ΜΕ… ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ ΤΟ ΝΤΙΜΠΕΪΤ ΤΩΝ «2»

του Κάπα Σαρδάμ
Με ένα εξελιγμένο λεξιλόγιο, βγαλμένο από τα βάθη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, εγκαινίασε ο Πρόεδρος της ΝΔ κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης τον προεκλογικό αγώνα, αποδεχόμενος την πρότασή μας για ντιμπέιτ με τον τέως Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα στα γραφεία του «Ξεκαρφώματος». 

Σας μεταφέρουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ: Άκου, αγοράκι μου! Άκου, νιάνιαρο! Άκου, φλώρε! Εμένα μη μου τη βγαίνεις πως τάχα μου είσαι το καινούργιο, γιατί εγώ είμαι ο Βαγγέλας και σε κάνω να αράξεις στα κυβικά σου! Γκέγκε;
ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο περήφανος λαός μας δεν θα πέσει στην παγίδα των παλαιών πολιτικών! Θα προτιμήσει εμένα! Τον ολοκαίνουργο! Τον άσπιλο και αμόλυντο!
Μ.: Δεν κατάλαβα! Εμένα, δικέ μου, θεωρείς παλιό; Βουτυρομπεμπέ γηρασμένε, ε, βουτυρομπεμπέ γηρασμένε!
Τ.: Τι άλλο παρά αναπαλαίωση συνιστά, κύριε Μεϊμαράκη, η επιστροφή της έδρας του κόμματός σας στα παλαιά γραφεία της οδού Ρηγίλλης;
Μ.: Ίσα, ρε τζουτζέ, που θα με πεις εμένα αρχαίο! Εγώ, άμα λάχει, βάζω κάτω καμιά δεκαριά χλεχλέδες σαν του λόγου σου!
Τ.: Εγώ ως ο πρώτος χαρισματικός –μετά τον Ζαχαριάδη– αρχηγός της Αριστεράς μου, έχω λόγο! Έχω όραμα! Έχω έργο, καθώς προτίμησα να λερωθώ για να κάνω χειροπιαστή πραγματικότητα την κυβερνώσα Αριστερά της ρήξης!
Μ.: Τι λέει το ακατοίκητό σου; Άραξε στα κυβικά σου, μανάρι μου, γιατί μαζί δεν το ψηφίσαμε το τρίτο μνημόνιο αυγουστιάτικα; «Ναι» δεν φωνάξαμε μαζί, ρε αβαβά;
Τ.: Και μαζί και μόνος ίδιος είν’ ο πόνος…
Μ.: Άσε κατά μέρος τα λαϊκά για μένα ! Όταν εσύ ερχόσουν, εγώ έφευγα από τα σκυλάδικα! Οι δικοί σου οι κουλτουρέ φλώροι είναι του ξενερουά τραγουδιού του στιλ τζαζ και ροκ, ενώ εγώ, αγοράκι μου, «ε ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ, άλα πι και φικέ ξηγιέτ’ α λε λεπτίκ… Στα ντε μπουζουκέν ντε καμπαρέ, άλα ντε δικό μας ο καρέν!».
Τ.: Εμείς εκφραζόμαστε με τις βαθύτατα λογοτεχνικές αξίες του έντεχνου τραγουδιού, που πατάει πάνω στους αγώνες για λευτεριά και προκοπή αυτού του βασανισμένου τόπου …
Μ.: Σιγά μη σκίσεις κάνα καλτσόν…
Τ.: Εμείς παίρνουμε δύναμη και κουράγιο από τους μεγάλους μας ποιητές, από τους μεγάλους τραγουδιστές…
Μ.: Άσε μας τώρα, ρε λακαμά… Το μνημόνιό σου ποιος ποιητής σου το έγραψε;
Τ.: Το τρίτο μνημόνιο είναι για μένα το τρίτο στεφάνι εξ ακανθών που μου φόρεσαν οι σταυρωτές των Βρυξελλών!
Μ.: Καλά, μας δουλεύεις; Εμείς δεν σ’ τα λέγαμε πως από την πρώτη μέρα που θα πας στη σύνοδο θα σε μπουζουριάσουνε;
Τ.: Εγώ έδωσα τη μάχη στον λάκκο των λεόντων, όταν εσείς κάνατε τους… ντε-λι-βε-ρά-δες των δανειστών!
Μ.: Να τα μας! Αποκτήσαμε και λεξιλόγιο, μικρέ;
Τ.: Ε, αρχίζω και σας μαθαίνω σιγά σιγά !
Μ.: Άλλο το ψευτοκουλτουριάρικο το ντεμέκ κι άλλο το πούρο το δικό μου!
Τ.: Οι διαχωριστικές γραμμές για μας παραμένουν υπαρκτές! Μόνο εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε τον πόλεμο κατά της διαπλοκής, κατά της διαφθοράς, κατά της φοροδιαφυγής, που…
Μ.: Σου ξου μου ξου μανταλάκια!
Τ.: Εγώ τιριτόμπας δεν πιάνομαι! Θα σας βγω από Δεξιά και θα τρέχετε!
Μ.: Πρόσεχε μήπως από την πολλή προσπάθεια χτυπήσεις μπιέλα!
Τ.: Αφήστε κατά μέρος τις ταρζανιές!
Μ.: Ήρεμα γιατί η ταπηροκρανίασή μου δεν αστειεύεται!
Τ.: Και σεις μη με περνάτε για χλιδάνεργο!
Μ.: Τι λες, ρε ψάρακα!
Τ.: Αλήθεια, ποιον τόμο του Μπαμπινιώτη μελετάτε;
Μ.: Μπαμπινιώτη; Τι είναι αυτό πάλι;

(ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ … ΞΕΚΑΡΦΩΜΑ,ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ , 5-9- 15 )