Το παιχνίδι με τις σαρωτικές απολύσεις τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα άρχισε να σκληραίνει άγρια.Πολύ αμφιβάλουμε αν έστω κι ένας κυβερνητικός έχει συνειδητοποιήσει που οδηγούνται τα πράγματα.
Η ίδια η κυβέρνηση δια των εκπροσώπων της δηλώνει ότι:"οι συμβάσεις που υπογράψαμε έχουν όρους τους οποίους είμαστε υποχρεωμένοι να τηρούμε"!Από κοντά σιγοντάρουν και τα καλοπληρωμένα-βολεμένα παπαγαλάκια.
Μια χώρα-κράτος όμως δεν αποτελείται μόνο από γη,θάλασσα και κυβερνητικούς παράγοντες μετά των υποτακτικών τους.Ως ζωντανός οργανισμός διαθέτει και τα ζωτικά του όργανα,το λαό του.
Τι θα γίνει αυτός ο λαός όταν κοντά ένα εκατομμύριο έχουν μείνει στο δρόμο,χωρίς δουλειά,χωρίς φαΐ,χωρίς αύριο.Είναι απορίας άξιο πως κανένας δεν σκέφτεται τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι.Ποια η μέριμνα,ποια η πρόβλεψη,ποια τα προγράμματα ανάπτυξης;Συσκέψεις επί συσκέψεων.
Περικοπές κι απολύσεις,περικοπές κι απολύσεις τίποτα άλλο!
Εντάξει τους διώχνετε,σώζεται το κράτος (ας το δεχτούμε ως υπόθεση εργασίας)!Μετά;
Μπορείτε να φανταστείτε τόσους ανθρώπους βουτηγμένους στην ανέχεια,στην απόγνωση και με το θυμό στο ζενίθ;
Ενδεχομένως σαδιστές του κερατά να ελπίζετε σε μαζικές αυτοκτονίες,όμως αυτό το χατήρι δεν πρόκειται να σας το κάνουμε πλην μεμονωμένων περιπτώσεων,τις οποίες και θα έχετε κρίμα στο λαιμό σας.
Το να γίνουμε επαίτες ξεχάστε το,δεν το σηκώνει η περηφάνια μας και η αξιοπρέπεια της φυλής μας (άσε που "ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος"!).
Τι μένει λοιπόν;ή να γίνουμε κλέφτες και ληστές ή να ξεσηκωθούμε και να σας πάρουμε στο κυνήγι.
Κι επειδή κλέφτης και ληστής δεν γίνεσαι εύκολα αν δεν το 'χει η κούτρα σου δεν μένει παρά να σας πάρουμε στο κυνηγητό κι όπου βγει.
Πριν εξωθήσετε τον κόσμο στα άκρα (ένας νέος εμφύλιος θα ήταν γενοκτονία) βάλτε κάτω τους αφεντάδες σας και δημιουργήστε τρόπους ανάπτυξης,ανοίξτε δουλειές,κάντε την αγορά να ξεπαγώσει,δώστε εργασιακή διέξοδο στους ανέργους και σεβαστείτε τα νιάτα αυτού του τόπου.Σταματήστε τώρα εν τη γενέσει του το κύμα φυγής της νεολαίας.
Και κάτι ακόμα προκλητικότατο:την ώρα που αποκεφαλίζετε εργαζόμενους διορίζετε συνταξιούχους στα υπουργικά σας γραφεία.Επίσης εξακολουθείτε να σπαταλάτε το δημόσιο χρήμα αλόγιστα (πχ ο κύριος αντιπρόεδρος χρεώνει 4.000 ευρώ το μήνα για αποδελτίωση του τύπου και το υπουργείο εσωτερικών κοντά 27 εκατομμύρια για ταχυδρομικά τέλη!).
Που το πάτε μωρέ;Ποιούς νομίζετε ότι κοροϊδεύετε;
9 σχόλια:
Μα....το κρατος δεν ειναι οι ανθρωποι του;
Βλεπω σχεδον παντου γυρω μου οργη και απογνωση. Και μια θολουρα στο βλεμμα, άλλο πραμα.
Κατι τετοιο τοσο γενικευμενο το βλεπω πρωτη φορα στη ζωη μου και ειναι παρα πολυ ανησυχητικο.
Γιατι τα λαμογια σχεδον παντα εχουν τροπο διαφυγης και σκεπτομαι μηπως η οργη ξεσπασει σε λαθος δρομους.
Και αυτο θα ειναι μεγα σφαλμα.
Ιδωμεν.
Καλο βραδυ Δημητρη.
Οτι κλέβουν κλεβουν το ξέρουμε.
Τον Πάγκαλο χεσμένο τον έχω, καλή ώρα σαν κι εσάς.
Όμως 4000 το μήνα κάνει η αποδελτίωση τύπου και η επεξεργασία της. Μην λέτε ό,τι θέλετε αν δεν ξέρετε πόσοι άνθρωποι χρειάζονται και πόση δουλειά για να παρακολουθησεις ελληνικά και ξένα μέσα όπως και Internet.
Οι άνθρωποί του είναι Ρίκη μου αλλά ποιος τους υπολογίζει;Ξέρεις εσύ κανέναν;
Στο που θα ξεσπάσει η οργή δεν έχεις άδικο αγαπητέ Αντώνη!Ποτέ κανένα λαμόγιο δεν βρέθηκε σε δύσκολη θέση.
Μακάρι πάντως να μη φτάσουμε μέχρι κει γιατί τότε όλοι χαμένοι θα είμαστε.Να είσαι καλά,καλό βράδυ!
Αγαπητέ Ανώνυμε δεν ξέρω ποιον έχεις χ..... και ποιον όχι!
Εκείνο που ξέρω είναι πως όποιος σέβεται το δημόσιο χρήμα ανοίγει τον υπολογιστή του και ενημερώνεται επί παντός επιστητού με κάθε λεπτομέρεια ανά πάσα στιγμή.Δεν σκορπάει τα λεφτά του κράτους,σε τέτοιους καιρούς μάλιστα!
Καλησπέρα φίλοι,
ανακάλυψα την ανάρτησή σας και επειδή τη βρήκα ενδιαφέρουσα την αναδημοσίευσα.
http://anatolikatisedem.blogspot.com/2010/11/blog-post_29.html
Ευχαριστώ!
Συνεχίστε μαχητικά.
Αγαπητή Ανατολή σ' ευχαριστώ πολύ!
Να είσαι καλά,πέρασα από το μπλογκ σου και μου άρεσε.Καλή συνέχεια και σε σένα εύχομαι.
Δημήτρης (Ζείδωρον)
Ούτε για αστείο ! Όπως δεν γινόμαστε φονιάδες 15χρονων έτσι δεν γινόμαστε φονιάδες του Πάγκαλου. ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ!
Δημοσίευση σχολίου