ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ: ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ 73

Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014 στις 7:30 το απόγευμα στο Δημοτικό Θέατρο, το «Ανυπότακτο Αγρίνιο», τιμώντας το σύνολο του αντιδικτατορικού αγώνα, και ιδιαίτερα τη σύγκρουση των φοιτητών του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 1973, παρουσιάζει την ταινία μεγάλου μήκους του αγρινιώτη δημιουργού-σκηνοθέτη Νίκου Αντωνάκου «Δεξιότερα της Δεξιάς».

Λίγα λόγια για την ταινία

Η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1989. Είχε διευθυντή φωτογραφίας τον Λευτέρη
Παυλόπουλο ηχολήπτη τον Μίμη Κασιμάτη, σκηνογράφο τον Μικέ Καραπιπέρη, και ενδυματολόγο την Ρένα Γεωργιάδου. Το Μοντάζ έκανε ο Γιώργος Τριαντάφυλλος, την μουσική έγραψε ο Χρήστος Λεοντής, και το σενάριο έγραψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης της ταινίας Νίκος Αντωνάκος.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Πέτρος Φυσσούν , Γιώργος Νινιός , Τάκης Μόσχος , Νικήτας Τσακίρογλου , Μηνάς Χατζησάββας , Γιώτα Φέστα , Βασίλης Κολοβός , Βάσος Ανδρονίδης , Γιώργος Μπάρτης , Αντώνης Αντωνίου (I) , Γεράσιμος Σκιαδαρέσης , Αρτό Απαρτιάν , Τίμος Περλέγκας , Αντώνης Βλησίδης , Ευαγγελία Σέχα , Νίκος Αλεξανδρόπουλος , Ρολάνδος Χρέλιας , Άγγελος Γεωργιάδης , Βαγγέλης Κτενάς , Κίσκα Μανουσέλη , Χρήστος Νάτσιος , Παύλος Ορκόπουλος , Κώστας Παπαχρήστος , Τώνης Γιακωβάκης , Θοδωρής Προκοπίου

Πλοκή: Μια ομάδα ανθρώπων, που ο καθένας αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία, διαμορφώνουν και διαμορφώνονται από την Ιστορία. Με μικρές ή μεγάλες πράξεις, με θάρρος ή δισταγμούς, με συγχύσεις ή καθαρότητα, όλοι μαζί συνθέτουν την τοιχογραφία μιας ταραγμένης περιόδου, που σημάδεψε βαθιά τις συνειδήσεις και τις εξελίξεις της πατρίδας μας.
Την παραγωγή υπογράφουν η εταιρεία «ΚΟΙΝΟ - ΚΙΝΗΣΗ Ε.Π.Ε.» και το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ.

Η ταινία έχει αποσπάσει τα παρακάτω βραβεία:
Α΄ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ (Φεστιβάλ κινηματογράφου Βαλένθια)
Α΄ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ (30ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)
Β΄ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ (30ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)
ΜΑΚΙΓΙΑΖ (30ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)
ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ (30ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)

Νίκος Αντωνάκος
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Το πραγματικό όνομα της οικογένειάς του δεν ήταν Αντωνάκος, αλλά αυτό ήταν ένα ψευδώνυμο που διάλεξε ο πατέρας του όταν ήθελε να αλλάξει το επίθετό του.

Εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Τα αστέρια δεν φάνηκαν» και το μυθιστόρημα «Δεξιότερα της δεξιάς» (1989), το οποίο έγινε και η δεύτερη ταινία του μεγάλου μήκους.

Η πρώτη του ήταν «Το ράλι του θανάτου» (1968). Σπούδασε κινηματογράφο στο Λονδίνο όπου συνεργάστηκε με διάφορες αριστερές εφημερίδες. Στην Αγγλία ήταν ανταποκριτής του Ριζοσπάστη, στον οποίο συνέχισε να αρθρογραφεί, ενώ τα τελευταία χρόνια έκανε κριτική κινηματογράφου και έγραφε ανταποκρίσεις από διάφορα Φεστιβάλ.

Σκηνοθέτησε την τηλεοπτική εκπομπή «Τέχνη και πολιτισμός» και τη θεατροποιημένη τριλογία «Η ζωή, ο έρωτας, ο θάνατος». Σε αυτή την τελευταία εμφανίζονταν μπαλέτα από την Κένυα και αφηγητής ήταν ο Μάνος Κατράκης.

Για την ΕΡΤ δούλεψε για τις εκπομπές «Η ΕΡΤ στη Βόρεια Ελλάδα», «Η έρευνα», «Πορτρέτα ασήμων ανθρώπων», «Άνθρωποι και επαγγέλματα» και τα σήριαλ «Ντόκτορ Τικ», «Ο δεύτερος άνθρωπος» κ.ά.

Είχε γράψει τα σενάρια για τις ταινίες του, αλλά και για άλλες όπως «Μείνε κοντά μου αγαπημένε» (1968), «Η θυρωρίνα» (1968), «Το τελευταίο αντίο» (1969), «Ο Σταύρος είναι πονηρός» (1970), «Μάρα η τσιγγάνα» (1971), «Αδελφοί Μανάκια (1988).

Ήταν Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, μέλος του Δ.Σ. της για περισσότερο από 10 χρόνια. Μέλος της Διοίκησης και της Εκτελεστικής Γραμματείας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Σκηνοθετών (FERA) για αρκετά χρόνια, επίσης μέλος της Διοίκησης της Διεθνούς Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Οπτικοακουστικά Μέσα (FISTAV), μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Υπουργείου Πολιτισμού για τον κινηματογράφο, σε δύο θητείες, Αντιπρόεδρος της Κίνησης Διανοούμενων και Καλλιτεχνών για την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, συντονιστής της Πανκαλλιτεχνικής Κίνησης και, για δύο θητείες, μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Θα κλείσουμε αυτό το δελτίο τύπου με το σημαντικότερο για μας πολιτικό σύνθημα των ημερών «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία η χούντα δεν τελείωσε το 73» και το ποίημα του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι «Ξελασπώστε το μέλλον» σε μετάφραση του Γιάννη Ρίτσου.

Ξελασπώστε το μέλλον - Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

«Το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του έτσι νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς. | Από τα βράγχια, κομσομόλε, άρπαξέ το ! | Απ' την ουρά του, πιονιέροι, εσείς. | Η κομμούνα δεν είναι μια βασιλοπούλα του παραμυθιού, που λες, για να την ονειρεύεσαι τις νυχτιές. | Μέτρησε, καλοσκέψου, σημάδεψε και τράβα, βήματα τα βήματα, έστω και πάνω σε μικροζητήματα. | Δεν είναι μόνον ο κομμουνισμός στη γη, στα κάθιδρα εργοστάσια εκείνα. | Είναι και μες στο σπίτι, στο τραπεζάκι μπρός, στις σχέσεις, στη φαμίλια, στην καθημερινή ρουτίνα. Εκείνος κει, που ολημερίς τριζοβολάει βλαστήμιες σαν κάρο κακογρασωμένο, εκείνος που, σαν ολολύζει η μπαλαλάικα χλωμιάζει ευθύς, αυτός το μπόι του μέλλοντος δεν το ‘χει φτασμένο. | Πόλεμος δεν είναι μόνο, όπως θαρρείς εσύ, να λες ναι ναι, στα μέτωπα με βολές πολυβόλου. Της φαμίλιας, του σπιτικού, η επίθεση, για μας μικρότερη απειλή δεν είναι διόλου. | Εκείνος που υποτάχτηκε στην πίεση της φαμίλιας, κοιμάται μες στη μακαριότητα ρόδων φτιαγμένων με χαρτί, αυτός δεν έφτασε το μπόι της προσήλιας, της δυνατής ζωής εκείνης που θα ‘ρθει. | Σαν τη φλοκάτα και το χρόνο επίσης, ο σκόρος την καθημερινότητας τον κατατρώει στιγμή-στιγμή. | Το μανισμένο ρούχο των ημερών μας για ν' αερίσεις ε, κομσομόλε, τίναξέ το εσύ».