Το διπλό «φάουλ» του Κυριάκου Μητσοτάκη που σπεύδει σήμερα στη Σκοτία για να ζητήσει τις «ιδέες» του πρίγκιπα Καρόλου για την «αξιοποίηση» του Τατοΐου. Tην ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζεται να συναντήσει στις 16 Μαΐου στον Λευκό Οίκο τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν με την ατζέντα να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ενεργειακή ασφάλεια και την κλιματική αλλαγή, έκπληξη προκαλεί ένα άλλο ταξίδι του πρωθυπουργού και συγκεκριμένα η επιλογή του να μεταβεί σήμερα στη Σκοτία προκειμένου να ζητήσει τα «φώτα» του πρίγκιπα της Ουαλίας Καρόλου για το πώς να «αξιοποιηθεί» το Τατόι! «Η επίσκεψη του πρωθυπουργού έχει ως στόχο την ανταλλαγή ιδεών για την αξιοποίηση του Τατοΐου», έλεγαν ρητά χθες κυβερνητικές πηγές και το γεγονός αυτό αποτελεί βέβαια ένα διπλό «φάουλ» του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος σήμερα μ’ αυτήν την επίσκεψη ξεπερνά ακόμα και τον πατέρα του που είχε προκαλέσει πολιτική αναταραχή τον Φεβρουάριο του 1988, όταν σε συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο είχε διατυπώσει την άποψη ότι το δημοψήφισμα για τη βασιλεία το 1974 υπήρξε «unfair». Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μεγάλη κρίση στην ίδια τη Ν.Δ. και να υποχρεωθεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να ανασκευάσει όπως όπως τις δηλώσεις του. Αλλά πώς αποφάσισε ο Κυρ. Μητσοτάκης να καταφύγει στον Κάρολο για την «αξιοποίηση» του Τατοΐου; Υποτίθεται ότι εκτίμησε τη διακηρυγμένη θέση του Καρόλου για «στενές σχέσεις» με την Ελλάδα, το «προσωπικό του ενδιαφέρον για το Τατόι», καθώς και την εμπειρία του από την «αξιοποίηση» ενός βασιλικού κτήματος του 18ου αιώνα στη Σκοτία, του Dumfries House, το οποίο, κατά τις ίδιες κυβερνητικές πηγές «διαχειρίζεται το Ιδρυμα του πρίγκιπα της Ουαλίας με τη μορφή κοινωνικής προσφοράς» και όπου μάλιστα θα ξεναγηθεί και θα φιλοξενηθεί ο πρωθυπουργός από τον εστεμμένο οικοδεσπότη του. Και γιατί μιλάμε για διπλό «φάουλ»; Πρώτα απ’ όλα γιατί η σχέση του Καρόλου με την Ελλάδα είναι μόνο έμμεση. Ο πατέρας του Φίλιππος, σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ, ο οποίος καταγόταν από την οικογένεια των Γκλίξμπουργκ και έφερε τον τίτλο του «πρίγκιπα της Ελλάδος» δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του στη χώρα μας για πολιτικούς λόγους, εφόσον δεν μπορούσε να χωνέψει ούτε την πρώτη κατάργηση της βασιλείας.
Η σχέση του Καρόλου με την Ελλάδα περιορίζεται στις στενές σχέσεις του με την οικογένεια Γκλίξμπουργκ. Ο Κάρολος είναι νονός της Μαρίας-Ολυμπίας, κόρης του γιου του Γκλίξμπουργκ, Παύλου, ενώ ο γιος του, πρίγκιπας Γουίλιαμ, τον οποίο έχει βαφτίσει ο Γκλίξμπουργκ, έχει με τη σειρά του βαφτίσει τον γιο του Παύλου, Κωνσταντίνο-Αλέξιο.
Η ανάθεση, λοιπόν, στον Κάρολο χρέη «συμβούλου» για την αξιοποίηση του Τατοΐου επαναφέρει από το παράθυρο τη διεκδίκηση του Γκλίξμπουργκ να διατηρήσει κάποια σχέση με αυτό που ονόμαζε «το σπίτι μου», κατά τη διάρκεια των μακρόχρονων δικαστικών αγώνων με το ελληνικό Δημόσιο, έως ότου διευθετηθεί οριστικά το ζήτημα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στο οποίο είχε ο ίδιος προσφύγει.
Το δεύτερο φάουλ είναι η αναφορά του Dumfries House ως μοντέλου γι’ αυτή την «αξιοποίηση». Είναι δεδομένο ότι ο τρόπος που διαχειρίζεται ο Κάρολος αυτό το περιουσιακό στοιχείο, μέσω του «Ιδρύματός» του, εξαρτάται απολύτως από το γεγονός ότι ο ίδιος ανήκει σε μια εν ισχύι βασιλική οικογένεια.
Αντίθετα, στην Ελλάδα έχει οριστικά καταργηθεί η βασιλεία, επομένως δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν για το Τατόι οι ίδιες ή παρόμοιες ρυθμίσεις. Αλλά και ως πρόσωπο ο Κάρολος είναι εντελώς ακατάλληλος για τον ρόλο του συμβούλου, εφόσον εκπροσωπεί τις σχέσεις της δικής του οικογένειας με τους Γκλίξμπουργκ και συνδέεται στενά με εκείνον τον οποίο ο ελληνικός λαός έχει αποφασίσει να εκδιώξει οριστικά με το δημοψήφισμα του 1974.
Με την επίσκεψή του αυτή και τις δηλώσεις για το Τατόι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μοιάζει να μη γνωρίζει ότι το ζήτημα της λεγόμενης «βασιλικής περιουσίας» διευθετήθηκε οριστικά το 2002 από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου, που δέχτηκε ότι πρέπει να καταβάλει η ελληνική κυβέρνηση ως «δίκαιη ικανοποίηση» στον τέως 12 εκατ. ευρώ και 900.000 στην αδελφή του Ειρήνη.
Το ποσόν βέβαια που διεκδικούσε ο τέως ήταν αστρονομικό - 35 φορές μεγαλύτερο! Το τέλος αυτής της υπόθεσης περιγράφει σε μελέτη του ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, ο οποίος υπήρξε βασικό μέλος της επιτροπής νομικών του ελληνικού κράτους στο Δικαστήριο (Νίκος Κ. Αλιβιζάτος, «Η βασιλική περιουσία στο Στρασβούργο», εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα 2003).
Με την απόφαση αυτή έχει πάψει να έχει κάθε σχέση με το Τατόι (και τα άλλα κτήματα που διεκδικούσε) ο Γκλίξμπουργκ και η οικογένειά του, επομένως και ο Κάρολος. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν δέχτηκε ότι η κατάργηση της βασιλείας στην Ελλάδα είχε κάποιο μεμπτό θεσμικά στοιχείο. Το μόνο που έκρινε ήταν ότι θα έπρεπε να δοθεί μια «εύλογη» αποζημίωση στον τέως. Αυτή δόθηκε και έτσι η υπόθεση τελείωσε, προτού την επαναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ότι ο λόγος της συντριπτικής επικράτησης του «Οχι» στο δημοψήφισμα του 1974 βασίζεται στο γεγονός ότι ο Γκλίξμπουργκ νομιμοποίησε τη χούντα και συνεργάστηκε μαζί της, προτού καταλάβει ότι οι δικτάτορες δεν του έδιναν καμιά σημασία. Και βέβαια την περίοδο της Μεταπολίτευσης οι νοσταλγοί της χούντας και της μοναρχίας συνέκλιναν πολιτικά και τελικά ταυτίστηκαν στα ίδια πολιτικά μορφώματα.
Αυτά τα γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης, όπως τα γνώριζε και ο πατέρας του. Αλλά όπως ο Κωνσταντίνος, έτσι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί σήμερα ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί την άγνοια των νεοτέρων γι’ αυτήν τη σκοτεινή περίοδο της ιστορίας μας που σημαδεύτηκε από τους Γκλίξμπουργκ. Κάνει λάθος.
Γιάννης Μπασκάκης - Δημήτρης Ψαρράς
Το σχόλιο του κυβερνητικού εκπροσώπου:
Για την συνάντηση του πρωθυπουργού με τον πρίγκιπα Κάρολο και το πρωτοσέλιδο της «ΕΦΣΥΝ» ανέφερε «δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική το πρωτοσέλιδο αυτό. Θυμάμαι όταν ήταν πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας είχε υποδεχθεί ο ίδιος και η σύζυγός του, και σωστά είχε κάνει, με πολύ θερμό και πανηγυρικό τρόπο τον διάδοχο του βρετανικού θρόνου. Αλοίμονο αν τέτοιου είδους συναντήσεις, επικοινωνίες, συνιστούν θεσμική εκτροπή. Όπως δεν συνιστούσε θεσμική εκτροπή και τότε έτσι δεν συνιστά και σήμερα».
Συμπλήρωσε δε ότι εδώ και πολύ καιρό η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει ένα σχέδιο αξιοποίησης και ανάδειξης του κτήματος Τατοϊου, υπογραμμίζοντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση η κυβέρνηση αυτή να παραδώσει το Τατόι όπως το παρέλαβε, σε άθλιες συνθήκες. «Όποιος μπορεί να συνδράμει με ιδέες και τεχνογνωσία στην αξιοποίηση και ανάδειξη που γίνεται με την ευθύνη του ελληνικού δημοσίου θα αξιοποιηθούν οι ιδέες και οι προτάσεις αυτές» είπε.
Τι (έκανε ότι) δεν κατάλαβε ο κ. Οικονόμου για το πρωτοσέλιδό μας
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έκανε ότι δεν κατάλαβε το κύριο θέμα της σημερινής «Εφ.Συν.». Απαντά για τη συνάντηση Μητσοτάκη-Καρόλου με το επιχείρημα ότι και ο Αλέξης Τσίπρας είχε συναντήσει ως πρωθυπουργός τον πρίγκιπα της Ουαλίας. Αλλά βέβαια το ζήτημα δεν βρίσκεται εκεί. Ο Κάρολος είναι μέλος της αγγλικής βασιλικής οικογένειας, η οποία βρίσκεται ακόμα στον θρόνο, επομένως είναι αυτονόητη η όποια συνάντηση εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης (και φυσικά του πρωθυπουργού) με αυτόν και με τα άλλα μέλη της βασιλικής αυτής οικογένειας.
Η διαφορά (και φυσικά η αντίρρηση της «Εφ.Συν.») βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτή η συνάντηση πραγματοποιήθηκε με αποκλειστικό αντικείμενο την «αξιοποίηση» των πρώην βασιλικών κτημάτων και οικημάτων στο Τατόι.
Αναγκαζόμαστε να επαναλάβουμε για να το κατανοήσει και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος:
- Το μόνο που συνδέει τον Κάρολο με το Τατόι είναι η συγγενική του σχέση με τον Γκλίξμπουργκ, μια σχέση που ενισχύεται με επαναλαμβανόμενες «κουμπαριές» των κατιόντων συγγενών τους.
- Το μοντέλο του Dumfries House, το οποίο υποτίθεται θα μεταφερθεί και στο Τατόι είναι εντελώς απαράδεκτο, εφόσον πρόκειται για ένα ανάκτορο μιας βασιλικής οικογένειας που παραμένει στον θρόνο της. Επομένως η ιστορία της που προβάλλεται στις οργανωμένες επισκέψεις στη Σκοτία δεν μπορεί να έχει σχέση με την προβολή της ιστορίας του βασιλικού θεσμού στην Ελλάδα και ειδικά στο Τατόι. Ενώ είναι κατανοητή η προβολή ενός μυθικού παρελθόντος της αγγλικής βασιλικής οικογένειας, είναι εντελώς ανιστόρητη και πολιτικά απαράδεκτη η αποσιώπηση του ρόλου της ελληνικής βασιλικής οικογένειας, για την οποία έχει τελεσίδικα αποφανθεί ο ελληνικός λαός από το 1974.
Μιλώντας στη Βουλή μετά την καταστροφική πυρκαγιά του περσινού καλοκαιριού, ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε «βασιλικά κτήματα». Αμέσως κατάλαβε την γκάφα και έσπευσε κατά τη συνήθειά του να την επιρρίψει σε άλλους: «Κάποιοι ενοχλούνται που τα λέμε έτσι, αλλά έτσι τα λέει ο κόσμος...» (21.8.2021).
Δυστυχώς, απ' ό,τι φαίνεται, ο κ. Μητσοτάκης επιστρέφει στην αμφισβήτηση του δημοψηφίσματος του 1974, ακολουθώντας τη δήλωση περί «unfair» του πατέρα του. Βέβαια πίσω από όλα αυτά δύσκολα κρύβονται οι οικονομικές προσδοκίες μεγάλων επιχειρηματικών συγκροτημάτων που καλοβλέπουν αυτό το «φιλέτο» της ελληνικής γης.
Δημήτρης Ψαρράς https://www.efsyn.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου