Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Εσύ τι θυσίασες για την πατρίδα, υπουργέ;


Του Αλέκου A. Ανδρικάκη 
andrikakis@patris.gr

Οι Έλληνες πληρώνουν με αίμα τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας τα τελευταία χρόνια κι οι πολιτικοί συνεχίζουν να έχουν τα προνόμιά τους, σε κάθε επίπεδο. Κι από πάνω ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου με θράσος αναφωνεί: «Να κάνουμε όλοι θυσίες»! Ποιες είναι οι δικές σας θυσίες λοιπόν;

Όταν τα παιδιά των Ελλήνων μαραζώνουν χωρίς δουλειά, χωρίς μέλλον, απογοητευμένα από τα αδιέξοδα στα οποία τα οδηγήσατε, τα δικά σας παιδιά, τα παιδιά των πολιτικών, διορίζονται στη βουλή και σε άλλες θέσεις. Όταν τα παιδιά μας έχουν μετατραπεί σε στοιχεία στα ποσοστά ανεργίας, τα παιδιά του Πολύδωρα, τα δικά σας παιδιά, διορίζονται στη βουλή, επειδή ο πατέρας τους είχε το προνόμιο να είναι πρόεδρος μιας ημέρας στη βουλή. Κι έχει το απύθμενο θράσος να λέει ότι είχε δικαίωμα να διορίσει την κόρη του!

Δηλαδή, τα δικά σας παιδιά είναι άλλου θεού και τα δικά μας κάποιου άλλου, κατώτερου;

Πότε μέτρησες, υπουργέ, τα ευρώ σου να δεις αν φτάνουν για να πας να ψωνίσεις για την οικογένειά σου;

Πότε αναζήτησες τα ευρώ για να συμπληρώσεις το σχολικό χαρτζιλίκι στα παιδιά σου;

Βρέθηκες ποτέ στη θέση να μην έχεις να πληρώσεις το ρεύμα και τα χαράτσια και να σου κόβουν το ρεύμα;

Να σε απειλεί η τράπεζα με κατάσχεση, αφού πλέον δεν έχεις μισθό ή ο πετσοκομμένος μισθός σου δεν επαρκεί για τις δόσεις;

Βρέθηκες στη θέση να κρύβεσαι από τον σπιτονοικοκύρη σου επειδή δεν έχεις πληρώσει το νοίκι;

Βρέθηκες στη θέση να σου κάνουν έξωση επειδή αδυνατείς να πληρώσεις, όπως εκείνη η 47χρονη καρκινοπαθής, που πέθαινε και την έβγαζαν από το σπίτι;

Ξέρεις πόσοι Έλληνες τώρα θα απειλούνται από την εφορία για κατασχέσεις ή προσωποκρατήσεις επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τα απίστευτα ποσά με τα οποία τους φορολογήσατε φέτος;

Εσύ υπουργέ, αυτά τα βλέπεις μόνο στις κινηματογραφικές ταινίες σου.

Πες μας λοιπόν. Εσύ, τι θυσία κάνεις για τον τόπο αυτό, υπουργέ; Πότε πόνεσες όπως πονούν εκατομμύρια Ελλήνων;

Η εκπροσώπηση του πολίτη θα έπρεπε να αποτελεί τιμή. Την ύψιστη τιμή. Κι όχι ένα αισχρό, ανήθικο και χρυσοφόρο επάγγελμα, όπως το καταντήσατε...

Όσο περνά ο καιρός βεβαιώνομαι ακόμη περισσότερο ότι πάντα εκείνοι που μας κυβερνούν, εκείνοι που παίρνουν τις αποφάσεις για μας , χωρίς να μας ρωτήσουν (αφού άλλα λένε προεκλογικά κι άλλες εντολές απ’ το λαό παίρνουν, κι άλλα πάντα εφαρμόζουν μετεκλογικά…), δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα που ζει ο μέσος Έλληνας. Δεν γνωρίζουν την αληθινή ζωή, ούτε την καταλαβαίνουν, αφού ούτως ή άλλως δεν έχουν την αγωνία για την καθημερινότητα. Πώς όμως ο πολιτικός χωρίς να έχει αυτή τη γνώση, χωρίς να ξέρει πώς βγαίνει η ζωή με το μεροκάματο ή, πολύ περισσότερο, πώς βγαίνει η ζωή χωρίς μεροκάματο, μπορεί να παίρνει αποφάσεις για τους άλλους και την πραγματική ζωή τους;

Για τον ίδιο βέβαια, αφού δεν ξέρει τον αγώνα της πραγματικής ζωής, είναι το πιο εύκολο πράγμα να απολαμβάνει τα πολιτικά προνόμια και να δίνει «συμβουλές» στους άλλους, και να τους προκαλεί…

Γιατί η σημερινή αναφορά; Μα έχω ακόμη στ’ αυτιά μου τη δήλωση που έκανε την περασμένη Πέμπτη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, σε εκπομπή του Mega. Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα νέα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, συνεχίζοντας τη βαρβαρότητα των μνημονίων, παρά τις διαφορετικές προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ και των άλλων κυβερνητικών συμμάχων, είπε με ύφος πατερούλη του έθνους: "Όλοι πρέπει να θυσιάσουμε κάτι για να ανακτήσουμε όσα χάσαμε"! Όλοι; Όλοι;

Για να ρωτήσω λοιπόν εγώ, αφού οι λαμπεροί συνάδελφοί μου δεν το έκαναν, τι θυσιάζεις εσύ υπουργέ; Εσύ, που και αποφασίζεις για τις θυσίες των άλλων και τους καλείς να θυσιαστούν, τι θυσιάζεις; Τι θυσιάζεις για την πατρίδα, εσύ που καλείς τους άλλους να το κάνουν στο όνομα της πατρίδας (στην πραγματικότητα, που πλέον όλοι ξέρουμε,όχι για την πατρίδα, αλλά για τα συμφέροντα των αγορών, της Μέρκελ και των τραπεζών…)

Εσένα, λοιπόν, υπουργέ που σου είναι τόσο εύκολο να αποφασίζεις για τη σφαγή των άλλων, ενώ εσύ να απολαμβάνεις τα εξωφρενικά κι ανήθικα προνόμια, να σου θυμίσω τι θυσιάζουν οι Έλληνες, και με τη δική σου ψήφο εδώ και δύο χρόνια, για να κερδίσουν κι άλλα οι αγορές κι η Μέρκελ. Ιδού λοιπόν η θυσία στην οποία αναγκάσατε τους Έλληνες:

-Έχουν θυσιάσει την ίδια τη ζωή τους πάνω από 2.500 άνθρωποι, αυτοκτονώντας από την απόγνωση που τους οδήγησε το διεφθαρμένο και ανίκανο πολιτικό σύστημα.

-Επίσημα 1,15 εκατ. Έλληνες είναι χωρίς δουλειά. Είναι πολύ περισσότεροι φυσικά, αφού όλοι οι άνεργοι δεν καταγράφονται.

-Επίσημα, πάνω από ένας στους δύο νέους είναι χωρίς δουλειά, ενώ από τους υπόλοιπους άλλοι εργάζονται για 400 ευρώ και άλλοι αναγκάζονται να ξενιτευτούν για να επιβιώσουν και έχουν μια ελπίδα στο μέλλον τους.

-Μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2012 χάθηκαν άλλες 400.000 θέσεις εργασίας, κι άλλες τόσες στο δεύτερο.

-Σχεδόν 330.000 οικογένειες δεν έχουν ούτε ένα εργαζόμενο μέλος.

-Πεινασμένα παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία, επειδή πλέον οι γονείς τους δεν έχουν τη δυνατότητα να τους εξασφαλίζουν την καθημερινή τροφή.

-Το 68% των Ελλήνων ζει ήδη κάτω ή κοντά στο όριο της φτώχειας, όπως η ίδια η Κομισιόν έχει ανακοινώσει.

-Οι άστεγοι αυξήθηκαν κατά 25%.

-Χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν καν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν το φαγητό τους και αναγκάζονται να προσφεύγουν στα συσσίτια ή να αναζητούν την τροφή τους στα σκουπίδια των λαϊκών αγορών και των σούπερ μάρκετς.

-Οι μισθωτοί, αν δεν χάνουν τη δουλειά τους, χάνουν το μισό μισθό τους ή εργάζονται χωρίς ασφάλεια, και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλήρωτοι.

-Κόβονται συντάξεις, μετατρέποντας σε επαίτες ανθρώπους που δούλεψαν μια ολόκληρη ζωή, σε αντίθεση με τους περισσότερους από εσάς τους «επίλεκτους», που δεν έχετε κάνει ένα πραγματικό μεροκάματο, δεν βγάλατε ποτέ το ψωμί σας με τον ιδρώτα σας…

-Κόβονται τα κοινωνικά επιδόματα, τα επιδόματα ανεργίας, χωρίς καν να σας νοιάζει πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι…

-Κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία, βιβλιοθήκες για να κάνουμε «οικονομία». Χάνονται άνθρωποι, δηλαδή, στο όνομα των «περικοπών» την ώρα που τα μέλη του πολιτικού συστήματος συνεχίζουν να ζουν και να αμείβονται πλουσιοπάροχα, να έχουν προκλητικά προνόμια, να διορίζουν τα παιδιά τους ανεξέλεγκτα και προκλητικά.

-Υγιείς επιχειρήσεις μετατράπηκαν σε προβληματικές, επειδή τις υποχρεώσατε σε μια παράλογη κι ανήθικη «θυσία»…

-Άνθρωποι των 500 ευρώ καλούνται να πληρώνουν τεράστια ποσά στο ΕΤΑΚ και στα έκτακτα χαράτσια. Από πού θα πληρώσουν;

Μετράμε νεκρούς, μετράμε πεθαμένες ζωές, μετράμε πόνο και δυστυχία. Μετράμε θλίψη… Να η «θυσία» την οποία επιβάλατε στους Έλληνες… Αυτή είναι η θυσία των Ελλήνων. Αυτή τη θυσία επιβάλατε όλοι εσείς που κυβερνήσατε και κυβερνάτε, εξασφαλίζοντας με ψέματα την ψήφο των Ελλήνων, παραπλανώντας τους, για να εφαρμόσετε μετά άλλες πολιτικές. Πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα σε έναν πραγματικό πόλεμο; Σκοτώνετε με τις αποφάσεις σας τον κόσμο κι εσείς με τόσο θράσος τους καλείτε «όλους μας να συνεισφέρουμε»; Πραγματικό θράσος…

Η δική σου θυσία υπουργέ;

Να μερικές από τις θυσίες των Ελλήνων. Η δική σου θυσία ποια είναι, λαλίστατε υπουργέ; Από πού αντλείς το θράσος να λες δημόσια «όλοι να κάνουμε θυσίες»; Χωρίς μάλιστα οι δημοσιογράφοι που σε έχουν απέναντι να διατυπώσουν το αυτονόητο ερώτημα… Γιατί έχουν δουλείες, έχουν δεσμεύσεις, οφείλουν εξυπηρετήσεις στην πολιτική εξουσία, που τους εξυπηρετεί.

Κι απέναντι στη θυσία αυτή εσύ δείχνεις θράσος. Δείχνεις ασέβεια. Τολμάς να εκστομίζεις τέτοια πράγματα.

Ιδού ποια είναι η δική σας «θυσία», η «συμβολή» του πολιτικού συστήματος, όλων των επιπέδων, στα δεινά του ελληνικού λαού:

Όταν τα παιδιά των Ελλήνων μαραζώνουν χωρίς δουλειά, χωρίς μέλλον, απογοητευμένα από τα αδιέξοδα στα οποία τα οδηγήσατε, τα δικά σας παιδιά διορίζονται στη βουλή και σε άλλες θέσεις. Όταν τα παιδιά μας έχουν μετατραπεί σε στοιχεία στα ποσοστά ανεργίας, τα παιδιά του Πολύδωρα, τα δικά σας παιδιά, διορίζονται στη βουλή, επειδή ο πατέρας τους είχε το προνόμιο να είναι πρόεδρος μιας ημέρας στη βουλή. Κι έχει το απύθμενο θράσος να λέει ότι είχε δικαίωμα να διορίσει την κόρη του!

Δηλαδή, τα δικά σας παιδιά είναι άλλου θεού και τα δικά μας κάποιου άλλου, κατώτερου;

Και βέβαια ο διορισμός των δικών σας παιδιών σε διάφορες θέσεις δεν είναι η εξαίρεση. Είναι ο κανόνας σε όλα τα επίπεδα. Όχι μόνο του κεντρικού, αλλά και μέλη του τοπικού πολιτικού συστήματος έχουν ανάλογες διευκολύνσεις, διορισμούς και άλλα προνόμια για τα δικά τους τα παιδιά…

Ας μου υποδείξει κάποιος έναν πολιτικό, σε κεντρικό ή τοπικό επίπεδο, που να μην έχει βολέψει με κάποιο τρόπο τα δικά του τα παιδιά. Ας μου υποδείξει κάποιον που κάποιο μέλος της οικογένειάς του πιέζεται για να βγάλει τον καθημερινό επιούσιο.

Πότε μέτρησες, υπουργέ, τα ευρώ σου να δεις αν φτάνουν για να πας να ψωνίσεις για την οικογένειά σου;

Πότε αναζήτησες τα ευρώ για να συμπληρώσεις το σχολικό χαρτζιλίκι στα παιδιά σου;

Βρέθηκες ποτέ στη θέση να μην έχεις να πληρώσεις το ρεύμα και τα χαράτσια και να σου κόβουν το ρεύμα;

Να σε απειλεί η τράπεζα με κατάσχεση, αφού πλέον δεν έχεις μισθό ή ο πετσοκομμένος μισθός σου δεν επαρκεί για τις δόσεις;

Βρέθηκες στη θέση να κρύβεσαι από τον σπιτονοικοκύρη σου επειδή δεν έχεις πληρώσει το νοίκι;

Βρέθηκες στη θέση να σου κάνουν έξωση επειδή αδυνατείς να πληρώσεις, όπως εκείνη η 47χρονη καρκινοπαθής, που πέθαινε και την έβγαζαν από το σπίτι;

Ξέρεις πόσοι Έλληνες τώρα θα απειλούνται από την εφορία για κατασχέσεις ή προσωποκρατήσεις επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τα απίστευτα ποσά με τα οποία τους φορολογήσατε φέτος;

Εσύ υπουργέ αυτά τα βλέπεις μόνο στις κινηματογραφικές ταινίες σου.

Πες μας λοιπόν. Εσύ τι θυσία κάνεις για τον τόπο αυτό υπουργέ;

Ας μας πουν όλοι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις για τις ζωές μας, ποια συνεισφορά έχουν στο δικό μας δράμα; Τι θυσίασαν; Πώς πόνεσαν, όπως πονούν εκατομμύρια Ελλήνων; Να εξηγήσουν να μάθουν κι εκείνοι που όλοι αυτοί τους παίρνουν τη ζωή και την αξιοπρέπεια με τις αποφάσεις τους. Όλοι αυτοί οι βολεμένοι στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα; Πού το βρίσκουν το θράσος να προκαλούν έτσι;

Α, ξέχασα, τους το έδωσαν εκείνοι που φοβήθηκαν μήπως οι άλλοι τους κόψουν τις συντάξεις... Κι εκείνοι οι τηλεοπτικοί που τους κάνουν πλάτες...

Μέχρι πότε όμως θα συνεχίζεται όλο αυτό; Μέχρι πότε θα είμαστε φοβισμένοι και θα σας αφήνουμε να παίζετε με τον τόπο και τις ζωές μας; Να ξεπουλάτε την Ελλάδα και τα παιδιά μας και να προκαλείτε όλοι εσείς οι θρασύτατοι επιβήτορες της εξουσίας; Αναρωτηθήκατε τι θα συμβεί αν ο Έλληνας πει «όχι άλλο», τι θα συμβεί; Καλό είναι να αρχίζετε να το βάζετε στο μυαλό σας…

Γιατί η εκπροσώπηση του πολίτη θα έπρεπε να αποτελεί τιμή. Την ύψιστη τιμή. Κι όχι ένα αισχρό, ανήθικο και χρυσοφόρο επάγγελμα, όπως το καταντήσατε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Read more: Go to TOP and Bottom