«Η χώρα των ηττημένων»

Θραύσματα, θρύψαλα, συντρίμμια, είναι νωρίς ακόμα, μόλις κατακάτσει ο κουρνιαχτός, ο καθένας και όλοι μαζί θα αρχίσουμε να βλέπουμε ποια κομμάτιαχάσαμε και ποια θα χάσουμε ακόμα. Η Ελλάδα μετά την υπερψήφιση της Σκύλλας του Ασφαλιστικού και της Χάρυβδης του φορολογικού είναι μια άλλη χώρα διά χειρός Τσίπρα.

Ηταν ήδη μια άλλη χώρα διά χειρών Παπανδρέου και Σαμαρά, τώρα διά χειρός Τσίπρα το χείριστο εγκαθίσταται για πολλά χρόνια στο Πραιτώριο κι από ’κεί θα μοιράζει παιγνίδι.

Οποιος βγάζει πάνω από 680 ευρώ τον μήνα θα φορολογείται, 900.000 συνταξιούχοι θα έχουν δραματικές μειώσεις στις συντάξεις, οι μικρομεσαίοι ανεβαίνουν από το 26% της φορολόγησης στο 29%, οι πάντες θα βογγήξουν κάτω απ’ το βάρος εκατοντάδων έμμεσων φόρων - δεν συνεχίζω, ο κατάλογος είναι ατελείωτος (και μόνον η κορυφή του παγόβουνου είναι ορατή). Πρόκειται

για έναν Αρμαγεδδώνα (που περιγράφεται στα σχετικά ρεπορτάζ), ο οποίος όσον οι ημέρες θα γίνεται αντιληπτός. Ενας Αρμαγεδδών με τρομακτικές συνέπειες

που θα οδηγήσουν σε νέα, πιο τερατώδη μέτρα. Ακόμα και φίλα προσκείμενα προς την κυβέρνηση ΜΜΕ μιλούν για βαρύ λογαριασμό, μάλιστα με έκδηλη την ανησυχία τους για το μέλλον. Αντιθέτως, παλαίμαχα ΜΜΕ της διαπλοκής, που τώρα έχουν υιοθετήσει τον κ. Τσίπρα, ουδετεροποιούν την τραγωδία μιλώντας για αλλαγές (έτσι όπως εκείνες του καιρού) και πέραν τούτουου! Αλλά αν τα ΜΜΕ της διαπλοκής που έχουν πάρει υπό την προστασίαν τους τον κ. Τσίπρα, απλώς κάνουν γαργάρα την τραγωδία του λαού, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και

όχι μόνον ο αρχηγός του, αλλά όλος στο σύνολό του πανηγυρίζει για τα έργα του, λες και εγκαθίδρυσε τον... σοσιαλισμό! Πρόκειται για μια ουσιαστική αλλαγή στη ρητορική και την προπαγάνδα της Αριστεράς που γονάτισε. Το κόμμα του κ. Τσίπρα αφήνει πίσω του την αμυντική κι ενίοτε συγχωρητική επιχειρηματολογία (του στυλ «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς») και προχωρά σε μια νέα επιθετική δηλωτική του στυλ έτσι έπρεπε να κάνουμε και καλά κάνουμε! Η απόσταση από το καλά σας κάνουμε είναι ελάχιστη.

Προφανώς όσοι πολίτες νομίζουν ότι θίγονται από τα κυβερνητικά μέτρα είναι μουρλοί. Προφανώς έχει δίκιο ο κ. Τσακαλώτος όταν λέει ότι «ο λόγος του είναι συμβόλαιο» - συμβόλαιο θανάτου είναι, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Ούτε έχει σημασία να κάνεις τις «κόκκινες γραμμές σου» μασούρι - σημασία έχει να έχεις το θράσος να βρίζεις εκείνους που σφάζεις επειδή βογγάνε.

Μπορεί ο κάθε κ. Τσακαλώτος να καταλήγει κότα, αρκεί να κάνει το κοκοράκι, μπορεί να γίνεται μια τραγική φιγούρα, αρκεί να κάνει τον κομίντιαν (όπως λένε περιφρονητικώς οι Αμερικανοί για τους σαλτιμπάγκους).

Η τραγωδία μας δεν είναι μόνον η πυρπόληση της χώρας, αλλά και οιπανηγυρικοί που εκφωνούν οι εμπρηστές πάνω απ’ την πυρά. «Ο Τσίπρας είναι ηγέτης παγκοσμίου ακτινοβολίας που γεννιέται κάθε εκατό χρόνια» δηλώνει η κυρίαΦωτίου, μάλλον μετά λόγου

γνώσεως - της δικής της γνώσεως. Αντίστοιχης με εκείνην του κ. Τσίπρα όταν ομιλεί περιφρονητικώς για «αριστεροχώρια». Είναι ανώφελο να

σκεφθεί πλέον κανείς λογικά. Οτι δηλαδή το «αριστεροχώρι» εκείνο του 4% είπε κάποια πράγματα που έπιασαν το 32% κι έγιναν όλοι μαζί ένα 36% που εξέφρασε στο δημοψήφισμα το 62%. Τώρα

το αριστεροχώρι αυτό του κ. Τσίπρα του ξινίζει. Απευθύνεται πλέον «σε ευρύτερα ακροατήρια». Θα ήταν αηδιαστικό αν δεν ήταν αφελές ή μάλλον είναι και τα δύο. Αλήθεια ξέρει ο κ. Τσίπρας σε ποιους (και πόσους) απευθύνεται πια; Ξέρειποιοι και τι καταλαβαίνουν

από τη διγλωσσία που χρησιμοποιεί; Προχθές στη Βουλή ο κ.Μητσοτάκης μιλούσε όπως πιο παλιά ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσίπρας έπραττε, όπως έπραξε πιο παλιά ο κ. Σαμαράς, μιλώντας όμως όπως όταν έκανε αντιπολίτευση σε αυτά που κάνει ο ίδιος τώρα!! Τραγέλαφος.

Με το σύνολο της κοινοβουλευτικής ομάδας να ακολουθεί τον κ. Πρωθυπουργό σε ένα ρεσιτάλ σχιζοφρένειας (ας μου επιτραπεί) αριστερά να τα λένε, δεξιά να τα κάνουν. Απλώς διπρόσωποι. Αλλά διπρόσωποι με σθένος. Επιθετικοί, με τσαμπουκά, σε σφάζω και σκάσε! Η παλιά εκείνη πολυγλωσσία για την οποίαν κατηγορείτο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει σήμερα μια αισχρότατη διγλωσσία των διπρόσωπων. Παράδειγμα της έκπτωσης

του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό που έγινε να είναι σήμερα, ο κ. Πετρόπουλος. Ως αναπληρωτής υπουργός Εργασίας σφάζει τώρα στο γόνατο όσα έλεγε και έπραττε ως σύμβουλος του ΕΔΟΕΑΠ (με δική του γνωμάτευση μάλιστα ότι είναι βιώσιμος). Πλην όμως το δισεκατομμυριάκι, το οποίον ακόμα κατείχαν οι δημοσιογράφοι, ήταν ένας μεζές για τα δόντια του κ. Σόιμπλε, που θα ήταν αδύνατον να μην του προσφέρουν τα καρανίκια του. Το ίδιο και για τους δικηγόρους, τουςμηχανικούς, τους γιατρούς, τους γεωργούς, τους μικροεπαγγελματίες, τουςσυνταξιούχους κι όλους εκείνους που έτειναν ευήκοον ους στο «αριστεροχώρι» του κ. Τσίπρα.

Ομως ο κ. Τσίπρας «έχει βρει παπά» (τους αριστερούς που ασκούν δεξιά πολιτική), πέρασε τα δύο δασύτριχα νομοσχέδια απ’ τη Βουλή και θα περάσει κι άλλα. «Εχει βρει παπά να θάψει πέντε-έξι», έχει θάψει 8.000.0006 και δεν θα σταματήσει αν δεν θάψει 11.000.006. Ο τρόπος που κυβερνάται η χώρα δεν αφήνει καμιά αμφιβολία. Πενήντα και πενήντα τροπολογίες πέρασαν μόνον σε δύο ολομέλειες της Βουλής (ούτε ο κ. Σαμαράς έτσι), το ψέμα πάει σύννεφο (όπως για τα κόκκινα δάνεια), ενώ ο Διάβολος δεν κρύβεται καν στις λεπτομέρειες πλέον, αλλά σουλατσάρει εν Μέση Οδώ. Περίβλεπτος. Και πάνοπλος.

Περισσότερο όμως απ’ όλα αυτά πονάει η (εξ όλων αυτών) διαπίστωση της Die Welt, για «την Ελλάδα, τη χώρα των ηττημένων». Το παιχνίδι είναι σικέ και θα συνεχισθεί έτσι. Στημένο, ξεπουλημένο, με κουβέντες του αέρα για το χρέος έτσι για ξεκάρφωμα. Για το κάρφωμα του λαού στον σταυρό του. Εδώ, «στην Ελλάδα, τη χώρα των ηττημένων». Ομως

οι σταυρωτήδες τη δουλειά τους κάνουν. Το ερώτημα είναι, εμείς τι κάνουμε; Απ’ ό,τι φάνηκε στις τελευταίες κινητοποιήσεις, λίγα πράγματα. Εξηγήσεις του φαινομένου (πιθανόν να) υπάρχουν πολλές. Το αποτέλεσμα όμως είναι ένα. Και δεν είναι καλό...

ο Στάθης στον Ενικό