Πού πάτε ορέ καραμητροι;

Mνημονιο, αντιμνημονιο η μνημοσυνο ;

Γράφει ο Θόδωρος Γαλανόπουλος

Α, ώστε πάτε για δήμαρχοι; Πού πάτε ορέ καραμητροι; Να σας κάνω δυο τρεις ερωτησούλες πριν βγείτε, πριν πιάσετε τις καρέκλες, και ύστερα θα κάαααθεστε … Καλά οι νέοι υποψήφιοι που θέλουν να γίνουν σαν κι εσάς, εσείς με τις θητείες στη δημαρχική καρέκλα, νοιώθετε πετυχημένοι και ζητάτε ψήφο  ξανά από το λαό; Τα σκουπίδια στους δρόμους και στις ρεματιές  τα είδατε; Τις λακκούβες στους δρόμους που θα πάρουν σύνταξη μαζί με εμάς στα 40 χρόνια εργασίας  τις είδατε;  Τις πινακίδες που είναι ανύπαρκτες ή και κατεστραμμένες, και δεν ξέρει ο οδηγός αν βρίσκεται στην Πελοπόννησο  ή στην Τσεχοσλοβακία, το έχετε πάρει καθόλου χαμπάρι;  Κατι λεωφορεία που είχε δώσει στους δήμους το κράτος με τον Καποδιστρια και τα έχετε σαν  τα αγροτικά που μαζεύουν οι τσιγγάνοι τα παλιοσίδερα  τα παρατηρήσατε; Και αν δεν είδατε τίποτε από όλα αυτά, τα χρέη σας τα είδατε; Περιμένετε όμως να ξεχάσουν οι πάντες ότι απλώς είχατε τη ηγεσία του δήμου, και όχι τη φαντασία, και να θυμούνται μόνο τα ρουσφέτια που κάνατε, με εκατοντάδες διορισμούς και είστε ένα κομμάτι από αυτούς που τινάξανε στον αέρα την εθνική μας οικονομία στον αέρα…

 Αλήθεια, έχετε παρουσιάσει πουθενά στον κόσμο κάποιο επίτευγμά σας ή μήπως δεν χρειάζεται καθόλου και το μόνο που είναι απαραίτητο είναι ο κομματικός σας χρωματισμούς;  Θυμάμαι την υπέροχη ταινία του Αλέκου Σακελάριου που ρωτάγανε τον κομματάρχη:  Τι δουλειά κάνεις εσύ βρε Γκρουεζα; Εγώ είμαι του κόμματος κύριε...   Αν είσαι του κόμματος  και γλύφεις προς τα πάνω και προς τα κάτω, θα έρθει  και η ανταμοιβή  σου κάποια μέρα! Θα τοποθετηθείς με τον έναν η τον άλλο τρόπο... Δεν έχει πλέον σημασία  σε αυτή τη χώρα τι έκανες, μόνο με ποιους έκανες παρέα!  Αν κανείς παρέα με εργάτες, το πολύ – πολύ να σου βρουν κανένα μεροκάματο, αν κανείς παρέα με αδερφές… θα γίνεις τηλεοπτικός αστέρας να κουτσομπολεύεις τις φίρμες… Αν κάνεις παρέα με πολιτικούς θα μάθεις το επάγγελμα και το ψέμα και θα εξασφαλίσεις το μέλλον και το σόι σου...  Η μεταρρύθμιση του Καλλικράτη  είναι μια πατάτα που κανένας δεν πιστεύει! Δέστε τα κόμματα, τις εκλογές τις έχουν  μόνο και μόνο για να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και να φέρει ο ένας σε δύσκολη θέση τον άλλον. Απλά τρέχουν οι εκλεκτοί των κομμάτων να πιάσουν τη θέση του δημάρχου ή του περιφερειάρχη  που θα τους δώσουν τα κορόιδα της Κυριακής, και μετά θα αναμένουν τις όποιες χρηματοδοτήσεις,  για να κάνουν τα έργα κοινής... (και οικογενειακής) ωφελείας! Κάποτε υπήρχε ο πρόεδρος του χωριού που τον  έβλεπες κάθε μέρα  και έβλεπε κάθε μέρα και αυτός το χωριό, και όλο και κάτι θα έκανε, όσο επέτρεπαν οι δυνάμεις του και τα χρήματα που υπήρχαν! Μετά ήρθε ο Καποδίστριας και υπήρχε ένας δήμαρχος  κάπου εκεί κοντά και μπορούσες να τον δεις, έστω μια φορά το χρόνο, να τους πεις τα παράπονα σου!  Τώρα; Τώρα δεν ξέρεις καν που βρίσκεται η πρωτεύουσα τού δήμου, όσο για το δήμαρχο, καλά, πιο εύκολα θα μπορείς να δεις τον Ομπάμα  παρά τον δήμαρχο ενός τεράστιου δήμου που δεν θα ξέρει και αυτός που είναι ακριβώς τα όρια του δήμου...  Δεν βαριέστε, ποιος κοιτάει το δήμο, ή  και το Δήμο από τα Τρίκαλα!  Εδώ δεν έχουμε δημοτικές εκλογές, Καλλιστεία έχουμε,  για να δούμε ποιος  θα βγει: Ο μίστερ μνημόνιο ή μίστερ αντιμνημόνιο! Καλά σαράντα στο μνημόσυνο!

http://kapistri.blogspot.com/2010/11/m.html