Γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Απίστευτες ιστορίες έχουν βγεί στο φώς της δημοσιότητας κι έχουν να κάνουν πλεέον με τον απίστευτο οχετό που κρύβεται μέσα στα μεγάλης επισκεψιμότητας blog στο ίντερνετ, που εντελώς ξαφνικά και σε σύντομο χρονικό διάστημα,απέκτησαν τόσο μεγάλες επισκεψιμότητες, που οι ιδιοκτήτες τους, εκτός του προσχήματος της αφύπνησης των Ελλήνων πολιτών, "μυρίστηκαν" χρήμα και δύναμη και άρχισαν να "πουλάνε" τον εαυτό τους εδώ και κεί. Σε όποιον προσφέρει τα περισσότερα. Και δεν σταμάτησαν εκεί. Προχώρησαν και παραπέρα! Φτάνοντας ίσως στο σημείο, απ το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Κι αυτό το σημείο, λέγεται "διαφθορά".
Και εξηγούμαι, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι λέμε.
Κατ΄ αρχάς, να πούμε ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι ένα μπλόγκ. H λέξη αυτή προέρχεται απο την αγγλοσαξωνική αργκό, δεν έχει μετάφραση στα ελληνικά και σε ελέυθερη απόδοση, σημαίνει "προσωπικός τοίχος". Παλαιότερα, πριν αρκετά χρόνια, όταν και το ίντερνετ αναπτυσσόταν με γεωμετρική πρόοδο, ξεφύτρωσε μια εταιρεία που διέθετε δωρεάν στους σέρφερ του ιντερνετ, έναν προσωπικό χώρο, δίκην ημερολογίου ας πούμε, όπου θα μπορούσαν να καταθέσουν τις σκέψεις τους, τα όνειρά τους, τα πιστεύω τους, πληροφορίες για τον εαυτό τους, πράγματα δηλαδή που θα μπορούσαν να τα μοιραστούν με άλλους χρήστες - σέρφερ του ίντερνετ. Η εταιρεία αυτή λεγόταν Blogger.com και μέσα σε λίγους μήνες, η ιδέα αυτή που λάνσαρε απλώνεται σαν πυρκαγιά, δημιουργώντας χιλιάδες φίλους-χρήστες, οι οποίοι δημιουργούν, εντελώς δωρεάν, τους προσωπικούς τους ιστοχώρους. Κάποια στιγμή, o απόλυτος κυρίαρχος του διαδυκτίου, ο γίγας που λέγεται Google, με μια κίνηση-μάτ εξαγοράζει την Blogger και αυτομάτως, όλοι οι προσωπικοί ιστοχώροι και το όλο σύστημα να περιέλθει στην κατοχή της. Στην Ελλάδα στο μεταξύ, λόγω της περιορισμένης - ακόμη - χρήσης του διαδικτύου, οι χρήστες που είχαν προσωπικά μπλόγκ ήταν πολύ λίγοι. Ελάχιστοι θα έλεγα, και αποτελούνταν κυρίως απο ...περιθωριακούς "τύπους" που είχαν προβληματισμούς τόσο με τις διάφορες θεωρίες "συνωμοσίας", όσο και με την διάδοση διαφόρων, επίσης περίεργων, ιδεών για πολλά που ελάμβαναν χώρα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.Μέχρις εδώ όλα καλά.
Απο το 2008 όμως, τα πράγματα αρχίζουν και παίρνουν άλλη τροπή. Οι πρώτοι "πολιτικοί" μπλόγκερ στήνουν τη δική τους φωνή, εκμεταλλευόμενοι την - εντελώς δωρεάν - προσφορά αυτή της Google και γίνονται η ελεύθερη φωνή των αγανακτισμένων νεαρών πολιτών για τα τεκτενόμενα που συμβαίνουν γύρω τους. Κύριο λόγο σε αυτό, παίζουν τα γεγονότα της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε στις ΗΠΑ και η κυβερνητική αστάθεια της ΝΔ υπο τον Κων. Καραμανλή και η κοινωνική έκρηξη που ξεσπά παράλληλα με τα γεγονότα της Marfin και της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Στο μεταξύ, τα πράγματα αλλάζουν άρδην στο πολιτικό σκηνικό και η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία υπό τον Γ.Α.Παπανδρέου και η απόλυτη κατηφόρα που ακολούθησε, υπήρξε το καταλυτικό χρονικό σημείο για την απόλυτη έκρηξη του μπλόγκινγκ στην Ελλάδα. Χιλιάδες ιστολόγια σηκώνονται μέσα σε χρόνο μηδέν, φωνάζοντας και καταγγέλοντας - κυρίως - τις πολιτικές μειοδοσίας του Γ.Α.Π. και των συνεργατών του, μετρώντας ταυτόχρονα και την...επισκεψιμότητα στους ιστοχώρους τους, η οποία εκτοξεύεται κυριολεκτικά στο...διάστημα!
Κυρίως οι νέοι σε ηλικία χρήστες, ήταν αυτοί που έδωσαν αυτή την έκρηξη σε αυτού του είδους την πληροφόρηση, αηδιασμένοι απο τον βρώμικο ρόλο των παραδοσιακών ΜΜΕ (τηλεόραση και εφημερίδες), τα οποία ήταν και είναι δεμένα στο άρμα της διαπλοκής με την εξουσία και τις "αόρατες και σκοτεινές δυνάμεις" που κινούσαν τα νήματα. Οι δε μπλόγκερ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν νεαρά παιδιά, φοιτητές ακόμη οι περισσότεροι, οι οποίοι και ξεκίνησαν έναν εκ των ουκ άνευ αγώνα ενάντια σε ένα σύστημα, που ως τα χτές δεν είχε κάν αντίπαλο.
Μέσα σε λίγα χρόνια όμως, τα πράγματα πήραν εντελώς διαφορετική τροπή. Αντί αυτοί οι "ηλεκτρονικοί αγωνιστές" να εκφράσουν την πραγματική αλλαγή στον τρόπο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, αυτοί οι ίδιοι, πιστεύοντας οτι απέκτησαν τεράστια δύναμη επιρροής, άρχισαν σιγά-σιγά να συνδιαλέγονται με αυτό που πολέμησαν όσο τίποτε στη μέχρι τώρα ζωή τους: Το διεφθαρμένο σύστημα.
Πώς το σύστημα πλησίασε τους μπλόγκερ και γιατί!
Στο διάστημα αυτό, σημειώθηκε, μαζί με την έκρηξη των μπλόγκερ, και η ταυτόχρονη κάθετη ΠΤΩΣΗ στα προιόντα των ΜΜΕ, δηλαδή στην τηλεθέαση των καναλιών και τις πωλήσεις φύλλων εφημερίδων. Κι αυτό ήταν απόλυτα φυσικό επακόλουθο, μιας και ο νέος άνθρωπος, όχι μόνο δεν εμπιστεύεται πλέον το παραδοσιακό μέσο ενημέρωσης, αλλά γνωρίζει και τί συμφέροντα εξυπηρετεί. εκτός των άλλων, το μπλόγκινγκ τον φέρνει σε επαφή, μέσω των διαφόρων αναρτήσεων και της δυνατότητας σχολιασμού τους, να εκφράσουν κι αυτοί οι ίδιοι τις δικές τους απόψεις και να υπάρξει έτσι ένας....άτυπος διάλογος και μια ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των χρηστών.
Ενώ αντίθετα, στους παραδοσιακούς τόπους ενημέρωσης, αυτό ήταν σχεδόν αδύνατον, με εξαίρεση ίσως την επικοινωνία μέσω των εκπομπών του ραδιοφώνου κι αυτό υπό προϋποθέσεις. Κι έτσι, ονόματα μπλόγκ όπως το Fimotro, το tro-ma-ktiko, το troktiko, το ksipnistere, taxalia κλπ κλπ, ιστοχώροι οι οποίοι δημιουργήθηκαν σχεδόν απο το πουθενά και με γρήγορες σε ταχύτητα αναρτήσεις, με πολύ μικρά κείμενα, κάτι σαν "σύντομο δελτίο ειδήσεων" που τρέχει συνεχώς, αποκτούν τεράστια επισκεψιμότητα (κυρίως στόμα με στόμα ή ανταλλαγή των λίνκ τους μέσω εμαίλ των χρηστών) και φανατικούς επισκέπτες, που λαχταρούν να δούν ένα τσουχτερό σχόλιο για τους επίορκους πολιτικούς ή να διαβάσουν ένα νέο που θα τους τονώσει την οργή που νοιώθουν για το πολιτικό σύστημα. Ορισμένα μάλιστα απο αυτά τα μπλόγκ, γίνονται και τα εφαλτήρια για την αποκάλυψη μεγάλου μέρους του βρόμικου πολιτικού παρασκηνίου, μέσα απο έρευνες και "δημοσιογραφικές" επιτυχίες των χρηστών τους, όπως η υπόθεση των CDS που έβγαλε πρώτο το Olympia.gr και έγινε η σημαία του Αγώνα που έκανε ο Πάνος Καμμένος, τις παραμέτρους των σκανδάλων της Siemens κλπ. Υποθέσεις, που σε καμμιά περίπτωση δεν θα γινόταν πλήρης η παρουσίασή τους από τα παραδοσιακά ΜΜΕ της διαπλοκής.
Ομως, όπως και κάθε νόμισμα που έχει τις δύο πλευρές του, έτσι και το ζήτημα των μπλόγκερ, έχει και τη σκοτεινή του πλευρά. Η παροιμία λέει πως "Οταν δεν μπορείς να δαγκώσεις ένα χέρι, φίλα το!" Το διεφθαρμένο σύστημα, αφού πολέμησε τους μπλόγκερ μέχρις εσχάτων, με μηνύσεις, απειλές, φτάνοντας ακόμη και στο φόνο χρηστών (Υπόθεση Σωκράτη Γκιόλια), στο τέλος, υιοθετώντας το ρεζουμέ της παροιμίας, αποφάσισε να τους...δελεάσει με το χρήμα. Κυρίως αυτούς, οι οποίοι είναι και οι ίδιοι δημοσιογράφοι (υπόθεση Παπαγιάννη), και οι οποίοι μέσω του "φτηνού" και ανέξοδου μπλόγκινγκ, προσπαθούν να κρατηθούν μέσα στη δημοσιότητα και εν τέλει στο σύστημα.Κατα καιρούς, ακούγονται να τους προσφέρονται "τρελλά" νούμερα, για την αγορά των ιστοχώρων τους και αυτό καθ΄αυτό το γεγονός, αρχίζει και ...τρελλαίνει με τη σειρά του τους ίδιους τους μπλόγκερ, μιας και τόσο οι εποχές που είναι δύσκολες, όσο και το επίσης γεγονός οτι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι άνεργοι η υποαπασχολούμενοι, πάρα πολλοί απο αυτούς "ενδίδουν" στον πειρασμό και υποκύπτουν στο σύστημα, παίζουντας το ρόλο των ...ελεύθερων σκοπευτών, δηλαδή αυτών που χωρίς να φαίνονται, πυροβολούν κατ' εντολήν των χρηματοδοτών τους,όποιον θέλει το σύστημα να εξαφανίσει.
Απίστευτες ιστορίες τέτοιου είδους διαπλοκής, άρχισαν να κυκλοφορούν εδώ και μήνες για πολλούς απο αυτούς, που - κυρίως - βρίσκονται στο ΤΟΠ της ημερήσιας επισκεψιμότητας. Μυθώδη ποσά παίζουν στο τραπέζι της διαπλοκής, τα οποία ξεκινάνε απο 50.000 ευρώ και φτάνουν μέχρι τα 600.000, ακόμη και τα 800.000 ευρώ(!) και μάλιστα σε καιρούς όπου οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώνονται επικίνδυνα και το φάσμα της πείνας απλώνεται παντού στην Ελλάδα. Στο μεταξύ, παρ΄όλη την ...εγκάρδια προσέγγιση του συστήματος προς τους μπλόγκερ, το ίδιο το σύστημα αντιλαμβάνεται πλέον οτι το μέλλον δεν είναι πια στα παραδοσιακά ΜΜΕ και δή στις εφημερίδες ή στα περιοδικά, αλλά στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. Κι έτσι, αρκετοί μεγαλοι και επώνυμοι δημοσιογράφοι, όπως ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, ο Νίκος Χατζηνικολάου, o Στέφανος Χίος κλπ, δημιουργούν τους δικούς τους ιστοχώρους, υπο μορφή μπλόγκ (όχι πλέον μέσα απο την δωρεάν πλατφόρμα της Google, αλλά με δικό τους στήσιμο websites), οι οποίοι αυτοί ιστοχώροι μπαίνουν σφήνα ανάμεσα στα άλλα "παραδοσιακά" μπλόγκ. Στο παιχνίδι όμως μπαίνουν και οι μεγάλες διαφημιστικές και επικοινωνιακές εταιρείες, οι οποίες ήταν αναπόφευκτο πως θα διεκδικούσαν μέρος της πίτας αυτού του νέου προιόντος. Και οι εταιρείες αυτές, κυρίως αμερικανικών ή ευρωπαικών συμφερόντων (Saatchi & Saatchi, ABC ADVERTISING κλπ) μπαίνουν δυνατά, στηρίζοντας πλέον φανερά, όσα μεγάλα μπλόγκ (είτε επωνύμων είτε "ανωνύμων") είναι διατεθειμένα να συνεργαστούν με αυτούς.
Το μπλόγκινγκ πλέον έχει περάσει τα χρόνια της αθωότητας. Και αρχίζει το επικοινωνιακό παιχνίδι, που - επαναλαμβάνω - σε χαλεπούς καιρούς, αποδίδει πολύ περισσότερα απ΄ό,τι το...απλό και ξερό μεροκάματο. Και περνάμε πλέον σε έναν άλλο πόλεμο, αυτόν που διεξάγεται μεταξύ των ίδιων των μπλόγκερ για την πολυποθητη επισκεψιμότητα, που, άλλοτε είναι πλασματική, άλλοτε ποραγματική. Χιλιάδες άλλες ιστοσελίδες αναλαμβάνουν να επιτελέσουν τον ρόλο αυτό της "προώθησης" των "ερασιτεχνών", παρουσιάζοντας πολλές φορές στοιχεία με κλίκ ή like στο Facebook, που τις περισσότερες φορές δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Κείμενα τα οποία αντιγράφονται απο τον έναν ή τον άλλον, χωρίς να αναγράφεται η πηγή του δημοσιεύματος με λίνκ που να οδηγεί ΚΑΤ΄ΕΥΘΕΙΑΝ στο αντιγραμένο δημοσίευμα, παρά είτε με απλή αναγραφή του ιστοχώρου γενικά και αόριστα είτε με την μή αναγραφή γενικώς της πηγής, δημιουργείται μια εντελώς διαφορετική εικόνα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και όλα, μα όλα γίνονται θυσία στο βωμό της ...επισκεψιμότητας, η οποία και θα δώσει έσοδα είτε απο τα ...σκοτάδια του συστήματος, είτε απο την ίδια τη Google (που προβάλλει μέσω των ιστοχώρων αυτών τις δικές της διαφημίσεις), είτε τη δημιουργία ισχυρού reputation, που θα φέρει αργότερα μια επιθυμητή τιμή πώλησης εαν και εφ΄όσον.
Ολα τα παραπάνω, δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Είναι δυστυχώς η στυγνή και μάυρη πραγματικότητα, η οποία και επιβεβαιώνεται απο τις επίμαχες σημειώσεις Τσοχατζόπουλου και τα έγγραφα τα οποία βγήκαν στην επιφάνεια, όπου σε ένα απο αυτά, του περίφημου επικοινωνιολόγου "Νίκου", αναφέρονται ορισμένα μπλόγκ και ιστολόγια με τα οποία συνεργάζεται ή επρόκειτο να συνεργαστεί ο κύριος αυτός και στα οποία θα έμπαιναν κατα καιρούς πληρωμένες αναρτήσεις που θα ....ρετουσάριζαν το τσαλακωμένο προφίλ του επίορκου βουλευτή και υπουργού. Τα ονόματα των μπλόγκ που βλέπουμεμέσα στα επίμαχα έγγραφα είναι πολύ τρανταχτά. Press-gr.blogspot.com, tro-ma-ktiko.blogspot.com, tsiliadoros.blogspot.com, taxalia.blospot.com (με την υποσημείωση "το πρώτο στη Θεσσαλονίκη, i-reporter.blogspot.com καθώς και "επαγγελματικοί" ιστοχώροι όπως το newsbomb.gr και άλλα. Αν αυτό δεν είναι κατάντια, τότε τί είναι;
Λυπηρό πραγματικά, να βλέπεις κάποιους οι οποίοι και πρωτοστάτησαν στους αγώνες ενάντια στην υποδούλωση της Ελλάδας κι απο απόστολοι μιας Ιδέας, να καταντούν πραματευτάδες...
Διαβάστε τη συνέχεια στο http://logioshermes.blogspot.com/
Απίστευτες ιστορίες έχουν βγεί στο φώς της δημοσιότητας κι έχουν να κάνουν πλεέον με τον απίστευτο οχετό που κρύβεται μέσα στα μεγάλης επισκεψιμότητας blog στο ίντερνετ, που εντελώς ξαφνικά και σε σύντομο χρονικό διάστημα,απέκτησαν τόσο μεγάλες επισκεψιμότητες, που οι ιδιοκτήτες τους, εκτός του προσχήματος της αφύπνησης των Ελλήνων πολιτών, "μυρίστηκαν" χρήμα και δύναμη και άρχισαν να "πουλάνε" τον εαυτό τους εδώ και κεί. Σε όποιον προσφέρει τα περισσότερα. Και δεν σταμάτησαν εκεί. Προχώρησαν και παραπέρα! Φτάνοντας ίσως στο σημείο, απ το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Κι αυτό το σημείο, λέγεται "διαφθορά".
Και εξηγούμαι, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι λέμε.
Κατ΄ αρχάς, να πούμε ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι ένα μπλόγκ. H λέξη αυτή προέρχεται απο την αγγλοσαξωνική αργκό, δεν έχει μετάφραση στα ελληνικά και σε ελέυθερη απόδοση, σημαίνει "προσωπικός τοίχος". Παλαιότερα, πριν αρκετά χρόνια, όταν και το ίντερνετ αναπτυσσόταν με γεωμετρική πρόοδο, ξεφύτρωσε μια εταιρεία που διέθετε δωρεάν στους σέρφερ του ιντερνετ, έναν προσωπικό χώρο, δίκην ημερολογίου ας πούμε, όπου θα μπορούσαν να καταθέσουν τις σκέψεις τους, τα όνειρά τους, τα πιστεύω τους, πληροφορίες για τον εαυτό τους, πράγματα δηλαδή που θα μπορούσαν να τα μοιραστούν με άλλους χρήστες - σέρφερ του ίντερνετ. Η εταιρεία αυτή λεγόταν Blogger.com και μέσα σε λίγους μήνες, η ιδέα αυτή που λάνσαρε απλώνεται σαν πυρκαγιά, δημιουργώντας χιλιάδες φίλους-χρήστες, οι οποίοι δημιουργούν, εντελώς δωρεάν, τους προσωπικούς τους ιστοχώρους. Κάποια στιγμή, o απόλυτος κυρίαρχος του διαδυκτίου, ο γίγας που λέγεται Google, με μια κίνηση-μάτ εξαγοράζει την Blogger και αυτομάτως, όλοι οι προσωπικοί ιστοχώροι και το όλο σύστημα να περιέλθει στην κατοχή της. Στην Ελλάδα στο μεταξύ, λόγω της περιορισμένης - ακόμη - χρήσης του διαδικτύου, οι χρήστες που είχαν προσωπικά μπλόγκ ήταν πολύ λίγοι. Ελάχιστοι θα έλεγα, και αποτελούνταν κυρίως απο ...περιθωριακούς "τύπους" που είχαν προβληματισμούς τόσο με τις διάφορες θεωρίες "συνωμοσίας", όσο και με την διάδοση διαφόρων, επίσης περίεργων, ιδεών για πολλά που ελάμβαναν χώρα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.Μέχρις εδώ όλα καλά.
Απο το 2008 όμως, τα πράγματα αρχίζουν και παίρνουν άλλη τροπή. Οι πρώτοι "πολιτικοί" μπλόγκερ στήνουν τη δική τους φωνή, εκμεταλλευόμενοι την - εντελώς δωρεάν - προσφορά αυτή της Google και γίνονται η ελεύθερη φωνή των αγανακτισμένων νεαρών πολιτών για τα τεκτενόμενα που συμβαίνουν γύρω τους. Κύριο λόγο σε αυτό, παίζουν τα γεγονότα της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε στις ΗΠΑ και η κυβερνητική αστάθεια της ΝΔ υπο τον Κων. Καραμανλή και η κοινωνική έκρηξη που ξεσπά παράλληλα με τα γεγονότα της Marfin και της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Στο μεταξύ, τα πράγματα αλλάζουν άρδην στο πολιτικό σκηνικό και η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία υπό τον Γ.Α.Παπανδρέου και η απόλυτη κατηφόρα που ακολούθησε, υπήρξε το καταλυτικό χρονικό σημείο για την απόλυτη έκρηξη του μπλόγκινγκ στην Ελλάδα. Χιλιάδες ιστολόγια σηκώνονται μέσα σε χρόνο μηδέν, φωνάζοντας και καταγγέλοντας - κυρίως - τις πολιτικές μειοδοσίας του Γ.Α.Π. και των συνεργατών του, μετρώντας ταυτόχρονα και την...επισκεψιμότητα στους ιστοχώρους τους, η οποία εκτοξεύεται κυριολεκτικά στο...διάστημα!
Κυρίως οι νέοι σε ηλικία χρήστες, ήταν αυτοί που έδωσαν αυτή την έκρηξη σε αυτού του είδους την πληροφόρηση, αηδιασμένοι απο τον βρώμικο ρόλο των παραδοσιακών ΜΜΕ (τηλεόραση και εφημερίδες), τα οποία ήταν και είναι δεμένα στο άρμα της διαπλοκής με την εξουσία και τις "αόρατες και σκοτεινές δυνάμεις" που κινούσαν τα νήματα. Οι δε μπλόγκερ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν νεαρά παιδιά, φοιτητές ακόμη οι περισσότεροι, οι οποίοι και ξεκίνησαν έναν εκ των ουκ άνευ αγώνα ενάντια σε ένα σύστημα, που ως τα χτές δεν είχε κάν αντίπαλο.
Μέσα σε λίγα χρόνια όμως, τα πράγματα πήραν εντελώς διαφορετική τροπή. Αντί αυτοί οι "ηλεκτρονικοί αγωνιστές" να εκφράσουν την πραγματική αλλαγή στον τρόπο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, αυτοί οι ίδιοι, πιστεύοντας οτι απέκτησαν τεράστια δύναμη επιρροής, άρχισαν σιγά-σιγά να συνδιαλέγονται με αυτό που πολέμησαν όσο τίποτε στη μέχρι τώρα ζωή τους: Το διεφθαρμένο σύστημα.
Πώς το σύστημα πλησίασε τους μπλόγκερ και γιατί!
Στο διάστημα αυτό, σημειώθηκε, μαζί με την έκρηξη των μπλόγκερ, και η ταυτόχρονη κάθετη ΠΤΩΣΗ στα προιόντα των ΜΜΕ, δηλαδή στην τηλεθέαση των καναλιών και τις πωλήσεις φύλλων εφημερίδων. Κι αυτό ήταν απόλυτα φυσικό επακόλουθο, μιας και ο νέος άνθρωπος, όχι μόνο δεν εμπιστεύεται πλέον το παραδοσιακό μέσο ενημέρωσης, αλλά γνωρίζει και τί συμφέροντα εξυπηρετεί. εκτός των άλλων, το μπλόγκινγκ τον φέρνει σε επαφή, μέσω των διαφόρων αναρτήσεων και της δυνατότητας σχολιασμού τους, να εκφράσουν κι αυτοί οι ίδιοι τις δικές τους απόψεις και να υπάρξει έτσι ένας....άτυπος διάλογος και μια ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των χρηστών.
Ενώ αντίθετα, στους παραδοσιακούς τόπους ενημέρωσης, αυτό ήταν σχεδόν αδύνατον, με εξαίρεση ίσως την επικοινωνία μέσω των εκπομπών του ραδιοφώνου κι αυτό υπό προϋποθέσεις. Κι έτσι, ονόματα μπλόγκ όπως το Fimotro, το tro-ma-ktiko, το troktiko, το ksipnistere, taxalia κλπ κλπ, ιστοχώροι οι οποίοι δημιουργήθηκαν σχεδόν απο το πουθενά και με γρήγορες σε ταχύτητα αναρτήσεις, με πολύ μικρά κείμενα, κάτι σαν "σύντομο δελτίο ειδήσεων" που τρέχει συνεχώς, αποκτούν τεράστια επισκεψιμότητα (κυρίως στόμα με στόμα ή ανταλλαγή των λίνκ τους μέσω εμαίλ των χρηστών) και φανατικούς επισκέπτες, που λαχταρούν να δούν ένα τσουχτερό σχόλιο για τους επίορκους πολιτικούς ή να διαβάσουν ένα νέο που θα τους τονώσει την οργή που νοιώθουν για το πολιτικό σύστημα. Ορισμένα μάλιστα απο αυτά τα μπλόγκ, γίνονται και τα εφαλτήρια για την αποκάλυψη μεγάλου μέρους του βρόμικου πολιτικού παρασκηνίου, μέσα απο έρευνες και "δημοσιογραφικές" επιτυχίες των χρηστών τους, όπως η υπόθεση των CDS που έβγαλε πρώτο το Olympia.gr και έγινε η σημαία του Αγώνα που έκανε ο Πάνος Καμμένος, τις παραμέτρους των σκανδάλων της Siemens κλπ. Υποθέσεις, που σε καμμιά περίπτωση δεν θα γινόταν πλήρης η παρουσίασή τους από τα παραδοσιακά ΜΜΕ της διαπλοκής.
Ομως, όπως και κάθε νόμισμα που έχει τις δύο πλευρές του, έτσι και το ζήτημα των μπλόγκερ, έχει και τη σκοτεινή του πλευρά. Η παροιμία λέει πως "Οταν δεν μπορείς να δαγκώσεις ένα χέρι, φίλα το!" Το διεφθαρμένο σύστημα, αφού πολέμησε τους μπλόγκερ μέχρις εσχάτων, με μηνύσεις, απειλές, φτάνοντας ακόμη και στο φόνο χρηστών (Υπόθεση Σωκράτη Γκιόλια), στο τέλος, υιοθετώντας το ρεζουμέ της παροιμίας, αποφάσισε να τους...δελεάσει με το χρήμα. Κυρίως αυτούς, οι οποίοι είναι και οι ίδιοι δημοσιογράφοι (υπόθεση Παπαγιάννη), και οι οποίοι μέσω του "φτηνού" και ανέξοδου μπλόγκινγκ, προσπαθούν να κρατηθούν μέσα στη δημοσιότητα και εν τέλει στο σύστημα.Κατα καιρούς, ακούγονται να τους προσφέρονται "τρελλά" νούμερα, για την αγορά των ιστοχώρων τους και αυτό καθ΄αυτό το γεγονός, αρχίζει και ...τρελλαίνει με τη σειρά του τους ίδιους τους μπλόγκερ, μιας και τόσο οι εποχές που είναι δύσκολες, όσο και το επίσης γεγονός οτι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι άνεργοι η υποαπασχολούμενοι, πάρα πολλοί απο αυτούς "ενδίδουν" στον πειρασμό και υποκύπτουν στο σύστημα, παίζουντας το ρόλο των ...ελεύθερων σκοπευτών, δηλαδή αυτών που χωρίς να φαίνονται, πυροβολούν κατ' εντολήν των χρηματοδοτών τους,όποιον θέλει το σύστημα να εξαφανίσει.
Απίστευτες ιστορίες τέτοιου είδους διαπλοκής, άρχισαν να κυκλοφορούν εδώ και μήνες για πολλούς απο αυτούς, που - κυρίως - βρίσκονται στο ΤΟΠ της ημερήσιας επισκεψιμότητας. Μυθώδη ποσά παίζουν στο τραπέζι της διαπλοκής, τα οποία ξεκινάνε απο 50.000 ευρώ και φτάνουν μέχρι τα 600.000, ακόμη και τα 800.000 ευρώ(!) και μάλιστα σε καιρούς όπου οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώνονται επικίνδυνα και το φάσμα της πείνας απλώνεται παντού στην Ελλάδα. Στο μεταξύ, παρ΄όλη την ...εγκάρδια προσέγγιση του συστήματος προς τους μπλόγκερ, το ίδιο το σύστημα αντιλαμβάνεται πλέον οτι το μέλλον δεν είναι πια στα παραδοσιακά ΜΜΕ και δή στις εφημερίδες ή στα περιοδικά, αλλά στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. Κι έτσι, αρκετοί μεγαλοι και επώνυμοι δημοσιογράφοι, όπως ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, ο Νίκος Χατζηνικολάου, o Στέφανος Χίος κλπ, δημιουργούν τους δικούς τους ιστοχώρους, υπο μορφή μπλόγκ (όχι πλέον μέσα απο την δωρεάν πλατφόρμα της Google, αλλά με δικό τους στήσιμο websites), οι οποίοι αυτοί ιστοχώροι μπαίνουν σφήνα ανάμεσα στα άλλα "παραδοσιακά" μπλόγκ. Στο παιχνίδι όμως μπαίνουν και οι μεγάλες διαφημιστικές και επικοινωνιακές εταιρείες, οι οποίες ήταν αναπόφευκτο πως θα διεκδικούσαν μέρος της πίτας αυτού του νέου προιόντος. Και οι εταιρείες αυτές, κυρίως αμερικανικών ή ευρωπαικών συμφερόντων (Saatchi & Saatchi, ABC ADVERTISING κλπ) μπαίνουν δυνατά, στηρίζοντας πλέον φανερά, όσα μεγάλα μπλόγκ (είτε επωνύμων είτε "ανωνύμων") είναι διατεθειμένα να συνεργαστούν με αυτούς.
Το μπλόγκινγκ πλέον έχει περάσει τα χρόνια της αθωότητας. Και αρχίζει το επικοινωνιακό παιχνίδι, που - επαναλαμβάνω - σε χαλεπούς καιρούς, αποδίδει πολύ περισσότερα απ΄ό,τι το...απλό και ξερό μεροκάματο. Και περνάμε πλέον σε έναν άλλο πόλεμο, αυτόν που διεξάγεται μεταξύ των ίδιων των μπλόγκερ για την πολυποθητη επισκεψιμότητα, που, άλλοτε είναι πλασματική, άλλοτε ποραγματική. Χιλιάδες άλλες ιστοσελίδες αναλαμβάνουν να επιτελέσουν τον ρόλο αυτό της "προώθησης" των "ερασιτεχνών", παρουσιάζοντας πολλές φορές στοιχεία με κλίκ ή like στο Facebook, που τις περισσότερες φορές δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Κείμενα τα οποία αντιγράφονται απο τον έναν ή τον άλλον, χωρίς να αναγράφεται η πηγή του δημοσιεύματος με λίνκ που να οδηγεί ΚΑΤ΄ΕΥΘΕΙΑΝ στο αντιγραμένο δημοσίευμα, παρά είτε με απλή αναγραφή του ιστοχώρου γενικά και αόριστα είτε με την μή αναγραφή γενικώς της πηγής, δημιουργείται μια εντελώς διαφορετική εικόνα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και όλα, μα όλα γίνονται θυσία στο βωμό της ...επισκεψιμότητας, η οποία και θα δώσει έσοδα είτε απο τα ...σκοτάδια του συστήματος, είτε απο την ίδια τη Google (που προβάλλει μέσω των ιστοχώρων αυτών τις δικές της διαφημίσεις), είτε τη δημιουργία ισχυρού reputation, που θα φέρει αργότερα μια επιθυμητή τιμή πώλησης εαν και εφ΄όσον.
Ολα τα παραπάνω, δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Είναι δυστυχώς η στυγνή και μάυρη πραγματικότητα, η οποία και επιβεβαιώνεται απο τις επίμαχες σημειώσεις Τσοχατζόπουλου και τα έγγραφα τα οποία βγήκαν στην επιφάνεια, όπου σε ένα απο αυτά, του περίφημου επικοινωνιολόγου "Νίκου", αναφέρονται ορισμένα μπλόγκ και ιστολόγια με τα οποία συνεργάζεται ή επρόκειτο να συνεργαστεί ο κύριος αυτός και στα οποία θα έμπαιναν κατα καιρούς πληρωμένες αναρτήσεις που θα ....ρετουσάριζαν το τσαλακωμένο προφίλ του επίορκου βουλευτή και υπουργού. Τα ονόματα των μπλόγκ που βλέπουμεμέσα στα επίμαχα έγγραφα είναι πολύ τρανταχτά. Press-gr.blogspot.com, tro-ma-ktiko.blogspot.com, tsiliadoros.blogspot.com, taxalia.blospot.com (με την υποσημείωση "το πρώτο στη Θεσσαλονίκη, i-reporter.blogspot.com καθώς και "επαγγελματικοί" ιστοχώροι όπως το newsbomb.gr και άλλα. Αν αυτό δεν είναι κατάντια, τότε τί είναι;
Λυπηρό πραγματικά, να βλέπεις κάποιους οι οποίοι και πρωτοστάτησαν στους αγώνες ενάντια στην υποδούλωση της Ελλάδας κι απο απόστολοι μιας Ιδέας, να καταντούν πραματευτάδες...
Διαβάστε τη συνέχεια στο http://logioshermes.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου