Αν δεν βαριέστε διαβάστε την προκήρυξη-διπλοσέντονο!
ΟΛOΚΛΗΡΗ Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ από το https://athens.indymedia.org/
Τα ξημερώματα της Τετάρτης 27 Ιουνίου επιτεθήκαμε με παγιδευμένο όχημα στα κεντρικά γραφεία της Microsoft. Εισβάλαμε από την κεντρική είσοδο και πυροδοτήσαμε το παγιδευμένο βαν στο εσωτερικό του κτηρίου, φιλοδωρώντας το με150 λίτρα βενζίνης. Καθ' όλη τη διάρκεια της επιχείρησης εξασφαλίσαμε ότι κανένας δεν θα διατρέξει οποιοδήποτε κίνδυνο ενώ αντίθετα με τους ισχυρισμούς διαφόρων δημοσιευμάτων δεν χρησιμοποιήσαμε όπλα για την ακινητοποίηση του προσωπικού. Ήταν μια πράξη πολέμου, ενάντια στις ύπουλες σιωπές και στην γενικευμένη αιχμαλωσία που παράγει ο σύγχρονος κόσμος.
Μεγαλώνοντας και σπαταλώντας τον χρόνο και το κάθε λεπτό της ζωής μας στημεγάλη φυλακή, στην πόλη που πνίγει στο άγχος και το στρες εκατομμύριαανθρώπους. Είναι τρελό, αντιφατικό που άνθρωποι συνωστίσθηκαν σα ζόμπι ο έναςπάνω στον άλλο μέσα σε γιγάντιες πόλεις. Στα εργοστάσια, στις δουλειές τους,στο τεχνητό πράσινο, μπροστά απ’ τις τηλεοράσεις, στις ουρές στα ταμείαανεργίας. Στα πρέπει και στους εκβιασμούς.
Οι ρυθμοί εδώ είναι εξοντωτικοί, τα διλήμματα πιο εκβιαστικά από ποτέ, ταψυχοφάρμακα στο ράφι και τα αντικαταθλιπτικά γιατρεύουν κάθε ασθενή τουσύγχρονου τρόπου ζωής.
Ψυχιατρεία, ψυχολόγοι και ψυχίατροι, φυλακές· μα μήπως δεν είναι και τασιχαμένα κλουβιά-διαμερίσματα των ανθρωποφάγων πολυκατοικιών που με το δικότους τρόπο φυλακίζουν το ανθρώπινο συναίσθημα, τη ζωντάνια και τηνενεργητικότητα;
Μήπως δεν είναι οι πολύβουες λεωφόροι, οι ήχοι απ’ τα συνεχή κορναρίσματααυτών που βιάζονται, βιάζονται να κερδίσουν έστω και ένα λεπτό για να φτάσουνπιο γρήγορα στην εργασία τους, στη σχολή τους, στο σημαντικό ραντεβού τους;
Μήπως δεν είναι φυλακή όλο αυτό γύρω σου;
Μήπως δεν είναι κάγκελα οι αναστολές και οι φόβοι, δεν είναι ένα ψυχρό λευκόκελί ο αποτρόπαιος ατομισμός που κλείνει τα μάτια και δεν ακούει;
Μήπως δεν είναι ένας δεσμοφύλακας κι ο καριόλης ο χρόνος που επιβάλλεταιπάνω στη ζωή με το πιο βίαιο τρόπο; Το πρόγραμμα, τα ωράρια , τα διαλείμματαπου τεμαχίζουν το βίωμα και το εξημερώνουν;
Μήπως χειροπέδες δεν αποτελούν κι προσωπικοί εγωισμοί του καθενός μας, ηεγωπάθεια και η αυτό-ανάδειξη; Όσοι πουλάνε μούρη για να καλύψουν τις αδυναμίεςτους, να σκεπάσουν έστω και πρόσκαιρα τη φτήνια του καταπιεσμένου εαυτού τους.
Κανείς εδώ δεν είναι ελεύθερος. Ψευδαισθήσεις ελευθερίαςναρκώνουν τους πάντες. Μια ματιά γύρω αρκεί, για όποιον δεν εθελοτυφλεί για νααντιληφθεί ορατές και αόρατες χειροπέδες.
Είναι αλήθεια, ο σύγχρονος κόσμος τα έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό: έχει εγκαθιδρυθεί στα μυαλά των υπηκόων, στις καρδιές όλων των σκλάβων.Γεγονός που μας κάνει να παραλληλίζουμε το υπάρχον οικοδόμημα μ’ ένα καράβι τοοποίο χωρίς καπετάνιο και αρχηγικό πλήρωμα συνεχίζει τη ρότα του ομαλά, χωρίςπροβλήματα χάρις τους καλά αλλοτριωμένους ναύτες του.
Εντός και εκτός των τειχών, κοινωνίες παράλληλες, κόσμοι τόσο ίδιοιπου φαινομενικά φαντάζουν τόσο μακρινοί.
“...Αιχμάλωτοι στις φυλακέςτης κοινωνίας – Γκρεμίζοντας τα τείχη”
Το χτύπημα οργανώθηκε ως επείγουσα δράση αλληλεγγύης στην αντάρτισσαΌλγα Οικονομίδου. Η Όλγα τη στιγμή που πραγματοποιήθηκε η επίθεση στη Microsoftσυμπλήρωνε 54 μέρες στην απομόνωση εξαιτίας της αμετανόητης άρνησής της ναδεχτεί τον εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο.
Δυστυχώς δεν προλάβαμε να δράσουμε στην κρίσιμες συνθήκες του προηγούμενουδιαστήματος:
-Της νικηφόρας απεργίας πείνας του αναρχικού επαναστάτη Ράμι Συριανού πουεπίσης υποβλήθηκε στο βασανιστήριο της απομόνωσης λόγω της ίδιας στάσης τουαπέναντι στο σωματικό έλεγχο
-Της απεργίας πείνας των αναρχικών συντρόφων Κώστα Σακκά, ΑλέξανδρουΜητρούσια και Γιώργου Καραγιαννίδη που απαιτούσαν την άμεση αποφυλάκιση τηςσυντρόφισσάς τους Στέλλας Αντωνίου λόγω προβλημάτων υγείας καθώς και την άρσητων κατηγοριών που τους βαραίνουν.
-Της νικηφόρας κυκλικής απεργίας πείνας των μελών της ΕπαναστατικήςΟργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και του αναρχικού Θεόφιλου Μαυρόπουλουπου πραγματοποιήθηκε καθώς τα μέλη της Παναγιώτης Αργυρού και ΓεράσιμοςΤσάκαλος αρνήθηκαν να μεταχθούν στη φυλακή του Δομοκού όπου ο θρασύδειλοςαρχιφύλακας Κλιάρης και τα τσιράκια του επιτέθηκαν και ξυλοκόπησαν τουςσυντρόφους επίσης γιατί αρνήθηκαν το σωματικό έλεγχο.
Η επιλογή του στόχου ήταν φαινομενικά άσχετη με τους δικαστικούς θεσμούς καιτην καταστολή, όμως ξέρουμε ότι ο αγώνας είναι κοινός και στοχεύει παντού, όπωςκαι ενιαίο είναι το σύστημα τους και δονείται ολόκληρο απ’ τους μικρούς καιμεγάλους κραδασμούς της δράσης μας. Θεωρούμε ότι η κατασταλτική επίθεση πουσυνεχώς δέχονται οι ενεργοί επαναστάτες δεν πρέπει να προσανατολίζει τη δράσηαποκλειστικά στη καταστολή αλλά να γίνεται αφορμή για τη διεύρυνση του φάσματοςτων επιθέσεων μας και του επαναστατικού λόγου.
Και στις δύο πλευρές του τείχους άνθρωποι που πάνε κόντρα στη φυλακή , πουδε σκύβουν το κεφάλι. Όσο ψηλό και αν είναι το τείχος που μας χωρίζει,είτε απ’τη μία πλευρά είτε απ’ την άλλη πάντα θα επικοινωνούμε με τα αδέρφια μας απ’την απέναντι.
ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΙ-ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ.
Στέλνουμε τη δύναμη σε όλους τους μαχητές έγκλειστους εντός τωνκολαστηρίων. Δύναμη σε όλους τους αιχμάλωτους επαναστάτες.
“Τα αποκαΐδια μιαςπολυεθνικής”
Το κτίριο της Microsoft λοιπόν επιλέχθηκε γιατί είναι μία απ’ τιςισχυρότερες εταιρίες του κλάδου των υπολογιστών, αυτών των θαυμάσιων καιτρομακτικών μηχανών που ξεκίνησαν με στόχο να υποκαταστήσουν την ανθρώπινηνόηση και πλέον σηκώνουν τον καπιταλισμό στις πλάτες τους. Το λογισμικό πουαναπτύσσει τρέχει στη συντριπτική πλειοψηφία των υπολογιστών είτε για νααποβλακώνονται οι πιτσιρικάδες στα βιντεοπαιχνίδια είτε για να δώσει πνοή στουςυπολογιστές κρατών, εφοριών, στρατών και καπιταλιστικών εταιριών. Στόχο γιαεμάς αποτελεί κάθε εταιρία που συμμετέχει στο τεχνοβιομηχανικό σύμπλεγμαανεξαρτήτως της συμβολής της.
Και για να μη ξεχνιόμαστε, τα κεφάλαια που συσσώρευσε ο ιδρυτής τηςMicrosoft, Bill Gates, τώρα αποφάσισε να τα επενδύσει στην πυρηνική ενέργεια–για παράδειγμα προέβη στη χρηματοδότηση της κατασκευής νέου και πολλάυποσχόμενου πυρηνικού αντιδραστήρα και μάλιστα μετά τα γεγονότα της Φουκοσίμα.Επενδύει επίσης στα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, μία σύγχρονη απειλή γιατην ανθρώπινη υγεία και φύση, πουλώντας ελπίδα αλλά χαρίζοντας θάνατο -έναπαράδειγμα από τα πολλά: χιλιάδες αγρότες αυτοκτόνησαν εξαιτίας τηςαναποτελεσματικότητας των προϊόντων της Monsanto, σε κάποιες περιπτώσειςμάλιστα καταναλώνοντας τα. Στα φάρμακα, στα εμβόλια και στις “παρεμβάσεις” τουστον γενετικό κώδικα με σκοπό την στήριξη των αρρωστημένων του ιδεών για τηνμείωση του πληθυσμού μέσω της αύξησης της υπογεννητικότητας και τηςαποδυνάμωσης του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου. Και όλα αυτά φυσικά μετην βιτρίνα της καταπολέμησης της παγκόσμιας πείνας, της φιλανθρωπίας, τηςκαλύτερης υγείας, της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου, την προστασία τουπεριβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Έτσι και αλλιώς η περιουσία του του δίνει την δυνατότητα να αγοράσεικαι να πουλήσει όποια εξουσία γουστάρει -ένα απλό παράδειγμα; Η φουσκωμένηχρηματοδότηση των μεγαλύτερων δημοσιογραφικών πρακτορείων στον κόσμο από τοίδρυμα Bill and Melinda Gates με σκοπό την προώθηση των επενδύσεων του.Πολτοποίησε έτσι κάθε επιχείρημα διαχωρισμού αθώας και ένοχης τεχνολογίας στοναστικό κόσμο.
“Θάνατος στο τεχνοβιομηχανικό σύμπλεγμα”
"Δεν υπάρχει κάτι το στραβό μετη βία ως τέτοια. Σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, αν η βία είναι κάτι καλό ήκακό εξαρτάται από το πως χρησιμοποιείται και τους σκοπούς που εξυπηρετεί.Οπότε γιατί οι σύγχρονοι άνθρωποι βλέπουν τη βία σαν κάτι το κατ’ εξοχήν κακό;Έχουν υποστεί μια τεράστια πλύση εγκεφάλου. Οι σύγχρονες κοινωνίεςχρησιμοποιούν διάφορους τρόπους προπαγάνδας ώστε να εκπαιδεύσουν τους ανθρώπουςνα τρομοκρατούνται και να φρίττουν μπροστά στη βία επειδή το τεχνοβιομηχανικόσύστημα έχει ανάγκη από έναν πληθυσμό καθυποταγμένο, φοβισμένο, υπάκουο, δειλό,έναν πληθυσμό που δε θα δημιουργεί προβλήματα και δε θα διαταράσσει την ομαλήλειτουργία του συστήματος. Η εξουσία εξαρτάται άμεσα από την επιβολή τηςφυσικής ισχύος. Εκπαιδεύοντας τους ανθρώπους πως η βία είναι λάθος (εκτόςφυσικά από τη βία που ασκεί το σύστημα μέσω της αστυνομίας ή του στρατού), τοσύστημα διατηρεί το μονοπώλιο της φυσικής ισχύος και έτσι κρατά τους ανθρώπουςομήρους του." (Τεντ Καζίνσκι)Η τεχνολογία σήμερα εκφράζει τη δύναμη του ψευδοβιώματος με την ταυτόχρονησυνεχή επιδίωξη για την πραγμάτωση του ανέφικτου. Με τη δίδυμη αδερφή της τηνεπιστήμη έχοντας θέσει την αναζήτηση της γνώσης στην υπηρεσία της κυριαρχίαςείναι οι πιο ακριβοπληρωμένες πόρνες της εξουσίας -η τέχνη σίγουρα τις ζηλεύει.Όλες αυτές οι εταιρίες του τεχνοβιομηχανικού συμπλέγματος είναι άρρηκτασυνδεδεμένες με το οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Έχοντας τον ρόλο τουδημιουργού και του διαχειριστή του σύγχρονου κόσμου αναθέτουν στην εξουσία τηνδιάθεση και χρήση των προϊόντων τους με κοινό σκοπό την επιβολή τουολοκληρωτικού ελέγχου, την διατήρηση των ισορροπιών αλλά και των αντιφάσεων καιφυσικά το κέρδος. Δεν ξέρουμε λοιπόν αν το προϊόν είναι αθώο, χρήσιμο ήευεργετικό, η διάθεση του όμως έχει σίγουρα σαφή και ξεκάθαρη στόχευση. Καιέχουν στοχεύσει με μεγάλη ακρίβεια. Από ολόκληρες ζωές ζώων βουτηγμένες στοβασανιστήριο για τα πειραματόζωα στα εργαστήρια, μέχρι τις πυρηνικές επιθέσειςκαι δοκιμές, από την υποκλοπή των προτιμήσεων του ανθρώπου- καταναλωτή και τηνπώληση τους σε πολυεθνικές, μέχρι την υποκλοπή προσωπικών δεδομένων για τηνσκιαγράφηση των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών και την πώληση τους σεμυστικές υπηρεσίες, από τη συνεχή υποδούλωση του ατόμου στην τεχνολογική φυλακήμέχρι την καταστροφή του πλανήτη...
Η πληροφορική, η πρακτική εφαρμογή των μαθηματικών, έχει πλέον τηνδυνατότητα προσομοίωσης της πραγματικότητας μέσα σε ένα εικονικό περιβάλλον. Ηστέρηση συναισθημάτων και απολαύσεων, η αποξένωση και η αλλοτρίωση, η κενότητακαι η ματαιότητα της ύπαρξης μπορούν πια να πνιγούν μέσα στις ψευδαισθήσεις πουμηχανές παράγουν. Την στιγμή που πληκτρογραφώ αυτό το κείμενο δίπλα μου δεκάδεςάνθρωποι κάθε ηλικίας είναι κολλημένοι σε μία οθόνη, προσαρμόζουν την συμπεριφοράτους μέσα από ένα παιχνίδι, κάποιοι μάλιστα ζούνε μέσα από αυτό. Αναζητούν τηνπροσωπική επαφή, την φιλία και την ερωτική γνωριμία μέσα σε ένα site κοινωνικήςδικτύωσης. Και όλο αυτό σε μια μόνο γωνιά του πλανήτη, και τις γωνιές αυτές τιςαυξάνουμε εμείς καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο. Αν τώρα ελέγχουν τασυναισθήματα και την κοινωνικότητα μας, αν τώρα κατευθύνουν την διάθεση και τηνσκέψη μας, πόσο μακριά είναι ο καιρός που θα ελέγχουν ολοκληρωτικά και τιςαισθήσεις μας; Πόσο μακριά είναι ο καιρός που θα νομίζουμε ότι βλέπουμε έναόμορφο τοπίο, θα μυρίζουμε ένα λουλούδι, θα ακούμε τα κύματα της θάλασσας ή θααγγίζουμε τον/την σύντροφό μας αλλά πίσω από όλα αυτά θα κρύβεται ένα ψηφιακόκατασκεύασμα και ο κώδικας ενός καλογραμμένου προγράμματος; Δεν πρέπει ναχάσουμε τον χρόνο μας περιμένοντας μια απάντηση...
...Ξεκινώντας από τα εργαλεία και τις μηχανές, την ανάπτυξη της πολεοδομίας,τη βιοτεχνολογία, τη νανοτεχνολογία, αλλά και τις κοινωνιολογικές τεχνικές,όπως η προπαγάνδα και ο έλεγχος της ψυχολογίας...
Χάπια που αλλάζουν διάθεση, αγοραπωλησίες εικονικών αντικειμένων,ηλεκτρονικοί υπολογιστές ενσωματωμένοι μέσα μας να ελέγχουν την υγεία μας καινα χορηγούν την κατάλληλη θεραπεία και στρατιωτικά ρομπότ που εκπαιδεύονται σετακτικές μάχης. Μηχανές που διαβάζουν τη σκέψη, εμφυτεύματα τσιπ σε εγκεφάλουςζώων και ανθρώπων, έλεγχος των συναισθημάτων μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων,είναι κατευθύνσεις έρευνας, όχι σε κάποια ανήλιαγα μπουντρούμια μυστικώνυπηρεσιών, αλλά στα ηλιόλουστα εργαστήρια των ερευνητικών κέντρων, τωνπανεπιστημίων και των εργαστηρίων των τεχνολογικών πολυεθνικών κολοσσών. Έναεντυπωσιακό και τρομακτικό ταυτόχρονα μέλλον πλησιάζει με ταχύτητα το παρόν.
Χιλιάδες μυαλά έχουν πουληθεί και σκέφτονται για λογαριασμό της εξουσίας.Για να γίνει η καθεστηκυία τάξη ισχυρότερη. Με πρόσχημα τα οφέλη της ιατρικής,την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, την προστασία του περιβάλλοντος καιεκμεταλλευόμενοι την φυσική τάση του ανθρώπου για γνώση δημιουργούν τηντεχνολογία της καθυπόταξης μέσω του ελέγχου της σκέψης, τα ισχυρά τους έξυπναόπλα, τόσο για να ανθούν οι οικονομίες τους μέσα από σφαγές όσο και για ναχτυπήσουν όσους αντιστέκονται καθιστώντας το επαναστατικό όραμα ακόμα πιομακρινό. Όσο μας θυμώνει άλλο τόσο μας θλίβει η θυσία της ροπής του ανθρώπου στηνεξέλιξη και δημιουργίας, στον βωμό της κυριαρχίας και της επιβολής. Δενοραματιζόμαστε ένα κόσμο που ο καθένας πρέπει να πιάσει ένα γκασμά για ναδουλέψει την γη, ούτε επιδιώκουμε να γυρίσουμε χίλια χρόνια πίσω, πράγμα έτσικαι αλλιώς ανέφικτο. Επιθυμούμε την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του ατόμου στοαπόλυτο μέσα σε ένα κόσμο που η γνώση και η εμπειρία θα υπάρχουν ελεύθερα καιδεν θα είναι προνόμιο μιας εξουσιαστικής κλίκας και εργαλείο μιας οικονομικήςστρατηγικής. Σε ένα κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους, χωρίς ειδικούς καιανειδίκευτους. Πιστεύουμε ακράδαντα στο μεγαλείο των επιτευγμάτων τηςανθρώπινης διανόησης αλλά το δέος μας μετατρέπεται σε απογοήτευση και οργή ότανδιαπιστώνουμε πόσο εύκολα η τελευταία ξεγελάστηκε.
Όλος ο σύγχρονος τρόπος ζωής όμως, καταρρέει ολοκληρωτικά χωρίς τιςυλικοτεχνικές υποδομές που τρέφουν και συντηρούν το ολοένα επεκτεινόμενοτερατούργημα όπως το ηλεκτρικό ρεύμα ή το πετρέλαιο. Το νήμα της ζωής τουλοιπόν παραμένει τόσο ισχυρό που μπορεί να σπείρει το θάνατο με το πάτημα ενόςκουμπιού -πυρηνικές κεφαλές- και τόσο ανίσχυρο ώστε να καταρρεύσει πλήρως μεχαοτικές συνέπειες στην περίπτωση που αποκοπεί η τροφοδότηση του. Η βασιλείατου τρόμου και της επίπλαστης ευτυχίας εξαρτάται από τη θέση που λαμβάνουμεστις πολεμικές προκλήσεις τις νέας αυτοκρατορίας. Εξέγερση ή υποταγή, άνθρωποςή υπάνθρωπος, πόλεμος ή αυτοκτονία.
Ο θανατηφόρος πολιτισμός ταυτισμένος με το έκτρωμα της σύγχρονηςτεχνολογίας, σίγουρα δεν πρέπει να έχει ένα πολιτισμένο θάνατο. Βαθιά ανάσα ωςτο τέλος και ξεκινάμε λοιπόν...
“ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ”
’’Σχεδόν ανεξάρτητος για λίγες ώρεςακόμα, μετά θα δώσω φωνή στο πυροκροτητή, θα ανακαλύψω τους εχθρούς μου που γιαεσάς βρίσκονται σε απόσταση και αφού τους καθαρίσω θα γίνω καταζητούμενος ,αλλά τώρα που τους ψάχνω εγώ, οι καταζητούμενοι είναι αυτοί.’’
Επανάσταση, κινήματα, προοπτική, λέξεις που έρχονται από μακριά για ναθυμίσουν αυτό που ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ή ΕΓΙΝΕ. Λέξεις που τα αόριστα νοήματά τουςεξορίζουν την ουσία στη σφαίρα του μακρινού -παρελθοντικού ή μελλοντικού.Σημασία έχει το πως ζει κανείς στο εδώ και στο τώρα. Σημασία έχει η προσπάθειατης κάθε ατομικότητας να νικήσει στο μεγαλύτερο εφικτό τηνεξουσία μέσα του, δίπλα του, γύρω του.
Όπως έχει γραφτεί πολλές φορές η θεωρία απλά επιβεβαιώνει την πράξη. Κούφιαλόγια, θεωρητικές ακροβασίες, φανφαριζέ διακηρύξεις. Στα λόγια όλοι μας νικάμε.Μα όταν έρχεται η στιγμή να δράσουμε για να επισφραγίσουμε τις θεωρητικές μαςπρακτικές τότε οι αναστολές εμποδίζουν, οι αναβολές εκτοπίζουν, οι φόβοικυριεύουν.
Δράση σημαίνει ρήξη. Ρήξη με τον φοβισμένο σου εαυτό, ρήξημε την εκάστοτε κυρίαρχη αξία, ρήξη με την αδράνεια. Απομάκρυνση απ΄ την ωςέχει δοσμένη πραγματικότητα. Δράση δεν σημαίνει μόνο ένας εμπρησμός, μιαεκτέλεση, μια πορεία. Η δράση ορίζεται ως η προσπάθεια εφαρμογής των αντιλήψεωνστη σχέση με τον εαυτό ή με τους άλλους, ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΧΕΣΗ.
Για εμάς η ΑΝΑΡΧΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ. Δεν αρχίζει τη στιγμή που τελειώνειη μισθωτή εργασία ή το φοιτητικό πρόγραμμα ΟΥΤΕ τελειώνει την ώρα κάποιαςπορείας, αφισοκόλλησης ή ακόμη και επιθετικής ενέργειας όπου “το έργοεπιτελέστηκε”.
Όποιος αγωνίζεται δεν έχει ανάγκη από καμία αυτοανάδειξη, από κανένα προφίλγια να “πουλήσει μούρη”. Ο αναρχικός αγώνας είναι εκ' φύσεως ανιδιοτελής, όχιμε μια χριστιανικού τύπου θυματοποιημένη ταπεινοφροσύνη, ΑΛΛΑΩΣ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΠΟΥ “ΛΕΕΙ ΛΙΓΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΑ”. Ο αγώνας δεν είναι θέμασυζήτησης στα καφενειακά κουτσομπολιά, στα κενά των φοιτητικών/εργασιακών ωρών,στους μουράτους “αναρχο”-γαμιάδες των Εξαρχείων.
Μακριά από ελιτισμούς.
Μακριά απ’ το lifestyle της μαστούρας που έχει μολύνει τους επαναστατικούςκύκλους.
Μακριά από το ψευδοδίλημμα δημόσιο ή αντάρτικο, φετιχισμούς των μέσων καιανούσιες ρήξεις, κοντά στην πολυμορφία του αγώνα και την ενωτικότητα.
Απέναντι από αντιλήψεις που θέλουν το σκοπό να αγιάζει τα μέσα και ως εκτούτου υποδαυλίζουν συνεργασίες/φιλίες με στόχο επαναστατικά οφέλη.
Απέναντι από ισοπεδωτικές αντιλήψεις που υποτιμούν τους ανθρώπουςυποδαυλίζοντας την προοπτική της εξέλιξής τους, εφαρμόζοντας καθολικές νόρμεςγια να ερμηνεύσουν την υποτακτική στάση της κοινωνίας στο σύνολο της, δεντσουβαλιάζουμε ανθρώπους σε σκουπιδοσακούλες.
Εξάλλου ‘ο αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος τη πέτρα’. Όποιος νομίζει και θεωρείτον εαυτό του αμόλυντο/καθαρό έχει αρρωστήσει χωρίς να το ξέρει...
Ο δικός μας αγώνας “αγωνίζεται” καθημερινά μέσα στα μυαλά όσων σκέφτονταιακόμα. Ζυμώνεται από/με τα άπειρα προσωπικά χαρακτηριστικά του κάθε ανθρώπου.Εμπλουτίζεται στο διαφορετικό φάσμα αντιλήψεων μέσα στο κοινωνικό πεδίο. Φτάνεισε αδιέξοδο και αυτοκτονεί στα τείχη των φόβων και της παραίτησης πουυψώνονται! Μέχρι κάποιος άλλος να συνεχίσει να παλεύει...
Στην πρώτη γραμμή του αγώνα συναντάμε -έστω και νοητά, ανθρώπους από κάθεγωνιά του πλανήτη που μάχονται με λύσσα για το ακατόρθωτο. Και ανεξαρτήτωςπολιτικής ταύτισης σεβόμαστε όλους εκείνους που δίνουν τη ζωή τους γιατί τηναγαπάνε και γνωρίζουν πως μία ελεύθερη και επικίνδυνη ζωή αξίζει περισσότεροαπό μία ζωή σκλάβα πνιγμένη στους συμβιβασμούς με την εξουσία....
...Είναι οι αντάρτες στο Δέλτα του Νίγηρα που μάχονται εναντίον τουπολυεθνικού κολοσσού ''shell'' που μολύνει και καταστρέφει τεράστιες εκτάσεις,τα μαχητικά ανατρεπτικά κινήματα που αναπτύσσονται στις ΗΠΑ διεκδικώντας χώροκαι χρόνο από τις κρατικές προσταγές της οικονομικής δικτατορίας, η ένοπληπαλαιστινιακή αντίσταση, οι ένοπλοι μαχητές της FARC στην Κολομβία, οικαταλήψεις γης στη Βραζιλία που εκκενώνονται βίαια εν' όψει Ολυμπιακών αγώνων,οι εξεγερμένοι στην Αγγλία, οι Αλήτες των γκέτο της Γαλλίας, η συγκρουσιακέςαπεργίες των ανθρακωρύχων στην Ισπανία καθώς και οι εξεγερμένοι της Αιγύπτουκαι της Συρίας που παρά τους χιλιάδες νεκρούς και την καταστολή γεμίζουν τουςδρόμους και τις πλατείες των πόλεων, συγκρούονται με τα ένστολα γουρούνια καιοπλίζονται ενάντια στο καθεστώς....
...Είναι η εξάπλωση της μαχητικής αναρχίας και η πρακτική της εγκαθίδρυση σεόλα τα επίπεδα από τις μολότοφ στο Σαντιάγο μέχρι τους εμπρησμούς στην Αθήνακαι την ένοπλη επίθεση στην Ιταλία, είναι η διάδοση του αναρχικού-επαναστατικούλόγου από δεκάδες άγνωστα συντρόφια....
Τα σημεία που μας διαφοροποιούν είναι πολλά. Όπως η κομματική ιεραρχία τωνενόπλων κομμάτων. Πέρα όμως από τις επί μέρους επιλογές αναγνωρίζουμε κάτιβαθιά κοινό με τους αντάρτες της βάσης: Αγώνας και αντίστασηενάντια στους κυρίαρχους -πάθος για ζωή και ελευθερία.
Ακόμα και με τους αναρχικούς συντρόφους πάντα θα υπάρχουν σημεία διαφωνιώνκαι ρήξεων γιατί στον ανεξούσιο κόσμο μας δεν υπάρχει κοινή γραμμή και οκαθένας τοποθετεί διαφορετικά τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις συμβάσεις καιτην εξέγερση. Το ζητούμενο είναι να παραμένουμε μία γροθιά απέναντι στον κοινόμας εχθρό.
***********
Η ζωή είναι επανάσταση και αγώνας. Η επανάσταση και ο αγώνας είναι ζωή. Ηζωή είναι εδώ όσο ζούμε, όσο μαχόμαστε, όσο μπορούμε να κοιτάμε τον ουρανό...Όταν αυτή τελειώνει όλα σβήνουν. Μαζί και μαυροκόκκινες σημαίες, σφυροδρέπανακαι ιδεολογίες.Ο αγώνας μας είναι σκληρός,επίπονος και ταυτόχρονα αστείρευτος καιενθουσιώδης. Πηγή της εξέγερσης μας ήταν και θα είναι το βίωμα.
Ο αγώνας μας είναι πολύμορφος. Εκρήγνυται σαν τις βόμβες μας, μυρίζει ατόφιομολύβι σαν τις σφαίρες μας, εξαπλώνεται σαν τις φωτιές μας, μιλάει στην καρδιάσαν τα κείμενά μας, μολύνει την σάπια πόλη σαν τις αφίσες μας, χαμογελάει στουςφίλους μας, ερωτεύεται παράφορα και πολλές φορές κλείνεται στον εαυτό του όπωςοι απροσάρμοστοι και οι συνεσταλμένοι.
Ο αγώνας μας είναι η “συνεισφορά” μας στον παγκόσμιο υπόγειο πόλεμο πουμαίνεται καθημερινά μέσα και ενάντια στην κοινωνική μηχανή.
Ο αγώνας μας δεν αυτοαναδεικνύεται, δεν χαρακτηρίζεται από ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ.
Ο αγώνας μας δεν υπηρετεί κανένα και καμία. Εκφράζει μόνο τις επιθυμίες καιτα θέλω μας. Το μίσος και την ελπίδα μας. Τη χαρά και τη λύπη μας. Τις σκέψειςκαι τα συναισθήματά μας.
Ο αγώνας μας σπάει τα τείχη των φυλακών-μπουρδέλων που χτίσανε καιεπικοινωνεί με τα αδέρφια μας σε όλο τον κόσμο κρατώντας τους συντροφιά στιςδύσκολες ώρες του εγκλεισμού.
Ο αγώνας μας είναι πρώτα απ΄ όλα αγώνας ενάντια στις ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ συμβάσεις,ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ φόβους, ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ατέλειες.
Ο αγώνας μας είναι όμορφος και συναρπαστικός γιατί μας χαρίζει στιγμές πουποτέ δεν θα νιώθαμε αν είχαμε ακολουθήσει την γνωστή πεπατημένη του φοιτητή ήτου εργαζόμενου.
Ο αγώνας μας είναι παράνομος -όποιο μέσο και αν χρησιμοποιούμε- γιατίξεπερνάει τα όρια της αστικής νομιμότητας. Γιατί οτιδήποτε εναντιώνεταιολοκληρωτικά στην Εξουσία και στον Πολιτισμό της ήταν, είναι και θα είναι έξωαπό τα όρια του Νόμου.
Ο αγώνας μας είναι περήφανος και δεν πρόκειται να τον παζαρέψουμε σε καμίααστυνομική ή δικαστική αίθουσα.
Ο αγώνας μας είναι ποτισμένος από το αίμα τόσων και τόσων νεκρών συντρόφων.Τους τιμάμε καθημερινά συνεχίζοντας τον από εκεί που τον άφησαν έχοντας στομυαλό μας πως κάποια στιγμή θα πάρουμε το “αίμα τους πίσω”.
Στην τελική ο αγώνας μας είναι η προσπάθειά μας να ζήσουμε την Αναρχία στοΤΩΡΑ, να αφήσουμε πίσω τις συμβάσεις μας, να δημιουργήσουμε αληθινές σχέσεις μετους συντρόφους μας, να μαχαιρώσουμε την άψογη εικόνα του κόσμου τους.
Είναι γιατί οραματιστήκαμε έναν κόσμο πολύ διαφορετικό απ’ το δικό τους, ένακόσμο βασισμένο στη συντροφικότητα και στην αλληλεγγύη όπου η γνώσηαναπτύσσεται ελεύθερα εν’ αντιθέσει με την εξαρτημένη -από κρατικές,στρατιωτικές και καπιταλιστικές επενδύσεις- επιστήμη.
Ένα κόσμο που οι άνθρωποι ζουν σε αρμονία με το φυσικό κόσμο σε μιασυμβιωτική σχέση με τα ζωντανά πλάσματα της γης. Εν’ αντιθέσει με τουςεξαρτημένους απ’ τη φυλακή ανθρώπους που παράγει το τεχνοβιομηχανικό σύμπλεγμαπου συνεχώς επιτίθεται σε ότι ζει και αναπνέει.
Έναν κόσμο που τα θεμέλια του χτίζουμε στο τώρα μέσα από αναρχικέςκοινότητες αγώνα, έναν κόσμο που είναι παράνομο να σκέφτεται και να ονειρεύεταικανείς, πόσο μάλλον να κάνει απόπειρες για να τον βιώσει στο εδώ και τώρα.
Ξεπερασμένα μοτίβα ας δώσουν την θέση τους στην ριζοσπαστικήφαντασία. Ας πλάσει ο καθένας την ζωή του μακρυά από μοντέλα καικαλούπια.
Ας οδηγήσουμε την πολιτική και τους υποστηρικτές της στο καλάθι τωνσκουπιδιών. Μα αλήθεια ποιος τόλμησε να δώσει πολιτική αντίληψη και χροιά στηνανθρώπινη συμπεριφορά και συναίσθημα;
‘‘Διανοούμενοι του σήμερα, ηλίθιοιτου αύριο,
Δώστε μου το μυαλό που φτάνει γιανα κινώ τα χέρια μου
Προφήτες και ακροβάτες τηςεπανάστασης
Σήμερα θα το κάνω από μόνος μουχωρίς μάθημα’’
"Λίγα λόγια για το εκλογικό καρναβάλι"
Το χτύπημα μας ήρθε λίγο μετά τις εκλογές. Η χαρτογράφηση των κινήτρων τωνψηφοφόρων ή μη είναι σίγουρα αδύνατη. Σίγουρα δεν έχουμε την ψευδαίσθηση μιαςμεγάλης στροφής προς την αριστερά καθώς κάποιοι απλά είδαν φως και μπήκαν σεμία απόπειρα αλλαγής του πολιτικού σκηνικού. Το μόνο σημείο λοιπόν στο όποιοδιαφέρουν αυτές οι εκλογές με όλες τις προηγούμενες είναι η πολιτικοποίηση ενόςμεγάλου κομματιού της κοινωνίας σε σχέση με την παλιά εποχή της εντελώςαδιάφορης ψήφου (βέβαια μαζί με την καθυστερημένη “ενασχόληση με τα κοινά” ήρθεστο προσκήνιο και η συσσωρευμένη βλακεία μέσα από διλήμματα όπως “χρυσή αυγή ήσύριζα”) . Και σίγουρα πλέον ένα μεγάλο ποσοστό της αποχής δεν μεταφράζεταιαπλά σε βαρεμάρα του εκλογικού σώματος αλλά σε αντίδραση ή απαξίωση τηςδιαδικασίας, με δύο λόγια μιλάμε για “πολιτικοποιημένη” αποχή, όσοπολιτικοποιημένη μπορεί να είναι βέβαια.Για όσους όμως κατέβηκαν στο δρόμο δίνοντας στην οργή τους σάρκα και οστά,για όσους νιώθουν την ανάγκη για διέξοδο μεγαλύτερη από ποτέ η γνώμη μας είναιότι δεν αρκεί μια ψήφος στην φούσκα της καθεστωτικής αριστεράς ούτε η στείρακαι ακίνδυνη “διαμαρτυρία” μέσω της αποχής, επιλογές που αποτελούν βαλβίδααποσυμπίεσης και εκτόνωσης. Προτάσσουμε την ριζοσπαστικοποίηση όλων αυτών πουδεν έχουν αντικαταστήσει το μυαλό τους από μία τηλεόραση και ψάχνουν έναουσιαστικό τρόπο αντίδρασης και αντίστασης. Την ριζοσπαστικοποίηση της δράσηςμέσα στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, στις λαϊκές συνελεύσεις και όπου αλλούδραστηριοποιείται κανείς αλλά κυρίως στο κομμάτι του δρόμου. Εκεί που οισυνειδήσεις εμπλουτίζονται, σκεπτικά συναντώνται και ανησυχίες μοιράζονται.Εκεί που το βίωμα παίρνει την θέση της εικονικής πραγματικότητας και ανοίγονταιδρόμοι που έχουν θαφτεί επιμελώς. Στις οδομαχίες και στα οδοφράγματα. Σε αυτότο πεδίο που θεωρούμε από τα πιο γόνιμα για την διάχυση της αναρχικής θεώρησηςκαι πρακτικής.
Όσο αφορά τους ψηφοφόρους της χρυσής αυγής είχαν την ευκαιρία ναδιαπιστώσουν ποιους δυναμώνουν. Δικαιολογίες του τύπου “για να αισθάνομαιασφαλής” ή “για να κάνουν την βουλή Τέξας” δεν αρκούν για να κατευνάσουν τιςεχθρικές μας διαθέσεις προς αυτούς. Η συνεχόμενη αύξηση της δυναμικής τωνφασιστών σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους επειδή ακόμαδεν αποτελούν ένα φαινομενικά σοβαρό κίνδυνο γιατί θα βρεθούμε προ εκπλήξεωςκαι δεν θα είναι κάτι ευχάριστο. Έτσι οι μαχαιροβγάλτες μέλη του κόμματουςαυτού ας μην καθησυχάζονται επειδή πλέον θα τους φυλάνε μπάτσοι. Όπως λέει καιτο ρητό: με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια.
“Καταπίνοντας την φωτιά... ξερνώντας ακατάληπτα θέλω”
Το σύστημα δεν έχει καταφέρει μόνο να διατηρεί την εξουσία του με τη βίααλλά μέσα απ’ τις δεκάδες γλώσσες που μιλάει έχει καταφέρει να τη διαχύσει καινα την αναπαράγει στο σύνολο των κοινωνικών σχέσεων, έτσι λοιπόν σαν αναρχικοίδιεξάγουμε έναν επαναστατικό πόλεμο, που για να νικήσει δεν πρέπει μόνο νακαταστρέψει τις θεσμικές και άτυπες εξουσιαστικές δομές, αλλά και να χτίσειΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ στο εδώ και στο τώρα, σχέσεις που θα τις χτίσουμεκαι θα τις υπερασπιστούμε με οδόφραγμα το σώμα μας με οποιοδήποτε κόστος, γιατίαντικατοπτρίζουν όλο μας το είναι, με αίμα και πόνο, με ευτυχία και λύπη, μεχαμόγελα και δάκρυα, με αγάπη και μίσος. Σχέσεις που αντικατοπτρίζουν χίλιαθέλω και μπορώ ταυτόχρονα. Και αυτό το σύνολο που περιγράφουμε είναι τοτσιμέντο από ανθρώπινα συναισθήματα που δεν θα σπάσει ποτέ, γιατί γνωρίζει τηδικαιοπραξία και την αναγκαιότητα του αγώνα, γιατί έχει αναπνεύσει αέραελευθερίας και ας βρίσκεται θαμμένο στο μπουντρούμι, γιατί οι σκληροίαπολογισμοί συναντούν τις φλογερές ελπίδες, γιατί χτες, σήμερα, αύριο και γιαπάντα, αυτές οι σχέσεις ήταν είναι και θα είναι το πρόπλασμα για κάτι καλύτεροπου αγνοούμε αν και πότε θα έρθει, αλλά πολεμάμε λυσσασμένα γι αυτό γιατί πιστεύουμεβαθιά στους ελεύθερους ανθρώπους.
Γιατί ακόμα και αν σπάσουμε τα μούτρα μας στην πορεία η ατομική μας νίκηήρθε στην οικοδόμηση αυτών των σχέσεων και η πάλη μας για τη συλλογικήβρίσκεται στην εξάπλωση τους, ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Γιατί αν είχαμε αργήσειστο ραντεβού μας μπορεί να είχαμε χάσει την έφοδο στον ουρανό. Σκοπός μας ναχτίσουμε με γερές βάσεις τα θεμέλια της δημιουργικής καταστροφής. Με υλικό τηναποστροφή και το μίσος για κάθε τι που κρατάει τους εαυτούς μαςαιχμαλώτους στο διεστραμμένο κόσμο των νεκρών αντικειμένων, των άψυχων ψυχών,των αποπλανημένων συνειδήσεων, της γενετικά υπολογισμένης φρίκης, της ψυχρήςαποδοχής και των ματωμένων ειδώλων. Ας αφεθούμε στη δίνη των αισθήσεωνκαι των επικίνδυνων επιθυμιών μας.
ΖΗΤΩ Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝΣΧΕΣΕΩΝ!
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!
ΥΓ1: Αφιερώνουμε κάθε γραμμή αυτού του κειμένου στους αιχμάλωτουςεπαναστάτες Μπάμπη Τσιλιανίδη, Δημήτρη Δημτσιάδη, Σωκράτη Τζίφκα. Η επιρροή τηςσκέψης τους μέσω των καινοτομικών αναλύσεων τους είναι καθοριστική. Μέχρι τηναντάμωση...
Υ.Γ2: Την ημέρα του χτυπήματος στην Microsoft τα μέλη της Σ.Π.Φ και οαναρχικός Θεόφιλος Μαυρόπουλος δικάζονταν για την φράση “Ούτε ένα χιλιοστόπίσω, εννιά χιλιοστά στα κεφάλια των μπάτσων” την οποία και υιοθετήσαμε καθ'ότι μας εκφράζει απόλυτα. Στα πλαίσια της κατασταλτικής εκστρατείας εναντίωντων αναρχικών τους χρεώνουν ακόμα και την δική μας ανάληψη ευθύνης για τηνεμπρηστική επίθεση στο Studio ATA. Αν και συμπτωματικά δώσαμε το δικό μας παρόνστο δικαστήριο αυτό, με το δικό μας τρόπο.
Για να μην ξεχνιόμαστε λοιπόν: Ούτε ένα χιλιοστό πίσω, εννιάχιλιοστά στα κεφάλια δικαστών και εισαγγελέων.
Υ.Γ3: Στέλνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον αναρχικό Μάριο Λόπεζ πουτραυματίστηκε από εκρηκτικό μηχανισμό που μετέφερε στο Μεξικό, καθώς επίσης καιστους αναρχικούς αιχμαλώτους που κατηγορούνται για συμμετοχή σε επιθέσεις τηςFAI στην Ιταλία. Η φωτιά μας καίει για όλους σας!
Αποκλίνουσες Συμπεριφορές για την διάδοση του επαναστατικού τερορισμού
- Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου