Αυτή η αδυναμία αντίληψης έχει μετατρέψει τη χώρα σε «αποθήκη ανθρώπων», μεταναστών και προσφύγων, οι οποίοι, αφού καταφέρουν με χίλιους κινδύνους να φτάσουν στο ελληνικό «ευρωπαϊκό» έδαφος, αντιλαμβάνονται ότι είναι πολύ δυσκολότερο – αν όχι αδύνατο – να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκε τη «συμφωνία» που «πρόσφερε» η Μέρκελ και η οποία ουσιαστικά «σφράγισε» για τους πρόσφυγες και μετανάστες την έξοδο από τη χώρα. Η σημερινή κυβέρνηση, από τη μεριά της, ψάχνει, μάταια, τρόπους να σφραγίσει τις εισόδους της χώρας για να σταματήσει τις ροές…
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, τον περασμένο Αύγουστο οι προσφυγικές ροές αυξήθηκαν κατά 60%. Περισσότερα από 7.700 άτομα έφθασαν στα νησιά του Αιγαίου και 1.600 διέσχισαν τα χερσαία σύνορα. Ενώ τα κέντρα υποδοχής στα νησιά προορίζονται για 5.400 άτομα, οι αφίξεις αύξησαν τον πληθυσμό σε 25.500 άτομα.
Μέσα σ’ αυτόν τον αριθμό των εγκλωβισμένων στα ελληνικά νησιά περιλαμβάνονται 1.180 ασυνόδευτα παιδιά. Ο συνολικός αριθμός των ασυνόδευτων παιδιών ξεπερνά τα 4.300. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, στην Ελλάδα βρίσκονται συνολικά καταγεγραμμένοι 88.750 άνθρωποι – 25.250 στα νησιά και 63.500 στην ενδοχώρα.
Τη ματαιότητα των σχεδιασμών της σημερινής κυβέρνησης για σφράγισμα των πυλών εισόδου στη χώρα μπορεί κάποιος εύκολα να την αντιληφθεί κοιτώντας απλώς τους αριθμούς σε παγκόσμια κλίμακα:
Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, ο πληθυσμός των αναγκαστικά εκτοπισμένων έχει φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί ποτέ, δηλαδή στους 70,8 εκατομμύρια ανθρώπους. Περισσότεροι από το 1/3 αυτών (25,9 εκατομμύρια) είναι πρόσφυγες, και ανάμεσά τους πάνω από τα μισά είναι παιδιά. Κανένας φράχτης και κανένα στρατιωτικού τύπου μέσο δεν μπορεί να σταματήσει την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων να σωθούν…
Η Ελλάδα, καταδικασμένη από τη γεωγραφία να είναι χώρα υποδοχής μεταναστών, προφανώς δεν είναι σε θέση να σηκώσει ένα τέτοιο βάρος, ακόμα κι αν το επίπεδο οργάνωσής της δεν ήταν τόσο άθλιο όσο μπορεί να διαπιστώσει κανείς «κοιτώντας» απλώς τις δομές όπου «φιλοξενεί» όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Η απαίτηση για μια συμφωνία στο πλαίσιο της Ε.Ε. η οποία θα προβλέπει μια δίκαιη και αναλογική κατανομή με πληθυσμιακά και οικονομικά κριτήρια των ανθρώπων που εγκλωβίζονται στην Ελλάδα θα ήταν μια αρχή. Αλλά κάτι τέτοιο προϋποθέτει και μια κυβέρνηση η οποία είναι σε θέση να διαπραγματευτεί και όχι απλώς να ασκεί τα καθήκοντα του δεσμοφύλακα που της έχουν αναθέσει…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ
http://www.topontiki.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου