Είναι γεγονός ότι η διαχείριση της ρύπανσης του περιβάλλοντος, είναι σοβαρό θέμα στη χώρα. Η ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί για χρόνια στην παραλίμνια περιοχή του Καινούργιου, με την εναπόθεση αστικών
αποβλήτων και οικιακών απορριμμάτων, προκαλεί τρόμο στους κατοίκους, από πιθανές ασθένειες, από τη μόλυνση του αστικού χώρου και του υδροφόρου ορίζοντα.
Το μετωπικό λιμναίο σύμπλεγμα της περιοχής ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ είναι βραδυφλεγής (υγειονομική) βόμβα, που θα φέρει ανεπανόρθωτη βλάβη στους κατοίκους.
Στις φωτο φαίνεται μια από τις πολλές εστίες μόλυνσης από την ανεξέλεγκτη χωματερή κοντά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καινουργίου.
Ο Δήμος Αγρινίου οφείλει να προχωρήσει σε συνολικό καθαρισμό και σε συλλογή των απορριμμάτων και της εξυγίανσης του τοπίου.
Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι η λεγόμενη συμφωνία RAMSAR 2000, για την προστασία της ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ, είναι μια γραφειοκρατική ουτοπία.
Αντίθετα λειτουργεί ως τροχοπέδη για κάθε μορφή ήπιας διαχείρισης του λιμναίου στοιχείου, και της αξιοποίησης των παραλίμνιων περιοχών όλων των κοινοτήτων.
Υπάρχει η ανάγκη της διακοινοτικής συνεργασίας και του σχεδιασμού ενός MASTER PLANS για τις επόμενες διεκδικήσεις, όσων έχουν διάθεση να συγκρουστούν για την προκοπή της νέας γενιάς.
Επιτέλους ας ξεπεράσουμε τις παθογένειες του παρελθόντος!
αποβλήτων και οικιακών απορριμμάτων, προκαλεί τρόμο στους κατοίκους, από πιθανές ασθένειες, από τη μόλυνση του αστικού χώρου και του υδροφόρου ορίζοντα.
Το μετωπικό λιμναίο σύμπλεγμα της περιοχής ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ είναι βραδυφλεγής (υγειονομική) βόμβα, που θα φέρει ανεπανόρθωτη βλάβη στους κατοίκους.
Στις φωτο φαίνεται μια από τις πολλές εστίες μόλυνσης από την ανεξέλεγκτη χωματερή κοντά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καινουργίου.
Ο Δήμος Αγρινίου οφείλει να προχωρήσει σε συνολικό καθαρισμό και σε συλλογή των απορριμμάτων και της εξυγίανσης του τοπίου.
Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι η λεγόμενη συμφωνία RAMSAR 2000, για την προστασία της ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ, είναι μια γραφειοκρατική ουτοπία.
Αντίθετα λειτουργεί ως τροχοπέδη για κάθε μορφή ήπιας διαχείρισης του λιμναίου στοιχείου, και της αξιοποίησης των παραλίμνιων περιοχών όλων των κοινοτήτων.
Υπάρχει η ανάγκη της διακοινοτικής συνεργασίας και του σχεδιασμού ενός MASTER PLANS για τις επόμενες διεκδικήσεις, όσων έχουν διάθεση να συγκρουστούν για την προκοπή της νέας γενιάς.
Επιτέλους ας ξεπεράσουμε τις παθογένειες του παρελθόντος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου