Συνειδητή αποχή και ασυνείδητη ψήφος

Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε πως όλα είναι τακτοποιημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να ανακυκλώνεται συνέχεια αυτό το άθλιο, ξεφτιλισμένο σύστημα τόσο καλύτερα. 

Το δικαίωμα της λευκής ψήφου είναι σημαντικό αλλά δυστυχώς δεν το έχουμε.
Δεν υπάρχει τρόπος να τους πεις δεν γουστάρω κανέναν σας και ΝΑ ΛΗΦΘΕΙ ΥΠΟΨΗ. 

Το λευκό προσμετράται μαζί με τα άκυρα. Στα βουτάει το πρώτο κόμμα. Η συνειδητή σου αποχή από το συνολικό καραγκιοζιλίκι δίνει δύναμη πάλι σε όποιους δεν γουστάρεις. Δεν υπάρχει τρόπος να εκφράσεις την αγανάκτησή σου και να καταγραφεί κάπου παρά μόνο ψηφίζοντας κάτι.

Σ΄αυτό το σημείο όμως θα ήθελα να εκφράσω την αντίθεσή μου με ένα άλλο καραγκιοζιλίκι που δίνει και παίρνει πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Την ιερότητα της ψήφου. Οχι η ψήφος δεν είναι ιερή. Είναι δικαίωμα.

Κι αυτοί που θα επιλέξουμε δεν είναι ιεροί αλλά άνθρωποι που θα τους δοκιμάσουμε κι αν αποδειχτούν διεφθαρμένοι θα πρέπει να κάνουμε ότι περνάει από το χέρια μας να τους ξαποστείλουμε στα αζήτητα.

Επίσης σε μια ψευτο δημοκρατία που έχει αποδείξει περίτρανα πως γράφει στα παλιά της τα υποδήματα τη ψήφο του λαού το να μιλάμε για "ιερότητα" είναι γελοίο.

Σ΄ ένα κράτος πνιγμένο στην διαφθορά, τα σκάνδαλα, την απόλυτη κλεψιά, που λειτουργεί ερήμην του λαού του, όπως γουστάρει , κοροϊδεύοντας με απύθμενο θράσος τους ψηφοφόρους και ξεπουλώντας σε τιμή ευκαιρίας τη χώρα ολόκληρη, και μόνο να συζητάμε για ιερότητα των εκλογών είναι ένας ηλίθιος στρουθοκαμηλισμός.

Επίσης αυτή η κατά μέτωπο επίθεση στους απαράδεκτους που θα απέχουν συνειδητά σ΄αυτή τη περίπτωση είναι εντελώς άχρηστη γιατί όλο τα βάρος της καταγγελίας μας θα έπρεπε να πάει στις εκατοντάδες χιλιάδες πανηλίθιους ή βολεμένους που θα δώσουν τη ψήφο τους στους χασάπηδες που τους βλέπουν σαν κρέας.

Θα έπρεπε επίσης περισσότερο από την αποχή να μας προβληματίσουν εκείνοι που θα ψηφίσουν μπουρδολόγους απατεώνες σαν νέα ελπίδα. Και τέλος θα έπρεπε να μας προβληματίσουν όλοι εκείνοι που πάνε στη κάλπη με τα ψηφοδέλτια έτοιμα από το σπίτι.

Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος τη συζήτηση περί σοβαρότητας για ένα λαό που, στη πλειοψηφία του, τα τελευταία σαράντα χρόνια ψηφίζει είτε κοιτάζοντας πως να βολέψει το τομάρι του είτε γιατί σα χάχαλο εντυπωσιάζεται από σημαιάκια και ντουντούκες.

Ένα λαό που παρακολουθεί τηλεσκουπίδια, που έπνιξε τα λεφτά του σε βρώμικα χρηματηστήρια και γέμισε τα πορτοφόλια του πλαστικούρα , ένα λαό που έφαγε τις σόλες του να περιμένει στο διάδρομο κάποιου πολιτικάντη να εισπράξει το αντίτιμο της ψήφου του.

Κακά τα ψέμματα σε όλο αυτό το εμετικό σκηνικό κάθε σοβαρός άνθρωπος που του έχει μείνει ακόμα ένα ψίχουλο αξιοπρέπειας η πρώτη επιθυμία είναι να ψηφίσει ένα τεράστιο "αντε γ@μηθείτε όλοι ".

Η τελευταία αίσθηση ελευθερίας είναι να νοιώσεις πως δεν είσαι κομμάτι αυτής της τεράστιας συμμορίας..... Η εμμονική ψήφος κάπου οπουδήποτε δεν είναι πολιτική ψήφος . Το πάω και ψηφίζω ότι νάναι γιατί έτσι πρέπει δεν είναι σοβαρότητα.

Το ψηφίζω αυτόν για να μη βγει ο άλλος δεν είναι "ιερότητα" Το ψηφίζω αυτόν γιατί παραδοσιακά έτσι κάνουμε στην οικογένεια δεν είναι καν ψήφος.

Πέρα από συνειδητή αποχή , το συνειδητό λευκό και το συνειδητό άκυρο σ΄αυτή τη χώρα ίσως κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσουμε τι σκατά συνείδηση έχει όποιος ψηφίζει συνεχώς απατεώνες και λεχρίτες.

Κι όπως είπε κι ο Αρκάς "έχω μερικές απαντήσεις να δώσω, μπορείτε να μου κάνετε την ερώτηση?"

Συνήθης Ύποπτος

Στον τοίχο