"Οι Αύγουστοι"! Κυκλοφόρησε το βιβλίο της Γιαγιάς Αντιγόνης

"Οι Αύγουστοι",είναι ο τίτλος ενός καινούργιου βιβλίου της γνωστής κι αγαπημένης διαδικτυακής Γιαγιάς Αντιγόνης!Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οστρια,κοστίζει 15 ευρώ και αποτελείται από 156 σελίδες.

Το βιβλίο δεν το 'χουμε διαβάσει ακόμα αλλά κάποια από τα "κομμάτια" του έχουν δημοσιευθεί στο ιστολόγιο της συγγραφέως με τη σημείωση από το Τετράδιο και μας έχουν συγκλονίσει.

Καταπληκτικές ιστορίες από το παρελθόν που καταγράφονταν στην ψυχή της παιδούλας Αντιγόνης Σώρρου την ώρα και την εποχή που συνέβαιναν και που η ίδια για κάποιο ανεξήγητο λόγο ήθελε να τις γράφει στο Τετράδιο.

Μια γραφή ξεχωριστή,γεμάτη συναίσθημα κι αγάπη για τους ανθρώπους,οι ιστορίες των οποίων πλήγωναν και την ίδια τη συγγραφέα.Η παλιά βαλίτσα και η αποβάθρα μιας άλλης εποχής που κοσμούν το εξώφυλλο του βιβλίου "Οι Αύγουστοι" κουβαλάνε μπόλικες μνήμες που περιλαμβάνουν πολλά φθινόπωρα και κυρίως χειμώνες και είναι σίγουρο πως θα σας συγκινήσουν.

Μια βόλτα στο μπλογκ της Γιαγιάς Αντιγόνης,θα πείσει όσους τυχόν δεν τη γνωρίζετε.

Προσωπικά θέλουμε να αναφέρουμε και κάτι... αρνητικό για τη συγγραφέα:Τρία χρόνια τώρα στο διαδίκτυο (Οκτώβριο του 2009 ξεκίνησε) μας παραπλανεί με το Γιαγιά!!!πρόκειται για  μια πανέμορφη,γλυκύτατη κι ευγενέστατη κυρία που σε κερδίζει αμέσως. 

Η ίδια η Γιαγιά Αντιγόνη γράφει για το πνευματικό της παιδί:

"Εκεί καθισμένη στα μαρμάρινα σκαλάκια της εξώπορτας 50 χρόνια πίσω.

Το σούρουπο λίγο πριν βγουν τ'αστέρια κοιτούσα τον ουρανό να τα δω να λάμπουν....
Ενα εσωστρεφές πλάσμα.. ονειροπόλο.. 
-Αυτά που ζω θέλω να τα γράψω... έλεγε,
Δεν ήθελε να χάσει τους ανθρώπους που αγάπησε.. που παρατηρούσε και είχε άποψη από τα δέκα της χρόνια. 
Και περιδιάβαιναν οι χρόνοι...
Εγραφε να λυτρωθεί... να επουλώσει τις πληγές που έρεαν. 
Στις χαρές δεν το είχε ανάγκη..
Και έτσι τώρα 50 χρόνια μετά το βλέπει και θαρρεί πως δεν ήταν γραμμένο στα πιο δύσκολα χρόνια...
Πέρασαν.... είχε τη δύναμη να μην αφήνει κανένα να καταλαβαίνει την πίκρα... σιγοτραγουδούσε φάλτσα.
Τα ντέρτια τα άλλαζε με σκοπούς χαρούμενους.
Ετσι λοιπόν έφτασε η ώρα που το κρατά στο χέρι της... το γερασμένο.. αλλά πώς σήμερα νομίζω, πως έγινα εκείνη η παιδούλα;"

Ευχόμαστε καλοτάξιδο το βιβλίο σου αγαπητή Αντιγόνη,αν και η επιτυχία του θεωρείται δεδομένη.