Οι Κέρβεροι του Άδη και του χάους
Τ’ ανδρείκελα του βήματος να ερίζουνε
Κι ο Γερμανός να μου κραυγάζει… ράους (raus)!
Τα παίρνω στο κρανίο κι αντιστέκομαι
Στη βάρβαρή σας την Ευροξεφτίλα
Κρατώ την περηφάνια… δεν ανέχομαι
Του καπιταλισμού σας τη σαπίλα.
Στο πέτο μου το κόκκινο γαρίφαλο
Της Άνοιξής μου τούτης ευωδιάζει
Περνάω κάθε κάβο κάθε ύφαλο
Αντέχει το σκαρί μου δε βουλιάζει.
Τα χρόνια σας στιγμές μας που τις κάψαμε
Σαν σέρτικο συλλογισμού τσιγάρο
Μ’ αγώνες ασυμβίβαστους ανάψαμε
Του μέλλοντος ελπιδοφόρο φάρο.
Καινούργιο Τριχωνίδας 12 Μάη 2015 ώρα 3:13 π.μ.
Δημήτρης Ντόκας
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου