Μυρωδιές σαπίλας

Πριν ο κ.Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός και πριν το κόμμα του γίνει κυβέρνηση, έλεγε αυτά:

    Πριν ο κ.Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός και πριν το κόμμα του γίνει κυβέρνηση, καμωνόταν πως ασπαζόταν το γεγονός ότι «οι συνταξιούχοι διεκδικούν αξιοπρέπεια στη ζωή τους»…

   

     Αφότου ο κ.Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός και το κόμμα του κυβέρνηση, ισχυριζόταν αυτά:

    Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο όπου, μετά την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου (από την Βουλή που… δεν θα το ψήφιζε), ο κ.Τσίπρας και η κυβέρνησή του να ετοιμάζουν από τη νέα Βουλή την ψήφιση και νέου – τέταρτου – Μνημονίου και να πανηγυρίζουν (!) γιατί βρήκαν τον "κόφτη" με τον οποίο κάθε Απρίλη θα ρημάζουν τους ήδη ρημαγμένους μισθούς και τις ήδη ρημαγμένες συντάξεις!

    Κάποιοι θα πουν ότι αυτά που υπενθυμίζουμε είναι… «παλιά». Σωστά. Εξίσου σωστό είναι ότι ο κ.Τσίπρας και το κόμμα του έκαναν πράξη το προεκλογικό τους σύνθημα – το μόνο που έκαναν πράξη – ότι «τελειώνουμε με το παλιό»…

    Μάλιστα «έχουν τελειώσει» με εκείνες ιδίως τις παμπάλαιες έννοιες όπως«αξιοπιστία», «πολιτική τιμιότητα», «πολιτική τσίπα», «φιλότιμο».

    Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Πάνε 80 χρόνια από τότε που οΜπρεχτ έγραφε το ποίημά του «Η παρέλαση του παλιού καινούργιου». Ας θυμηθούμε ένα εξαιρετικά επίκαιρο απόσπασμα:

«Στεκόμουν πάνω σε έναν λόφο
Κι είδα το Παλιό να πλησιάζει
Μα ερχόταν σα Νέο.
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια
Που κανένας δεν είχε ξαναδεί
Κι απέπνεε νέες μυρωδιές σαπίλας
Που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει (…)». 

http://www.enikos.gr/