του Δημήτρη Μηλάκα
Ο φορολογούμενος σώζει τον τραπεζίτη! Πρώτα πλήρωσε τις ζημιές του, αναλαμβάνοντας το βάρος νέων δανείων για την ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μετά συνήθισε να ζει για να πληρώνει τα νέα αυτά δάνεια μέσα από κάθε λογής φορολόγηση έκτακτες εισφορές και χαράτσια.
Την ίδια ώρα το κράτος που στράγγιζε τον εργαζόμενο/ φορολογούμενο, χάριζε πρόστιμα , αγνοούσε βεβαιωμένες οφειλές και συζητούσε το κούρεμα δανείων εκατοντάδων εκατομμυρίων προς νταβατζήδες…
Κι όμως, παρ όλα αυτά δεν τελειώσαμε. Ο τραπεζίτης, ζητά από τον φορολογούμενο τα ρέστα, και η κυβέρνηση είναι έτοιμη (γιατί πώς να το αρνηθεί στην τρόικα) να νομοθετήσει την κλοπή της πρώτης κατοικίας…
Την ίδια στιγμή, επειδή βολεύει τον νταβατζή και το απαιτεί η τρόικα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει για την απελευθέρωση των απολύσεων για την αναμόρφωση (διάβαζε – διάλυση) του ασφαλιστικού για τον βαθύτερο «εκσυγχρονισμό» (επιστροφή στο μεσαίωνα) της συνδικαλιστικής νομοθεσίας.
Μ αυτά και τόσα άλλα που ο εργαζόμενος/φορολογούμενος έχει υποστεί την τελευταία τετραετία κατόρθωσε η χώρα, όπως περηφανεύεται ο πρωθυπουργός να σκαρφαλώσει στις κορυφαίες θέσεις της ανταγωνιστικότητας δηλαδή να δημιουργήσει εργαζόμενους – δουλοπάροικους και αφεντικά τσιφλικάδες οι οποίοι δεν πληρώνουν φόρους (ενίοτε και εργαζόμενους), δίνουν ψίχουλα ασφαλιστικών εισφορών, σβύνουν πρόστιμα (εκατοντάδων εκατομμυρίων) κουρεύουν δάνεια, και αρπάζουν σε συνεργασία με μεγαλύτερους ξένους νταβατζήδες, κάθε δημόσιο φιλέτο που ξεπουλιέται- χαρίζεται. Όπως ο ΟΠΑΠ, το Ελληνικό, ο Αστέρας στη Βουλιαγμένη, τα αεροδρόμια που έχουν κρεμαστείς στο τσιγκέλι κλπ κλπ
Και αφού ο νταβατζής δεν πληρώνει, αντίθετα μαζεύει, ο λογαριασμός επιμερίζεται και αποστέλλεται στους δουλοπάροικους. Αυτούς που οι αριθμοί πια τους περιγράφουν με ακρίβεια:
Σύμφωνα με την UNICEF από το 2008, στην Ελλάδα
Την ίδια στιγμή του ξεζουμίσματος της ζωής εκατομμυρίων εργαζόμενων/ φορολογούμενων, σύμφωνα με μελέτες ελβετικών τραπεζών
Το 1 εκατομμυριοστό (καμιά δεκαριά άνθρωποι δηλαδή) του πληθυσμού της χώρας κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.
Και το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007.
Οι αριθμοί που καταγράφουν την καταστροφή και τη φτώχεια της ελληνικής κοινωνίας για χάρη του τραπεζίτη/ νταβατζή και των υπαλλήλων τους στην πολιτική «εξουσία» δεν έχουν τέλος. Τέλος δεν έχουν και οι «θυσίες» που είναι υποχρεωμένοι οι δουλοπάροικοι να κάνουν για να τρέφουν με το μόχθο τους τα παράσιτα της οικονομικής και πολιτικής ζωής…
ημεροδρόμος
Ο φορολογούμενος σώζει τον τραπεζίτη! Πρώτα πλήρωσε τις ζημιές του, αναλαμβάνοντας το βάρος νέων δανείων για την ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μετά συνήθισε να ζει για να πληρώνει τα νέα αυτά δάνεια μέσα από κάθε λογής φορολόγηση έκτακτες εισφορές και χαράτσια.
Την ίδια ώρα το κράτος που στράγγιζε τον εργαζόμενο/ φορολογούμενο, χάριζε πρόστιμα , αγνοούσε βεβαιωμένες οφειλές και συζητούσε το κούρεμα δανείων εκατοντάδων εκατομμυρίων προς νταβατζήδες…
Κι όμως, παρ όλα αυτά δεν τελειώσαμε. Ο τραπεζίτης, ζητά από τον φορολογούμενο τα ρέστα, και η κυβέρνηση είναι έτοιμη (γιατί πώς να το αρνηθεί στην τρόικα) να νομοθετήσει την κλοπή της πρώτης κατοικίας…
Την ίδια στιγμή, επειδή βολεύει τον νταβατζή και το απαιτεί η τρόικα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει για την απελευθέρωση των απολύσεων για την αναμόρφωση (διάβαζε – διάλυση) του ασφαλιστικού για τον βαθύτερο «εκσυγχρονισμό» (επιστροφή στο μεσαίωνα) της συνδικαλιστικής νομοθεσίας.
Μ αυτά και τόσα άλλα που ο εργαζόμενος/φορολογούμενος έχει υποστεί την τελευταία τετραετία κατόρθωσε η χώρα, όπως περηφανεύεται ο πρωθυπουργός να σκαρφαλώσει στις κορυφαίες θέσεις της ανταγωνιστικότητας δηλαδή να δημιουργήσει εργαζόμενους – δουλοπάροικους και αφεντικά τσιφλικάδες οι οποίοι δεν πληρώνουν φόρους (ενίοτε και εργαζόμενους), δίνουν ψίχουλα ασφαλιστικών εισφορών, σβύνουν πρόστιμα (εκατοντάδων εκατομμυρίων) κουρεύουν δάνεια, και αρπάζουν σε συνεργασία με μεγαλύτερους ξένους νταβατζήδες, κάθε δημόσιο φιλέτο που ξεπουλιέται- χαρίζεται. Όπως ο ΟΠΑΠ, το Ελληνικό, ο Αστέρας στη Βουλιαγμένη, τα αεροδρόμια που έχουν κρεμαστείς στο τσιγκέλι κλπ κλπ
Και αφού ο νταβατζής δεν πληρώνει, αντίθετα μαζεύει, ο λογαριασμός επιμερίζεται και αποστέλλεται στους δουλοπάροικους. Αυτούς που οι αριθμοί πια τους περιγράφουν με ακρίβεια:
Σύμφωνα με την UNICEF από το 2008, στην Ελλάδα
- το μέσο οικογενειακό εισόδημα γύρισε 14 χρόνια πίσω
- το ποσοστό της παιδικής φτώχειας σχεδόν διπλασιάστηκε -αυξήθηκε κατά 17,5 ποσοστιαίες μονάδες από το 23% στο 40,5%. Μεγαλύτερη αύξηση καταγράφεται μόνο στην Ισλανδία (20,4 μονάδες),
- Τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα κάτω από 750 ευρώ αυξήθηκαν κατά 451,3%.
- Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ένα δωμάτιο αυξήθηκαν κατά 41,3%.
- Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε κατοικίες μικρότερες των 40 τμ αυξήθηκαν κατά 31,3%.
- Τα νοικοκυριά με κεντρική θέρμανση μειώθηκαν κατά 48,5%.
- Τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%.
- Η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5%.
- Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 243%….
Την ίδια στιγμή του ξεζουμίσματος της ζωής εκατομμυρίων εργαζόμενων/ φορολογούμενων, σύμφωνα με μελέτες ελβετικών τραπεζών
Το 1 εκατομμυριοστό (καμιά δεκαριά άνθρωποι δηλαδή) του πληθυσμού της χώρας κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.
Και το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007.
Οι αριθμοί που καταγράφουν την καταστροφή και τη φτώχεια της ελληνικής κοινωνίας για χάρη του τραπεζίτη/ νταβατζή και των υπαλλήλων τους στην πολιτική «εξουσία» δεν έχουν τέλος. Τέλος δεν έχουν και οι «θυσίες» που είναι υποχρεωμένοι οι δουλοπάροικοι να κάνουν για να τρέφουν με το μόχθο τους τα παράσιτα της οικονομικής και πολιτικής ζωής…
ημεροδρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου