύπνο της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου της χώρας, ούτε βεβαίως να προκαλέσει κάποια αντίδραση, έστω και τυπική, του ιερατείου, του κατά τα άλλα σθεναρού υπερασπιστή της ‘’ελληνορθόδοξης παράδοσης’’ και της ελληνικής οικογένειας.

• Το 2015, λοιπόν, γεννήθηκαν 91.847 βρέφη, ενώ πέθαναν 121.212 συμπολίτες μας. Με εξαίρεση τα χρόνια της Κατοχής, για τα οποία η ΕΛΣΤΑΤ δεν διαθέτει στοιχεία, ο αριθμός των γεννήσεων αποτελεί αρνητικό ρεκόρ από το 1931 και μετά (πρώτη χρονιά δημοσιοποίησης των σχετικών στοιχείων από την Στατιστική Υπηρεσία). Αντίθετα, ο αριθμός των θανάτων ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, με το 1932 να ακολουθεί με 117.593 θανάτους. Το 1932 θέριζαν η φυματίωση, η ελονοσία και πλήθος άλλων ασθενειών, ενώ ο προσδόκιμος χρόνος ζωής για τον άντρα ήταν τα 45 χρόνια και για τη γυναίκα τα 48…
• Ο δείκτης ολικής γονιμότητας έχει μειωθεί κάτω από το 1,30, ενώ ως όριο αντικατάστασης των γενεών θεωρείται το 2,10.
• Ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας (θάνατοι βρεφών κάτω του έτους ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων) από 3,76 το 2014 αυξήθηκε στο 3,96 το 2015.
• Ο δείκτης νεογνικής θνησιμότητας (θάνατοι βρεφών ηλικίας μικρότερης των 28 ημερών ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων) το 2015 αυξήθηκε στο 2,90, ενώ το 2014 ήταν 2,63.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το 54% των βρεφών γεννήθηκαν στις περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Ελλάδας (34.265 και 15.399 αντίστοιχα), ενώ μόνο σε δύο από τις 13 ελληνικές περιφέρειες οι γεννήσεις είναι ελαφρά περισσότερες από τους θανάτους: 329 στο Νότιο Αιγαίο και 208 στην Κρήτη.

Από το 1931 των 200.000 γεννήσεων μέχρι το 2015 των 91.000 γεννήσεων, έχουν αλλάξει τα πάντα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στον κόσμο ολόκληρο. Στην αγροτική Ελλάδα του Μεσοπολέμου τα πολλά παιδιά ήταν ‘’ευλογία θεού’’, καθώς εξασφάλιζαν φτηνά εργατικά χέρια για την οικογενειακή περιουσία. Μετά τον πόλεμο, η αστικοποίηση του πληθυσμού είχε ως αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση των γεννήσεων. Και στη δεκαετία του ’80 ο δείκτης ολικής γονιμότητας έπεσε κάτω από τα όριο συναγερμού (2,10).

Στη μεταβιομηχανική πλέον Ελλάδα, όπου η ανάπτυξη των υπηρεσιών και της τεχνολογίας απαιτούσε όλο και μεγαλύτερη ειδίκευση, τα παιδιά έγιναν ‘’ακριβή υπόθεση’’, καθώς η έναρξη του εργασιακού βίου μετατέθηκε σταδιακά στη τρίτη δεκαετία της ζωής τους.

Ήρθαν μετά και τα μνημόνια και έδωσαν τη χαριστική βολή στο δημογραφικό πρόβλημα. Σε ένα από τα πρώτα νομοθετήματα της περιόδου αυτής καταργήθηκε το αφορολόγητο των παιδιών, τα οποία θεωρούνται πλέον φορολογητέα ύλη και ‘’τεκμαρτό οικογενειακό εισόδημα’’. Επιπλέον, θεσμοθετήθηκε κατώτατος μισθός για τους νέους εργαζόμενους χαμηλότερος από τον κατώτατο μισθό των υπόλοιπων εργαζομένων.

Η ανεργία των νέων εκτοξεύτηκε σε επίπεδα πάνω από το 50%- σε κάποιες περιόδους ξεπέρασε και το 60%. Η πλειονότητα των απόφοιτων των Πανεπιστημίων συνεχίζει μεταπτυχιακές σπουδές, σε μια προσπάθεια να αποκτήσουν περισσότερα εργασιακά εφόδια αλλά ουσιαστικά για να μην παραμένουν άνεργοι στο σπίτι. Η έναρξη του εργασιακού βίου έχει μετατοπισθεί στην ηλικία των 30 ετών και πάνω, με συνέπεια να καθυστερεί ακόμη περισσότερο η ηλικία γάμου και τεκνοποίησης…

Την τελευταία εξαετία πάνω από 400.000 Έλληνες, στην συντριπτική πλειονότητά τους νέοι, μετανάστευσαν στο εξωτερικό για εξεύρεση δουλειάς, με αποτέλεσμα να οξύνεται ακόμη περισσότερο το δημογραφικό πρόβλημα.

Τα παιδιά έγιναν πλέον πολύ ακριβή υπόθεση για την ελληνική οικογένεια. Σπουδάζουν για περισσότερα από 20 χρόνια, συντηρούνται για μια πενταετία ακόμη από τους γονείς τους, ενώ η οικογενειακή αλληλεγγύη, που παραμένει ολοζώντανη στη χώρα μας, αποτρέπει ουσιαστικά τις κοινωνικές εκρήξεις. Το 34% των οικογενειακών δαπανών προέρχεται από τις συντάξεις, γεγονός που δείχνει ότι χιλιάδες οικογένειες νέων ανθρώπων επιβιώνουν κυριολεκτικά χάρη στις γλισχρες συντάξεις των γονιών τους.

Χαρακτηριστικό των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα νέα ζευγάρια είναι το γεγονός ότι το 2015 η μέση ηλικία της γυναίκας κατά τη γέννηση ήταν 31,3 έτη, ενώ το 2008 ήταν 30,16 έτη και το 1981 26,1 έτη.

Κάποιοι ίσως αμφισβητήσουν το συσχετισμό του δημογραφικού προβλήματος με την ύφεση και τα μνημόνια. Όμως, είναι τα ίδια τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που αποδεικνύουν αυτό τη σχέση.

• Το 2008 γεννήθηκαν 118.302 βρέφη και το ισοζύγιο γεννήσεων- θανάτων ήταν θετικό, με 10.323 περισσότερες γεννήσεις.
• Τη διετία 2009-2010 οι γεννήσεις μειώνονται, οι θάνατοι αυξάνουν και το θετικό ισοζύγιο περιορίζεται στον αριθμό των 5.682 το 2010.
• Το 2011, πρώτη μνημονιακή χρονιά, συντελείται η μεγάλη ανατροπή. Οι γεννήσεις είναι πλέον 4.671 λιγότερες από τους θανάτους.
• Το 2013 οι γεννήσεις για πρώτη φορά στα χρονικά μειώνονται κάτω από το όριο των 100.000. Περιορίζονται σε 94.134 βρέφη και οι θάνατοι φθάνουν να είναι κατά 17.660 περισσότερες από τις γεννήσεις.

Συνοπτικά, τη μνημονιακή πενταετία 2011-2015 καταγράφεται μια συνεχής μείωση των γεννήσεων, με παράλληλη αύξηση των θανάτων, ενώ το ισοζύγιο γεννήσεων- θανάτων όχι μόνο παραμένει σταθερά αρνητικό αλλά διευρύνεται με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς (4.671 το 2011, 16.297 το 2012, 17.660 το 2013, 21.591 το 2014, 29.385 το 2015). Το διάστημα αυτό γεννιούνται συνολικά 484.929 βρέφη, αλλά πεθαίνουν 574.533 συμπατριώτες μας. Οι θάνατοι είναι 89.604 περισσότεροι από τις γεννήσεις.

Επιπλέον, το 2015 οι γεννήσεις ήταν κατά 22,4% λιγότερες σε σχέση με το 2008, ενώ οι θάνατοι αυξήθηκαν κατά 12,3%.

Και εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση συζητά νέα ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κατώτατου μισθού των νέων εργαζόμενων, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας με το μειωμένο ωράριο και μπλοκάκι κυριαρχούν στις μικρότερες ηλικίες των εργαζομένων, το ντελίβερι αποτελεί τη μοναδική εργασιακή διέξοδο για χιλιάδες νέους. Η αξιωματική αντιπολίτευση από την άλλη, αυτή που έβαλε τα θεμέλια της απαξίωσης της εργασίας των νέων, με ‘’πύρινες’’ μεν αλλά ‘’κούφιες’’ και ανέξοδες διακηρύξεις βεβαιώνει ότι το κύριο μέλημά της όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας θα είναι η παλιννόστηση των ξενιτεμένων και οι ‘’άγιοι πατέρες’’ δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα για το μάθημα των θρησκευτικών.

Σε μια χώρα η οποία όχι απλώς γηράσκει, αλλά κυριολεκτικά πεθαίνει. Σε μια χώρα όπου τα θρησκευτικά είναι θέμα αιχμής, το ντελίβερι και η μετανάστευση οι μοναδικές θύρες εισόδου στον κόσμο της εργασίας, οι αμοιβές- χαρτζιλίκι ο κανόνας και τα παιδιά ‘’φορολογητέο εισόδημα’’, καμιά ‘’δημογραφική βόμβα’’ δεν πρόκειται να ξυπνήσει τους πολυπράγμονες και αερολογούντες ειδήμονες.

Καλό ύπνο κύριοι! Η Ελλάδα δεν χρειάζεται εχθρούς για να τη σκοτώσουν. Θα τα καταφέρει μια χαρά από μόνη της να πεθάνει…

ημεροδρόμος