Οταν η θέληση ξεπερνά τη λογική - Γεράσιμος Κορδάτος,ο ανάπηρος αθλητής τριάθλου

Ο Γεράσιμος Κορδάτος μαζί με την κάτοχο του πανελληνίου ρεκόρ στον Μαραθώνιο, Μαρία Πολύζου, μετά τον αγώνα δρόμου στο Ναύπλιο τον περασμένο μήνα.

του Γιώργου Γεωργακόπουλου

Πιστός στο δόγμα ότι όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, ολόκληρο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να το καταφέρεις, ο 37χρονος Γεράσιμος Κορδάτος που η μοίρα τού στέρησε εδώ και 14 χρόνια το ένα του πόδι, όχι μόνο βρήκε τη δύναμη να ασχοληθεί ξανά με τον αθλητισμό μέσω του τρεξίματος και του επίπονου τριάθλου, αλλά και βρήκε χορηγό για να τον βοηθήσει να αποκτήσει το ειδικό τεχνητό μέλος που θα του επιτρέψει να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, να τρέξει και να τερματίσει στον Μαραθώνιο της Αθήνας.

Ο Κορδάτος, πατέρας ενός τρίχρονου παιδιού, δηλώνει στην «Κ» ότι «πρέπει να αγωνιζόμαστε πάντα, να αναζητούμε τα όριά μας και να κρατούμε ερμητικά κλειστές τις πόρτες της ζωής μας σε κάθε άσχημο χτύπημα της μοίρας». Πριν από το 2000 ο Αγρινιώτης αστυνομικός είχε μια φυσιολογική αθλητική ζωή, ασχολούμενος κυρίως με το τρέξιμο. Αδάμαστος από το τροχαίο ατύχημά του που τον υποχρέωσε τότε σε ακρωτηριασμό από το γόνατο, «άρχισα τις προσωπικές μου αναζητήσεις για να ανακαλύψω τα όριά μου». Ασχολήθηκε με την κολύμβηση και μια δεκαετία μετά ξεκίνησε να τρέχει σε αγώνες δρόμου.

Η προσπάθεια της ατομικής υπέρβασης έδωσε φτερά στον Κορδάτο. Ετσι ξεκίνησε να παλεύει όχι μόνο να ξεπεράσει το πρόβλημα του ακρωτηριασμού, αλλά να σκαρφαλώσει ακόμη ψηλότερα, στο επίπεδο του αθλητικού κατορθώματος που δεν είχε φανταστεί ούτε καν όταν ακόμη ήταν αρτιμελής. Οπως αναγνωρίζει, επρόκειτο όχι για αναζήτηση των σωματικών αλλά των ψυχικών του ορίων.

Αρχισε να τρέχει αγώνες 5 χλμ. με το κανονικό τεχνητό μέλος που είχε, που αν και δεν τον βοηθούσε τόσο στο τρέξιμο, του έδινε τη δυνατότητα να δώσει τη μάχη του, μια μάχη που τον ανέδειξε εξαρχής νικητή: «Η συμμετοχή και μόνο ήταν σημαντική από την πρώτη φορά που συμμετείχα σε αγώνα, το 2012», λέει. Ηταν άλλωστε ο αγώνας των 5 χλμ. στον Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας, όταν σημείωσε χρόνο σχεδόν 48 λεπτών.

«Ο αγώνας σε αποζημιώνει και ο τερματισμός είναι το κάτι άλλο! Τα ψυχικά δώρα του τερματισμού είναι μοναδικά» δηλώνει ο 37χρονος, που πέρυσι πήρε μέρος και τερμάτισε και σε άλλους τρεις αγώνες 5 χιλιομέτρων, σε Θεσσαλονίκη και Λευκάδα, αλλά κι επέστρεψε στον Μαραθώνιο της Αθήνας τον Νοέμβριο βελτιώνοντας τον χρόνο του κατά ενάμισι λεπτό: «Τρέχω για μένα και αυτό είναι το πιο όμορφο. Δεν προσπαθώ να αποδείξω κάτι σε κάποιον».

Οι προκλήσεις πλέον φάνταζαν όλο και πιο προσιτές για τον Κορδάτο, που πέρυσι δεν δίστασε να τολμήσει κάτι μοναδικό στην Ελλάδα: Εγινε ο πρώτος αθλητής με ακρωτηριασμένο πόδι που ολοκλήρωσε αγώνα τριάθλου (750 μέτρα κολύμβηση, 20 χλμ. ποδηλασία και 5 χλμ. δρόμος), παίρνοντας πλέον κανονική θέση στο μητρώο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τριάθλου.

Ομως για να εκπληρωθεί ο μεγάλος του στόχος το κανονικό τεχνητό μέλος δεν αρκούσε. Απαιτείτο το ειδικό τεχνητό μέλος που παράγει γνωστή πολυεθνική εταιρεία αθλητικών ειδών. Η έκκλησή του για τη σχετική χορηγία βρήκε γρήγορα ευήκοα ώτα και από φέτος τρέχει με το ειδικό πόδι που έχουν και οι Παραολυμπιονίκες.

«Αυτό ήταν πολύ σημαντικό καθώς μειώνει τον χρόνο μου από 45 σε 30 λεπτά στα 5 χιλιόμετρα», εξηγεί ο Κορδάτος, που φέτος στοχεύει τουλάχιστον στα 10 χλμ. στον Μαραθώνιο της Αθήνας, με απώτερο στόχο πάντα τα 42,195 χλμ.

«Το βασικό μου μήνυμα είναι ότι με μια αναπηρία και κυρίως έναν ακρωτηριασμό δεν σταματούν ούτε η ζωή ούτε κι ο αθλητισμός» λέει ο Κορδάτος, αποδεικνύοντας ότι την Ελλάδα δεν την κάνουν περήφανη μόνο οι πρωταθλητές αλλά και οι ανώνυμοι αθλητές.

Η έμπνευση και το κίνητρο

Ο Κορδάτος μοιάζει ασταμάτητος πλέον, καταπίνοντας τα χιλιόμετρα με τη δύναμη της ψυχής.

Ηδη φέτος έχει τρέξει σε δύο αγώνες 5 χιλιομέτρων, στο Ναύπλιο και το Αγρίνιο, χρησιμοποιώντας το κόστους 5.000 ευρώ ειδικό τεχνητό μέλος. Αμεσοι στόχοι του, πλέον, είναι το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Τριάθλου στις 11 Μαΐου στον Σχινιά, και ο αγώνας τριάθλου στη Λίμνη Δόξα της Κορινθίας στις 12 Ιουλίου, πριν από τη συμμετοχή του στα 5 χλμ. του ημιμαραθωνίου της Χίου τον Αύγουστο.

Τι όμως τον ενέπνευσε να στραφεί στους αγώνες δρόμου; «Πριν από τρία χρόνια διάβασα για πρώτη φορά το βιβλίο της μαραθωνοδρόμου Μαρίας Πολύζου "Ψυχή τε και σώματι" και αυτό με έσπρωξε να προχωρήσω». Πρόκειται για το βιβλίο που εξέδωσε η Ελληνίδα ρεκορντγούμαν του Μαραθωνίου για το μοναδικό για γυναίκα κατόρθωμά της να επαναλάβει το 2010 τον Αθλο του Φειδιππίδη (δρόμος 524 χλμ. από την Αθήνα στη Σπάρτη και πίσω ώς τον Μαραθώνα) με την ευκαιρία της επετείου των 2.500 ετών από τη Μάχη του Μαραθώνα.

«Το έχω διαβάσει τέσσερις - πέντε φορές. Με γέμισε ιδέες για την αξία τού να αγωνίζεσαι, για τη συμμετοχή, για τις προκλήσεις... Αποκόμισα τη σημασία που έχει το να βάζει ο καθένας στόχους και να τους πετυχαίνει υπερβαίνοντας τις δυνάμεις του» λέει ο 37χρονος από το Αγρίνιο. Στον αγώνα του Ναυπλίου τον Μάρτιο λέει ότι «είχα την τιμή να τρέξω και μαζί της» και τονίζει ότι «με πίστη και με θάρρος μπορεί ο καθένας να δείξει πολλά. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο!».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ