«ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ No 2»: Κάθετη υπερκέραση στον Έβρο - Πώς άλλαξε η απειλή

Όταν στο πλαίσιο της σύγκρουσης νεο- Οθωμανών και κεμαλικών στην Τουρκία, στις 20 Ιανουαρίου 2010, η τουρκική εφημερίδα Taraf αποκάλυψε το τουρκικό σχέδιο «BALYOZ» («Βαριοπούλα») που προέβλεπε εισβολή στην Ελλάδα το 2003 και κατοχή του βόρειου Έβρου στα ελληνικά Επιτελεία και ειδικά στο ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΣ, αρχικά απόρησαν με την ευκολία με την οποία πίστευαν οι Τούρκοι επιτελείς που κατέστρωσαν το σχέδιο.

Ο, τότε, διοικητής Ακαδημιών Πολέμου και μετέπειτα αρχηγός της Διοίκησης Αεροπορικών Δυνάμεων (THK: Turk Hava Kuwetleri) πτέραρχος Ιμπραήμ Φιρτίνα, ο τότε αρχηγός της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων (TDK: Turk Deniz Kuwetleri) ναύαρχος Όζντεν Ορνέκ και ο στρατηγός (ε.α.) Εργκίν Σαϊγκούν, πρώην στρατιωτικός εκπρόσωπος της Τουρκίας στο NATO) ήταν κάτι παραπάνωω από σίγουροι ότι θα επιτύγχαναν μια εύκολη νίκη κατά της ελληνικής αμυντικής διάταξης στον Έβρο.

Η αποκάλυψη των λεπτομερειών της σχεδιαζόμενης εισβολής στη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφόρησε στις 15 Φεβρουαρίου 2010 (βασικοί άξονες, σημεία εισόδου κλπ.), αλλά και η ενδελεχής ανάλυση της ελληνικής διάταξης δυνάμεων στην περιοχή, οδήγησαν τελικά τα δύο Επιτελεία, όπως αποκαλύπτουμε σήμερα για πρώτη φορά, στο συμπέρασμα ότι όντως το τουρκικό σχέδιο είχε υψηλή πιθανότητα επιτυχίας.

Η ελληνική διάταξη δυνάμεων στην περιοχή είχε αμελήσει την περιοχή του βόρειου Έβρου εντυπωσιακά: Πρακτικά, μόνο ένα Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού στο σημείο εισόδου σε μία περιοχή όπου, για να φτάσουν οι ενισχύσεις από το νότο, έπρεπε να περάσουν από την ορεινή δύσβατη επαρχιακή οδό Σάπες-Ροδόπης-Μέγα Δέρειο-Μικρό Δέρειο και από εκεί προς Διδυμότειχο ή Ορεστιάδα.

Στον βόρειο Έβρο μέχρι περίπου και την περιοχή του Διδυμοτείχου, αμύνεται η XXVI Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού (XVI Μ/Κ ΜΠ) αποτελούμενη από τις 3η και 30ή Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες και τη ΤΔ/21 ΣΠ. Εφεδρεία στην περιοχή αποτελεί η XXI Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, η οποία θα πρέπει να προωθηθεί από την περιοχή Κομοτηνής όπου και στρα- τοπεδεύει, μέσα από το ορεινό δρομολόγιο Σάπες-Μέγα Δέρειο-Ορεστιάδα.

Η μόνη εφεδρεία μέχρι σήμερα ήταν η XXI Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, από την... Κομοτηνή, που θα έπρεπε να μετακινηθεί από το ορεινό δρομολόγιο πίσω από την Ορεστιάδα.

Με τον όγκο του τουρκικού Στρατού (μονάδες αρμάτων μάχης κυρίως) να έχει κάνει «σφήνα» στην κοιλάδα που βρίσκεται παράλληλα με τον ποταμό Ερυθροπόταμο και να προσπαθεί να φτάσει στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα που βρίσκονται σε απόσταση μόλις 30 χλμ. και τους δευτερεύοντες τρεις άξονες επίθεσης βόρεια του κύριου άξονα, μόνο η κακή εκτέλεση του όλου σχεδίου θα μπορούσε να δώσει χρόνο και πιθανότητες επιτυχούς αντίστασης από ελληνικής πλευράς.

Από τότε το σχέδιο «Βαριοπούλα» έχει «στοιχειώσει» το Γενικό Επιτελείο Στρατού.

Οι επιτελείς μελετούν και αναλογίζονται τα λάθη στον σχεδιασμό της ελληνικής αμυντικής διάταξης και πάνω απ’ όλα προσπαθούν να τα διορθώσουν.

Ο αντιστράτηγος Φραγκούλης Φράγκος μετρούσε, τότε, μόλις λίγους μήνες στη θέση του Α/ΓΕΣ όταν αποκαλύφθηκε η «Βαριοπούλα» και ως άριστος γνώστης του δυνητικού εχθρού (κάτι που του το αναγνωρίζουν όλοι) έκρινε ότι το κενό έχρηζε άμεσης «θεραπείας», αφού η απειλή όχι απλώς έχει εξασθενήσει αλλά έχει γιγαντωθεί: Ο τεράστιος όγκος Α/Κ πυροβόλων Firtina, η εμφάνιση αρμάτων μάχης 3ης γενιάς με πυροβόλα των 120 χλστ. και θώρακα που δύσκολα μπορεί να διατρηθεί από τα ελληνικά ελαφρά αντιαρματικά ή από τα πυροβόλα των 105 χλστ. των LEO1A5, η εισαγωγή στις επιχειρήσεις μεγάλου αριθμού UAV που «δείχνουν» με ασφάλεια τον δρόμο στις δυνάμεις εισβολής, είναι ορισμένα από τα στοιχεία που δεν υπήρχαν το 2003.

Για τον λόγο αυτό, δρομολογήθηκε άμεσα μια σειρά αμυντικών ενεργειών, ειδικά για τη θωράκιση της περιοχής. Πρώτον, τη θέση του Τάγματος την κατέλαβε μια Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία,

Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ