...στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά αξιοθέατα. Μακάρι να έμενες λίγο παραπάνω στη χώρα μας, για να σε ξεναγήσω στους χώρους που πέρασαν οι γονείς σου, ως στρατιώτες του Γ’ Ράιχ.
Αχ frau Angela, τελικά ποιος χρωστάει σε ποιόν…
Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
andrikakis@patris.gr
andrikakis@patris.gr
Εμείς οι Έλληνες, ακόμη κι αν περνάμε στιγμές μαρτυρίου, ξέρουμε να τιμούμε τους τουρίστες μας. Το ξέρουν εκατομμύρια συμπατριώτες σου. Θα προτιμούσα μόνο να μείνεις λίγες ώρες παραπάνω στη χώρα μου, αυτή την οποία εγκατέλειψαν άρον – άρον οι γονείς και οι παππούδες σου με τον στρατό σου βομβαρδίζοντας προηγουμένως, μια μέρα σαν σήμερα, στις 9 Οκτωβρίου 1944, την Αθήνα και αφήνοντας ερείπια και ακόμη περισσότερους νεκρούς.
Πρόθυμα θα σε φιλοξενήσουμε. Αλλά, ξέρεις, τα ελληνικά αξιοθέατα δεν είναι μόνο τα κόκκινα χαλιά πάνω στα οποία περπατάς, πλάι στον πρωθυπουργό σου, τους υπουργούς σου και το στρατό σου, εκείνον που του πουλάς ελαττωματικό ή άχρηστο, αλλά πανάκριβο, εξοπλισμό, για να παίρνουν μίζες οι δικοί σου στη Γερμανία αλλά και στην Ελλάδα. Δεν είναι μόνο τα γεύματα και οι χειραψίες με όσους θα σου κάνουν υποκλίσεις. Δεν είναι καν μόνο η Ακρόπολη.
Frau Angela, στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά αξιοθέατα. Μακάρι να έμενες λίγο παραπάνω στη χώρα μας, για να σε ξεναγήσω στους χώρους που πέρασαν οι γονείς σου, ως στρατιώτες του Γ’ Ράιχ.
Να πάμε παρέα στη Βιάννο.
Να περπατήσουμε στα χώματα που ποτίστηκαν με αίμα από τα κορμιά των 400 δολοφονημένων από τον γερμανικό στρατό ανθρώπων. Εκείνων που κατέσφαξαν οι γονείς σου. Εκεί που κάθε σπίτι θρήνησε νεκρό και μαυροφορέθηκε. Σ’ εκείνα τα χώματα που πλέον δεν φυτρώνει λουλούδι, επειδή τα ξέρανε το πολύ αίμα.
Να περπατήσουμε στα χώματα που ποτίστηκαν με αίμα από τα κορμιά των 400 δολοφονημένων από τον γερμανικό στρατό ανθρώπων. Εκείνων που κατέσφαξαν οι γονείς σου. Εκεί που κάθε σπίτι θρήνησε νεκρό και μαυροφορέθηκε. Σ’ εκείνα τα χώματα που πλέον δεν φυτρώνει λουλούδι, επειδή τα ξέρανε το πολύ αίμα.
Να πάμε στ’ Ανώγεια, στην Κάντανο, στο Δίστομο, στην Καισαριανή. Έχει μέρη η Ελλάδα.
Εκεί θα μάθεις και μερικά άλλα πράγματα. Ότι, παράδειγμα, οι Έλληνες για την ελευθερία τους επιλέγουν να χύσουν το αίμα τους. Το δικό τους αίμα. Όχι το αίμα των άλλων, για την κυριαρχία τους, για το χρήμα των πολυεθνικών και των αγορών τους.
Θα μάθεις και για το χρήμα που έκλεψαν οι παππούδες σου του Γ’ Ράιχ από το μέλλον της Ελλάδας. Είτε ως δανεικά κι αγύριστα, είτε ως αποζημιώσεις που δεν έδωσαν για τις καταστροφές που προκάλεσαν. Αλλά κυρίως θα μάθεις ότι έκλεψαν τους ανθρώπους και τις ψυχές από τη διαδικασία του μέλλοντος. Πάνω από 1,5 εκατομμύριο ψυχές…
Αχ frau Angela, τελικά ποιος χρωστάει σε ποιόν…
Έχει κι άλλα αξιοθέατα η Ελλάδα, frau Angela.
Δεν μπορεί, κάπου θα συναντήσουμε τα σχεδόν 1.000.000 παιδιά που υποσιτίζονται επειδή παίρνεις το μεροκάματο του πατέρα και της μάνας τους. Είναι και τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία, αντί να μαθαίνουν γράμματα.
Παρακάτω θα δούμε το 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Εκείνους που τους πήρες τη δουλειά γιατί οι αγορές σου θέλουν να μαζέψουν κι άλλο χρήμα.
Μη φεύγεις ακόμη. Έχουμε κι άλλα να δούμε. Τους παππούδες και τις γιαγιάδες, εκείνους που είπαν όχι στο στρατό σου, κι έχυσαν το αίμα τους γι αυτό το όχι, πριν πολλά χρόνια. Τώρα τους παίρνεις τη χαρά, τα φάρμακα και το ψωμί από το τραπέζι.
Μην ξαφνιάζεσαι, frau Angela! Έχουμε και σημερινό αίμα. Υπάρχουν σχεδόν 3.000 Έλληνες που ποτίζουν τη σημερινή γη με τις αυτοκτονίες της απόγνωσης από την πολιτική που επιβάλλεις μέσω των ανθρώπων σου που κυβερνούν την Ελλάδα. Πρέπει να δεις τα μνήματά τους…
Περίμενε, έχουμε κι άλλα αξιοθέατα.
Τα κλειστά μαγαζιά.
Τους νέους που κάνουν ουρά για να φύγουν από την καταραμένη, όπως την καταντήσατε, χώρα.
Τους ανθρώπους που κοιμούνται στα παγκάκια και τα πεζοδρόμια.
Frau Angela, ιδού η χώρα σου! Ιδού η κατάκτησή σου!
Όμως σκέψου, η νίκη σου δεν θα έχει επιζώντες.
Και νίκες δίχως επιζώντες, είναι χαμένη υπόθεση.
Συγγνώμη για τον ενικό, frau Angela, σε νιώθω δικό μου άνθρωπο. Γιατί εσύ πρώτη αγγίζεις τους νεκρούς μου. Αγγίζεις τους ζωντανούς μου και τους κάνεις νεκρούς. Πατάς στο αίμα τους για να χτίσεις την αυτοκρατορία σου.
Και τι κάνουν οι Έλληνες, θα μου πεις; Σήμερα σε υποδέχονται. Αλλά το ίδιο αίμα που κυλούσε στους παππούδες τους στη Βιάννο, τ’ Ανώγεια, την Κάντανο, το Δίστομο, την Καισαριανή, σε τόσες άλλες περιοχές της Ελλάδας, το αίμα αυτό κυλά και στις δικές τους φλέβες. Και βράζει, frau Angela, βράζει… Κοχλάζει…. Δεν θ’ αργήσει να εκραγεί… Για να δημιουργήσει την ελπίδα.
Frau Angela…
Να τον φοβάσαι τον Έλληνα. Να τον φοβάσαι, γιατί κάποια στιγμή, όχι μακρινή, εκείνος θα θυμηθεί, θα ξεφοβηθεί και θα ξυπνήσει. Κι όταν ξυπνήσει… Τότε frau Angela…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου