Στη ζωή φυσικά δεν υπάρχουν μόνο οι εντεταλμένοι. Υπάρχουν και οι αφελείς. Και αυτοί κατά κανόνα είναι και οι πλέον επικίνδυνοι, αφού αναλαμβάνουν εργολαβικά τη νομιμοποίηση ή στην καλύτερη περίπτωση τον εξωραϊσμό των αποφάσεων των εντεταλμένων.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βγήκαν λοιπόν και αυτή τη φορά από τα άθλια κουφάρια τους να υπερθεματίσουν τα αυτονόητα, νομιμοποιώντας έτσι με τη στάση τους την παγιωμένη συνταγματική εκτροπή.
Γίνεται λόγος για την απόφαση του ΣτΕ αναφορικά με το χαράτσι που εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ και αφορά τα ακίνητα των πολιτών αυτής της χώρας.
Τι είπε λοιπόν το ΣτΕ??? Το αυτονόητο. Ότι δηλαδή η ΔΕΗ δεν έχει κανένα δικαίωμα να κόβει το ρεύμα στους πολίτες που δε θα πληρώσουν το ανωτέρω χαράτσι.
Και γιατί αυτό είναι αυτονόητο??? Γιατί το χαράτσι, δε συνιστά μέρος της οφειλής του πολίτη απέναντι στον πάροχο, και ως εκ τούτου ο πάροχος δε δικαιούται – αφού δεν έχει έννομο συμφέρον – να προβεί σε διακοπή ρεύματος.
Και τα μακακισμένα χειροκροτούν για το αυτονόητο.
Δεν είπε όμως μόνο αυτό το ΣτΕ...
Απεφάνθη ότι το χαράτσι είναι νόμιμο και Συνταγματικό. Αλλά γι αυτή την μπανανόφλουδα τα μακακισμένα δε λένε κουβέντα.
Το ΣτΕ λοιπόν απεφάνθη, ότι σε μια χώρα που το Σύνταγμα έχει καταλυθεί με ευθύνη και συνέργεια της πολιτικής της ηγεσίας, το να επιβάλλονται σε έναν λαό που του έχουν περικόψει δραματικά έως παντελώς το εισόδημα, είναι συνταγματικό.
Δηλαδή το ΣτΕ με αυτή του την απόφαση, νομιμοποιεί το δικαίωμα των κυβερνώντων, να λειτουργούν ως δυνάμεις κατοχής μέσα στην ίδια την κοινωνία που τους εξέλεξε.
Και μαζί με αυτή του την απόφαση αποφαίνεται επιπροσθέτως ότι:
1. Δικαιούται η πολιτική εξουσία να κακοδιαχειρίζεται, να κατασπαταλά, φυσικά και να χρηματίζεται μέσω αυτής της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, και όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι, να καταφεύγει στο μόνιμο υποζύγιο – δηλαδή στον Έλληνα πολίτη, και να προβαίνει σε αυθαίρετες πράξεις αφαίμαξης των εισοδημάτων του, ακόμη και με πρακτικές που συνιστούν δήμευση της προσωπικής του περιουσίας.
2. Ότι ο κανόνας της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών καταργείται αυθαίρετα, και με κεφαλικούς φόρους ο πολίτης υποχρεούται να αιμορραγεί για να γίνεται αιμοδότης της μίζας, της ρεμούλας, της κατασπατάλησης, της διαφθοράς, και εν τέλει της αποτυχημένης οικονομικής διαχείρισης.
3. "Κλειδώνει" το «δικαίωμα» του κράτους – δυνάστη να εγείρει απαιτήσεις σε βάρος των πολιτών – απαιτήσεις που δεν παραγράφονται – και τις οποίες εν ευθέτω χρόνω θα διεκδικήσει – έχοντας φροντίσει πρώτα να «θωρακιστεί» και νομοθετικά – ακόμη και με πρακτικές απροκάλυπτης δήμευσης μισθών, συντάξεων και της ίδιας της ιδιότυπα υποθηκευμένης ακίνητης περιουσίας.
4. Λαθροχειρεί νομολογικά, αφού αναγνωρίζει ευθέως ότι επιφυλάσσεται να επανεξετάσει τη συνταγματικότητα του μέτρου στην περίπτωση που επιχειρηθεί να μονιμοποιηθεί το ως άνω χαράτσι. Έτσι:
- Ομολογεί έτσι την άρνησή του το ΣτΕ να κρίνει στην ουσία του το πρόβλημα και εξαντλεί το επιδικαστικό του έργο στην περί διαγραμμάτων κριτική του τύπου του. Όταν όμως μια πολιτική απόφαση είναι αντισυνταγματική, αυτό δεν το κρίνει ο βαθμός και η έκταση της επαναληψιμότητάς της, αλλά η ίδια η ουσία του μέτρου, το ίδιο το προφίλ της συγκεκριμένης απόφασης. Σωστά κύριοι του ..."νομικού μας πολιτισμού"???
- Διευκολύνει την πολιτική εξουσία προτείνοτνάς της ουσιαστικά να τροποποιήσει την ονοματολογία του χαρατσιού – εξασφαλίζοντας έτσι και τη διαχρονικότητά του – και έτσι αν τύχει να επανέλθει το ΣτΕ προκειμένου να αποφασίσει και πάλι, τυπικά θα κληθεί να αποφασίσει επί ενός άλλου μέτρου, και θα το κάνει προφανέστατα με την ίδια λογική.
Είναι αξιοθρήνητο στη χώρα που πρυτανεύει η πολιτική υποκρισία, όχι μόνο η ανώτατη δικαστική αρχή να γνωμοδοτεί υποκρινόμενη, αλλά και το παπαγαλιστάν των υποτιθέμενων αναλυτών του κώλου, να συμβάλει στον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας, δαγκώνοντας το καρότο που του πετάνε, πολλαπλασιάζοντας έτσι τη δύναμη με την οποία πέφτει το μαστίγιο στις πλάτες της Ελληνικής κοινωνίας.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου