Τα πανηγύρια ξέφτισαν, στο Αγγελόκαστρο όμως Πασχαλιάτικα επικρατούσε αναβρασμός. Ήταν γνωστό ότι ο Πάνος ο Πλαστήρας θα έπαιζε έτσι μια βραδιά με μια τοπική κομπανία, μουσική αφρόκρεμα της περιοχής, έτσι για το χωριό. Ο άρχοντας βιρτουόζος κλαρινίστας, μόλις ανέβηκε στο πατάρι και άρχιζε να παίζει, δεύτερη βραδιά του Πάσχα, δεν μπορούσε κανείς να καθίσει στο τραπέζι, γιατί τα πόδια του τον οδηγούσαν θέλοντας και μη στην πίστα.
Εξ άλλου γι’ αυτό το λόγο τα τραπέζια ήταν πιασμένα από μέρες. Έτσι κανείς δεν μου ’δωσε σημασία με τις τσάντες και τους φορητούς υπολογιστές που είχα πιάσει ένα απόκρυφο τραπέζι. Άλλωστε είναι γνωστό ότι με ένα laptop, μικρόφωνο και κάμερα μπορείς να μεταδόσεις σκηνές από το Αγγελοκαστρίτικο γλέντι μέσω διαδικτύου, μέχρι την Αυστραλία και την Αμερική, κι αυτός ήταν ο απώτερος σκοπός μου να φτάσω με το AGGELOKASTRO NEWS μέχρι τα πέρατα του κόσμου. Και να λοιπόν πως καταγράφηκαν τα γεγονότα.
H μεγάλη στιγμή έφτασε κι ο Χρήστος ο Μπρούμας ετοιμάστηκε κατά τα καθιερωμένα για την πρώτη παραγγελιά. Κλείνοντας το μάτι στον Πάνο και σ΄ όλο το συγκρότημα, όλοι γνωστοί αφού δεν άφηνε πανηγύρι για πανηγύρι ανήγγειλε:
-«Το Σελίμπεη». Δεν είχε τελειώσει η πρώτη στροφή (Αχ Σελίμπεη…..γιος του Κατσίμπεη) κι ο Χρήστος στη δεύτερη στροφή κάνει το μοιραίο σφάλμα. Βγάζει ένα εικοσάευρο και το κολλάει στου Πάνου το κλαρίνο.
- Στοπ! ακούστηκε βροντώδης η φωνή από ένα απόμερο τραπέζι. Εφορία!
- Τι θέλεις κύριος; Τα πήρε στο κρανίο ο Χρήστος.
- Δελτίο παροχής υπηρεσιών σου έδωσε;
- Και τι είσαι εσύ ορέ Μπασκίνα. Έτς μ’ σκάει και του το χάρισα.
- Δήλωση δωρεάς κάνατε;
- Τι είναι αυτό; Δικά μου λεφτά είναι, τα καίω και τα γαμ...
- Δικαίωμά σας να κάψετε και το σπίτι σας, από τη στιγμή όμως που μεταβιβάζετε ότιδήποτε, το κράτος βάση των μνημονίων και των υπογραμμένων συμβάσεων, πρέπει να πάρει το κάτι τι του.
- Τι λες ορέ ξευτίλα που θα μου κόψεις εμένα τη διασκέδαση!
- Μπορείτε να συνεχίσετε αλλά συμφώνως τω νόμω!
- Εγώ παίζω για το κέφι μου πετάχτηκε ο Πάνος ο κλαριντζής και δεν θέλω λεφτά!
- Για το κέφι σου να παίζεις στο σπίτι σου. Από τη στιγμή που παίζεις σε κοινό και χρηματίζεσαι, υποκρύπτεται δωρεά. Παίξε στα Πλαστραίηκα, να σ’ ακούνε οι γείτονες απέναντι. Και τώρα για περάστε κύριε καλλιτέχνα στο τραπέζι μας για τα περαιτέρω. Λοιπόν έχουμε και λέμε. Παίζετε πέντε ώρες επί τριάντα τραγούδια την ώρα επί είκοσι μας κάνουν 3000 €. Έχουμε περίπου πενήντα Σάββατα άλλες τόσο Κυριακές, βάλε γάμους, βαφτίσια, χορούς συλλόγων στην Αθήνα, κάνει ετήσιο εισόδημα 500.000 € το χρόνο. Ούτε εφοπλιστής να είσαστε. Για να δούμε τι δηλώνεις; Χμ-Χμ. Λαυράκι πιάσαμε.
Τελικά τι απέγινε! Η μάχη του αδούλωτου Αγγελοκάστρου, που θα μείνει στην ιστορία ως η μάχη της κλαρινοφορολογίας.
Όμως οι εφοριακοί παρά το κλοτσομπουνίδι, δεν το έβαλαν κάτω και εφόρμησαν ακάθεκτοι στο κυνήγι των επόμενων φοροφυγάδων. Έτσι σειρά πήρε ο περιπτεράς, τα Καφενεία δίπλα στο ρέμα, και ο Αντωνάκης με το μηχανάκι που κουβαλούσε πίτσες.
Είχανε λέει εντολές να δώσουνε ακαριαίο κτύπημα στους ασύδοτους φοροφυγάδες, και να δείξουν ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να πατάξει την «λαμογιά»,κι αυτούς που έμαθαν χάρις στις διασυνδέσεις τους να φοροδιαφεύγουν. Και να κλείσουν και τα στόματα κι εν όψει Ευρωεκλογών, όσων υποστηρίζουν ότι πρώτη φορά είδαν κυβέρνηση που να μην κάνει απολύτως τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου