Το κλαψούρισμα του φασίστα

Ηλίας Κασιδιάρης. Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι. Ή ο φασίστας που έγινε κότα. Για αυτά τουλάχιστον προσπαθεί να μας πείσει ο κ. Κασιδιάρης με συνέντευξή του σε ιστότοπο (www.bankingnews.gr) φίλα προσκείμενο στις στρίγγλες που γίνονται κότες. Με αυτήν του τη συνέντευξη

ο κ. Κασιδιάρης δεν απαρνείται μόνον, αλλά καταγγέλλει τον ναζισμό! Ας ηχήσουν οι σάλπιγγες, ας δακρύσουν οι Βαλκυρίες, το θαυμαστό αυτό παιδί της κτηνώδους μπουνιάς δεν ήταν ένας νεοναζί, είναι μια μπαλαρίνα. Πιθανόν, σνιφ σνιφ, να είναι και αντιφασίστας, πιθανόν τα βράδια όταν δεν πλανάται μέσα στην κασίδα του (ήγουν το κεφάλι του) το φάντασμα του Χίμλερ, να ανάβει κεράκι στους ίσκιους των Εβραίων και των κομμουνιστών που εξόντωσαν οι ναζί στα κρεματόρια. Διότι

ο κ. Κασιδιάρης καταδικάζει τον εθνικοσοσιαλισμό. Κι αφήνει κάγκελοόσους φασίστες τον είχαν για πρωτοπαλλήκαρο! Κοκωβιός το πρωτοπαλλήκαρο. Διότι ο κ. Κασιδιάρης καταδικάζει τον ναζισμό και μαζί του τον ίδιο τον κ. Κασιδιάρη που έγραφε ύμνους υπέρ του εθνικοσοσιαλισμού! Θρηνήστε, βάφεν Ες Ες κι εσύ Μεραρχία Νιμπελούγκεν τρίψε με στάχτη απ’ τους νεκρούς του Αουσβιτς τα μαλλιά σου! Ο Κασιδιάρης κιότεψε, ο Κασιδιάρης πάει.

Δεν καταδικάζει όμως μόνον τον ναζισμό ο «στρατιωτικός διοικητής» των παραστρατιωτικών Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής, κ. Κασιδιάρης, καταγγέλλει και τον Χίτλερ! Ως εγκληματία! Την πατήσαμε, Αδόλφε! Κλούβιο το αυγό του φιδιού. Σκουληκάκι ο όφις! Ουρσουλίνα ο ϋμπεργκρουπενφύρερ σου. Απ’ το βήμα της χήνας που τον εκπαίδευσες, κατέληξε στο βήμα της κότας. Βεβαίως ο κ. Κασιδιάρης

προδίδει τον φύρερ του και τον χαρακτηρίζει εγκληματία, αλλά με τον συνήθη διάκοσμο περί Στάλιν και τα λοιπά γνωστά χυδαία της θεωρίας των δύο άκρων. Τα ίδια, εξισώνοντας Χίτλερ και Στάλιν, θα έλεγε και ο κ. Μπαλτάκος ή ο κ. Πάγκαλος, ή ο κ. Σαμαράς, δεν είναι δα προς έκπληξιν, ουδέ δα προς θάνατον.

Αλλά να λέει εγκληματία τον Χίτλερ ο κ. Κασιδιάρης, είναι υπεράγαν. Θα μου πείτε, ο άνθρωπος βρέθηκε πίσω απ’ τα σίδερα της φυλακής και πέρδεταιμέντες. Ούτε μαχαιρώματα μες στις νύχτες εκ του ασφαλούς πλέον, ούτε ξυλοδαρμοί και μπουγελώματα γυναικών - έρρει τα κάλα, και τώρα

ο κατά φαντασίαν Σπαρτιάτης κάνει καλά αυτό που ξέρει ο κάθευπομείονας: προδίδει! Να τον χαίρεσθε όλοι οι εθνικιστές οπαδοί του. ΟμοιοςΘανάσης Διάκος. Μόλις είδε τη σούβλα ο κ. Κασιδιάρης είπε του Πασά να βάλει ένα κοκορετσάκι στην πυρά και να κάτσουν να το συζητήσουν το πράγμα. Οι παρεξηγήσεις είναι για να λύνονται... Τέτοια ξεφτίλα! Ο άνθρωπος (ο κ. Κασιδιάρης με την καλή έννοια) ούτε τη συμφωνία του με τον Διάολο δεν μπόρεσε να τηρήσει. Του πούλησε την ψυχή του, όταν έγινε φασίστας, αλλά στα πρώτα δύσκολα άρχισε τα μυξοκλάματα: δεν είμαι φασίστας, είμαι εθνικιστής, καταδικάζω τον ναζισμό και τον εγκληματία Χίτλερ - να τον σιχαίνεται δηλαδή ακόμα και ο Εωσφόρος.

Μεγάλες στιγμές της Χρυσής Αυγής. Η οποία, πάντα κατά τον κ. Κασιδιάρη, έχει κάνει «άπειρα λάθη». Μπα;!; έκανε λάθη ο φύρερΜιχαλολιάκος;!! Τς τς τς! Ατραπόν πονηρά, ως άλλος Εφιάλτης, ακολουθεί οΡούντολφ Ες της φακής. Δεν έχει το αλάθητο ο φύρερ; Δεν εκτελούνται οι διαταγές του (και οι αντίπαλοί του) άνευ δεύτερης σκέψης και ετέρας; Σε ποιους επικίνδυνους δρόμους εξευτελισμού της πεμπτουσίας του φασισμού έχεις μπει, τρέσσα μου;

Ακόμα και τον αγκυλωτό σταυρό που ο κ. Κασιδιάρης έχει χαράξει με ανεξίτηλο τατουάζ στον ώμο του, τον ξεφτιλίζει λέγοντας ότι έλκει την καταγωγή του απ’ τον... διπλό μαίανδρο της Αμφίπολης. Σιγά μην είν’ κι απ’ τη ροζ καλτσοδέτα της Ασπασίας. Εχω δει στη ζωή μου γελοίους και γελοίους, θρασίμια κι ανιστόρητους με το καντάρι, αλλά φασίστα που να λέει ότι ο αγκυλωτός σταυρός είναι ορχιδέα, ο Χίτλερ εγκληματίας και ο ναζισμός μιακακιά στιγμή σ’ ένα λούνα πάρκ, πρώτη φορά βλέπω.

Ντρέπομαι που ένας τέτοιος ψοφοδεής είναι αντίπαλός μου. Παραδέχομαι ότι ο κ. Κασιδιάρης είναι κατηγορούμενος. Και ως εκ τούτου έχει τοδικαίωμα να μετέλθει κάθε τρόπο για να υπερασπισθεί τον εαυτόν του. Ο τρόπος του, αλλά κι αυτό που είναι (αν είναι εγκληματίας ή όχι) θα κριθεί στοΑκροατήριο. Εδώ κρίνονται οι ιδέες του, η πολιτική του, αυτά που λέει. Κι ο άνθρωπος προδίδει. Προδίδει αυτό που ήταν κι αυτά που έκανε, προκειμένου να σώσει ό,τι μπορεί να του απομείνει.

Τι θα του απομείνει; ο θεός και η ψυχή του. Ή μάλλον ο Διάβολος και η ντροπή του. Διότι αν ο κ. Κασιδιάρης είχε δει στο κελλί του το φως, ως άλλος Σαούλ καθ’ οδόν προς τη Δαμασκό, αλλοιώς θα μιλούσε. Με δάκρυα στα μάτια για τα θύματα του ναζισμού, με λόγια μετρημένα και πειστικά. Ομως ο κ. Κασιδιάρης

σκούζει για τα αντίθετα όσων υπερασπίσθηκε με τον ίδιο αμοραλισμό, το ίδιο στρεψόδικος, το ίδιο πονηρός. Ενα ποντίκι που νόμιζε ότι ήτανυπεράνθρωπος, έδρασε σαν υπάνθρωπος και τώρα κλαψουρίζει ζητώντας οδό διαφυγής απ’ τα επίχειρα των έργων του.

Ο κ . Κασιδιάρης γονάτισε. Και εναντίον του ουδέν άλλο θα γράψω -απ’ όταν αρχίσει η δίκη του και ώσπου να βγει η απόφαση- αλλά γονάτισε σαν να ’ναι φτιαγμένος από λάσπη. Και γλίτσα. Απ’ αυτό που είναι φτιαγμένος ο ναζισμός:αίμα, Υβριν, τρόμο, σκότος, φόνο, όνειδος και δειλία.

ΥΓ.: Οταν κλαψουρίζει ο φασισμός, δικαιώνονται οι δίκαιοι. Γίνεται ξανά η Γκουέρνικα ένας περίπατος των παιδιών την Κυριακή. Οταν ταπεινώνεται ο φασισμός και πνίγεται μέσα στη λάσπη του, μας ευλογούν οι ψυχές των θυμάτων του, Εβραίων και τρελών, κομμουνιστών και χριστιανοδημοκρατών, ομοφυλόφιλων και αιχμαλώτων πολέμου. Οταν ξεφτιλίζεται ο φασισμός, γιορτάζουν τα γράμματα και στεφανώνει ο ανθρωπισμός τον άνθρωπο. Ομως η ανάγκη είναι επείγουσα. Ο φασισμός σήμερα, ακόμα κι αν χαθεί απ’ τα πεζοδρόμια, θάλλει στα σαλόνια. Της εξουσίας. Εκεί, κυρίως, φωλιάζει το θηρίο. Στα λόμπυ και τα επιτόκια, στους αντεργατικούς νόμους, στην αποτίμηση της εργασίας στα 300 ευρώ, στη ζούγκλα των αγορών, στον νόμο της επικράτησης του ισχυρότερου εναντίον του ασθενέστερου. Κάνδανος είναι οι κατασχέσεις σπιτιών και Δίστομο το ολοκαύτωμα των ανέργων. Οταν ταπεινώνεται ο φασισμός στους δρόμους, ευφραίνονται θυμίαμα οι άγιοι, οι ήρωες και οι αντάρτες, ξαναγίνεται ανέμελος πιτσιρικάς ο «Μικρός Ηρωας», αλλά ώσπου να ξεριζωθεί το θηρίο από τα ζοφερά δώματα της εξουσίας, πάντα στους Φιλίππους θα εκτίθενται οι ζωές μας...

ο Στάθης στον Ενικό