Επτά νεκροί, δυο καταδικασμένοι σε ισόβια, διαλυμένες οικογένειες και ψυχές και μια κοινωνία που ακόμη ανατριχιάζει. ... δείτε το αφιέρωμα του agriniopress, για το έγκλημα που συγκλόνισε το πανελλήνιο…
Ήταν ένα φθινοπωρινό απόγευμα της 25ης Νοεμβρίου του 2006, που ένα έγκλημα συγκλόνισε το Αγρίνιο και την Ελλάδα ολόκληρη.
Πέντε κυνηγοί, όλοι συγγενείς μεταξύ τους, έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες ενός κτηνοτρόφου μετά από έναν καυγά…
Πέντε κυνηγοί, όλοι συγγενείς μεταξύ τους, έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες ενός κτηνοτρόφου μετά από έναν καυγά…
Στις 4 το απόγευμα εκείνου του μοιραίου Σαββάτου τα αδέρφια Bασίλης και Xρήστος Nικολόπουλος και τα πρώτα ξαδέρφια τους Λάμπρος Aντρέσσας, Hλίας Πίπας και Aλέξης Nικολόπουλος ξεκίνησαν από την Λεύκα Aγρινίου για να κυνηγήσουν μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα, σε μια περιοχή γνωστή τους, έξω από τα Kαλύβια.
Ήταν κάτι που άλλωστε έκαναν συχνά, για να ξεφύγουν και να χαλαρώσουν μετά την δουλειά. Τίποτε δεν προοιώνιζε αυτό που θα ακολουθούσε.
Στις 5.10 το απόγευμα, λίγο πριν νυχτώσει, ο πατέρας του μικρότερου της παρέας, 17χρονου Aλέξη Nικολόπουλου λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από τον γιο του. «Πατέρα»είναι η μόνη λέξη που προλαβαίνει να πει με αγωνία ο νεαρός πριν διακοπεί η κλήση.
Το τηλεφώνημα, προκαλεί απορία στον πατέρα που δεν πάει αμέσως όμως να βρει τον γιο του, αλλά περιμένει και όταν βλέπει πως η παρέα καθυστερεί, αποφασίζει να την αναζητήσει.
Γνώριμη η περιοχή και για τον ίδιο, δεν αργεί να φτάσει στο σημείο όπου κυνηγούσαν οι συγγενείς του, αφού πρώτα ανακαλύπτει το κυνηγόσκυλο που είχαν μαζί τους.
Εκεί, σοκαρισμένος, αντί να βρει τους κυνηγούς, ανακαλύπτει ένα προς ένα τα πτώματα τους…
Ανάμεσα στις καλαμιές και σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους κείτονται όλοι νεκροί, και μόνο εκατό μέτρα μακριά, βρίσκει τελευταίον τον γιο του, που προσπάθησε να ξεφύγει από την μανία του δολοφόνου και να τον ειδοποιήσει, χωρίς να τα καταφέρει.
Τα θύματα φέρουν και χαριστικές βολές, κάτι που αποδεικνύει την απίστευτη μανία αλλά και ψυχρότητα του δολοφόνου.
Ήταν κάτι που άλλωστε έκαναν συχνά, για να ξεφύγουν και να χαλαρώσουν μετά την δουλειά. Τίποτε δεν προοιώνιζε αυτό που θα ακολουθούσε.
Στις 5.10 το απόγευμα, λίγο πριν νυχτώσει, ο πατέρας του μικρότερου της παρέας, 17χρονου Aλέξη Nικολόπουλου λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από τον γιο του. «Πατέρα»είναι η μόνη λέξη που προλαβαίνει να πει με αγωνία ο νεαρός πριν διακοπεί η κλήση.
Το τηλεφώνημα, προκαλεί απορία στον πατέρα που δεν πάει αμέσως όμως να βρει τον γιο του, αλλά περιμένει και όταν βλέπει πως η παρέα καθυστερεί, αποφασίζει να την αναζητήσει.
Γνώριμη η περιοχή και για τον ίδιο, δεν αργεί να φτάσει στο σημείο όπου κυνηγούσαν οι συγγενείς του, αφού πρώτα ανακαλύπτει το κυνηγόσκυλο που είχαν μαζί τους.
Εκεί, σοκαρισμένος, αντί να βρει τους κυνηγούς, ανακαλύπτει ένα προς ένα τα πτώματα τους…
Ανάμεσα στις καλαμιές και σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους κείτονται όλοι νεκροί, και μόνο εκατό μέτρα μακριά, βρίσκει τελευταίον τον γιο του, που προσπάθησε να ξεφύγει από την μανία του δολοφόνου και να τον ειδοποιήσει, χωρίς να τα καταφέρει.
Τα θύματα φέρουν και χαριστικές βολές, κάτι που αποδεικνύει την απίστευτη μανία αλλά και ψυχρότητα του δολοφόνου.