Εχει παλιόκαιρο στον καπιταλισμό! Κινδυνεύουν ζωές - Το κρίμα στο λαιμό σας!

Εχει παλιόκαιρο στον καπιταλισμό!

της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΥΡΙΛΛΑ

H Πολωνία είχε πάντα κρύο το χειμώνα. Αλλά δεν ήταν πάντα μια χώρα που ζει στον παράδεισο της ελευθερίας και του ευκαιριών του καπιταλισμού, όπως τώρα.

Η Βουλγαρία, κρύα χώρα κι αυτή το χειμώνα, γνώρισε όμως τη ζεστασιά της ελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας, την οποία στερήθηκε για κάποιες δεκαετίες.

Η Ιταλία είναι χώρα που το βόρειο τουλάχιστον μέρος της έχει πάντα κρύο και που σε αντίθεση με την Πολωνία ζούσε πάντα στον θαυμαστό καπιταλιστικό κόσμο των θαυμάτων.

Η Γαλλία, ω ναι, η Γαλλία, και εκεί δεν λείπει το δριμύ χειμωνιάτικο κρύο, συγκαταλέγεται εντούτοις στις πρωτοπόρες αναπτυγμένες χώρες του ελεύθερου καπιταλισμού. Βέβαια έχει και αυτή τα προβλήματά της, πλην όμως λάμπει από το φως της ευημερίας.

Η Ελλάδα, σαν την Ιταλία το κρύο εμφανίζεται πιο βαρύ στις βόρειες περιοχές της, αλλά δεν λείπουν και οι στιγμές της ανείπωτης «χαράς» να χιονίσει και νοτιότερα. Μα και δική μας χώραι απολαμβάνει, επίσης, τη μαγεία της ελεύθερης οικονομίας.

Αυτή είναι η μία όψη της εικόνας των ομοιοτήτων. Λείπει, όμως, μια μικρή, τόση δα, λεπτομέρεια.

Πολωνία: Eξήντα πέντε νεκροί, ως τώρα, από το ψύχος. Δώδεκα άνθρωποι που ήταν «ελεύθεροι» στο δικαίωμα να μην μπορούν να ζεσταθούν.

Βουλγαρία: Δύο Ιρακινοί πρόσφυγες δεν άντεξαν την καπιταλιτιστική «ζεστασιά»…

Ιταλία: 6 «ελεύθεροι» άστεγοι πέθαναν από το κρύο.

Γαλλία: Η κυβέρνηση μάζεψε τις κουβέρτες από τους «ελεύθερους» θαμώνες των πεζοδρομίων… Μήπως γιατί ο κουλουριασμένος και παγωμένος άστεγος των Παρισιών θαμπώνει την πόλη του Φωτός;

Ελλάδα: Μια ηλικιωμένη γυναίκα εναπόθεσε την ελπίδα της για λίγη ζέστη σ’ ένα μαγκάλι. Και το μαγκάλι την εκδικήθηκε και της έκοψε το οξυγόνο. Κάποτε ήταν κάποιοι φοιτητές, που κι αυτοί ευτυχισμένοι στον καπιταλιστικό κόσμο των ελευθεριών, είχαν την ευκαιρία να ανάψουν το μαγκάλι για να ζεσταθούν.

Αλλά πώς να αντέξει κανείς τόσες «ελευθερίες» και τόσες «ευκαιρίες»; Κυριολεκτικά «έσκασαν» από την τόση «ελευθερία»… Στη Μόρια οι πρόσφυγες «ελεύθερα» θάβονται μαζί με τις σκηνές του μέσα στο χιόνι.

Σε αυτόν, λοιπόν, τον θαυμαστό κόσμο των ομοιοτήτων υπάρχει και μία διαφορά… Στην Πολωνία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Μόσχα κάποτε… στον 20ο αιώνα δεν μετρούσαν νεκρούς από το κρύο.

Δυστυχώς, αυτή την περίφημη «ευκαιρία» της συλλογής παγωμένων ανθρώπων, που απαντάει στον απανταχού κόσμο της ελεύθερης οικονομίας, όπου ελεύθερα πλουτίζουν οι λίγοι και το ίδιο ελεύθερα εξαθλιώνονται οι πολλοί, δεν την είχαν. 

Βέβαια, ήταν ένας κόσμος ανελεύθερος, θα πουν κάποιοι, πιθηκίζοντας την πιο διαδεδομένη προπαγάνδα που εξυφαινόταν στη «Γη της Ελευθερίας».

Αλλοίμονο, στον «ελεύθερο» κόσμο μας, οι ελεύθεροι εξαθλιωμένοι, ελεύθερα πεθαίνουν….
http://www.imerodromos.gr/

Κινδυνεύουν ζωές – Το κρίμα στο λαιμό σας!

των Νίκου Μπογιόπουλου - Γεράσιμου Χολέβα

Τέτοιες ώρες, όταν κινδυνεύουν να χαθούν ανθρώπινες ζωές από το κρύο, τα λόγια περιττεύουν: Εάν δεν είναι κοινά καθάρματα –ναι, καθάρματα – όσοι έχουν την ευθύνη, να βρουν τώρα τις απαραίτητες λύσεις για τους πρόσφυγες στη Μόρια της Λέσβου και όπου αλλού βρίσκονται και κινδυνεύουν παιδιά, γυναίκες, γέροι και άρρωστοι.

Να επιτάξουν ξενοδοχεία και θερμαινόμενους χώρους (της εκκλησίας – ναι, ναι και της εκκλησίας- και οποιουδήποτε άλλου φορέα έχει τέτοια δυνατότητα) με την απαραίτητη υποδομή. Να επιτάξουν πλοία εφοπλιστών. Να ανοίξουν χώρους δημοτικούς και της περιφέρειας για την φιλοξενία των προσφύγων. Τώρα!

Τώρα. Η νύχτα δεν μπορεί να περάσει έτσι.

Τα αδιανόητα και …χαλαρά που είπε ο υπεύθυνος Συντονιστικού για το προσφυγικό, Γιώργος Κυρίτσης [«…αν έχεις 10.000 ανθρώπους και κατόρθωσες κάπως να βολέψεις 9.000 και σου μείνανε 1.000 σε σκηνές (…) προσπαθείς να κάνεις 10 θα καταφέρεις τα 8, δυστυχώς…»] δεν αφορούν ανθρώπους, αλλά εμπορεύματα σε μπακάλικο.


Οι υποσχέσεις του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννη Μουζάλα, (κανένας πρόσφυγας στο κρύο κ.α) είναι απλά άλλη μια φούσκα που έσκασε.

Τώρα μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Τώρα πάρτε μέτρα!

Η μεταφορά 120 προσφύγων, σε ξενοδοχείο νοικιασμένο από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, δεν φτάνει. Να μην περιμένουμε να ψάξουν να βρουν τη συνείδηση τους όποιοι ξενοδόχοι αρνούνται να στεγάσουν πρόσφυγες, όποιοι μπορούν να βοηθήσουν και δεν το κάνουν. Δεν υπάρχει χρόνος.

Το θέμα είναι να βρεθεί λύση για κάθε πρόσφυγα και να μη θρηνήσουμε θύματα από τη βαρβαρότητα. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Κι ας μην υπολογίζονται έτσι από την Ευρωπαϊκή σας Ένωση. Κι ας μην μετριούνται έτσι από τις συμφωνίες σας με την Τουρκία.

Η κυβέρνηση – που μέχρι τώρα κρύβεται πίσω από την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού – έχει την απόλυτη ευθύνη για ό,τι συμβαίνει και για ό,τι θα συμβεί.

Το ξαναλέμε: Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Σε αυτές τις περιπτώσεις η ανθρωπιά μετριέται με πράξεις. Μόνο αν είσαι κάθαρμα κρύβεσαι πίσω από λόγια για να μην κάνεις τίποτα. Πράξεις, λοιπόν, τώρα.

Όχι αύριο. Τώρα!

Νίκος Μπογιόπουλος – Γεράσιμος Χολέβας
http://www.imerodromos.gr/