...μακρύς ο δρόμος κι η Ιθάκη ίσα π' αχνοφαίνεται

Το σημερινό χρονογράφημα είναι ...
"Ακρως προσωπικό κι απόρρητο
Τριάντα δύο ολόκληρα χρόνια πέρασαν από κείνο το Αυγουστιάτικο πρωϊνό!
Ντάλα καλοκαίρι,ζέστη και αργία.
Αργία στην Ελλάδα για την κηδεία του Εθνάρχη Μακάριου της Κύπρου.
Αλλα χρόνια τότε κι η Ελλάδα συμμετείχε στο πένθος της μαρτυρικής Μεγαλονήσου που έχασε τέσσερις μέρες πριν τον Εθνάρχη της.
Στην κυριολεξία αυτό που λένε ο θάνατός σου η ζωή μου!
Η αργία της ημέρας και η σκέψη μας να πάμε για μπάνιο στη Λούτσα ήταν κομβικό σημείο στη ζωή μας.
Μιλάω για μένα και το έτερόν μου ήμισυ!
Μόλις είχα τελειώσει την τρίτη Γυμνασίου,κι εργαζόμουνα όπως κάθε καλοκαίρι σε εμπορικό κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας.
Ο νυν σύζυγος κι έρωτας της ζωής μου "μέτοικος" εξ επαρχίας μη γνωρίζων καν μπάνιο!
Και 'γω η κακομοίρα ανοιγόμουνα στα βαθιά της Λούτσας περιμένοντας τον "κυνηγό" αλλά αυτός φοβόταν μη βρέξει το μούσι του και περπάταγε μέχρι που το νερό έφτανε στον ώμο του και μετά πίσω προς την ακτή.
Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο!
Ανταλλάξαμε κλεφτές ματιές,δυο κουβέντες γρήγορα γρήγορα και το κλασικό χαρτάκι με το νούμερο του σταθερού τηλεφώνου!
Εγώ συνέχισα στο Λύκειο,ο zeidoron (κι αποκαλύψεις σας έχω!) πήγε φαντάρος κι άμα τη απολύση του ετελέσθη το μυστήριον του γάμου!
Να 'μαστε τώρα εδώ με δυο μεγάλα παιδιά και αρκετά άσπρα μαλιά!
Τριάντα δύο ολόκληρα χρόνια μετά!Μη ρωτήσει κανείς αν ζουν τόσο πολύ οι άνθρωποι!Ζουν και παραζούν,φτάνει να υπάρχει αγάπη.
"Ηταν Αυγουστιανό πρωϊ,θυμάσαι;
Συ φρόντισε ποτέ μη χειμωνιάσει!"
Συν τοις άλλοις έχει και ποιητικό τάλαντο ο καλός μου!"

Αναρτήθηκε από Σταυρούλα στις 7/8/2009 ΕΔΩ κι από τότε πέρασαν άλλες 365 μέρες συμπληρώνοντας αισίως τα χρόνια του Χριστού!

...και το ταξίδι για την Ιθάκη συνεχίζεται!